“เหลี่ยม-ตู่” ท่ามกลางการเลือกตั้งครั้งใหม่ ในวันที่ 14 พฤษภาคม 2566 ยังถกกันใน “ฝัน” ของ “ชัช!”
“ฝัน” ของ “ชัช” ค่ำคืนนี้ยังจมอยู่กับการเมืองผู้มีอำนาจ “ตู่-เหลี่ยม” ในเรื่องการเลือกตั้งครั้งใหม่...
“พรรคผมต้องชนะแลนด์สไลด์แน่นอน” มหาเศรษฐี “เหลี่ยม” พูดโพล่งขึ้น!
“พรรคผมถึงจะได้ ส.ส.น้อยกว่า แต่เชื่อเถอะ...ผมต้องได้เป็นนายกฯ อีกครั้งว่ะ” นายกฯ รักษาการ “ตู่” สวนทันควันแต่น้ำเสียง “ตู่” ไม่หนักแน่นใครฟังก็รู้ได้ทันทีว่า…ยังไม่มีอะไรแน่นอน เรื่องที่ “ตู่” จะได้สืบทอดอำนาจ กลับมาเป็น “นายกฯ อีกครั้ง?”…
ศึกเลือกตั้งวันที่ 14 พฤษภาคม 2566 เพิ่งเริ่ม…แค่ได้หมายเลข “ส.ส.เขต” กับ “ส.ส.บัญชีรายชื่อ” การวิเคราะห์เจาะลึกของ “นักวิชาการ” กับ “สื่อมวลชน” และ “คอการเมือง” รวมทั้ง “นักการเมือง” จึงเป็นแบบหลักๆ ไม่ได้ลงรายละเอียดมากนัก เพราะยังมีเวลานานพอสมควรอาจเกิดเหตุ “เหนือความคาดคิด” ได้เสมอ
โถ…ก็การเมืองไทยมักเกิดเรื่อง “ไม่แน่นอน” และเรื่องที่ “แน่นอน” ได้ตลอดเวลา...
“ไอ้เหลี่ยม...มึงจะจับมือพี่ป้อมตั้งรัฐบาลหรือเปล่า? ถ้ามึงนักเลงจริงก็บอกกูมาเลยสิว่า มึงกับพี่ป้อมมี ‘ดีลลับ’ กันไว้แล้วใช่ไหม?”
“ตู่” ถามด้วยสีหน้าเคร่งเครียดผิดปกติ ท่าทีอึดอัดไม่สบายตัว เสมือนไม่ได้ถ่าย “ทองคำ” ที่สะสมในร่างกายมานานหลายวัน
ส่วน “เหลี่ยม”…ใบหน้าเปื้อนยิ้มตลอดเวลาไม่ตอบอะไร ทว่า...ไม่อาจซ่อนแววตามี “เลศนัย” ไว้ได้...
“มึงรู้ไหม? การไม่ตอบเรื่องพี่ป้อมให้ชัดแจ้ง จะทำให้ความรักสามัคคีของ ‘พี่น้องสามปอ’ ที่มีต่อกันอย่างดูดดื่มมานานหลายสิบปี ชนิดที่ ‘ไม่มีใคร’ จะทำให้แตกแยกกันได้ อาจ ‘วงแตก’ แยกวงกันได้เลยนะโว้ย…ไอ้เหลี่ยม...มึงใจร้ายใจดำอำมหิต มึงโคตรเจ้าเล่ห์จริงๆ ที่ยื่นตำแหน่ง ‘นายกฯ’ มาล่อหลอกพี่ป้อมให้กล้าทรยศ ‘รัก’ ที่มีต่อกูกับพี่ป๊อกแป๊ก มึงทำเรื่องชั่วๆ แบบนี้ได้ยังไงวะ…ไอ้เหลี่ยม...มึงแย่มั่กมากเลยนะโว้ย...”
ผมมองอาการเดือดดาลของ “นายกฯ รักษาการตู่” อย่างขบขัน ขณะที่ “เหลี่ยม” วางถ้วยน้ำชาหลังดื่มไปอึกใหญ่ ชำเลืองมอง “ตู่” อย่างหยามหยัน พลางเคาะนิ้วชี้เบาๆ บนโต๊ะแล้วพูดเนิบๆ ด้วยเสียงราบเรียบว่า...
“ขอโทษนะไอ้ตู่…มึงสงบอารมณ์เกรี้ยวกราดลงได้แล้วกูยอมรับด้วยใจจริงไม่อ้อมค้อมว่า กูอยากเป็น ‘นายกฯ’ อีกครั้งใจจะขาด แต่มึงก็รู้ว่ากูเป็น ‘นายกฯ’ ไม่ได้แล้ว! ส่วนพี่ป้อมของมึงน่ะ กระสันอยากเป็น ‘นายกฯ’ นะว้อย…! ส่วนมึง...ไอ้ตู่! มึงได้เป็น ‘นายกฯ’ รวดเดียวเกือบ 9 ปี เป็นทั้งนายกฯ เผด็จการทหารกับนายกฯ เลือกตั้ง แต่มึงก็ยังอยากเป็น ‘นายกฯ’ อีก มึงมันโลภมากไม่รู้จักพอนะ…”
“ตู่”ตะโกนสวน “เหลี่ยม” อย่างร้อนรนว่า “ไอ้เหลี่ยม...กูอยากเป็นนายกฯ แล้วอยากเป็นนายกฯ อีก แล้วยังไง? แล้วจะทำไม? กูผิดด้วยเหรอวะไอ้เหลี่ยม...?”
“ไอ้ตู่!...การที่มึงได้เป็น ‘นายกฯ’ แล้ว ยังอยากเป็นอีก ไม่รู้จักพอ นั่นมึงกำลังหลงกับ ‘บ้าอำนาจ’ ในตำแหน่ง ‘นายกฯ’ จนโงหัวไม่ขึ้นแล้วนะโว้ย พวกมึงเคยว่ากูว่า ‘โกงชาติ’ ไม่รู้จักพอ ใช่!-จริง!...กูเป็น ‘นายกฯ’ มาก่อนมึงไอ้ตู่ กูยอมรับว่า...กูรักเงิน-กูหลงเงิน-กูบ้าเงิน กูถึงโกงชาติไงล่ะ ครอบครัวกูรวยขึ้นทันตาทันใจ! พรรคกูกับนักการเมืองใน ‘คอก’ กูอิ่มหมีพีมัน เพราะมี ‘กล้วยกินจนล้นหลาม’ มี ‘กล้วยแจก’ หาเสียงกับซื้อเสียงในสนามเลือกตั้งอย่างเต็มที่...กูจะนำพรรคกู ‘ชนะแบบแลนด์สไลด์’ ว้อยไอ้ตู่!...”
“อ้อ...เรื่องพี่ป้อม...ไอ้ตู่! มึงน่ะมันคนเห็นแก่ตัวเอาแต่ได้คนเดียว ไม่เคยมีน้ำใจเผื่อแผ่ให้กับพี่ป้อมเลย ปากมึงชอบพูดโกหกหลอกมาตลอดว่า ‘มึงรักพี่ป้อม-มึงเคารพพี่ป้อม’ แต่ใจมึงคิดแต่จะเป็น ‘นายกฯ’ ผูกขาดคนเดียวมึงบ้าหรือเปล่าวะไอ้ตู่ ถ้ามึงรักพี่ป้อมด้วยใจจริงมึงก็ต้องรู้สิว่า พี่ป้อมก็มีหัวใจ! พี่ป้อมทำให้มึงได้เป็น ‘นายกฯ’ แต่มึงไม่เคยคิดจะแบ่งให้พี่ป้อมได้เป็น ‘นายกฯ’ บ้างเลยไอ้ตู่! ถ้ามึงจะโทษใคร…มึงต้องโทษ ‘ตัวมึงเอง’ นั่นแหละที่เป็น ‘ต้นเหตุ’ ทำให้พี่ป้อมมี ‘ดีลลับ’ กับกู...”
“ตู่” นั่งเงียบงันแววตาค่อยๆ สงบลง “ตู่” ยกแก้วโอเลี้ยงขึ้นดื่มอย่างกระหาย… แล้วพึมพำดังพอจะได้ยินชัดๆ ว่า “อืม...พี่ป้อมก็มีหัวใจ! พี่ป้อมทำให้เราได้เป็น ‘นายกฯ’ มา 2 ครั้ง เฮ้อ!...แต่กูยังอยากเป็น “นายกฯ” อีกนี่หว่า...”
“ไอ้ตู่!...มึงกับกูเป็นคนไม่มีน้ำใจ! มึง-กู ‘ตระบัดสัตย์” เหมือนกัน! กู-รวยแล้วยังโกงชาติ! ส่วนมึง! มึงรู้ต้นเหตุปัญหาชาติถึงได้ประกาศจะ ‘ปฏิรูปชาติก่อนเลือกตั้ง’ แต่มึงไม่ทำอหิวาต์อะไรเลย! มึง-มีอำนาจแล้วไม่แก้ต้นเหตุปัญหาให้ชาติ…มึง-กูไม่ได้รักชาติรักประชาชนจริง! มึงกับกูชั่วร้ายไม่ต่างกันว่ะ!”
“ตู่” พูดเบาๆ เหมือนอยู่ในภวังค์…“แต่พี่ป้อมเป็นพี่พวกกู…เราเป็นพี่น้องร่วมสาบานรักกันมาหลายสิบปี หลังเลือกตั้งพี่ป้อมอาจกลับใจ...มาหนุนกูให้เป็น ‘นายกฯ’ อีกครั้งก็ได้นะเว้ย...”
“เหลี่ยม” ตอบทันควัน…“…หลังเลือกตั้งถ้าพรรคกูแลนสไลด์ได้ ‘ส.ส. 2 รูปแบบ’ เกิน 310 เสียงล่ะก้อ “นายกฯ คนที่ 30” ถ้าไม่ใช่ลูกสาวกูก็ชัยเกษมสันต์หรือไม่ก็เศรษฐา ว. 5 แน่นอนพี่ป้อมกับมึงไม่ได้แอ้มทั้งคู่ แต่ถ้าพรรคกูสวรรค์ล่ม ไม่แลนด์สไลด์กูจะพยายามทำให้พรรคกูได้เป็น ‘รัฐบาล’ กูจะตั้ง ‘รัฐบาลร่วม’ สถานการณ์จำเป็นแบบนั้น พี่ป้อมของมึงอาจได้เป็น ‘นายกฯ คนที่ 30’ ก็ได้นะโว้ยไอ้ตู่...”
เออ…“ตู่-เหลี่ยม” ใช้ห้วงฝัน “ผม” มาพูดความในใจของเขาทั้งคู่ความ “ลับ” ในโลกจริง-มี! ความ “จริง” ในโลกฝัน-ก็ “มี” เช่นกัน...?