ผมเองเมื่อเสร็จรายการสภากาแฟเดินออกจากอาคารบ้านเจ้าพระยา มาทำธุระที่วัดบวรนิเวศวิหาร สิ่งที่เห็นคือมีนักเรียนหนุ่มๆสาวๆ จากประเทศจีน บ้างก็จบจากมหาลัยปักกิ่ง บางคนก็มาจากมหาวิทยาลัยเซียงไฮ้
อย่างสาวน้อยสองคนที่ผมขออนุญาตถ่ายรูปด้วย เธอมาเที่ยวเมืองไทยในเทศกาลวันตรุษจีน กำลังจะกลับจีน
แม่พาลูกสาวสองคนซึ่งกำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยปีนี้ คนน้องกำลังอยู่มัธยมปลาย เพื่อมาใส่ชุดสวยๆ นักเรียนของประเทศไทยที่กำลังได้รับความนิยมในโลกโซเซียลของสาธารณรัฐประชาชนจีน
"เฟยหยูว์" ก็เป็นอีกคนหนึ่ง หนุ่มน้อยในชุดนักเรียนมัธยมปลายของไทย เธอจบมหาวิทยาลัยของจีนแล้ว มาเมืองไทยก่อนกลับบ้านก็ทำเอาร้านขายชุดนักเรียนย่านบางลำภูคึกคัก เพราะวันที่คนหนุ่มสาวจีนที่มาซื้อชุดนักเรียนนั้น ขอถ่ายรูปกับ"เฟยหยูว์" เน็ตไอดอลดาราจีนกันที่ย่านบางลำภู
ผมไปสอบถามสนทนากับพวกเขาว่าทำไม? ถึงชอบชุดนักเรียนของประเทศไทย
"ประเทศของเราไม่มีสิ่งนี้ ช่วงมัธยมต้นมัธยมปลาย ใส่แต่เสื้อยืดกับกางเกงวอร์มไปเรียนหนังสือกัน มันก็น่าเบื่อ ชีวิตไม่เคยสัมผัสชุดแบบนี้ มันสวยมาก"
"มันเป็นความนิยมตอนนี้ ในเมืองจีนในโลกสื่อสารของคนหนุ่มสาว วัยรุ่นของจีนนิยมโชว์รูปนี้เพื่อบอกเพื่อนๆในโซเซียลว่ามาถึงเมืองไทยแล้ว มันเป็นเทรนด์ที่ทุกคนจะโชว์ชุดนักเรียนของไทย และของแท้ต้องมาที่ร้านนี้"
เจ้าของร้านพี่ต่ายมีพี่สาวมีอาม้าที่พูดภาษาจีนได้คล่อง ตั้งแต่เช้าเปิดร้านยันฟ้ามืดในช่วงตรุษจีนที่ผ่านมาแทบไม่ได้พักผ่อนกันเลย คำล่ำลือในโลกออนไลน์บอกว่า เจ้าของร้านเหมือนญาติเราเลย ยืนรีดผ้าชุดนักเรียนให้กับคนหนุ่มสาวของจีน ให้ได้เสื้อผ้ามีกระโปรงที่เรียบร้อย ก่อนจะเป็นภาพที่สวยงามกระจายไปทั่วแผ่นดินจีน
ผมอยากจะถามคนไทยว่า สิ่งเหล่านี้โรงงานอุตสาหกรรมรถยนต์ โรงงานทำเครื่องบินจะสร้างสรรค์สิ่งเหล่านี้ขึ้นมาได้ไหม?
ความปราณีตของการบริการ การต้อนรับลูกหลานต่างถิ่น ที่ต้องการใส่ชุดนักเรียนที่เขาชอบ สิ่งเรานี้คือแก่นสารของพลานุภาพของ Soft Power คือการชื่นชมในวัฒนธรรมของประเทศหนึ่งสู่ประเทศหนึ่ง
ถามคนไทยว่าคนหนุ่มสาวจีน นิยมไปถึงคนหนุ่มสาวเกาหลี และวัยรุ่นญี่ปุ่นกันแล้ว สวมใส่ชุดนักเรียนที่เขาใฝ่ฝันกัน เราจะภาคภูมิใจไหม?
ชื่อที่ใช้ปักบนเสื้อเพื่อพวกเธอจะต้องเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้าที่เมืองจีนต้องปักอักษรไทย เราจะประคองความนิยมชื่นชมสิ่งนี้ให้นานเท่านานได้อย่างไรดี?
ยุทธิยง ลิ้มเลิศวาที
สภากาแฟ NEWS1
