ข้าวนี้ไม่มียาง!

ผศ.ดร.อานนท์ ศักดิ์วรวิชญ์
สาขาวิชาสถิติศาสตร์
สาขาวิชาพลเมืองวิทยาการข้อมูล
สาขาวิชาวิทยาการประกันภัยและการบริหารความเสี่ยง
คณะสถิติประยุกต์
สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์

แม่โพสพร้องไห้เป็นสายน้ำ    ข้าวชอกช้ำคนทุจริตจนฉิบหาย
ข้าวจะดีมียางเช่นยางอาย   คนใจร้ายโกงชาติโกงบ้านเมือง
ข้าวเก็บเก่าสิบปีอัปปรีย์ยิ่ง   รมยาไว้ไม่ทิ้งจนเป็นเรื่อง
ทั้งชาวนาฆ่าตัวตายกันนองเนือง   เคยติดคุกกลับทำเขื่องคับเมืองไทย
จะหุงข้าวซาวน้ำซ้ำสิบห้าครั้ง   ข้าวจะยังเหลือคุณค่าก็หาไม่
ที่โกงบ้านโกงเมืองสิ้นเมืองไทย   เอาเงินเหรียญยัดปากไปได้ที่ไหนกัน
คุณค่าของแผ่นดินที่รินไหล   ดินน้ำลมฟ้ายิ่งใหญ่มารังสรรค์
ต้นเล็กเล็กเติบโตออกรวงครัน   หล่อเลี้ยงไทยทั้งนั้นมีบุญคุณ
มียางอายสำนึกคุณข้าวบ้างไหม   ทำระยำแผ่นดินไทยอันอบอุ่น
แผ่นดินแม่แม่โพสพนพคุณ   เกื้อการุณเลี้ยงปากท้องต้องกตัญญู
อันคนไทยใครให้ข้าวแม้สักคำ   จงจดจำคุณความดีที่มีอยู่
ข้าวที่ไร้ยางอายจงได้รู้   ว่าเป็นข้าวไม่ควรคู่กับคนไทย
โกงกระทั่งแม่โพสพอายซบหน้า   โกงแผ่นดินมารดาอันยิ่งใหญ่
โกงชั่วลูกชั่วหลานสันดานจัญไร   ขอมึงจงพินาศไปชั่วกัปป์กัลป์
แผ่นดินนี้ศักดิ์สิทธิ์ทรงฤทธิ์เดช   เลือดทุกหยดรดประเทศบำรุงขวัญ
บรรพบุรุษพลีชีพแต่ปางบรรพ์   ทั้งทวยเทพถึงสวรรค์คอยคุ้มครอง
ข้าวที่ดีมียางรู้บ้างไหม?   คนจัญไรไร้ยางอายสุดมัวหมอง
โกงแผ่นดินโกงชาติช้ำน้ำตานอง   ข้าวจะร้องคนก่นด่าไอ้สารเลว!!!

หมายเหตุ : บันทึกไว้ในวันที่รองนายกรัฐมนตรีภูมิธรรม เวชยชัยจากพรรคเพื่อไทยนำข้าวในโกดังจากโครงการรับจำนำข้าวสมัยรัฐบาลยิ่งลักษณ์ออกมาใส่ถุงมือยางซาวล้างน้ำทิ้งสิบห้าครั้งก่อนหุงแล้วกินข้าวนี้โชว์นักข่าวมี ฐปณีย์ เอียดศรีไชย ร่วมกินข้าวเก่าเก็บ 15 ปีที่รมยาฆ่าแมลงเมทิลโบรไมด์มา 120 ครั้ง กินแล้วยังไม่ตายสบายดี เป็นการสาธิต