เร่งขยายฐานอำนาจ

"โสภณ องค์การณ์"

 และแล้วการเหมือนน้ำเน่าก็มาถึงจุดเปลี่ยนผ่านเมื่อท่านห้าวเป้ง ผู้นำรัฐบาลตัดสินใจแต่งตั้งรัฐมนตรีอุดตำแหน่งว่าง ทั้งที่เหลือไม่กี่เดือนก็จะถึงวันเลือกตั้ง อยู่มาตั้งนาน ไม่ปรับเพราะยังไม่ได้จังหวะ ผลบวกไม่ชัดเจน 

เมื่อจะแต่งตั้งรัฐมนตรีใหม่ก็ต้องทำให้เจือสมประโยชน์เพื่อผลในวันหน้าและอนาคตของตัวเอง สร้างฐานอำนาจของตัวเอง แย่งชิงบริวารจากพี่ใหญ่

ต่อหน้าก็ยังประกาศว่า 3 ป. ยังรักกันเหมือนเดิม อยู่ด้วยกันมา 40-50 ปีแล้ว จะแตกกันได้อย่างไร กลบเกลื่อนรอยร้าวด้วยการนั่งคุยกันให้ช่างภาพบันทึก

ก็เป็นการสร้างภาพที่จำเป็นต้องทำเมืองชาวบ้านไม่เชื่อว่ายังรักกัน ผลประโยชน์จากอำนาจไม่เข้าใครออกใคร เป็นปัจจัยที่ต้องช่วงชิง เมื่อถึงจุดอิ่มตัวของการเอื้อประโยชน์ร่วมกัน บริวารเป่าหู พูดเชิงยุให้รำตำให้รั่วบ่อยครั้ง

การแต่งตั้งรัฐมนตรีจึงเหมือนการตอกย้ำว่าใครมีอำนาจแท้จริง

เก้าอี้สองตัวที่ว่างก่อนหน้านี้เป็นโควตาของลุงป้อมซึ่งถูกเขี่ยออกอย่างไร้ไมตรี โดยท่านห้าวเป้ง และถูกปล่อยให้ว่าง อ้างว่าเกลี่ยงานให้คนอื่นทำ

 เมื่อมาถึงวันที่จะต้องแยกทางกันเดินระหว่างพี่ใหญ่และน้องเล็กการแต่งตั้งรัฐมนตรีจึงต้องหวังผลเต็มที่ เอา 1 เก้าอี้ให้ก๊วนปากน้ำ เหมือนเป็นการตกเขียวให้ย้ายไปอยู่กับพรรคขี้ใหม่หมาหอม หรือยังอยู่กับพรรคพี่ใหญ่ ถ้ายึดมั่นหลักกตัญญู 

แต่นั่นแหละ การเมืองน้ำเน่าไม่มีมิตรแท้ ศัตรูถาวร พูดอีกก็ถูกอีก ประวัติศาสตร์มีให้เห็น การทรยศหักหลังเพื่อช่วงชิงอำนาจไม่ใช่เรื่องแปลก
มีแต่ผลประโยชน์ร่วมกันเท่านั้นที่ถาวร ดูก็แล้วกัน พรรคร่วมรัฐบาลประธานเอเปก ฟัดกัน ไล่งับกันเรื่องกัญชา ทุนกู้ยืมการศึกษา สุราก้าวหน้า ก็ยังไม่หักกัน

อยู่ร่วมกันจนวันสุดท้ายของรัฐบาลดีกว่า เมื่อยังมีเกมยังปิดไม่ได้

 อีกตำแหน่งหนึ่งก็ประเคนให้ค่ายสะตอที่ร้องโหยหวนเรียกหานานกว่า 7 สัปดาห์ให้ท่านห้าวเป้งประธานเอเปกแต่งตั้งแทนผู้มีมลทินโดยเร็ววัน เหมือนเป็นการมัดใจมัดจำว่าจะอยู่ร่วมกันต่อไป สืบทอดผลประโยชน์ต่อไป 

เมื่อทุกคนมีความลับ หรือแผลที่จำเป็นต้องปกปิด ก็ต้องไม่แตกกัน

 อีกตำแหน่งถูกประเคนให้องครักษ์ผู้พิทักษ์ตลอดกาลซึ่งได้พิสูจน์ความจงรักภักดีและซื่อสัตย์แทบพิสูจน์ได้โดยการดม ไม่ต้องคำนึงถึงคุณภาพ คุณสมบัติทำแบบนี้ น่าจะสร้างความอิจฉาตาร้อนให้ขบวนการองครักษ์ตกกระป๋องรายอื่น 

ก็เป็นไปตามหลักแบ่งแยกแล้วปกครอง ไม่เอาไข่ใส่ตะกร้าใบเดียวกัน




ภาษานักลงทุนเรียกว่ากระจายความเสี่ยง ถ้าเป็นบริวาร เราจะเป็นพฤติกรรม  “ข้าสองเจ้า บ่าวสองนาย หมาสองราง” ตามแบบที่โบราณว่าไว้เป๊ะ

ยังใช้ได้ดีอยู่ทุกยุค ทุกคนย่อมเห็นแก่ตนเองเมื่อถึงจุดต้องเลือกเพื่ออยู่รอด

การตบรางวัลด้วยเก้าอี้รัฐมนตรี ทั้งที่ชาวบ้านระดับวิญญูชนมองไม่เห็นความโดดเด่น จะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ เป็นการตกเขียวการเมือง

ผู้มีอำนาจตบรางวัลย่อมหวังผลว่ามีความสำคัญในการเลือกตั้ง

ท่านห้าวเป้งยังหวังว่าจะเป็นผู้นำต่อไป อีกนานแสนนาน ถ้าเป็นไปได้ด้วยการแก้ไขรัฐธรรมนูญ ปลดล็อกข้อห้ามอยู่เกิน 8 ปี ถ้าผลการเลือกตั้งมีบทพิสดารเป็นใจ

กฎหมายเลือกตั้งก็ผ่านแล้ว เกือบทุกอย่างเข้าที่เพื่อการแข่งขันทุกรูปแบบ

การเลือกตั้งครั้งต่อไปเดิมพันสูง เป็นการชิงอำนาจหลายขั้ว การทุ่มทุนต้องเต็มที่ ไม่มีประหยัด ก๊วนที่อยู่เป็นรัฐบาลย่อมได้เปรียบทั้งเครือข่ายข้าราชการ ทุน

แต่ละก๊วนเร่งสะสมไว้ตั้งแต่เข้าอยู่ในอำนาจ แต่ยังสู้กลุ่มกุมอำนาจแท้จริง ความมั่งคั่งจากพฤติกรรมฉ้อฉลเชิงอำนาจ อวยกลุ่มผลประโยชน์ เห็นหน้าเห็นหลัง

 ภาคประชาชน เฝ้ามองพฤติกรรมอวยทุนใหญ่ ได้บันทึกหลายเรื่องที่จะนำไปสู่คดีความ ถ้ามีเหตุต้องลงจากหลังเสือ แต่จะหวังให้พรรคตรงข้ามเล่นงานคงหวังได้ยาก เพราะทุกก๊วนมีแผลจากการทำมาหากินตั้งหนหลัง ส่งผลจนถึงทุกวันนี้ 

ดังนั้น จึงไม่มีใครดี สะอาดกว่าใคร เอาดีเข้าตัว เอาชั่วให้คนอื่นไม่สำเร็จ

ดูแล้ว จะให้หวังว่าการเมืองอย่างนี้ทำให้บ้านเมืองมีอนาคตสดใส ไร้การทุจริต คอร์รัปชันย่อมเป็นไปไม่ได้ ที่ผ่านมา นโยบายการปราบการทุจริตเป็นคำประกาศเล่นลิ้น หลอกชาวบ้านบ้องตื้น มีค่าเหมือนสุนัขชราผายลมยามบ่ายไต้ต้นไม้หลบลมร้อน

ท่านห้าวเป้งดูเหมือนจะฟื้นฟูความมั่นใจเกือบเต็มร้อยเหมือนเดิม หลังจากอีโก้ยุบตัวเพราะโดนศาลรัฐธรรมนูญพักงาน 1 เดือน ราศีที่เคยหมองเริ่มมีแสงระเรื่อ คำพูดเริ่มให้เห็นสภาวะของความลำพองในอำนาจ ยิ่งถูกมองว่าสามารถพึ่งพาตัวเองได้ ปีกกล้าขาแข็ง ไม่ต้องอาศัยแรงอุ้มของพี่ใหญ่อีกแล้ว ก็ยิ่งฮึกเหิม

การมีพรรคเป็นของตัวเองด้วยการจัดการของบริวารและทุนเจ้าสัวใหญ่ ก็เหมือนเสือติดปีก บริวารป้อนคำหวาน สร้างวิมานในอากาศให้เห็นอนาคสดใส

 คำโบราณว่า “ทางเตียนเวียนลงนรก ทางรกวกขึ้นสวรรค์” คงไร้ผล ทุกฝ่ายเร่งหาจุดขายมาเป่าหู ปั่นหัวชาวบ้าน สร้างกระแส เติมกระสุนทุกระดับการหาเสียง  

การเสพติดอำนาจทำให้คนหน้ามืดตามัว หลงลืมตนลืมนึกไปว่าไม่มีอำนาจและความนิยมของใครจะจีรังยั่งยืน โพลตอกย้ำซ้ำซากว่า  “หมดกองหนุน”  ก็ยังไม่ฟัง

ช่วงนี้จะยังไม่มีการยุบสภา หรือเร่งให้มีการเลือกตั้ง ต้องให้รัฐมนตรีโชว์ตัว ใช้นามบัตรใหม่ ตั้งที่ปรึกษาให้กินเงินเดือนจากภาษีประชาชนให้คุ้ม สร้างฐานเครือข่าย

 ท่านห้าวเป้งต้องอยู่ในอำนาจให้นานที่สุด ไม่มีใครจะรับประกันได้ว่า หลังเลือกตั้งแล้วจะได้กลับมาอีก ไม่ต้องย้ำเตือนว่าความไม่แน่นอน คือความแน่นอน