การเมืองน้ำเน่าเน้นผลประโยชน์แบบไทยๆ กำลังเคลื่อนเข้าใกล้จุดหักเหอีกครั้งและสร้างบรรยากาศความไม่แน่นอนเข้มข้น ดูแล้วน่าหวาดเสียว
แต่ก็จะเป็นการชิงอำนาจตามปกติ อย่างมากก็แค่รัฐประหาร ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องใหม่ในประเทศไทย ทำกันมาเกือบ 20 ครั้ง บ้านเมืองก็ไม่ได้พัฒนามากอะไร
คราวนี้มีตัวแปรสำคัญคือนักโทษชายเด็ดขาดจากดูไบ ซึ่งถูกมองว่าเป็นผู้กำหนดเส้นทางการเมืองของรัฐบาลปัจจุบัน การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้จะดีหรือตกต่ำกว่าเดิมต้องรอดูตัวแปรอื่นๆ ด้วย
เบื้องหน้าอาจจะเห็นบรรดาเสนาบดีและนักเลือกตั้งฝ่ายกุมอำนาจ แสดงอาการเชื่อมั่นว่าจะไม่มีอะไรมาทำให้มีปัญหาด้านความมั่นคง แต่บรรยากาศแฝงเร้นรู้สึกเหมือนมีกลิ่นอายของความอำมหิตซ่อนอยู่
ทั้งนี้เป็นเพราะการเมืองยังขึ้นอยู่กับชะตากรรมของนักโทษชายเด็ดขาดจากดูไบว่าจะเป็นอย่างไรในวันที่ 17 เดือนหน้านี้ จะได้กลับไปอยู่บ้าน หรือมีเหตุต้องจำยอมกับสถานการณ์ไม่พึงปรารถนาต่อไปอีก
นักโทษชายเด็ดขาดดูเหมือนจะมีอำนาจสั่งการได้ก็จริง แต่เหมือนจะไม่สามารถควบคุมสถานการณ์แบบชี้ต้นตาย ชี้ปลายเป็น เด็ดขาดเหมือนแต่ก่อนเมื่อยังไม่มีคดีอาญาติดตัว
จริงอยู่การมีอำนาจอยู่หลังฉากแต่ไม่สามารถเปิดตัวได้เท่ากับว่าถูกจำกัดบทบาท และยังไม่สิ้นโทษอาญา ซึ่งยังเป็นชะนักปักหลังอยู่ ไม่รู้ว่าจะถอนได้เมื่อไหร่
การไม่ยอมติดคุกแม้แต่วันเดียว แล้วถูกปล่อยตัวออกมาวันที่ 17 เดือนหน้าตามคาด จะยังไม่เป็นจุดจบของปัญหา แต่อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นใหม่ของวิกฤตซึ่งไม่มีใครคาดการณ์ได้ว่าจะเกิดหรือไม่และจะเป็นอย่างไร
ความไม่แยแสต่อกฎหมายบ้านเมือง การย่ำยีกระบวนการยุติธรรมโดยเครือข่ายลูกหาบบริวารนักโทษชายเด็ดขาดจะทำให้บ้านเมืองสูญเสียความสงบ เป็นเหตุให้เกิดความรู้สึกต่อต้านผู้มีอำนาจ
รัฐบาลตัวแทนนักโทษชายเด็ดขาดยังไม่ได้มีผลงานอะไรที่สร้างความหวังให้ประชาชน พรรคร่วมรัฐบาลไม่รู้สึกว่าจะต้องทำผลงาน แต่ละวันเหมือนรอดูเพียงแต่ว่าจะอยู่รอดได้อีกนานหรือไม่
ด้วยปัจจัยอำนาจแฝงเร้นและเงื่อนไข ที่ตกลงกันลับหลังประชาชนทำให้เกิดบรรยากาศของความไม่ไว้วางใจว่ารัฐบาลและนักเลือกตั้งจะพาบ้านเมืองให้รอดจากความยุ่งยาก และความเสี่ยงต่อวิกฤตระหว่างประเทศได้
การแย่งชิงอำนาจ ไม่ใช่จำกัดเฉพาะนักการเมืองนักเลือกตั้งเท่านั้น ยังมีกลุ่มข้าราชการในหน่วยงานสำคัญชิงความเป็นใหญ่โดยพึ่งพาอำนาจการเมืองและเส้นสาย
เมื่อเป็นเช่นนี้ประเทศไทยจึงติดอยู่ในห่วงเวรกรรมยากที่จะสลัดให้หลุดได้ เพราะมีเกมเล่นกันหลายชั้น โดยไม่คำนึงถึงความเสียหายของบ้านเมืองในบรรยากาศของการแข่งขันกับเพื่อนบ้าน
รัฐบาลปัจจุบันอยู่ไปแต่ละวันด้วยลูกเล่นและลีลาไร้ความหมายและคุณค่า ไม่ต้องพูดถึงประโยชน์ต่อประชาชน มีแต่คำล่อลวงให้ชาวบ้านเคลิ้มกับโครงการที่เป็นไปได้ยาก
โครงการเงินดิจิทัลกลายเป็นความเพ้อฝัน โครงการแลนด์บริดจ์ที่ประโคมโหมเรียกนักลงทุนถูกมองว่าเป็นเรื่องตลกแหกตาคนรู้ไม่เท่าทัน เพราะเป็นไปไม่ได้ด้านเศรษฐกิจและภูมิรัฐศาสตร์
ผู้นำรัฐบาลดูเหมือนจะเป็นผู้มีพลังขยันไม่รู้จักเหนื่อยล้าจากการทำงาน เดินทางสร้างผลงานในต่างประเทศ และเดินสายหาเสียงในประเทศสร้างความนิยม และผลงานที่จะได้ยังต้องรอดู
ยังมีประเด็นถึงความอยู่รอดของรัฐบาลนี้ว่าผู้นำจะถูกเปลี่ยนตัวหรือไม่ ด้วยเงื่อนไขอะไร และใครจะมีโอกาสมาแทนด้วยความรู้ความสามารถระดับไหน เป็นที่ยอมรับของประชาชนหรือไม่
ถ้าจะเอาลูกสาวเถ้าแก่นักโทษชายเด็ดขาดดูไบ สปอนเซอร์โครงการซอฟต์เพาเวอร์สุดเวอร์ มาเป็นผู้นำประเทศช่วงนี้คงเป็นเรื่องที่ตลกทำให้ชาวบ้านร้องไห้ทั้งประเทศยกเว้นแต่พวกบ้องตื้น นั่งรอโครงการ ลดแลกแจกแถม ประชานิยมถมไม่เต็ม
ดูแล้วก็น่าสมเพชในชะตากรรมของประเทศ นักโทษชายเด็ดขาดไม่ยอมติดคุกกลายเป็นผู้มีอิทธิพลเหนือรัฐ เหนือกระบวนการยุติธรรม ไม่มีใครทำอะไรได้ และยังสามารถกำหนดความเป็นไปของรัฐบาลได้อีกด้วย
นักโทษชายเด็ดขาดในคดีทุจริตไม่ใช่เรื่องการต่อสู้เพื่อผลประโยชน์ของประชาชนหรือหลักการสูงส่ง แต่กลายเป็นผู้ที่นักเลือกตั้ง และผู้ทรงคุณวุฒิในระดับต่างๆ ยอมสยบก้มหัวให้อย่างไร้อย่างอาย เพื่อตำแหน่งวาสนา เงินตรา ยศถาบรรดาศักดิ์
มีที่ไหนที่ประชาชนในระดับวิญญูชน จะอยู่ในสภาพความอัปยศ สิ้นเกียรติภูมิ เห็นผู้ถูกลงโทษเพราะกระทำผิดทุจริตคอร์รัปชันเป็นบุคคลที่ยกย่องอย่างที่เป็นอยู่
นี่คงเป็นสังคมที่ไร้คุณธรรม จริยธรรม จิตสำนึก และมโนธรรมที่ดีงาม ไร้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ไม่ยกย่องคุณงามความดี จะเป็นสังคมไม่มีอนาคตเป็นแน่แท้
อยากรู้เหมือนกันว่าประเทศไทยจะมีแรงอึดทนกับความเสื่อมโทรมตกต่ำต่อเนื่องได้อีกมากและนานแค่ไหน จนกว่ารากฐานจะทรุด จนต้องรื้อสร้างใหม่
นั่นหมายความว่า ถ้าเรามีโอกาส แผ่นดินนี้มีคนดีมีฝีมือเพื่อทำภารกิจกู้ชาตินั้น