ตัวเลขเศรษฐกิจของประเทศไทยและความรู้สึกของผู้คนยามนี้เกือบจะเรียกว่าอยู่ในสภาพเกือบสิ้นหวัง ยากที่จะกอบกู้ให้กลับมาแข็งแกร่งได้เหมือนอย่างที่เคยเป็นเสือตัวที่ 5 ทางเศรษฐกิจแล้วเดินผิดทาง
แต่ตอนนี้ไม่ต่างจากเป็นแมวป่วยเรื้อรังหลังจากพิษของต้มยำกุ้ง ทำให้ประเทศไทยสูญเสียทรัพย์สินและทรัพยากรถูกยึดโดยเจ้าหนี้ต่างประเทศ ธนาคารพาณิชย์ที่เจ้าของเป็นคนไทยแทบไม่เหลือ
แต่ละวันชาวบ้านรับรู้แต่เรื่องของอัตราการขยายตัวของประเทศอยู่ในระดับบ๊วยของอาเซียน สภาพโดยรวมซบเซา ประชาชนขาดกำลังซื้อเพราะหนี้ครัวเรือน และหนี้ภาครัฐ
รัฐบาลขาดความสามารถในการจัดการนำงบประมาณมาใช้เสริมสภาพทันเวลา ทำให้ปัญหาเศรษฐกิจซบเซาเรื้อรังยาวนานไม่ต่างจากประเทศญี่ปุ่นซึ่งเคยมีปัญหายืดเยื้อยาวนานกว่าสองทศวรรษ
ปัญหาของประเทศไทยไม่ใช่ความขัดแย้งของทรัพยากรธรรมชาติ แต่เป็นการขาดแคลนผู้นำซึ่งมีความรู้ความสามารถ ใจซื่อมือสะอาด บ้านเมืองเต็มไปด้วยการทุจริตคอร์รัปชันทุกระดับ กลุ่มทุนใหญ่ยังรุมทึ้งทรัพย์สินที่เหลืออยู่
นับตั้งแต่ปี 2475 เป็นต้นมา ประเทศไทยไม่เคยมีรัฐบาลที่มีประสิทธิภาพ ไร้การทุจริตคอร์รัปชัน ถ้าจะมีรัฐบาลตั้งใจทำงานก็จะมีอุปสรรคมากมายเช่น การเดินขบวนเรียกร้องประชาธิปไตย ความวุ่นวายจากการเรียกร้อง
ประเทศไทยหมุนเวียนติดอยู่ในกับดักวงจรอุบาทว์ มีทั้งทหารและพลเรือนนักเลือกตั้งสลับกันกุมอำนาจรัฐและก็ไม่มีรัฐบาลไหนปลอดคอร์รัปชัน ไม่เปิดโอกาสให้ประเทศได้ฟื้นฟูจากความเสื่อมโทรมบอบช้ำเรื้อรัง
ประเทศไทยไม่เคยมีผู้นำประเทศที่มีเจตนาดี ไม่ว่ามาจากการเมืองหรือจากองค์การไหน เพราะคนแวดล้อมจะเป็นพวกมือสกปรกจ้องหาโอกาสสร้างความมั่งคั่งเพื่อตัวเองและปกป้อง
เราอาจมีผู้นำรัฐบาลดีบ้างแต่คนแวดล้อมเต็มไปด้วยพวกมือสกปรก รัฐมนตรีเสนาบดีที่ลอยหน้าลอยตาอยู่ทุกยุคไม่มีใครกล้ารับประกันว่าเป็นคนดีซื่อสัตย์สุจริต
ประเทศไทยเป็นยุคที่คนดีไม่สามารถมีอำนาจบริหารประเทศได้ เพราะจะต้องมีพวกโหงวเฮ้งโจรปะปนอยู่ด้วยและสร้างความเสื่อมเสีย
ปัญหาของรัฐบาลเศรษฐีอนาถาก็ไม่ต่างจากรัฐบาลอื่น แสวงหาผลประโยชน์เพื่อตัวเองและพวกพ้องอย่างชัดเจนจากโครงการใช้เงินมหาศาล แต่ไม่ส่งผลประโยชน์ต่อชาวบ้านทั่วไป
เป็นรัฐบาลที่ทะเยอทะยานด้านโครงการขนาดใหญ่ แต่ไม่สามารถขับเคลื่อนได้เพราะถูกสงสัยว่ามีผลประโยชน์ทับซ้อน และแต่ละโครงการต้องใช้เงินเพิ่มหนี้สินให้ประเทศ
เรื่องหนี้ครัวเรือนเป็นเรื่องที่รัฐบาลไม่สามารถจัดการได้ทำให้ประชาชนขาดกำลังซื้อเศรษฐกิจจึงต้องซบเซา และรัฐบาลไม่สามารถใช้งบการลงทุนได้เต็มที่เพราะมีวัตถุประสงค์แฝงเร้นดังจะเห็นได้จากโครงการเงินดิจิทัล
โครงการเอนเตอร์เทนเมนต์ คอมเพล็กซ์ ผสมกาสิโน โครงการขายที่ดินให้ต่างชาติ โครงการให้เช่าที่ดินยาวนาน 99 ปี รายการหวยราชการ ล้วนแต่เป็นโครงการฉาบฉวย ฉกฉวยงบประมาณมาใช้จ่าย
โครงการซอฟต์เพาเวอร์เวอร์ เป็นความล้มเหลวแม้จะทำให้ดูว่าเป็นเจตนาดี แต่เจ้าของโครงการไม่มีความน่าเชื่อถือ ขาดประสบการณ์ชีวิต แถมมีแต่เรื่องฉาวโฉ่โดยตลอด
การเรียกร้องนักลงทุนให้เข้ามากลายเป็นเรื่องล้มเหลว แม้หัวหน้ารัฐบาลจะเดินสายไปหลายประเทศ แต่เมื่อมีกลิ่นไอของความทุจริตคอร์รัปชันรุนแรง และองค์ประกอบอื่นๆ เช่นค่าแรงแพง การขาดทรัพยากรบุคคลที่จำเป็นทำให้นักลงทุนต่างชาติหนีไปมาเลเซียและเวียดนาม
มีสิ่งเดียวที่หัวหน้ารัฐบาลเน้นจะทำคือการโอนสิทธิ์อสังหาริมทรัพย์ให้ต่างชาติครอบครอง ไม่ต่างจากจีนแพ้สงครามและยอมให้อังกฤษเช่าเกาะฮ่องกงนาน 99 ปี ซ้ำรอยอัปยศ
รัฐบาลเศรษฐีอนาถาจึงไม่ใช่เป็นความหวังของประเทศ ความมั่นคงของรัฐบาลนี้จึงเป็นภัยต่อความมั่นคงของประเทศ ยิ่งอยู่นานมุ่งเน้นผลประโยชน์เฉพาะกลุ่มก็เป็นการเร่งหายนะให้กับประเทศ
ความน่าเชื่อถือมีปัญหา ภาพลักษณ์ไม่น่าเชื่อถือ คุณภาพของรัฐมนตรีประจำชั้น มีปัญหาเรื่องความซื่อสัตย์สุจริต ขาดความรู้ความสามารถ วิสัยทัศน์ และเจตนาสุจริตต่อประเทศ
นี่คือส่วนหนึ่งของปัญหารัฐบาลเศรษฐีอนาถาทั้งที่เป้าหมายเดิมเป็นคำคุยโม้ว่ารัฐบาลเศรษฐา ทำคนเป็นเศรษฐี แต่ผลที่เห็นคือคนยากจนลงทุกระดับ
พรรคแกนนำรัฐบาลและพรรคร่วมรับประทาน จึงเป็นภาระของประเทศ และเป็นส่วนหนึ่งของโครงสร้างที่ไม่สามารถจัดการได้โดยวิธีปกตินอกจากการปฏิวัติของประชาชนเมืองที่เกิดขึ้นในประเทศอื่นๆ แม้จะไม่ใช่เรื่องง่าย
ช่วงนี้เป็นหัวเลี้ยวหัวต่อสำหรับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอีกสองหรือสามเดือนข้างหน้า ผลจะเป็นอย่างไร ต้องรอดูเพราะจะกำหนดทิศทางอนาคตของประเทศ
ปัญหาที่จะแก้ได้คือการได้รัฐบาลที่มีผู้นำมีความรู้ความสามารถ ความซื่อสัตย์สุจริตขั้นยอมรับได้ เพื่อฟื้นฟูประเทศ
จะเกิดขึ้นได้หรือไม่ พระสยามเทวาธิราชต้องออกแรงเต็มที่เพื่อให้บ้านเมืองอยู่รอด นี่น่าจะเป็นโอกาสสุดท้ายแล้วด้วย