“เหล่าศาสดา” ได้เปิดประชุมด่วน เรื่อง “มนุษย์ผู้มีอำนาจ โกหก-โกงชาติ-โลภมิรู้จักพอ”...!!!
ณ ห้องประชุมแห่งหนึ่งบนฟากฟ้าศาสดาทุกศาสนา ตั้งวงถกกันอย่างคร่ำเคร่งเรื่อง “มนุษย์ผู้มีอำนาจ” ทุกสังคมโลกมีพฤติกรรมทำแต่เรื่อง “ชั่วช้าสามานย์” มากขึ้น
“ฝัน” เมื่อคืน “ผมหลง” เข้าไปในที่ประชุมของ “มวลศาสดา”
“...ใกล้ถึงปีมังกรวันที่ 1 มกราคม 2567 มนุษย์ทุกหนแห่ง ควรมีศานติสุข และมีความรักให้กันมากๆ ทว่ามนุษย์ในยูเครนกับรัสเซียกลับทำสงครามยืดเยื้อทั้งสองฝ่ายบาดเจ็บล้มตายมากมาย” เสียงสั่นเครือของศาสดาองค์หนึ่ง...เต็มไปด้วยความเศร้า...
“...เราเศร้าใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นในกรุงเยรูซาเลมดินแดน “3 ศาสนา” ซึ่งควรเป็นแดนธรรม สงบศานติไร้อันตรายเพื่อผู้คนทุกฝ่ายทุกศาสนาจะได้ประกอบศาสนกิจอย่างอิสระเสรีแต่ดินแดนที่ต้องเป็นส่วนกลางของ “3 ศาสนา” กลับถูกอิสราเอลใช้กำลังยึดเป็นเมืองหลวง”
ศาสดาท่าทีสุขุมพูดลอยๆ ว่า “อืม...ศาสดาทุกองค์ สอนให้มนุษย์มีน้ำใจต่อกัน เอื้ออาทรต่อกัน มนุษย์ต้องช่วยกันสร้างสันติสุขให้โลก…จริงไหม?”
ศาสดาทุกองค์พยักหน้าเห็นด้วยเป็นเอกฉันท์…
“ทว่า! กลุ่มมนุษย์ผู้มีอำนาจที่ชอบอ้างทำตามคำสอนของศาสดาที่ตนเคารพนับถือแต่กลับมีพฤติกรรมตรงกันข้ามเสมอ “มือถือสาก ปากถือศีล” ทั้งโกหก-บ้าอำนาจ-โกยผลประโยชน์มิรู้จักพอ สังคมมนุษย์จึงเต็มไปด้วยความชั่วร้ายความอธรรม คนส่วนใหญ่ทุกข์เข็ญยากจน ฯลฯ” น้ำเสียงศาสดาองค์นั้นสิ้นหวัง...
“...สงครามในฉนวนกาซาน่าตื่นตระหนกผู้นำอิสราเอลที่มีผู้นำอเมริกาหนุนหลัง ทุ่มช่วยทั้งเงินทองกับอาวุธล้ำสมัย ยิงถล่มกาซาอย่างไม่ลืมหูลืมตาฆ่าทั้งเด็กผู้หญิงผู้คนบาดเจ็บล้มตายหลายหมื่น
ทำลายบ้านเรือนตึกน้อยใหญ่พังพินาศเข่นฆ่ามนุษย์ที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ หวังจะฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่คิดต่าง อิสราเอลไม่ฟังเสียงชาวโลกที่เรียกร้องให้ยุติสงครามนี้โดยด่วน”
ที่ประชุมเงียบงันอีกครั้ง...ศาสดาท่านหนึ่งพูดเสียงเนือยๆ ว่า...
“เราเบื่อความกะล่อนกับความเห็นแก่ตัวของกลุ่มมนุษย์ผู้มีอำนาจที่เมื่อมีอำนาจคราใดเป็นต้องลืมตัวโกงเงินชาติเพื่อจะมีอำนาจอีก
กลุ่มผู้นำชาติมหาอำนาจโลกไม่เคยหยุดรวมหัวกันไล่ล่าชาติอ่อนแอกว่าเพื่อแสวงหาและกอบโกยผลประโยชน์สารพัด ชาติใดไม่ยอมสยบก็ใช้กองทัพที่เหนือกว่าก่อสงครามจัดการตามใจปรารถนาแม้ต้องฆ่าผู้คนมากมายก็ไม่ลังเล ใช้อาวุธที่ทำลายมนุษย์ได้ครั้งละมากมายจนผู้คนล้มตายดั่งผักปลาอย่างที่พวกอิสราเอลกำลังกระทำต่อชาวปาเลสไตน์ในสงครามกาซา ทำเสมือนพวกเขาไร้ลูกเมียญาติพี่น้อง...”
ผมเกิดเมื่อยฉับพลันจนต้องขยับกายทำให้ศาสดาท่านหนึ่งเห็นผม...
“ใครอยู่ตรงนั้น...ออกมาเดี๋ยวนี้นะ” เสียงนุ่มแต่เฉียบขาดจนผมต้องรีบขานว่า “ผมชัชครับท่าน”
ศาสดาทุกองค์มองตรงมาที่ผม “มนุษย์มาก็ดีแล้ว...พวกเรามีเรื่องอยากถามอยู่พอดีเลย”
ศาสดาใจดีที่เห็นผมช่วยคลายบรรยากาศ ท่านถามด้วยเสียงทุ้มนุ่มนวลว่า...
“ชาติไทยของชัชมีเรื่องเดือดร้อนอะไรบ้าง? มีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นอีกหรือเปล่า?”
ผมส่ายสายตามองที่ประชุมอันมลังเมลืองด้วยรัศมีแห่งพลานุภาพของมวลศาสดา ผมสูดหายใจยาวๆ ระงับความตื่นเต้น...
“เรียนศาสดาทุกท่าน ขอโปรดได้รับทราบว่า มนุษย์ผู้มีอำนาจแทบทุกชาติมิได้ทำตามคำสั่งสอนของพวกท่านเลย แต่กลับทำตรงข้ามเสมอท่านสอนว่ามนุษย์ต้องไม่เอาเปรียบกัน-พวกเขาก็เอาเปรียบคนที่อ่อนแอกว่า
ท่านสอนว่ามนุษย์ต้องไม่ละโมบโลภมาก พวกเขาก็เต็มไปด้วยความโลภไม่รู้จักพอ!
ท่านสอนว่ามนุษย์ต้องรักกันดุจพี่น้อง แต่พวกเขากลับสร้างอาวุธมาเข่นฆ่ากัน! ชาติที่แข็งแรงกว่ารังแกชาติที่อ่อนแอกว่ามันเป็นเช่นนี้มาตั้งแต่อดีตกาล”
ผมพรั่งพรูสิ่งที่อัดอั้นในใจซึ่งเป็นความคับข้องใจของ “มนุษย์ส่วนใหญ่” ในโลกและในไทย!
“คุณชัชค่อยๆ พูดกัน...มาเจาะจงพูดถึงชาติไทยดีกว่า...ชาติไทยมีแต่เรื่องคนเดิมๆกับเรื่องเดิมๆ...ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย...ใช่ไหม?”
“ครับท่าน...ผมเสียดายเหลือเกิน...หลายครั้งแล้วครับที่ประชาชนผู้เสียสละได้ต่อสู้เรียกร้องเพื่อความเป็นธรรม เพื่อสิทธิความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น เพื่อให้ชาติเจริญมั่งคั่งมั่นคง การต่อสู้กับอำนาจรัฐทำให้ประชาชนบาดเจ็บล้มตายมากมาย...
หลายครั้งที่ชาติไทยมีโอกาสจะเปลี่ยนแปลงดีขึ้นแต่ลงท้ายชาติไทยกลับได้ “ผู้มีอำนาจ” ที่ไม่รักชาติไม่รักประชาชนจริงครับ!
นักการเมืองเลือกตั้งกับรัฐประหารยังด้อยคุณภาพไร้คุณธรรม โกงชาติ ตระบัดสัตย์ ชาติไทยไม่มีการปฏิรูปในมิติสำคัญๆ เลยครับ”
“อ้าว!...แล้วทำไมคนไทยจึงปล่อยให้นักการเมืองชั่วๆ ทำเช่นนั้นล่ะ?” ศาสดาองค์หนึ่งถามขึ้นทันที
“ผมขอเล่าอย่างย่อนะครับ...อดีตนายกฯ ตู่มี “ดีลลับ” ช่วยแม้วกลับไทย ขอลดโทษจาก 8 ปีเหลือ 1 ปีแต่แม้วไม่ยอมติดคุกตามที่ตนยอมรับผิดสักวันเดียว มีการแก้กฎหมายให้นักโทษไปรับโทษที่บ้านได้ แม้วผยองเพราะมี “นายกฯ” กับ “รัฐบาล” ของตนเอง จึงใช้ “อภิสิทธิ์” ทำลายนิติรัฐ นิติธรรมไทยเสียยับเยิน ไม่สนใจ “หน้าไหน” ทั้งสิ้น” ผมหยุดพูดกะทันหัน!
ศาสดาทุกองค์จ้องผมตาเขม็ง! ศาสดาหนวดเครายาวนั่งด้านขวามือพูดขึ้นพร้อมกับตบเข่าฉาด...
“เฮ้อ!...มนุษย์ผู้มีอำนาจหลอกพวกเรามาตลอดโกหกว่ารักศรัทธาพวกเราพวกเขาเป็นอันตรายร้ายแรงต่อโลกนะ! เพราะกำลังเสื่อมถอยทั้งคุณธรรมความดีได้ยินกันไหมที่มนุษย์พูดว่า ทำดีได้ดีมีให้เห็นที่ไหนกัน? เห็นแต่ทำชั่วได้ดีทั้งนั้น! เฮ้ย!...งั้นที่พวกเราสอนไปก็ไร้ประโยชน์สิ!”
“อืม...มนุษย์ผู้มีอำนาจทำชั่วมากมายแบบนี้...ปล่อยไว้ไม่ได้แล้วนะ...พวกเราต้องเชิญ “พญายม” มาร่วมประชุมกันสักครั้งแล้วล่ะ...”!!
ผมสะดุ้งตื่น...แว่วเสียงเพลง “พิภพมัจจุราช”...ฟังแล้ววังเวงนัก...