เธอเป็นความมหัศจรรย์ของบ้านผม เธอเป็นพืชหัวที่สร้างอาหารให้กับมนุษย์ฝังตัวใต้ดินเป็นแป้งกลุ่มคาร์โบไฮเดรต
ช่วงต้นฤดูฝนที่ผ่านมา เกษตรกรชาวไร่ในอำเภอสีคิ้ว จ.นครราชสีมาได้ปลูกเผือกสายพันธ์ุ "เผือกหอมขนาดเล็ก"
ผมมีโอกาสได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกันหาที่ดินส่งเสริมให้ชาวไร่ได้มีที่ดินทำกิน เขาจึงเก็บเผือกมาฝากผมเล็กๆ น้อยๆ
เมื่อยื่นเงินให้เขาเป็นค่าเหนื่อยจากการปลูกเขาก็ปฏิเสธ ด้วยคิดว่าผมเป็นญาติ เมื่อญาติโยมถวายเผือกมาให้กิน มีหรือจะไม่ดีใจ
ก็นำมานึ่งให้ลูกๆได้กินอาหาร "ปฐมภูมิจากแผ่นดิน" เพื่อฝึกให้คนรุ่นใหม่กินเผือกกินมัน กินอาหารธรรมชาติ เป็นอาหารหล่อเลี้ยงกายเพื่อให้พวกเขาเติบใหญ่ ได้สารอาหาร ได้วิตามินจากแผ่นดินที่สร้างอาหารธรรมชาติให้เราได้ครบถ้วน ไม่เจ็บป่วย ท่ามกลางสังคมที่เราเห็น Junk foods ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเด็กและเยาวชนในชาติ
หลังจากนำเผือกมาล้างทำความสะอาด ก็จะเทน้ำพร้อมกับรากเผือกเล็กๆ "พร้อมตุ่มรากเล็กๆ ขนาดเท่าเม็ดถั่วเขียวเทลงไปในสวนหย่อมเพื่อประหยัดน้ำยามแล้ง "
แต่สิ่งที่ได้หลังจากนั้นสองสัปดาห์ อย่างที่เห็นในรูป "ต้นเผือกเล็กๆ" ก็งอกเป็นต้นทองคำเขียวใบรูปหัวใจ
รูปทรงของใบเผือกเป็นรูปหัวใจ ใบของเธอเป็นความแตกต่างจากใบของหญ้า
เธอเป็นพืชที่เราทิ้งขว้างแล้ว แต่เธอก็ยังดิ้นรนที่จะมีชีวิตอยู่บนผิวโลกในบ้านของผม
เธองอกแทรกขึ้นในแผ่นดินอย่างเรียบง่าย ไม่ได้เบียดเบียน ทำร้ายใครรอบข้างเลย
การงอกขึ้นมาของเธอก็ไม่ได้ข่มเหงเป็นโทษต่อใครรอบข้างเช่นกัน
"ผมตั้งใจจะทนุถนอมเธอไว้" เมื่อเธอแข็งแรงจะนำเธอกลับไปยังทุ่งกว้างอีกครั้ง เพื่อให้เธอได้ทำหน้าที่เป็นพืชอาหารหล่อเลี้ยงคนอื่นๆ มิให้สายพันธุ์ต้องขาดหายไปจากแผ่นดินอันกว้างใหญ่ของไทย!
โปรดช่วยกันอนุรักษ์พันธุกรรมพื้นถิ่น ให้เป็นความมั่งคั่งของแผ่นดิน
ยุทธิง ลิ้มเลิศวาที
