เพียงไม่กี่วันหลังเป็นข่าวร้อน บทเพลง “ประเทศกูมี” ก็ดังกระหึ่ม มีเข้าชมแล้วกว่า 20 ล้านวิว ทุบสถิติประเด็นที่มีผู้ให้ความสนใจในโลกโซเชียลมากที่สุด แม้ไม่อาจแยกแยะได้ว่า จำนวนผู้ที่ชอบไม่ชอบบทเพลงแร็พเตอร์วงนี้ สัดส่วนฝ่ายไหนมากกว่ากัน
ความจริงเนื้อหาส่วนใหญ่ของบทเพลง ไม่ได้เป็นปัญหา เพราะเป็นการตีแผ่ความอยุติธรรมทางกฎหมาย การใช้ระบบอภิสิทธิชน การคอร์รัปชัน การใช้อำนาจในทางที่ไม่ชอบ ความล้มเหลวในการบริหารประเทศของรัฐบาล และระบบเผด็จการ
แต่มีเพียงเนื้อหาบางช่วงเท่านั้นที่ทำให้สังคมเกิดความเดือดดาล โดยเฉพาะตอนต้นของบทเพลง ที่ผู้ร้องนำใช้คำหยาบคาย อ้างอิงสัตว์เลื้อยคลานด่าประเทศตัวเอง ซึ่งน่าจะเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีสำหรับเยาวชน และคนที่มีสำนึกต่อสังคม ไม่น่าจะแสดงพฤติกรรมไม่เหมาะสม ตอกย้ำความเสื่อมของสังคม
อีกเนื้อหาที่นำเสนอควบคู่กับบทเพลงคือ ภาพประกอบในช่วงท้าย ซึ่งพยายามแสดงสัญลักษณ์
ความเหี้ยมโหดรุนแรงในเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 โดยจำลองภาพนักศึกษาถูกจับแขวนคอใต้ต้นมะขาม บริเวณท้องสนามหลวง และมีผู้คนรุมใช้ไม้ทุบตีศพ
เด็กแร็พเตอร์กลุ่มนี้ ไม่ว่าจะหัวก้าวหน้าหรือสนใจการเมืองเพียงใดก็ตาม แต่ไม่น่ามโนไปถึงเหตุการณ์ 6 ตุลาทมิฬ 2519 ได้
เว้นแต่จะมีคนที่อยู่ในช่วงเหตุการณ์ 6 ตุลาฯ ให้คำแนะนำ หรืออาจจะอยู่เบื้องหลังการผลิตบทเพลง ไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อม ซึ่งถ้ามี น่าจะเป็นคนเดือนตุลาฯ ที่ขายอุดมการณ์วีรชนคน 14 ตุลาคม 2516 และวีรชนคน 6 ตุลาคม 2519 และยอมก้มหัวเป็นขี้ข้ารับใช้ระบอบ “ทักษิณ” จนร่ำรวยเป็นเศรษฐีนับสิบๆ คน
การใช้ความรุนแรงปราบนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์เมื่อ 42 ปีก่อน ไม่อาจนำมาเปรียบเทียบกับรัฐบาลคณะรักษาความสงบแห่งชาติได้ เพราะรัฐบาลทหารชุดนี้อยู่ในข่าย “หน่อมแน้ม” ด้วยซ้ำ ไม่เหมือนกับรัฐบาลเผด็จการทหารในอดีต ซึ่งพร้อมใช้ความรุนแรงปราบปรามฝ่ายตรงข้ามหรือฝ่ายต่อต้านรัฐบาล
แต่รัฐบาลชุดนี้ เอะอะจะยัดข้อหาเพียงอย่างเดียว ใจอำมหิตสู้รัฐบาลนายทักษิณ ชินวัตรหรือรัฐบาลหุ่นเชิด “ทักษิณ” ไม่ได้
ในรัฐบาลระบอบทักษิณ หากใครลุกขึ้นมาต่อต้าน จะถูกทำลายล้างในทุกรูปแบบ ทั้งใช้กลไกรัฐปราบปราม และมีคนเสื้อแดงตามรังควาน ส่งคนปาระเบิดใส่กลุ่มผู้ชุมนุม และแม้แต่เด็กไร้เดียงสา ยังต้องเซ่นสังเวยความอำมหิต
ยังไม่รวมการปลุกระดมให้คนเสื้อแดงเผาบ้านเผาเมือง
ถ้าจะย้อนเหตุการณ์ใช้ความรุนแรงปราบปรามประชาชน ไม่จำเป็นต้องย้อนอดีตไปไกลถึงเหตุการณ์ 6 ตุลาทมิฬ แต่นำปฏิบัติการอันเหี้ยมโหดของระบอบทักษิณมาเป็นภาพประกอบก็ได้ โดยเฉพาะกรณีเหตุการณ์ 7 ตุลาทมิฬปี 2551 ซึ่งประชาชนฝ่ายต่อต้านถูกระดมยิงจนแขนขาขาด มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บนับพันคน
ยอดผู้เข้าชมบทเพลงประเทศกูมีที่พุ่งพรวดนั้น เพราะการโหมประโคมข่าว โดยเชื่อว่า ฝ่ายต่อต้านรัฐบาล หรือฝ่าย “ทักษิณ” น่าจะอยู่เบื้องหลังการจุดพลุ ตีแผ่ขยายผลบทเพลงนี้ ซึ่งพุ่งเป้าเสียดสีรัฐบาลพล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา โดยตรง
และบทเพลงยิ่งดังเป็นพลุแตก เมื่อรัฐบาลเต้นไปตามเพลง เตรียมจะใช้กฎหมาย เล่นงานแร็พเตอร์กลุ่มนี้ กระตุ้นให้คนอยากรู้อยากเห็น จนเพลงๆ เดียวสามารถเขย่ารัฐบาลพล.อ.ประยุทธ์จนนั่งกันไม่ติด
ยังไม่อาจพิพากษากลุ่มแร็พเตอร์ ผู้สร้างปรากฏการณ์ “ประเทศกูมี” ได้ว่า รับงานใครมาถล่มรัฐบาลทหารหรือไม่ เพราะเนื้อหาโดยรวม เป็นการสะท้อนปัญหาที่เกิดขึ้นจริงในประเทศนี้
บทเพลงประเทศกูมี เป็นการประจานการทุจริตคอร์รัปชันความล้มเหลวในการบริหารประเทศ การเห็นแก่พวกพ้อง จนไม่สามารถแก้ปัญหาอะไรได้ ซึ่งเกิดขึ้นในทุกรัฐบาล แต่เพราะบทเพลงออกมาในช่วงนี้ รัฐบาลพล.อ.ประยุทธ์จึงต้องรับเคราะห์
คิดกลับกัน ถ้าแร็พเตอร์กลุ่มนี้ออกบทเพลงที่มีเนื้อหาเดียวกัน สะท้อนปัญหาสังคมและเสียดสีรัฐบาลเหมือนกัน แต่ออกในช่วงรัฐบาลนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร น่าคิดเหมือนกันว่า แร็พเตอร์กลุ่มนี้จะโดนอะไรบ้าง
จะมีประเทศให้อยู่หรือไม่ เพราะคงจะถูกเล่นงานทั้งบนดินและใต้ดิน ดีไม่ดีอาจปลุกระดมคนเสื้อแดงให้ตามคุกคามข่มขู่ จนต้องหนีมุดรูอยู่ใต้ดินจริงๆ ก็ได้
เผด็จการทหารภายใต้การนำของพล.อ.ประยุทธ์ จะมี “น้ำยา” อะไรไปจัดการกับแร็พเตอร์ แต่ถ้าเป็นยุคของรัฐบาลนางสาวยิ่งลักษณ์ คงไม่มีใครกล้ารับประกันความปลอดภัยให้คณะแร็พเตอร์เจ้าของบทเพลง “ประเทศกูมี”
เพราะถ้าออกบทเพลงที่มีเนื้อหาทำนองเดียวกันในช่วงรัฐบาล “ทักษิณ” หรือ “ยิ่งลักษณ์” ประเทศ “กู” ไม่น่าจะ “มี” ที่ ให้แร็พเตอร์คณะนี้
เด็กแร็พเตอร์กลุ่มนี้น่าจะนกรู้พอสมควร รู้ว่าเล่นกับรัฐบาลทหารได้ แต่คงกลัวหัวหดระบอบทักษิณ จนไม่กล้าแม้แต่จะคิดเต้นแร็ปเสียดสี
เนื้อหาในบทเพลง “ประเทศกูมี” จึงไม่มีเนื้อหาที่ประณามรัฐบาลทักษิณแม้แต่คำเดียว ทั้งที่ประเทศแทบล่มสลายเพราะ “ทักษิณ” และเหล่าสมุนบริวาร