ไหนๆ เมื่อวาน...ได้ทิ้งท้ายไว้ด้วยเรื่อง “ความล่มสลายของจักรวรรดินิยมอเมริกา” และไหนๆ ในช่วงต้นๆ ก็ได้พูดถึงเรื่องผู้ดูแลคอลัมน์ “ผู้จัดการ” ท่านได้เร่งเร้าทวงถามต้นฉบับล่วงหน้าในช่วงวาระปีใหม่เอาไว้ถึง 3 ตอนซ้อนๆ ด้วยกัน เพราะฉะนั้นวันนี้คงต้องขออนุญาตรวมเอา 2 ไหนๆ มาแปรรูป แปรร่างให้กลายเป็นข้อเขียน ต้นฉบับ ว่าด้วยเรื่องความล่มสลายของจักรวรรดินิยมอเมริกา แบบเป็น “มินิซีรีส์” ระดับ 4 ตอน 5 ตอน ไว้อ่านในช่วง “ส่งท้ายปีเก่า-ต้อนรับปีใหม่” ชนิดเอาให้หายเบื่อ หายเอียนกันไปข้าง หรือจะยิ่งเบื่อ ยิ่งเอียน ก็แล้วแต่ “รสนิยม” ของใคร-ของมันก็แล้วกัน...
คือเรื่องความล่มสลายของจักรวรรดินิยมอย่างอเมริกานั้น...คงต้องยอมรับว่า ไม่ว่าผู้คนในระดับโลก หรือภายในอเมริกาเอง ต่างเคยหยิบยกเอาเรื่องทำนองนี้มาพูดถึง เขียนถึง ไว้เยอะแยะมากมาย เนื่องจากโดยประวัติศาสตร์ความเป็นมาของมวลมนุษยชาติ ไม่ว่าจักรวรรดินิยมใดๆ ก็แล้วแต่เท่าที่เคยมีมา ต่างหนีไม่พ้นต้องเป็นไปตาม “กฎอนิจจลักษณะ” ด้วยกันทั้งสิ้น คือมีเกิด ก็ต้องมีดับ มีเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ดับไป ไปตามกฎเหล็กแห่งธรรมชาติอย่างมิอาจปฏิเสธได้ ไม่ว่าจะเป็นกรีก โรมัน ออตโตมัน มองโกล อิสลาม ฯลฯ ไปจนแม้แต่จักรวรรดิล่าสุดอย่างอังกฤษ ที่เคยได้ชื่อว่า “จักรวรรดิที่พระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน” มาถึงทุกวันนี้ ก็เหลือเกาะไม่กี่เกาะ ที่มีเนื้อที่ประมาณแค่แมวดิ้นตายแต่เพียงเท่านั้น...
ในบรรดาผู้ที่พยายามเสนอแนวคิด ทฤษฎี ว่าด้วยความล่มสลายของจักรวรรดินิยมอเมริกานั้น ถ้าจะว่ากันถึงบุคคลภายนอก ก็น่าจะไม่มีใครที่สามารถสร้างความตื่นเต้น ฮือฮาได้เท่ากับนักวิเคราะห์ชาวรัสเซีย ผู้มีนามกรว่า “นายอิกอร์ ปานาริน” (Igor Nikolaevich Panarin) ที่เคยนำเสนอข้อวิเคราะห์ นำเสนอทฤษฎีไว้ตั้งแต่เมื่อเกือบ 20 ปีที่แล้ว หรือช่วงตั้งแต่ประมาณปี ค.ศ 1998 ไปจนถึงปี ค.ศ. 2008 ว่าประเทศอย่างสหรัฐอเมริกานั้น จะต้องแตกรัฐ แตกประเทศออกเป็น 6 รัฐหรือ 6 ประเทศเป็นอย่างน้อย ภายในไม่น่าจะเกินปี ค.ศ. 2010 ประมาณนั้น และแม้ว่าหลังผ่านพ้นปี ค.ศ. 2010 ไปนานแล้ว ประเทศอเมริกาก็ยังไม่ได้ “แตกดังโพล๊ะ” ตามที่ “นายปานาริน” แกว่าไว้ แต่โดยเนื้อหาสาระ โดยมุมมองที่แกได้นำมาใช้เป็นข้อวิเคราะห์ เป็นทฤษฎีก็ยังเป็นอะไรที่มี “น้ำหนัก” พอที่จะทำให้ใครต่อใครนำมาพูดถึง อ้างถึง อยู่จนทุกวันนี้ อีกทั้งโดยประวัติความเป็นมาของตัว “นายปานาริน” เอง ก็ออกจะเป็นอะไรที่ไม่น่าจะมีใครคิดไปดูหมิ่น ดูแคลน แกมากมายสักเท่าไหร่นัก...
คือตั้งแต่เรียนจบด้านโทรคมนาคมจากโรงเรียนทหารชั้นสูงในโซเวียตรัสเซีย หรือโรงเรียนของพวก “KGB” โดยตรง แกยังพยายามยกระดับตัวเองด้วยการไปร่ำเรียนด้านจิตวิทยา จากสถาบันการเมือง-การทหารที่มีชื่อว่า “Lenin Military-Political Academy” จนได้รับรางวัลเหรียญทองดีเด่นจากสถาบันแห่งนี้อีกต่างหาก ก่อนไปต่อปริญญาเอกจนกลายเป็น “ด็อกเตอร์” ทางด้านรัฐศาสตร์จาก “Russian Academy of Public Administration” ควบคู่ไปกับการทำงานในหน่วยงาน “KGB” และได้รับการติดยศเป็น “พันเอก” ถึงแม้ว่า “KGB” จะต้องถูกยุบเลิกไปในท้ายที่สุด แต่แกก็ยังถูกโอนไปให้ทำหน้าที่รับผิดชอบด้านรหัสลับ ด้านการดูแลรักษาความปลอดภัยเครือข่ายการสื่อสาร วิทยาศาสตร์ คอมพิวเตอร์ ในหน่วยงานที่ใช้ชื่อว่า “Federal Agency of Government Communications and Information” หรือ “FAGCI” ของประเทศรัสเซียทุกวันนี้ รวมทั้งยังรับตำแหน่งเป็นหัวหน้าหน่วยวิเคราะห์ด้านการเลือกตั้งส่วนกลางของรัสเซีย หรือ “Central Election Commission of Russia” อีกทั้งกลายมาเป็นที่ปรึกษาทางยุทธศาสตร์ให้กับอดีตประธานาธิบดี “เยลต์ชิน” ของรัสเซียมาตั้งแต่บัดนั้น...
หลังจากนั้น...ยังได้เปลี่ยนบทบาทไปเป็นอาจารย์สอนหนังสือในมหาวิทยาลัย “Moscow State University” และสถาบันด้านความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ หรือ “Moscow State Institute of International Relations” และ “Diplomatic Academy of Ministry of Foreign Affairs of Russia” อีกต่างหาก รวมทั้งได้เขียนหนังสือวิชาการทางด้านประวัติศาสตร์ ปรัชญา จิตวิทยา วิทยาศาสตร์เทคโนโลยี ฯลฯ เอาไว้เยอะแยะมากมาย ไม่ต่ำกว่า 15 เล่ม จนมีชื่อเสียงโด่งดังไม่ว่าในประเทศรัสเซียเอง หรือในระดับระหว่างประเทศ ชนิดบรรดาสื่อตะวันตกทั้งหลาย ไม่ว่า The Wall Street Journal, Financial Times, โทรทัศน์ CNN, BBC, Sky News ฯลฯ ต่างต้องเชิญแกมาร่วมเป็นวิทยากร โดยเฉพาะในเรื่องนโยบายที่เกี่ยวข้องกับประเทศรัสเซีย และความสัมพันธ์กับสหรัฐอเมริกา...
คือสรุปแล้ว...แกไม่ได้ออกไปทางกระจอกงอกง่อย อะไรเอาเลยแม้แต่น้อย ด้วยเหตุนี้ในช่วงฤดูร้อนของปี ค.ศ. 1998 ระหว่างที่กำลังสอนหนังสือให้กับนักเรียน นักศึกษาแห่งสถาบัน “FAGCIW” ในเรื่องเกี่ยวกับเศรษฐกิจ การเมือง และสังคมอเมริกา เมื่อแกได้หลุดปากทำนายทายทัก ปานประดุจไม่ต่างอะไรไปจาก “นอสตราดามุส” ว่าประเทศอเมริกากำลังจะแตกออกเป็น 6 ส่วน 6 รัฐ 6 ประเทศ ภายในอีกไม่นาน-ไม่ช้า คำทำนายทายทักเหล่านี้...ก็เลยถูกหยิบมาเป็น “ข่าว” ตั้งแต่ระดับซุบซิบ นินทา ไปจนถึงการนำไปขยายความในโซเชียล มีเดีย ในวิทยุ ทีวี ตั้งแต่ระดับในประเทศ ไปจนระดับระหว่างประเทศกันจนได้ ชนิดที่สำนักข่าวตะวันตก ไม่ว่า CNN, BBC, Bloomberg ฯลฯ ต่างติดต่อจองคิว หวังให้ “นายปานาริน” มาอธิบาย ขยายความให้ชัดๆ ว่าสิ่งที่แกพูด แกทำนายนั้น เป็นแค่การหลุดปากแบบ “เห่ากระดานดำ” ไปเรื่อยๆ หรือเป็นเรื่องที่แกถือเป็นจริง เป็นจังไปตามนั้น อันหนีไม่พ้นต้องแสดงถึงเหตุผล หลักฐาน ข้อสมมติฐาน ว่ามี “น้ำหนัก” มาก-น้อยขนาดไหน??? ซึ่ง “นายปานาริน” จะโชว์โง่ โชว์ให้เห็นแมงโม้ ไปในรูปใด ประการใด อันนี้...คงต้องไปต่อวันพรุ่งนี้ก็แล้วกัน...