จากยุคของ “เรือแป๊ะ” สู่ช่วงก้าวเดินของผู้นำขายาวถุงเท้าแดง นำพารัฐนาวาไทย ฉวัดเฉวียนอยู่ในเวทีสากลโดยพฤติกรรมเฉพาะตัวมีถุงเท้าแดงเป็นสัญลักษณ์
มาถึงยุคนี้รัฐนาวาไทย เปลี่ยนเป็น “แพ” ต่อใหม่ยังไม่เคยออกแม่น้ำหรือทะเล และยังไม่ได้เสี่ยงต่อภัยพิบัติธรรมชาติที่คุกคามประเทศใน 37 จังหวัด
แต่เป็นการทดสอบภาวะผู้นำว่าเข้าขั้นหรือไม่ คนไทยพอจะหายใจทั่วท้องเมื่อมาดามอยู่บน “แพ” พร้อมผู้บังคับแพมือใหม่หัดครับได้แค่ไหน หรือเผชิญกับการอับปาง
ลำพัง “เรือแป๊ะ” กว่าจะรอดมาได้ก็สะบักสะบอม ผลสุดท้ายเรือมาพังตอนถึงท่า ทุกคนอยากเป็นกัปตัน แต่บางคนขอแอบกักตุนเสบียงบนเรือไว้ในห้องตัวเอง พอเรือถึงท่าแบบทุลักทุเลก็แยกย้ายกันไป
ตำนาน 3 ป.ที่คุยกันว่ารักกันหนามากว่า 50 ปีจำเป็นต้องถึงจุดจบเพราะผลสุดท้ายทุกคนย่อมเห็นแก่ตัวเอง ความเป็นมิตรมีได้ก็แตกได้ ถ้าผลประโยชน์ขัดกัน
เหลือลุงผู้ชรายังดิ้นรนหาทางเป็นกัปตันเรือ แต่ยังหาโอกาสไม่ได้เพราะลูกเรือส่วนใหญ่หนีไปขึ้นเรือลำใหญ่ในระบบขี้ข้าซึ่งถูกฟื้นฟูมาหลังจาก 20 ปี
กรณีแพที่จะออกสู่ทะเลลึกคงไม่ต้องเดาว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน เอาเป็นว่า ให้เปรียบเป็นเรือใหญ่มีกัปตันซึ่งเพิ่งจะโดนปลดไปเพราะมีปัญหาจริยธรรมและความซื่อสัตย์สุจริตเป็นที่ประจักษ์
บรรดาขี้ข้าลงคะแนนเลือกคุณหนูมาดามให้มาเป็นกัปตันคนใหม่โดยไม่มีประสบการณ์ด้านการเดินเรือมาก่อน และยังไม่เคยเจอกับปัญหาหนักๆ แต่ในระบบขี้ข้า ต้องว่าตามนายสั่ง เพื่อผลประโยชน์และความอยู่รอด
เรือก็เหมือนเมืองหรือประเทศที่จำเป็นต้องมี ผู้นำผู้บริหารที่มีฝีมือ ประสบการณ์ ความรู้ความสามารถสมกับตำแหน่ง ถ้าเป็นกัปตันเรือต้องรู้ทั้งสภาพดินฟ้าอากาศเส้นทางเดินเรือ แนวหินโสโครก อ่านเข็มทิศแผนที่เป็น
และถ้าเกิดมรสุมกลางทะเลจะต้องหาทางประคองเรือให้รอดไปถึงเป้าหมายโดยเสียหายน้อยที่สุดหรือปลอดภัยเต็มที่ แต่จะต้องใช้ฝีมือและประสบการณ์ความเชี่ยวชาญ เพราะมรสุมกลางทะเลไม่สามารถคาดเดาได้ว่าจะรุนแรงแค่ไหน
กัปตันด้อยประสบการณ์เรื่องการเดินเรือย่อมพาเรืออับปาง ล่มสลาย เหมือนกับการบริหารบ้านเมืองถ้าไม่มีความรู้ความสามารถ ต้องเผชิญปัญหาการเมือง เศรษฐกิจ สังคมและภัยพิบัติสารพัด ถ้าไม่รู้ว่าจัดการปัญหาแต่ละอย่างอย่างไร ก็ทำให้เกิดความเสียหายหรือล่มสลายได้เช่นกัน
ตอนนี้ประเทศไทยก็เหมือนเรือที่ได้กัปตันมือใหม่จากการเลือกของบรรดาขี้ข้าบนเรือตามคำสั่งของเจ้านายโดยไม่ต้องคำนึงถึงอะไรทั้งนั้น พรรคร่วมรับประทานก็ยินดีเพราะไม่ต้องรับผิดชอบความเสียหายอะไรทั้งนั้น
ที่สำคัญพวกนี้ไม่กลัวบ้านเมืองล่มสลายเพราะได้สะสมทรัพย์สินเงินทองไว้มากเกินพอในการเป็นรัฐบาลหลายสมัย ถึงอย่างไรก็อยู่รอดได้อย่างสบาย
ประชาชนคนไม่มีทรัพย์สินเท่านั้นที่จะต้องลำบากและรับภาระต่อการกอบกู้ประเทศ โดยเฉพาะการใช้คืนหนี้สินที่บรรดาเจ้านายของพวกขี้ข้าใช้จ่าย รวมทั้งการกู้มาเพื่อแจกให้ชาวบ้านแลกกับความนิยม
ความนิยมจากโพลล่าสุด ว่ากัปตันเรือคนใหม่เป็นที่ชื่นชอบของชาวบ้านมากถึง 31% ทำให้คนที่มีความรู้ความคิดงงเป็นไก่ตาแตกว่าไปทำโพลที่ไหนกับใคร
ทำงานได้ไม่กี่วันน้ำท่วมกว่าครึ่งประเทศและไม่ได้จัดการบริหารอะไรให้เห็นเป็นชิ้นเป็นอัน แต่ก็ได้รับความนิยมว่าเป็นผู้มีความรู้ความสามารถเป็นผู้นำ
โพลแบบนี้สมควรถูกซักถามว่าไปทำกันอย่างไร ถามชาวบ้านที่ไหน หน้าตู้เอทีเอ็มที่กำลังเบิกเงิน 10,000 บาทหรืออย่างไรจึงได้รับความนิยม 31%
เอาเถอะ รอดูฝีมือกัปตันคนใหม่ว่าจะพารัฐนาวาไทย ด้วยความราบรื่นหรือด้วยความสยองขวัญหรือไม่เพราะมาดามต้องไปโชว์วิสัยทัศน์ที่เมืองกาตาร์อีกไม่กี่วัน จากนั้นต้องไปเวียงจันทน์แสดงวิสัยทัศน์ให้ประเทศอาเซียนและประเทศคู่สนทนาชาติมหาอำนาจ
มาดามเลี่ยงไปประชุมสหประชาชาติเพราะยังไม่กล้าขึ้นเวทีใหญ่ ปีนี้ต้องไปเมืองดาวอส สวิตเซอร์แลนด์ และการประชุมธนาคารโลกกับไอเอ็มเอฟ เหมือนกับนายถุงเท้าแดง
คนไทยต้องฝึกวิธีหายใจให้ทั่วท้องหรือหาภาชนะเป็นปี๊บหรือถุงมาเตรียมไว้คลุมหัวหรือไม่