"โสภณ องค์การณ์"
ท่านห้าวเป้งประสบภาวะชะตากรรมพลิกผันแบบคาดไม่ถึง กลายเป็นเทวดาตกสวรรค์ชั่วคราว เมื่อศาลรัฐธรรมนูญสั่งให้หยุดทำหน้าที่นายกรัฐมนตรี รอคำวินิจฉัยสุดท้ายในประเด็นที่ว่าได้ดำรงตำแหน่งมาครบ 8 ปี หรือไม่
แม้จะยังไม่เป็นการสิ้นสุดการดำรงตำแหน่งอย่างเป็นทางการ เพียงแค่นี้ก็น่าจะประเมินความรู้สึกของท่านห้าวเป้งได้ว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้ ขึ้นได้ก็ลงได้
ฝรั่งว่า What goes around comes around กงเกวียน กำเกวียนอะไรทำนองนั้น สิ่งที่เกิดขึ้นกับท่านห้าวเป้งทำให้ความมั่นใจแทบไม่เหลือ ความลำพองต้องหุบ จำเป็นต้องได้รับการฟื้นฟูความทระนง ให้มาดการเดินส่ายอาดๆ เหมือนเดิม
อย่างที่ฝรั่งเรียกว่า กรรมวิธี Ego massage ต้องกระตุ้นต่อมอีโก้ใหม่
ช่วงเวลาแห่งการรอคอยคำวินิจฉัยของตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ ซึ่งน่าหวาดเสียวมากดูจากการวินิจฉัยหนแรก ท่านห้าวเป้งต้องยอมรับว่านี่เป็นสภาวะการเตรียมตัว เตรียมใจรับสภาพที่ตัวเองไม่ต้องการ
นั่นคือการสูญเสียอำนาจ และอนาคตไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร ชะตาดีหรือร้าย
แม้จะยังเหลือตำแหน่งรัฐมนตรีกลาโหม ก็คงทำใจไม่ได้ รอดูว่าท่านห้าวเป้งจะไปประชุมคณะรัฐมนตรีในตำแหน่งนี้หรือไม่ สายตาที่มองมารอบโต๊ะนั้นเป็นอย่างไร
เดิมตนเองเคยนั่งหัวโต๊ะ รอบโต๊ะไม่มีใครกล้าพูดให้ขัดใจ บัดนี้มีพี่ใหญ่มานั่งแทน ตอกย้ำให้เห็นความปรารถนาในตำแหน่งรักษาการ หรือมากกว่านั้น ถ้ามีโอกาส
ลุงป้อมกระหยิ่มยิ้มย่องหรือไม่ คืนวันพุธนอนหลับสบายฝันดีมั้ย คงไม่บอกใคร
สำหรับท่านห้าวเป้ง การทำใจ เป็นเรื่องยาก โดยเฉพาะใครก็ตามที่อีโก้สูงจัด ไม่ฟังใคร ลำพอง ผยองอำนาจ คิดว่าจะอยู่ได้นาน แต่เมื่ออยู่ก็กลายเป็นคนไร้อำนาจ แม้จะเป็นเพียงชั่วคราวในขณะนี้ แต่ใครจะบอกได้ว่าของจริงจะเป็นอย่างไร
นับว่าเป็นสัญญาณร้ายอย่างยิ่งสำหรับท่านห้าวเป้ง ซึ่งอยู่ในสภาพโดดเดี่ยวสุดๆ จำเป็นต้องเก็บตัวอยู่ในบ้าน หาเรื่องประชุมกรรมการอะไรต่อมิอะไร
อย่างน้อยก็เป็นการแย่งซีนลุงป้อมได้บ้าง ระงับอาการหิวแสงได้บ้าง
แต่ช่วงนี้มีภาพบาดใจ ทำให้ช้ำในหัวอก คือขบวนการอวย เชลียร์ลุงป้อม เยินยอสารพัด ว่ามีความสามารถอย่างนั้น อย่างนี้ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ลุงป้อมก็เคยได้รักษาการมาก่อน แม้จะเป็นเพียงไม่กี่วันช่วงท่านห้าวเป้งไปต่างประเทศ
แม้กระนั้น ลุงป้อมไม่ได้ประชุม ครม. เพราะถูกสั่งให้รอจนท่านห้าวเป้งกลับ
ขบวนการอวย เชลียร์ลุงป้อม ทำให้ท่านห้าวเป้งได้เห็นพวกลิ้นกระดาษทราย น้ำลายชะแล็ก ว่าสามารถพูดเอออวย เลียแข้งเลียได้โดยไม่อาย ทำกันแบบไม่เกรงใจท่านห้าวเป้งว่ายังเป็นนายกฯ อยู่ แต่พวกอวยลุงป้อมไปไกลสุดโต่งแล้ว
แถมยังพูดเป็นนัยๆ ว่า ถ้ามีการเลือกตั้ง ลุงป้อมสามารถเป็นตัวชิงเก้าอี้นายกฯ ได้ ยิ่งเป็นการเพ้อเจ้อ เตลิดเปิดเปิงไปกันใหญ่ในกลุ่มขบวนการเชลียร์
โบราณว่าไม้ล้มข้ามได้ คนล้มอย่าข้าม ลุงห้าวเป้งยังไม่ล้มก้นจ้ำเบ้าสิ้นสภาพ เพียงแค่ถูกสั่งให้หยุดทำหน้าที่ชั่วคราว อาการกระดี้กระด๊าแบบระงับความรู้สึกไม่อยู่ในกลุ่มเชลียร์อวยไส้แตกลุงป้อม เหมือนจะรู้ว่า สิ่งที่จะเกิดขึ้นในที่สุดเป็นอย่างไร
ท่านห้าวเป้งทำใจได้หรือไม่ เพราะบทบาทถูกลดกะทันหัน งานการต่างๆ ต้องยกเลิก ช่วงนี้คงไปนั่งเก้าอี้กระทรวงกลาโหม แต่จะรักษาอาการช้ำในหัวอกได้หรือ
หรือว่าสิ่งที่เกิดขึ้น เป็นการพิสูจน์ว่าความเป็น 3 ป ฟอร์เอฟเวอร์นั่น ไม่จริง
อำนาจไม่จีรังยั่งยืน ประวัติศาสตร์พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าไม่มีใครยิ่งใหญ่ตลอดกาล วาระสุดท้ายต้องมาถึง ไม่ช้าก็เร็ว และการพักงานท่านห้าวเป้งก็เป็นการพิสูจน์ได้ว่าบ้านเมืองอยู่รอดได้ ถ้าไม่มีท่านห้าวเป้งเป็นผู้นำ
ติ่งท่านห้าวเป้งคงไม่ต้องถามแล้วว่า “ถ้าไม่เอาประยุทธ์แล้วจะเอาใคร”
ลุงป้อมมาแล้วนี่ไง แต่บ้านเมืองจะเกิดวิบากกรรมซ้ำซ้อนหรือไม่ ขึ้นอยู่กับพฤติกรรมของลุงป้อมและขบวนการแวดล้อมอวยไส้แตก และกลุ่มผลประโยชน์ว่าจะใช้จังหวะนี้กอบโกยให้มากที่สุดได้อย่างไร หรือไม่ บ้านเมืองจะไปรอดหรือไม่
บ้านป่ารอยต่อคงหัวกะไดไม่แห้ง กลุ่มต้องการผลประโยชน์ต่างวิ่งเข้าหา ข้าราชการที่ต้องการเป็นใหญ่ ขยับขึ้นตำแหน่งสูง คงวิ่งกันน่าดู
การโยกย้ายประจำปีของตำรวจ ทหาร ก็จะมีในช่วงนี้ ลุงป้อมจะทำอะไรได้แต่ไหน เพราะฟ้ามีตา สวรรค์รับรู้ได้ว่าจะมีใครต้องการวางเครือข่ายอำนาจหรือไม่
ลุงป้อมต้องเอาตัวให้รอดจากลิ้นเชลียร์ของพวกอวยไส้แตกด้วย!
วันอังคารหน้าจะเป็นวันทดสอบสำคัญ ถ้าท่านห้าวเป้งทำใจ ไปประชุม ครม.ในตำแหน่งรัฐมนตรีกลาโหม ก้าวที่ลงจากรถยนต์ จะตกเป็นเป้าสายตาของข้าราชการ ผู้สื่อข่าว ว่ามีสีหน้าอย่างไร จะถูกแวดล้อมด้วยคนกลุ่มเดิมหรือไม่
ท่านห้าวเป้งจะได้รู้ว่า ความไม่จีรังยั่งยืนของอำนาจ ก็เหมือนความจงรักภักดีของคนเช่นกัน มีไว้ขายให้ผู้ให้ค่าตอบแทนสูงสุดสำหรับการรับใช้
เมื่อเข้าไปในห้องประขุม ครม. จะมีคนแสดงความรู้สึกอย่างไร ยินดี เห็นอกเห็นใจ มีใครสักกี่คนที่มองสบตา ไม่ซ่อนพิรุธ เมื่อความจงรักภักดีย้ายจากจุดเดิม
ถ้าทำใจไม่ได้ และผลสุดท้ายสิ่งที่เกิดขึ้นคือสิ่งที่กลัวที่สุด อย่างนั้นท่านห้าวเป้งจะทำอย่างไร มีที่ยืนอย่างไรในสังคม มีคุณค่าสำหรับงานอื่นหรือไม่
จะทำใจอย่างไร เมื่อไม่ได้เป็นประธานที่ประชุมเอเปกตามความตั้งใจ หรือสวรรค์ยังจะให้โอกาสอีกครั้ง เพื่อให้เผชิญกับความทุกข์ยากหนักกว่าเดิม
ถ้าประชาชนไม่ยอมรับอย่างแรงเพราะความเบื่อหน่ายเกินเยียวยา