พระแท้หรือพระปลอม?

ผศ.ดร.อานนท์ ศักดิ์วรวิชญ์
สาขาวิชาสถิติศาสตร์
สาขาวิชาพลเมืองวิทยาการข้อมูล
สาขาวิชาวิทยาการประกันภัยและการบริหารความเสี่ยง
คณะสถิติประยุกต์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์

จะกราบไหว้แสวงหามาบูชา   เพื่อสักการ์อย่างโง่งมกันถึงไหน
ถึงเก่าแก่แต่โบราณนานเพียงใด   ก็หาใช่ว่าศักดิ์สิทธิ์ทรงฤทธิ์ดล
หากศักดิ์สิทธิ์ต้องเข้าถึงอริยสัจจ์   ก้าวข้ามพ้นสังสารวัฏอันสับสน
ทะเลทุกข์ลุกร้อนก็ผ่อนปรน   ล่วงหลุดพ้นสู่วิมุติด้วยพุทธา
พุทธลักษณะงดงามความอ่อนช้อย   ใช่รัดร้อยช่วยจิตใจให้สูงค่า
ละเอียดอ่อนไม่เอนไหวในอัตตา   หรือหลงอยู่แค่ฉาบหน้าไม่เข้าใจ
แก่นพุทธะใช่อยู่ที่พระพุทธรูป   หรือเทียนธูปศรัทธาล้วนสาไถย
พระเก่าใหม่จริงแท้อยู่แค่ใจ   พระปลอมหลอกชนทั่วไปให้หลงทาง
พระจมน้ำไฟไหม้ผุกร่อนวิ่น   เศษซากชิ้นสนิมเขรอะไม่เหลือร่าง
ผู้มีธรรมยังเห็นพระไม่ละวาง   ยังสว่างยังสดใสในใจจริง
หากไหว้พระแต่เลยละปฏิบัติ   ล้วนหลงศรัทธาไปไร้ค่ายิ่ง
ด้วยหลงเปลือกไม่ถึงแก่นให้พึ่งพิง   ก็ล้มลงเกลือกกลิ้งกิเลสตน
ทะเลทุกข์พระพุทธรูปไม่อาจช่วย   ไหว้พระไปจนมอดม้วยก็ไร้ผล
พระที่แท้อนัตตาไร้ตัวตน   อยู่ที่ใจแต่ต้นต้องเท่าทัน
หลงเปลือกแห่งปฏิมาก็ราคิน   หลงรูปไม่รู้สิ้นก็กระสัน
อยากได้พระมีค่าบูชาพลัน   แต่ใจนั้นไร้พระประจำใจ
คือผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบาน   มิหลงพาลยึดองค์พระให้เป็นใหญ่
เมื่อฝึกตนพระแท้อยู่แค่ใจ   พุทธรูปนั้นไซร้ไร้ตัวตน
พุทธรูปล้วนอนิจจังพังสลาย   เป็นทุกขังถ้วนทุกภายมาแต่ต้น
อนัตตาไร้รูปให้หลงกล   จึงจะยลเห็นพระประจำใจ
จึงพุทธะผู้ตื่นรู้ผู้เบิกบาน   จงสืบสานสร้างพระให้ยิ่งใหญ่
จงถึงแก่นพระพุทธแท้แค่ในใจ   เลิกหลงในสิ่งสมมุติพุทธรูปเอย...