วาระประจานกลางเมือง

"โสภณ องค์การณ์"

ฝ่ายค้านผสมฝ่ายแค้นโหมโรงตีกลองตีปี๊บป่าวร้องให้ชาวบ้านได้รับรู้ว่าถึงเวลาของมหกรรมด่าประจานคณะผู้บริหารประเทศถ่ายทอดสดให้คนรับรู้ทั่วประเทศอีกรอบแล้ว ครั้งนี้ยังคุยเหมือนเดิมว่าจะจับให้มั่นคั้นตาย รอดไม่ได้นั่นเลย

ดูแล้วคงเป็นเพียงราคาคุยเหมือนเดิม เสียงห่างกันเยอะ ไม่มีทางที่ฝ่ายค้านจะระดมพลล้มรัฐบาลลุงห้าวเป้งได้ เว้นแต่จะทุ่มเงินซื้องูเห่าราคา ตัวละ 25-30 กิโลได้ถึง 40 ตัวนั่นแหละอาจจะสำเร็จ ถ้าฝ่ายตรงข้ามไม่ทุ่มมากกว่าเพื่อซื้อคืน

ครั้งนี้ฝ่ายค้านเลือกเป้าได้ 11 ราย ถือว่าเป็นระดับหัวกะทิมีมลทินติดตัวแบบอื้อฉาวชาวบ้านรู้กันทั่ว อ้างว่าพวกนี้มีพฤติกรรมสะสมมานานหลายปีโดยเฉพาะตัวหัวหน้าเกือบอยู่มานานจะถึง 8 ปี ชาวบ้านแบกหนี้ต่างเอือมกันทั่วหน้า

ข้อกล่าวหาของฝ่ายค้านที่ประเคนใส่เป้าหมายแต่ละรายเริ่มตั้งแต่หัวขบวนล้วนแต่รุนแรงแทบไม่น่าเชื่อว่านี่เป็นความผิดที่ฝ่ายค้านมองเห็นว่าเป็นการกระทำของคณะผู้บริหาร ถ้าใครมองแล้วคงอดคิดไม่ได้ว่านี่หรือคือผู้รับผิดชอบประเทศ

“เฮ้ย! ดูข้อกล่าวหาของแต่ละคนแล้วมันเหมือนเป็นทำเนียบโจรนี่หว่า ถ้าชั่วร้ายถึงขั้นนี้ ชาวบ้านปล่อยให้ลอยหน้าลอยตากุมอำนาจรัฐ อยู่ได้อย่างไรตั้งหลายปีน่าจะโดนขับไล่ออกไปนานแล้ว” พวกที่ไม่ได้ติดตามข่าวสารการเมืองคงคิดอย่างนี้

ตัวร้ายในภาพเรียงเป็นแถวอย่างนี้ ฝรั่งเรียก Gallery of Rogues นั่นเชียว!

ใครที่มีสรรพคุณพร้อมอย่างนี้ ไปสมัครงานบริษัทไหน คงไม่มีใครรับ ชาวบ้านทั่วไปเป็นข่าวขึ้นจอทีวีคงไม่กล้าเดินถนน ต้องหลีกหน้าสังคม แต่การเมืองที่ไร้ยางอายถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา ข้อกล่าวหาเป็นมหกรรมธรรมเนียมของฝ่ายค้าน

ในความเป็นจริง คนที่โดนคดีศาลสั่งติดคุกตะรางหลายพัน หลายหมื่นยังไม่เคยถูกกล่าวหาร้ายแรงอย่างนี้ มีหลายรายที่ข้อกล่าวหารุนแรงประจานสารพัดแทบจะสิ้นค่าความเป็นคน ไม่น่าไว้วางใจ ไม่น่าคบ น่าจะอยู่ในการดูแลของกรมคุก

แต่คนในวงการเมืองถือว่าเป็นเรื่องปกติที่จะโดนกล่าวหาช่วงอภิปรายไม่ไว้วางใจเพราะเชื่อมั่นว่าหลักฐานความชั่วร้ายนั้น ถูกปกปิดมิดชิดแล้ว

ถ้าพิจารณาข้อกล่าวหาประเคนทั้ง 11 เสนาบดีและหัวหน้า ชาวบ้านมองว่าถ้าไม่จริงจะกล้าเล่นกันถึงขั้นนี้เชียวหรือ ไม่ใช่มีแค่คนเดียว หลายคนก็มีประเด็นเรื่องทุจริต ไร้ความสามารถ สร้างปัญหาให้บ้านเมือง ทำให้คนยากจนทั้งแผ่นดิน

พวกที่โดนกล่าวหาว่าไร้ความรู้ความสามารถ ขาดจิตสำนึก จริยธรรมและคุณธรรม ไร้คุณสมบัติด้านดี ก็ถือว่าถูกประณามรุนแรงเช่นกัน

ใครเป็นผู้ที่รับรู้เหตุการณ์บ้านเมืองมองข้อกล่าวหาแล้วต้องบอกว่าไม่เกินเลยและเป็นอย่างนี้แหล่ะ เพียงแต่ไม่มีหลักฐานหรือใบเสร็จมาเอาผิด การทุจริตคอร์รัปชั่นไม่มีออกใบเสร็จ พวกชำนาญการโกงระดับมือทองไม่ยอมทิ้งหลักฐานไว้

บางคนมีตำแหน่งอิทธิพลใหญ่โตยังกล้าพูดได้เต็มปาก ตาไม่กระพริบว่า “ ผมไม่โกง” แต่คนวงในรู้กันว่ามีผู้จัดการเรื่องเงินทอง ผลประโยชน์ต่างๆ ให้เรียบร้อย

บางรายมีนายทุนใหญ่พ่อค้าเจ้าสัวเงินแสนล้านบาทรับงานจัดการลำเลียง เครื่องบรรณาการของตอบแทนไว้ในที่ปลอดภัยต่างประเทศ ไม่ต้องห่วงว่าใครจะค้นหาได้ เพียงแต่ว่าจะมีโอกาสได้ใช้ทรัพย์สินมหาศาลเต็มที่หรือเปล่าเท่านั้น
บางรายมีเสียงร่ำลือว่าขยันหารายได้สะสมไว้เป็นพันเป็นหมื่นล้านบาท แน่นอนย่อมไม่มีหลักฐาน เงินฝากในต่างประเทศไม่มีใครไปตรวจสอบได้ ในยุคนี้มีแหล่งซ่อนทรัพย์สิน เงินฝากตามเกาะฟอกเงิน สืบค้นได้ยากในยุคดิจิทัล
สิงคโปร์ได้ชื่อว่าเป็นแหล่งนิยมของนักการเมืองพวกกังฉินทั้งหลายที่เอาเงินร้อนไปฝากในธนาคารต่างๆ จนเป็นที่รู้กันว่าเงินในสถาบันการเงินสิงคโปร์นั้นมาจากกังฉิน นักงาบ จอมเขมือบรายใหญ่ของประเทศไทย ทุกวันนี้ยังยิ้มสู้โลก ไม่สะท้าน

ข้อกล่าวหาของฝ่ายค้านรุนแรงและประจานพฤติกรรมของบรรดาเสนาบดี นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ข้อกล่าวหาอยู่ในระดับนี้ ครั้งก่อนก็เช่นเดียวกัน แต่ฝ่ายกุมอำนาจใช้วิธีพวกมากลากไปจนรอดไปได้ การอภิปรายไม่ไว้วางใจอยู่ในระบบพวกใครพวกมัน

ถ้าเป็นในประเทศอื่น การเมืองพัฒนาแล้ว ข้อกล่าวหาร้ายแรงเช่นนี้ต้องถูกสอบสวนโดยกระบวนการกฎหมายอย่างจริงจัง แต่ในประเทศไทยองค์กรอิสระบางแห่งไว้ใจไม่ได้ ขาดความน่าเชื่อถือ กรรมการก็ถูกตั้งโดยผู้กุมอำนาจ
ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่สมุนบริวารผู้มีอำนาจที่คุมองค์กรอิสระจะแหกคอกทรยศเจ้านายผู้ให้น้ำเลี้ยงและมีพระคุณท่วมหัว แต่งตั้งให้อยู่ในตำแหน่งใหญ่โต นอกจากนั้นยังทำมาหากินได้คล่องคอจากการเล่นงานพวกเงินเยอะอีกด้วย
อย่างไรก็ตาม นี่เป็นโอกาสสวยงามของฝ่ายค้าน ที่จะได้ชำแหละบรรดาเสนาบดีด่างพร้อยหลังลายทั้งหลายให้ชาวบ้านได้รู้จักว่ามีพฤติกรรมอย่างไรและน่าไว้ใจหรือไม่ในการที่จะเลือกมาในมหกรรมกาเบอร์ครั้งต่อไป
แล้วไง ชาวบ้านได้เห็นว่าบรรดาเสนาบดีที่เป็นเป้าหมายไม่รู้สึกทุกข์ร้อน ตีสีหน้ายิ้มแย้ม ไม่อายว่าข้อกล่าวหานั้นถ้าเป็นคนธรรมดาโดนเข้าต้องอายแทบแทรกแผ่นดิน นี่ไม่หวาดหวั่น มีหลายคนโดนมาแล้วทุกรอบ รู้สึกเหมือนยุงรำคาญบินตอม
เห็นอย่างนี้แล้ว การเมืองไทยที่มีกังฉินกุมอำนาจ มีเครือข่ายกว้างขวาง หยั่งรากลงลึก เป็นระบบทายาทอสูรรับช่วงต่อเนื่องในพฤติกรรมชั่วร้าย จะเป็นตัวฉุดลากให้บ้านเมืองล่มจมได้ เมื่อการทุจริตระดับ 40 เปอร์เซ็นต์หรือกว่านั้น ยังไม่ลดลง

คำถามก็คือ คนในประเทศนี้เกือบ 70 ล้านคน ทนรับสภาพเช่นนี้ได้อย่างไร หรือเป็นเพราะปลงตก เห็นแล้วว่า ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มไหนกุมอำนาจ ทรัพยากรแผ่นดิน และภาษีประชาชน ก็เป็นสมบัติผลัดกันชมในวงจรของพวกกังฉินกินเมืองเท่านั้น

มาจากการเลือกตั้ง ลากตั้ง รัฐประหาร ก็ไม่ต่างกัน ถูกมองว่าโกงเหมือนกัน