เดือนนี้มีเรื่องต้องให้ลุ้นหนักว่าเมื่อถึงวันที่ 23 สิงหาคมแล้วชะตากรรมทางการเมืองของท่านผู้นำห้าวเป้งจะเป็นอย่างไร จะอยู่ในตำแหน่งต่อไป หรือยอมรับสภาพการสิ้นสุดของการครบวาระ 8 ปี ตามที่ถกเถียงกันอยู่ในวงการกฎหมายการเมือง
มีผู้รู้กฎหมายเยอะ แต่ความเห็นที่แสดงออกมาขึ้นอยู่กับว่าเป็นพวกนิยมแบบไหน เป็นกองเชียร์ติ่งลุงห้าวเป้ง หรือว่าฝ่ายตรงข้ามที่เอือมระอาก๊วน 3 ป. ครองเมือง
การถกเถียงไม่มีผลชัด ผู้รู้กฎหมายจริงถึงฟันธงไปแล้วว่าอยู่ได้ หรืออยู่ไม่ได้ ก็บอกได้แต่ว่าอย่าไปยึดติดกับกฎหมายที่มีอยู่ ต้องคำนึงถึงประเด็นอภินิหารทางกฎหมายไว้ด้วย แผ่นดินนี้มีนิติศรีธนญชัย บิดาแห่งการยกเว้น พวกลื่นไหลเก่ง
มีหลายคดีที่ว่านอนมา สุดท้ายก็นอนมาจริง ขาชี้ฟ้าหงายเก๋ง ดังนั้นอะไรที่ว่าแน่มันก็บ่แน่หรอกนาย เพราะศึกครั้งนี้สำหรับท่านห้าวเป้งใหญ่หลวงนัก ที่ผ่านศึกน้ำลายในอภิปรายไม่ไว้วางใจก็เห็นชัดแล้วว่าเป็นการดิ้นรนเพื่อจะได้อยู่ต่ออีก
การเป็นผู้นำประเทศภายใต้กฎหมายพิเศษ ภาวะฉุกเฉิน ไม่ต้องตอบคำถามสำคัญเรื่องการใช้จ่ายจึงเป็นเรื่องมันมือ มันปากมาก สำหรับพวกเสพติดอำนาจ
ยิ่งไม่ต้องเดือดร้อน ยุ่งกับการตระเวนหาเสียงด้วยแล้ว ยิ่งดีเพราะรอตีกิน ชุบมือเปิบจากพรรคที่เสนอชื่อตัวท่านห้าวเป้งเป็นนายกฯ อย่างเดียว ไม่ต้องวุ่นกับการหาเสียง แจกกล้วยซื้อตัวพวกนักเลือกตั้งให้มาเข้าคอกค้ำฐานอำนาจ
การตีกิน ชุบมือเปิบ ใช้อำนาจเต็มที่ ไม่ต้องให้ประชาชนเลือกมาอย่างที่เป็นมา 8 ปี จึงเป็นความอุจาดสุดๆ ของการเมืองน้ำเน่าแบบไทยๆ ที่คนไทย 67 ล้านคนยอมทนอยู่ได้ จนโครงสร้างบ้านเมืองผุกร่อนเพราะปัญหาหนี้ครัวเรือน หนี้สาธารณะ
ถ้าแก๊ง 3 ป. อยู่ต่ออีก 4 ปี ไม่แน่ใจว่าบ้านเมืองจะทนกับภาวะวิบัติต่อเนื่องจนล่มจมทางเศรษฐกิจหรือไม่ เพราะการเมือง สังคม ศีลธรรม จรรยา ความอาย สูญหายไปนานแล้ว ปล่อยให้อำนาจของการทุจริต คอร์รัปชันอยู่เหนือชะตาเมือง
เอาเถอะ กฎหมายจะว่าอย่างไรก็ตาม มีคำถามอยู่ว่า ท่านห้าวเป้ง และแก๊ง 3 ป. จะอยู่ต่อเพื่ออะไร? กุมอำนาจโดยไม่ต้องลงทุน ตีกินกับอำนาจพิเศษมานานขนาดนี้แล้วยังไม่รู้สึกว่าอิ่มอีกหรือ จะต้องอยู่อีกนานเท่าไหร่ถึงจะพอ ให้บ้านล่มจมนั่นเลยหรือ
ใคร หรือทั้ง 3 ป. คิดว่าพวกตัวเองเป็นบุคคลที่บ้านเมืองจะขาดเสียมิได้เช่นนั้นหรือ ดูแล้วก็จัดอยู่ในกลุ่มผู้สูงวัย เลยวัยเกษียณมานาน พี่ใหญ่เดินเองไม่ไหวแล้ว
ที่กอบโกยอำนาจ อยู่มาแบบไม่ต้องลงทุน คิดว่าเป็นกำไรชีวิตน้อยเกินไปหรือ
รู้ตัวบ้างหรือเปล่าว่าไม่ได้มีผลงานดีเด่นให้คนรู้สึกว่าห่วงหาอาลัย ถ้าจะจากไป ตรงกันข้าม ประชาชนออกมาขับไล่หลายกลุ่ม หลายรอบ แต่แก๊ง 3 ป. อาศัยอำนาจจากภาวะฉุกเฉินป้องกันตัวเองพร้อมตู้คอนเทนเนอร์ โดยไม่รู้สึกอาย
ชาวบ้านและนักเลือกตั้งในสภาฯ ก็กล่าวหาว่าพวกก๊วน 3 ลุงมีแต่เอื้ออวยให้กลุ่มเจ้าสัวรายใหญ่ ผลต่างตอบแทนมหาศาล ทำให้คนที่เหลือยากจนทั้งแผ่นดิน
จะอยู่ต่อไปเพื่ออะไร จะอยู่ต่อไปหาอะไร...ไม่เคยมีคำตอบชัดเจน ชาวบ้านได้ยินแต่คำว่า “ผมเหนื่อย แต่ผมไม่ท้อ เพราะทำงานเพื่อชาติบ้านเมือง เป็นห่วงพี่น้องประชาชน...หรืออะไรอย่างนี้แหละซ้ำซาก ซึ่งสรุปได้ทุกครั้ง แปลว่า กูไม่ออก”
ท่านไม่อายเลยที่ถูกชื่นชมว่ารักชาติยาวนานกว่าเพื่อนร่วมแผ่นดิน ยินดีเป็นผู้เสียสละ ขอยอมเหนื่อยทำงานจนสายตัวแทบขาด แต่จะยอมทนทำงานต่อไป ไม่ย่อท้อ ชาวบ้านได้ฟังแล้วรู้สึกอายแทนบ้าง รู้สึกหมดอาลัยตายอยาก บ้างก็รู้สึกสิ้นหวัง
รู้แน่ว่าบ้านเมืองไม่มีวันที่จะมีอนาคตที่ดี แจ่มใส ตราบใดที่ก๊วนนี้ยังอยู่
มีคำเตือนจาก “ตู่ สีกากี” ในช่วงอภิปรายไม่ไว้วางใจแล้วนะว่าท่านห้าวเป้งและก๊วนจะเลือกทางออกอย่างไร จะยอมลงอย่างโดยดี หรือต้องไปแบบโดนชาวบ้านรวมตัวเดินขบวนขับไล่ เผาทำเนียบฯ เหมือนตระกูลราชปักษาของศรีลังกา
หรือจะเป็น “อาเบะ” ที่โดนสังหารโดยอดีตทหารเรือที่อ้างว่าคับแค้นใจ
ท่านห้าวเป้งยังเชื่อมั่นในอำนาจและพลังหนุน ทั้งเงินทุนเจ้าสัวและพลังเร้นลับ ซึ่งชาวบ้านไม่รู้ว่าจริงหรือไม่จริง รู้เพียงแต่ว่ามองไปข้างหน้าแล้วมองไม่เห็นทางว่าประเทศไทยจะดีขึ้นอย่างไร ผลงาน 8 ปีก็ประจานให้เห็นความไร้ประสิทธิภาพแล้ว
แถมยังเป็นยุคที่มีการทุจริต คอร์รัปชัน เหนือชั้น ชุกชุมกว่ายุคท่านเหลี่ยม!
ความคึกคักของนักเลือกตั้งทุกวันนี้คือการตั้งพรรคใหม่แทบไม่เว้นแต่ละวัน ดูหน้าแล้วก็เพียงพวกหน้าเดิม แต่สลับพรรคตามค่าตัวและจังหวะโอกาสที่จะได้เป็นรัฐบาล มีทั้งพรรคอะไหล่ พรรคสาขา พรรคสำรองที่ว่าแตกแบงก์พันเป็นแบงก์ย่อย
ทั้งหมดนี้เป็นการเดินเกม กำหนดเส้นทาง เปิดช่องให้คณะ 3 ลุงได้มีโอกาสได้กุมอำนาจรัฐและให้พวกพ้องแสวงหาผลประโยชน์ต่อไป โดยไม่รู้สึกว่าต้องอาย
การเล่นเกม กำหนดวิธีเลือกตั้งว่าจะคัดเอาตัว ส.ส.แบบระบบ 500 หรือ 100และจะเป็นบัตรเลือกตั้งใบเดียวหรือ 2 ใบนั้น ก็เพื่อการหาทางอยู่ต่อ ชาวบ้านไม่ได้ห่าเหวประโยชน์อันใดจากระบบนี้ เป็นการแก่งแย่งอำนาจของนักเลือกตั้งล้วนๆ
จากนี้ไปสถานการณ์น่าจะเข้มข้นกดดันยิ่งขึ้น ฝ่าย 3 ลุงมีอำนาจพร้อมคงไม่หวั่น บริวารมากมาย เรียกใช้งานได้สารพัด องค์กรอิสระแบบหลวมๆ คงกำหนดท่าทีแล้วว่าจะไปอย่างไร รอใบสั่งสุดท้ายอย่างเดียว เสียงของประชาชนไร้ความหมาย
จะมีความหมายก็ต่อเมื่อมีเสียงคนเป็นล้านๆ อยู่กลางถนน ตะโกนว่า “ออกไปๆ” เหมือนพวกราชปักษาของศรีลังกาได้ยิน ถึงจะรู้สึก แต่ก็สายเสียแล้ว