เรวดี ศรีท้าว
#เขาว่าพี่เป็นตำนาน!
วันนี้วันพระ ระหว่างที่พี่สวดมนต์ภาวนา จิตหนึ่งก็แว่บเข้ามาให้พี่ได้เขียนบอกเล่าแบ่งปันชีวิตวัยเด็กจนเติบใหญ่เพื่อเป็นวิทยาทานและอุทิศผลบุญกุศลให้แม่และพ่อที่ล่วงลับไปปีนี้เข้าปีที30พอดี
ตุ่นในวัยเด็ก
☆เด็กหญิงเรวดี พึ่งพัฒน์เกิดลืมตาดูโลกวันศุกร์ที่11เดือนสิงหาคม 2510 ที่โรงพยาบาลสวนหม่อน(สมัยนั้น) โคราช อาศัยบ้านเช่าอยู่แถวหนองไผ่ล้อมในแหล่งที่มีทุกอย่าง
☆เริ่มรู้ความ...คืออยู่กับพ่อที่เป็นฝรั่งขาวเป็นทหารอเมริกันแต่ตัวเองคือดำ และแม่ที่ใครๆเรียกว่ายายติ๋ม มีพี่สาวคนไทย1คนที่มารู้ตอนรู้ความว่าแม่พาหอบหนีพ่อพี่สาวที่เป็นทหารหนีมาจากอุดร ที่ห่างจากพี่6ปี ชีวิตที่มีพ่อฝรั่งขาวอยู่ด้วย คือสุขสบายมีพี่เลี้ยงดูแล
นรกเริ่มมา
เมื่อพ่อฝรั่งขาวต้องกลับอเมริกา ของในบ้านเริ่มหายไปทีละชิ้น...เริ่มจากพี่เลี้ยงของตุ่น... หายไป ข้าวของในบ้านเริ่มหายไป แม่เริ่มหายไปเป็นวันๆ มีเพียงพี่สาวที่หุงข้าวต้มไข่ให้กินทุกวัน สัก2ขวบกว่าแม่จูงมือข้ามทางรถไฟไปฝากเรียนโรงเรียนเอกชน โรงเรียนแสนยวิทยาภูมิ หลังโรงเรียนมารีย์ จำได้ร้องไห้อาละวาดกัดมือครู สุดท้ายได้เรียนอนุบาลที่นั่น มารู้ทีหลังว่าแม่พาไปเข้ามูลนิธิเพริ์ล เอส บัค ที่ดูแลเด็กลูกครึ่งอเมริกันในยุคนั้น โดยเงื่อนไขจะได้นับเงินช่วยเหลือเด็กจะต้องเรียนหนังสือ ตุ่นเลยได้เรียนหนังสือในโรงเรียนเล็กๆที่การสอนและคุณครูไม่ได้เล็กตาม
เช่นเดิมแม่หายไปเป็นวันๆ เป็นอาทิตย์บางครั้งฝากเงินมาให้ซื้อข้าวกิน บางวันไม่มี สัญชาติญาณ การเอาตัวรอดมีอยู่ในมนุษย์ทุกคน ถามพี่สาวว่าแม่ไปไหน?พี่บอกแม่ไป...เล่นไพ่
เริ่มเอาตัวรอด
☆สมัยนั้นคนรังเกียจลูกครึ่งโดยเฉพาะเด็กดำ โดนด่า โดนเหยียด โดนรังแก ตุ่นสู้กลับทุกคน ไม่ว่าจะเด็กชาย เด็กหญิง ผู้ใหญ่ชายหรือหญิง ใครว่าชกปากทันที
เริ่มเรียนรู้ การหาเงินด้วยการวิ่งรับจ้างทำทุกอย่างที่ทำได้ ในวงไพ่ สับไพ่ รับจ้างกรอกถ่าน พับถุงกระดาษ เลี้ยงเด็กแบเบาะในวัย5-6ขวบ ได้เห็นอบายมุขทุกอย่าง เห็นคนติดยาเสพติด
เฮโรอีน ม้า บุหรี่ กัญชา เคยแม้กระทั่งวิ่งส่งยา ที่ทำให้กลัวยาเสพติด คือไปส่งให้ไม่ทันเขาตายคาเข็มที่ฉีดเข้าเส้นจึงกลัวมาก แล้วแม่หล่ะถามพี่สาว...แม่ไปเล่นไพ่ เคยมีครั้งหนึ่งแม่ฝากเงินมาถามคนที่แม่ฝากว่าแม่อยู่ไหน เขาบอกแม่โดนจับอยู่ในคุกแต่อีกไม่กี่วันก็ได้ออกเขาแค่จับบ่อน เอาใจนายเดี๋ยวก็ออก
ชีวิตพลิกผัน
☆มีทหารไทยรูปร่างสูงขาว มาตามหายายติ๋มกับเด็กผู้หญิง ที่มารู้ทีหลังว่าคือสิบเอกสวาท ศรีท้าว พ่อของพี่สาวมาตามหาลูกสาว เมื่อเจอกัน สิบเอกสวาทรับแม่และพี่สาวเข้าไปอยู่ในค่ายทหาร ตุ่นเดินตามหาจนเจอและขออยู่ด้วย สิบเอกสวาท ศรีท้าวจึงรับเด็กหญิงเรวดี พึ่งพัฒน์ไปอยู่ด้วยและรับเป็นบุตรบุญธรรมชีวิตตุ่นจึงเปลี่ยนไปในวัย9ขวบได้เข้าไปอยู่ใน บชร.2และชื่อเรวดี ศรีท้าวจึงเกิดขึ้นใหม่ในวัย9ขวบ
ตุ่นโชคดีที่สุด ถึงแม้แม่จะติดการพนัน แต่ตุ่นรู้ว่าแม่รักตุ่นที่สุด ชีวิตตุ่นจึงอยู่ได้ด้วยความรักของแม่
ยายติ๋ม สมัยอยู่หนองไผ่ล้อม ทุกคนทำนายว่า อีตุ่นโตขึ้นไม่เป็นกะหรี่ ก็ติดยา ซึ่งเป็นสิ่งที่อีตุ่นกลัวมากที่สุดจึงไม่เคยเฉียดกราย คิดลองยาหรืออะไรเลย แม้แต่เล่นการพนัน
ชีวิตเหมือนจะดี
☆เมื่อเข้าไปอยู่ค่ายทหารได้ไปเรียนหนังสือที่ชอบไปที่สุดคือโรงเรียนและวัดในวันพระ(ไปกินข้าววัด)ชอบอ่านหนังสือนิยาย อ่านคู่กรรมจบตั้งแต่ป.1 ชอบมาก เริ่มไม่สนุกเมื่อพ่อแม่ทะเลาะกันเพราะแม่ยังคงแอบไปเล่นการไพ่เล่นพนันเสมอ เมื่อเงินหมดแม่เก่งมาก เข้าพีเอ็กซ์ไปเซ็นของในนามชื่อจ่าสวาท แล้วเอาไปขายเอาเงินไปเล่นไพ่ได้ คนป.4เก่งกว่าทหาร
ทางออกของตุ่น
☆อยู่โรงเรียนเพื่อนๆผู้หญิงไม่คุยไม่คบตุ่น ไม่กินข้าวด้วยเพราะตุ่นเล่นห่อข้าวไข่ต้มทุกวัน คบแต่กับผู้ชายแต่ถ้าใครด่าอีดำ ตุ่นชกปากแตก มีเรื่องทุกวัน จนวันหนึ่งครูพละพาทั้งห้องไปสนามกีฬาที่วิทยาลัยครู คัดตัวนักวิ่งจำได้ตอนนั้น10ขวบ ดันวิ่งชนะเขาหมดครูให้เป็นตัวแทนโรงเรียนไปแข่งระดับจังหวัด โอ๊ย!ชีวิตพลิกผัน เพื่อนๆผู้หญิงยอมรับ มาคุยรู้ตัวเลยว่าเป็นซุปตาร์ต้องทำยังไง โชคดี ได้เป็นตัวแทนโรงเรียนแข่งวิ่งทุกปี สักปี2ปี ดันไปวิ่งชนะนักวิ่งตัวจังหวัด เขาเลยให้ไปกับเขาไปคัดตัวแทนเขต3 อายุ12ปี พออายุ13ปีติดเป็นตัวแทนเขตไปกับทีมครั้งแรกแข่งที่ปัตตานี ได้รับมอบหมายให้ถือกระติกน้ำแข็งให้พี่ๆ
ย้ายจังหวัด
☆ที่บ้านยังคงมีปัญหาพ่อแม่ทะเลาะกันเพราะแม่ยังคงสม่ำเสมอกับการไปเซ็นของพีเอ็กซ์ไปขาย ให้พ่อตามใช้หนี้ หนักสุดไปกู้เงินคน เขามาตามทวงกับพ่อ สิ่งที่ทำให้พ่ออับอาย จึงขอย้ายไปจังหวัดลพบุรี พี่จึงต้องอำลาจากการเป็นสาวโคราชไปเป็นสาวลพบุรีแทน
เข้าเรียนกลางเทอม
☆พ่อพาไปฝากเข้าเรียนม.3ที่โรงเรียนโคกกระเทียมเขาจับยัดเข้าห้องสุดท้ายคือห้องคหกรรม ตุ่นหนีไปเล่นบาสเกตบอลบ้าง วอลเลย์บอลบ้างจนครูพละจับเล่นกีฬาทุกประเภทในโรงเรียนที่สำคัญพอมีใบประกาศจากโคราชว่าเป็นนักวิ่งเขาจึงให้ไปเป็นตัวแทนจังหวัดลพบุรีไปคัดตัวแทนเขต ฟลุ๊คอีกชนะได้เป็นตัวแทนเขต1ไปแข่งกีฬาแห่งชาติที่ภูเก็ต ครั้งแรกที่ได้กระทบไหล่ทีมชาติในวัย15ปี
ชีวิตพลิกผัน
☆ได้ลงวิ่ง200เมตรรอบคัดเลือกเวลาดีมาก ความหวังบรรเจิดเหรียญแน่นอน รอบชิงไปรายงานตัวไม่มีชื่อ เขาบอกฟลาว์ค่ะไม่ติดเบอร์ข้างหลัง เด็กบ้านนอกนั่งร้องไห้ตาแฉะกลับบ้านมือเปล่า ไม่กี่วันโค้ชแฝด พี่ใหญ่พี่เล็กขับรถไปตามหาถึงบ้านที่ลพบุรีขออนุญาตพ่อให้เข้ากทม.ไปแข่งครั้งแรกที่ฮ่องกง
ชีวิตนักกรีฑาทีมชาติจึงเริ่มขึ้นในวัย15ปี
พฤติกรรมไม่เปลี่ยน
☆พ่อคิดว่าย้ายจังหวัดจะดีขึ้นแม่เก่งมากหาจนเจอแหล่งเล่นการพนัน แม่ยังคงแอบไปเล่นพนันสร้างหนี้ให้พ่อต้องอับอาย ทะเลาะเบาะแว้ง จนสุดท้ายพ่อที่เป็นจ่าสิบเอก เงินเดือนสูงสมัยนั้น เพราะมีค่าซ่อมเครื่องบิน ยังเอาไม่อยู่หนี้ท่วมจากแม่ที่สร้างขึ้นทั้งๆที่พ่อทำทุกวิถีทางที่จะสะกัดแม่ แต่แม่ที่จบป.4และติดพนัน เก่งกว่าพ่อที่เป็นทหารแม่เป็นผู้ชนะ สุดท้ายพ่อต้องลาออกจากทหารก่อนวัยเกษียณกลับไปอาศัยอยู่บ้าน พี่ๆน้องๆที่สกลนคร ตุ่นก็ฝึกซ้อม เรียนไป ครอบครัวย้ายไปสกลนครนึกว่าจะจบ ไม่จบแม่ยังคงติดพนันและหาแหล่งเล่นจนเจอ เงินที่มีที่ส่งให้ไม่เคยเหลือ ตุ่นเคยพาแม่มาอยู่ด้วยที่บ้านที่ซื้อไว้แถวรังสิต แม่เก่งมากหาแหล่งพนันจนเจอสุดท้ายต้องส่งกลับสกลนคร จนวาระสุดท้ายแม่จากไปด้วยมะเร็งปอดในปี2538 ปีที่ตุ่นทุกข์ใจสาหัสสากรรจ์เพราะไม่ได้ดูแลแม่ขณะเจ็บป่วยต้องซ้อมหนักมากสุดท้ายเจ็บแข่งไม่ได้แม่ที่รักก็มาตายจาก ชีวิต30ปีที่แล้วคือหนักสุด อีกปีถัดมาด้วยพ่อเขารักแม่มาก เขาเลยตามไปอยู่ด้วยกัน คงจะไปคอยห้ามไม่ให้แม่เล่นพนันที่ไหนสักที่หละมัง
#ไม่ต้องมีคาสิโนชีวิตคนติดพนันครอบครัวก็บรรลัยแล้ว
#ตายกี่รอบตุ่นก็ไม่เอาคาสิโน
#เขาว่าพี่เป็นตำนาน
#เรื่องจริงจากตำนานที่มีแม่ติดการพนัน
ขออุทิศผลบุญกุศลจากเรื่องราววิทยาทาน ของผีพนันที่มีอยู่จริงระดับตำนานครั้งนี้ ให้มารดาผู้ให้กำเนิดข้าพเจ้านาง(ติ๋ม)อนงค์ ศรีท้าวและบิดาผู้ให้ชีวิตข้าพเจ้าจ่าสิบเอกสวาท ศรีท้าว ที่จากไป30ปีแล้ว ขอบุญกุศลหนุนนำให้ดวงวิญญานทั้งสองเดินทางสู่สัมปรายภพค่ะ
รักพ่อแม่ที่สุด
จากตุ่นเอง
#ผีพนันไม่ปราณีใคร
#พี่พร้อมเข้าร่วมต่อต้านคาสิโนทุกเมื่อ
#จากคนที่คุณให้เกียรติให้เป็นตำนาน