"โสภณ องค์การณ์"
การเมืองไทยมีหลากหลายมิติ เรื่องไม่ควรจะเกี่ยวกันก็ลากมาพัวพันเพื่อกลบเรื่องที่น่าอายก็ได้ พฤติกรรมของนักเลือกตั้ง ข้าราชการกังฉิน พ่อค้าขี้ฉ้อ เป็นพื้นฐานของการทุจริตคอรัปชั่น
เหตุการณ์นัวเนีย แต่เรื่องฉาวโฉ่ไม่แพ้กัน เป็นของชอบสำหรับนักเลือกตั้งโหงวเฮ้งโจรทั้งหลายเพราะจะได้กลบเรื่องเน่าๆ ของตัวเอง ยิ่งลากยาวได้นานเท่าไหร่ก็ยิ่งดี
ทุกวันนี้มีเรื่องอะไรที่ชาวบ้านรับรู้แล้วมองเห็นความหวังของอนาคตบ้าง ไม่มีเลยจริงๆ เพราะหัวหน้ารัฐบาลคิดแต่โครงการเพ้อฝัน อยากหาเงินง่ายๆ ด้วยข้ออ้างตื้นๆ ว่าเป็นแผนกระตุ้นเศรษฐกิจที่ซบเซา
ชาวบ้านคนรู้ทันมองออกว่าเป็นโครงการหารายได้ก่อนรัฐบาลจะไปต่อไม่ไหว อย่างน้อยพวกนักเลือกตั้งที่มีโอกาสได้โกงมองว่าไม่อยากกลับบ้านมือเปล่า
บางโครงการยังคิดจะทำแบบสุกเอาเผากิน เช่นโครงการดิจิทัลแจกเงินคนละ 10,000 บาทซึ่งมีเงื่อนไขปรับเปลี่ยนโดยตลอด แต่ก็ยังมองไม่เห็นวันที่จะเป็นจริง
รัฐบาลก็พยายามหาข้อแก้ตัวเป็นนิทานเรื่องใหม่ไว้แหกตาชาวบ้านในลักษณะขายหน้ารอด จะให้ทำอย่างไรได้ นักเลือกตั้งต้องไม่รู้จักคำว่าอายเป็นอย่างไร รู้แต่ว่าด้านได้ อายอด
จากโครงการเพ้อฝันเรื่องเงินดิจิทัล ลามไปถึงโครงการเอนเตอร์เทน เมนท์คอมเพล็กซ์ที่วางแผนจะสร้างกาสิโนเปิดช่องให้มีนักล่าหุ้นลม หัวคิว นักงาบเปอร์เซ็นต์ หวังว่าจะได้เงินก้อนใหญ่
จากนั้นก็มีโครงการแข่งรถสูตรหนึ่ง Formula One ซึ่งก็เป็นข้ออ้างว่ามีความจำเป็นต้องกระตุ้นเศรษฐกิจทั้งที่ชาวบ้านทั่วไปไม่ได้ประโยชน์อะไร
จากนั้นก็มีโครงการที่ชาวบ้านมองว่าแฝงเร้นการขายชาติ เอาคอนโดฯ มาเช่าในเปอร์เซ็นต์ของกรรมสิทธิ์ที่สูงขึ้น และโครงการเช่าที่ดินนาน 99 ปี เอาให้ถึงชั่วโคตรนั่นเลย
ทั้งหมดนี้อ้างว่าเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ แต่ชาวบ้านดูโหงวเฮ้งพวกเสนาบดี และสมุนนักเลือกตั้งล้วนไม่น่าไว้ใจ ถ้าเป็นหนังจีน โผล่หน้าออกมา คนดูรู้เลยว่าไอ้นี่ตัวโกง
ผู้นำรัฐบาลสไตล์ฉุยฉายฉาบฉวยยังคงทำเป็นตัวเป็นทองไม่รู้ร้อน คิดฝันแต่ละโครงการ ล้วนแต่เป็นเรื่องชาวบ้านไม่ไว้ใจ เพราะเบื้องหลังมีเงาทะมึนของพวกกังฉิน กินเมืองในยุคต่างๆ มารวมตัวกันปล้นประเทศ
จากข่าวโครงการเพ้อฝันต่างๆ นับตั้งแต่ความล้มเหลวในการส่งเสริมผ้าขาวม้าในยุโรป โครงการซอฟต์พาวเวอร์เวอร์ ซึ่งแท้งตายก่อนเกิดสะท้อนให้เห็นว่าคณะรัฐบาลชุดนี้ไม่มีวิสัยทัศน์หรืออหิวาต์อะไรเลย
อยู่ไปแต่ละวันแบบแก้ผ้าเอาหน้ารอด รอวันที่จะถูกถีบออกพร้อมสมบัติของแผ่นดินที่จะคว้าเอาไปได้
จากเรื่องเพ้อเจ้อต่างๆ ก็หักประเด็นเป็นเรื่องของความขัดแย้งในสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ซึ่งก็เป็นดรามาแบบเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด ไม่มีความซื่อสัตย์ในหมู่โจร อะไรทำนองนั้น
เพราะการเมืองก็มีการหักหลังหักเหลี่ยม อย่างไม่ต้องเกรงใจว่าเป็นคนอยู่ร่วมแผ่นดินเดียวกันเพราะผลประโยชน์ย่อมอยู่เหนือสิ่งอื่นใด
ดังนั้น พรรคการเมืองดูแล้วไม่ต่างจากอั้งยี่ ซ่องโจร เป็นการรวมตัวกันของพวกนอกกฎหมายแต่มีอำนาจอิทธิพลรอดตัวจากคดีได้ แล้วมาลงขันเพื่อให้ได้อำนาจรัฐกอบโกยผลประโยชน์
ประเทศไทยจึงน่าสงสารที่ไม่มีคนดีบริหารประเทศอย่างจริงจังยาวนานพอสมควรที่จะให้ประเทศพัฒนาไล่ตามชาติอื่นได้เพราะการปราบปรามทุจริต ประพฤติมิชอบ เป็นเพียงแค่มหกรรมแหกตาชาวบ้าน
ความขัดแย้งในวงการตำรวจทำให้กลบปัญหาการเมืองบางอย่างซึ่งน่าจะเคลื่อนสู่ขั้นสุดท้ายอีกไม่เกินสองเดือนข้างหน้า ถ้าปล่อยให้อยู่ต่อไปแบบนี้ บ้านเมืองไปไม่รอดแน่
อย่างที่เคยบอกหลายครั้งว่า ความมั่นคงของรัฐบาลนี้เป็นภัยต่อความมั่นคงของประเทศ เพราะเป็นการเข้ามาแสวงหาผลประโยชน์ สร้างหนี้สิน อย่างเดียว
หัวหน้ารัฐบาลเดินสายไปต่างประเทศหรือตะเวนต่างจังหวัดก็ล้วนแต่มีข้อสงสัยของประชาชนว่ามีผลประโยชน์ซับซ้อนโดยเฉพาะในธุรกิจเกี่ยวโยงกับ ธุรกิจ อสังหาริมทรัพย์และโครงการที่วางแผน
อย่างเช่นโครงการแลนด์บริดจ์ ข้ามแผ่นดินเชื่อมทะเลอันดามันและอ่าวไทยก็ คือการใช้สิทธิ์ครอบครองแผ่นดิน 300,000 ไร่เป็นตัวล่อให้คนมาลงทุนเท่ากับประเทศไทยต้องเสียแผ่นดินเป็นพื้นที่มหาศาล
ดังนั้นโครงการต่างๆ จึงไม่เห็นวิสัยทัศน์ในการพัฒนา แต่เป็นโครงการที่มีผลประโยชน์แฝงเร้น เอื้อพวกกลุ่มทุนขนาดใหญ่ให้กินรวบ โครงการพลังงาน คมนาคม การสื่อสาร และธุรกิจเกี่ยวโยงกับเทคโนโลยี
ประเทศไทยกำลังอยู่ภายใต้กลุ่มทุนผูกขาดธุรกิจซึ่งยากที่จะแก้ไขได้เพราะทุนใหญ่ มีอำนาจเหนือรัฐ เชื่อมโยงกับพรรคการเมือง และผู้กุมอำนาจรัฐ
ไม่มีใครคาดการณ์ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับอนาคตของประเทศเพียงแต่ว่าจะมีการเปลี่ยนรัฐบาลเป็นบางช่วงในทำนองสมบัติผลัดกันชม โจรผลัดกันปล้นเมือง
เจ้าหน้าที่บ้านเมืองที่หวาดกลัวอำนาจ กลายเป็นสมุนรับใช้นักเลือกตั้งที่มีตำแหน่งและอำนาจควบคุมประเทศ ไม่มีใครกล้าลุกขึ้นต่อต้าน แม้แต่กลุ่มคนมีสีก็ยังต้องคิดแล้วคิดอีก
อย่างน้อยก็มีความหวังว่าน่าจะมีอะไรเกิดขึ้นหลังจากเดือนหน้าเพราะการแย่งชิงอำนาจเริ่มเข้มข้นหลังจากการเลือกตั้งวุฒิสมาชิก ซึ่งน่าจะเปลี่ยนทิศทางของอำนาจ
ชาวบ้านเหยื่อการเมืองก็ได้แต่หวังว่าจะมีอะไรดีขึ้นหลังจากตกต่ำอยู่ภายใต้อำนาจการเมืองที่ไร้ความสุจริตมาหลายยุคตั้งแต่ปี 2475