"โสภณ องค์การณ์"
นักโทษตระกูล “แท้” มีอิสระเสรีภาพเหนือสิ่งอื่นใดที่อยู่ภายไต้กฎหมายไทย ก่อนหน้าโน้นเคยเหน็บคนอื่นว่าเป็นผู้อยู่เหนือรัฐธรรมนูญ ดังนั้นต้องแสดงให้เห็นว่าตัวเองอยู่เหนือทุกสิ่ง เย้ยฟ้าท้าสายตาประชาชน
ประชาชนภายไต้อำนาจรัฐถูกด้อยค่า ก็ได้แต่มอง ทำตาปริบๆ ไม่มีใครทำอะไรได้จริงๆ ใครจะกล้าแหยม ขนาดเดินชายหาดภูเก็ตยังมีหน่วยอารักขา มาจากหน่วยไหนก็ไม่รู้ ถืออาวุธปืนยิงเร็วแบบจู่โจมเดินคุ้มกัน
ไม่น่าจะใช่เจ้าหน้าที่ของกรมคุมประพฤติ ที่ผ่านมาก็ไม่ได้คุมเข้มอย่างนี้
นักโทษชายเด็ดขาดจึงเป็นหนึ่งเดียวของโลกที่สามารถนั่งเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวไปไหนมาไหนก็ได้ตามใจสะดวก ไปเดินห้างชอปปิงร้านเพชรในห้างสรรพสินค้าก็ได้
น่าสงสัยเหมือนกันว่าท่านผู้มีอำนาจเหนือใครในไต้หล้าได้ใช้เวลาในสถานที่กำหนดให้เป็นที่กักตัว และสถานที่อื่นๆ จะมากน้อยกว่ากันแค่ไหน
จากข้ออ้างว่า “ขอกลับบ้านมาเลี้ยงหลาน” คงสรุปแล้วว่าเป็นไปไม่ได้ มีหลานจำนวนมากเกินกว่า “คุณตา” และ “คุณปู่” ในร่างเดียวกันจะดูแลได้
โถ! ก็เร่งออกมากทีละคู่ เป็นแฝด เป็นตระกูลลูกดกแท้จริงๆ
คนจะมาเลี้ยงหลานคงมองว่าเกินกำลัง และไม่ใช่เจตนาแท้อยู่แล้ว ขืนมานั่งดูฝูงหลานแต่ละวัน คงไม่ต้องทำอะไร ชาวบ้านได้เห็นแค่วันเดียว เล่นน้ำในสระ
วันอื่นๆ มีภาระที่ต้องทำยิ่งกว่านายกรัฐมนตรีโดยตำแหน่ง ทั้งเดินสายตรวจเป้าหมายต่างๆ เพื่อผลทางธุรกิจเอ็นเตอร์เทนเมนท์ คอมเพล็กซ์ กาสิโน และอื่นๆ
ล้วนแต่เป็นโครงการต้องใช้เงินงบประมาณหลายพันล้าน หรือหมื่นล้านบาททั้งนั้น เสียท่าตอนที่ทำตัวเป็นทูตสันติภาพในงานเจรจาระหว่างชนกลุ่มน้อยในเมียนมาร์เพื่อหาทางออกอย่างสงบสันติ เลิกรบราฆ่าฟัน หาทางทำเงินดีกว่า
เมียนมาร์มีทรัพยากรธรรมชาติมากอยู่แล้ว เหมาะสำหรับทำสัมปทาน อย่างที่เคยเอาไม้มาสวมโสร่งข้ามแดนมาขายฝั่งไทยยุคโน้น
นั่นเป็นสินค้าหนัก กินพื้นที่เยอะ ถ้าได้สัมปทานทำเหมือนทองคำ อัญญะมณี หยก แร่ธาตุหายาก หรือแหล่งปิโตรเลียมดีกว่า แต่วาสนายังไม่ถึง ชนกลุ่มน้อยต่างๆ ไม่ไว้ใจ มองว่านักโทษเด็ดขาดในคดีทุจริตย่อมไม่ใช่คนน่าไว้วางใจ
จะมีก็แต่นักการเมืองไทย พวกอยู่ร่วมรัฐบาลผสมเท่านั้นที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไร ไม่คิดว่าจิตสำนึกมโนธรรมต้องถูกกระเทือน เพราะยอมให้นักโทษแหกกฎระเบียบทุกอย่างทำอะไรโดยที่ไม่คำนึงถึงกฎหมาย ข้าราชการบางพวกกลายเป็น “ข้า” จริงๆ
ไม่ใช่ “ข้าราชการ” แต่เป็น “ข้านักโทษ” ไม่ต้องอายใคร ทำเพื่อความก้าวหน้า
คิดเสียว่า ถ้าตัวเองไม่ทำ ต้องมีคนอื่นมาทำอยู่ดี ดังนั้น ทำเป็นอยู่เป็น ได้ดี น่าจะดีกว่า พยายามอย่าต้องเสี่ยงคุกตะรางมากเกินไปก็ดี
ยิ่งถ้า “ท่านนักโทษ” กุมอำนาจประเทศนานๆ โอกาสจะยกระดับชีวิตเป็นผู้มั่งคั่งมีความเป็นไปได้สูง ก็เห็นอยู่ พวกติดคุกมีแต่โดนหลักฐานมัดตัว ที่รอดก็มีไม่น้อย
พวกที่อยู่ในคณะรัฐมนตรีปัจจุบันหลายคนน่าจะโดนไปแล้ว แต่ไม่มีหลักฐาน หรือมีตัวช่วย ทำให้หนักเป็นเบา หรือรอดได้เพราะสามารถจ้างผีโม่แป้งได้
ว่าแต่อนาคตของบ้านเมือง จะเป็นอย่างไร ถ้ายังอยู่ในสภาพมีผู้นำหลายคน มีนายกฯ ในทำเนียบ นอกทำเนียบ นอกประเทศ และนอกระบบ
แล้วสิ่งที่ดีงาม ตามสภาพความศักดิ์สิทธิ์ของแผ่นดินนี้จะพลิกสถานการณ์ได้หรือไม่ เช่นถึงวาระที่มารร้ายกังฉินจะต้องถูกกำจัด โครงสร้างประเทศต้องถูกรื้อ สร้างใหม่ ให้ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความน่าเชื่อถือในกระบวนการยุติธรรม
อยู่ที่ว่าประเทศไทยจะสิ้นเวร ได้คนใจซื่อมือสะอาดมากอบกู้บ้านเมืองหรือไม่
ถ้าสถานการณ์ยังเป็นอย่างนี้ อนาคตคงไม่ต่างจากบรรดาประเทศใกล้สิ้นชาติที่เห็นกันอยู่ เวลาเหลือน้อยเต็มทีแล้วด้วย
หัวหน้ารัฐบาลปัจจุบันก็วุ่นอยู่กับการเดินสายไปต่างจังหวัด ถ้าได้จังหวะก็แฉลบไปต่างประเทศ เป็นประเทศน่าไปทั้งนั้นไม่เคยคิดจะไปเยือนกาฬทวีป ดูว่ามีปัญหาอะไรในซูดาน เอธิโอเปีย โซมาเลีย หรือไปหาตลาดข้าวไทยในแอฟริกากลาง ให้สมกับเป็นผู้นำเซลส์แมนบ้าง
หรือถ้าไม่ใช่พวกฝรั่งอั้งม่อแล้วไม่สมราคานักขายมือทอง พวกนั้นไม่มีศักยภาพที่จะซื้อบ้าน คอนโดฯ ราคาหลายสิบล้านบาทอยู่อาศัย
ไปต่างจังหวัด ต่างประเทศก็ดี เลี่ยงตอบคำถามซ้ำซากเช่นโครงการเงินดิจิทัล เงินกู้ ข้าวเสื่อมคุณภาพหลังจากเก็บนาน 10 ปี และข้อสงสัยของประชาชนที่แทงใจว่าเป็นนายกฯ ตัวจริงหรือไม่ ถ้าจะตอบว่าใช่ ชาวบ้านก็ไม่เชื่อ ตอบหลายครั้งแล้ว
อยู่บนเวทีสากล ได้ยกระดับโปรไฟล์ จากเซลส์แมนขายบ้านมาเป็นนายกฯ ผู้นำประเทศ มันยิ่งกว่าถูกหวยชุด 100 ครั้ง เพียงแต่ชาวบ้านรู้ว่าไม่ใช่ตัวจริง
ดังนั้น เพื่อให้เป็นตัวจริง ต้องไปงานต่างประเทศเท่านั้น ไม่มีใครมาแย่งชิงแสงไปได้ งวดนี้พบปะผู้นำฝรั่งเศส จะคุ้มค่าเงินภาษีชาวบ้านหรือไม่ น่าสงสัย
คิดแบบบวก ไปต่างประเทศก็ดีไปอย่าง จะได้ชะลอความเสียหายของบ้านเมือง ถ้าอยู่แล้วทำอะไรไม่เข้าท่าจะส่งผลกระทบต่อระบบประสาทชาวบ้าน
ให้นายกฯ นอกระบบโชว์ตัวให้ครบทุกจังหวัด ตัวในระบบค่อยกลับมาก็ได้