ผมเองตั้งใจเล่าเรื่องนี้ในวันที่เขายกให้เป็นวันสตรีสากลภาพ"ผ่ามู่" อุ้มลูก แบกสัมภาระที่หนักมากอย่างทรหด เป็นภาพที่สื่อมวลชนของจีนถ่ายเอาไว้ที่สถานีรถไฟหนานชางเมื่อ 14 ปีที่แล้ว
ผมเองส่งภาพนี้ไปถามน้องๆ สื่อมวลชนที่ปักกิ่ง เพื่อช่วยหาเรื่องราวมาให้คนไทยได้เห็นถึงความตรากตรำของแรงงานในชนบทของจีนที่้เดินทางเข้ามาทำงานในเมืองใหญ่ของประเทศจีนเมื่อ 14 ปีที่แล้ว
และลูกสาวที่เธออุ้มเพื่อกลับไปเยี่ยมบ้านในวันตรุษจีนนั้นได้เสียชีวิตไปนานแล้วจากการป่วยในคืนเหน็บหนาว
ผมเองเห็นภาพชนบทของจีนถิ่นฐานของเธอ ทำให้นึกถึงภาพเมื่อครั้งที่กลับไปเยี่ยมชนบทของจีนเพื่อดูถิ่นฐานบรรพชน
บ้านดินของ "ผ่ามู่" อยู่ในหุบเขาห่างไกลของเฉสวน เธอเข้าเมืองเพื่อมารับจ้างทำงานในโรงทำอิฐดินสองคนกับสามีหวังจะเก็บเงินออมไปสร้างบ้านใหม่ในชนบทที่สร้างจากดินและฝนรั่วซึมเป็นประจำ
"ผ่ามู่" มีลูกแฝดสองคน เธอตัดสินใจเอาคนโตฝากไว้กับแม่สามีในชนบทช่วยเลี้ยง ส่วนเธอและสามีก็หอบหิ้วลูกคนเล็กเข้าเมืองมารับจ้างแรงงาน
เมื่อถึงวันตรุษจีนของปี 2010 แรงงานจากชนบทที่มารับจ้างในเมืองใหญ่ของจีนก็จะกลับบ้านไปหาครอบครัว นักข่าวจีนก็เก็บภาพนี้ไว้ได้
เส้นทางสายแห่งการพัฒนาเศรษฐกิจของจีน ล้วนมีความตรากตรำอดทนเพื่อการดิ้นรนทางเศรษฐกิจ
14 ปีผ่านไป วันนี้เธอเป็นเกษตรกรตัวอย่างผู้ปลูกใบยาสูบเพื่อป้อนอุตสาหกรรมใบยาสูบ ภายใต้นโยบายแก้ปัญหาความยากจนในชนบทของจีน
และเธอก็ได้มีบ้านหลังใหม่จากการช่วยเหลือของรัฐบาล พร้อมกับได้ให้กำเนิดลูกอีกคนอยู่ในชนบทหุบเขาต้าเหลียง ถนนหนทางก็สะดวกสบายกว่าเมื่อ 14 ปีที่แล้ว
ภาพหนึ่งภาพมีเรื่องเล่าในเส้นทางการพัฒนาการสร้างชาติของจีน ความตรากตรำของ "ผ่ามู่" ยังถูกฝังแน่นในการรับรู้ของเส้นทางการพัฒนาของจีนอยู่เสมอในโลกโซเซียล
ยุทธิยง ลิ้มเลิศวาที
สภากาแฟ NEWS1