อภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาล : บทพิสูจน์ศักยภาพฝ่ายค้าน

ในการปกครองในระบอบประชาธิปไตยมีข้อดีที่ระบอบเผด็จการไม่มีก็คือ การมีฝ่ายค้านคอยทักท้วงและท้วงติงเมื่อรัฐบาลดำเนินนโยบายผิดพลาด อันอาจทำให้ประเทศชาติเสียหาย และนำความเดือดร้อนมาสู่ประชาชนพร้อมกับให้ข้อเสนอแนะแนวทางแก้ไข

ในขณะนี้ได้มีข่าวว่าฝ่ายค้านซึ่งนำโดยพรรคประชาชน จะเปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาลในสมัยประชุมนี้

ดังนั้น ประชาชนคงจะได้เห็นศักยภาพของฝ่ายค้าน โดยเฉพาะพรรคประชาชนว่ามีความรู้ ความเข้าใจปัญหาของประเทศในด้านต่างๆ มากน้อยแค่ไหน โดยเฉพาะปัญหาเศรษฐกิจ และปัญหาสังคม ซึ่งมีผลกระทบโดยตรงกับประชาชน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ปัญหาปากท้องและปัญหาความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินที่กำลังสับสนวุ่นวาย และไร้ทิศทางอยู่ในขณะนี้

ประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรม ประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศอยู่ในภาคเกษตร ทำนา ทำไร่ ทำสวน และประมงเกษตรกร โดยเฉพาะชาวนาประสบปัญหาปัจจัยการผลิตเช่น ปุ๋ยเคมี น้ำยาปราบศัตรูพืช เป็นต้น ราคาแพงประกอบกับขาดเงินทุนต้องกู้ทั้งจากสถาบันการเงิน และนอกระบบต้องเสียดอกเบี้ยแพงทำให้ต้นทุนต่อหน่วยสูงแต่ราคาขายต่ำทำให้ขาดทุนหรือได้กำไรน้อยไม่พอใช้หนี้ โดยเฉพาะเกษตรกรรายย่อยมีหนี้ค้างจ่ายบางรายถูกยึดที่นา

เกี่ยวกับปัญหานี้ ฝ่ายค้านมีแนวทางเสนอแนะรัฐบาลอย่างไร นอกเหนือไปจากที่รัฐบาลทำเช่นการพักหนี้ เป็นต้น ซึ่งเป็นการแก้ปัญหาปลายเหตุ

ในส่วนของปัญหาสังคมซึ่งเกี่ยวข้องกับปัญหาเศรษฐกิจเช่น ปัญหายาเสพติด การพนัน ซึ่งบ่อนทำลายทรัพยากรบุคคลของชาติ เพราะคนติดยาหรือเป็นทาสการพนันที่กลายเป็นอาชญากรจำเป็นได้เพิ่มขึ้นทุกวันจนแทบจะไม่มีคุกขังอยู่แล้ว

ในเรื่องนี้ฝ่ายค้านมีข้อเสนอแนะอย่างไร นอกเหนือจากการปราบปราม ซึ่งเป็นการแก้ที่ปลายเหตุและปัญหาสังคมที่สำคัญที่สุดคือ ปัญหาการทุจริต คอร์รัปชัน ในภาครัฐซึ่งส่วนใหญ่มีนักการเมืองเข้าไปเกี่ยวข้องในลักษณะ 3 ประการคือ นักการเมือง พ่อค้า และข้าราชการประจำ ร่วมมือกันโกงประเทศโดยการผลาญงบประมาณแผ่นดิน ซึ่งได้มาจากการเก็บภาษีและเงินกู้ที่ประชาชนต้องแบกรับทั้งต้นและดอกเบี้ย

ถ้าการอภิปรายไม่ลงลึกถึงรากเหง้าของปัญหา ซึ่งเกี่ยวข้องกับตัวบุคคลและระบบอันเป็นองค์ประกอบหลัก ก็ไม่มีสาระสำคัญควรแก่การรับฟัง เพราะไม่เป็นประโยชน์แก่ประชาชนและประเทศชาติ จะมีผลก็แค่การสร้างภาพทางการเมือง และเป็นการหาเสียงทางการเมืองจึงเป็นได้แค่ได้ทำหน้าที่ของฝ่ายค้านแล้วเท่านั้น

ดังนั้น ถ้าฝ่ายค้านต้องการแสดงให้เห็นว่าเป็นนักการเมืองรุ่นใหม่ที่สมัครใจเข้ามาดำเนินกิจกรรมทางการเมืองด้วยอุดมการณ์ และมีปณิธานแน่วแน่ในการแก้ไขปัญหาของประเทศและประชาชน จะต้องไม่ประหยัดคำพูดเพื่อเอาใจรัฐบาล ด้วยหวังจะร่วมรัฐบาลในโอกาสข้างหน้า ถ้าทำไม่ได้หรือไม่ทำในฐานะของฝ่ายค้าน ก็ไม่ต่างอะไรกับเป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาลในร่างทรงของฝ่ายค้าน