เมื่อการเล่นงานอิหร่าน...มีค่าเท่ากับศูนย์???

เปิดฉากสัปดาห์นี้...คงต้องวนไป-วนมาอยู่แถวๆ “ช่องแคบฮอร์มุซ” ของอิหร่านเค้านั่นแหละทั่น เพราะวัน-สองวันที่ผ่านมา บรรดากำลังกองเรือรบของอิหร่าน เริ่มออกอาการขมีขมัน จัดปฏิบัติการซ้อมรบอย่างเป็นที่เอิกเกริก ด้วยเหตุเพราะนับตั้งแต่วันที่ 4 สิงหาคมที่ผ่านมา ไปจนถึงช่วงเดือนกันยายนที่จะถึง ถือเป็นช่วงเวลาที่คุณพ่ออเมริกาท่านได้กำหนดกฎเกณฑ์เอาไว้ว่า จะต้องหาทางทำให้การส่งออกน้ำมันของอิหร่าน เหลือค่าเท่ากับ “ศูนย์” ให้จงได้ ซึ่งการจะทำให้คำประกาศ และการแสดงออกถึงเจตนารมณ์ดังกล่าว มีโอกาสเป็นไปได้ขึ้นมาจริงๆ ก็ดูจะเหลือแต่ต้องหันไปอาศัย “กรรมวิธีทางทหาร” นั่นแหละเป็นหลัก...

เพราะโดยบรรยากาศความเป็นไปของสถานการณ์โลกช่วงหลังๆ นี้...คงเป็นไปตามที่นักวิเคราะห์ชาวรัสเซียอย่าง “นายKonstantin Blokhin” หรือ “นายVladimir Sazhin” แห่งสถาบัน “Russia Academy of Sciences Institute” เคยพูดๆ เอาไว้นั่นแหละว่า... “เดี๋ยวนี้คำขู่ของอเมริกา...ไม่มีใครคิดจะถือเป็นจริงเป็นจัง อีกต่อไปแล้ว” บรรดาประเทศต่างๆ ที่เคยเป็นลูกค้าน้ำมันของอิหร่าน ไม่ว่าจีน-อินเดีย-ตุรกี ต่างออกมาปฏิเสธที่จะทำตามคำขู่ หรือตามข้อกำหนดการ “แซงชั่นอิหร่าน” ของอเมริกากันไปเป็นแถวๆ แม้แต่พันธมิตรผู้ใกล้ชิดกับอเมริกา อย่างญี่ปุ่น ก็เริ่มออกอาการกึ๊กๆ กั๊กๆ จนอเมริกาเองนั่นแหละ ต้องออกมาแสดงทีท่า ว่าอาจต้องยืดหยุ่น ผ่อนปรนให้กับบรรดามิตรประเทศต่างๆ สามารถซื้อ-ขายน้ำมันจากอิหร่านได้ต่อไป...

ส่วน “ลูกค้ารายใหญ่” อย่างยุโรป หรืออียูนั้น...ถ้าฟังจากน้ำเสียงคราวล่าสุดของหัวหน้าฝ่ายนโยบายต่างประเทศของอียู “นางFederica Mogherini” ที่ไปพูดที่สิงคโปร์เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ ก็ดูจะไม่ถึงขั้นต้องแปลงสภาพตัวเองไปเป็น “อีย้วย” มากมายซักเท่าไหร่...โดยเฉพาะกับคำพูดที่ว่า “เราตัดสินใจที่จะสานต่อ หรือแม้แต่เพิ่มความร่วมมือทางเศรษฐกิจและข้อตกลงทางการค้าระหว่างเรากับอิหร่านต่อไป แม้จะต้องเผชิญกับมาตรการการแซงชั่นของสหรัฐฯ เพียงใดก็ตาม และแม้ว่าการเดินหน้าตามข้อตกลงเหล่านี้ จะเป็นไปอย่างยากลำบากพอสมควร...” คือปัญหาของอียูนั้น...อาจไม่ได้เกี่ยวข้องกับจุดยืน หรือท่าทีของรัฐบาลต่างๆ มากมายซักเท่าไหร่ แต่ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของบรรดาบรรษัทธุรกิจยักษ์ๆ ที่ออกอาการ “ถอดใจ” ต่อคำขู่ คำประกาศแซงชั่นอิหร่านของอเมริกา ระดับ “ขี้ขึ้นสมอง” กันไปเป็นรายๆ ไม่ว่าบรรษัทเดินเรือ Maersk ของเดนมาร์ก บรรษัทพลังงาน CMA CGM และ Total ฯลฯ ของฝรั่งเศส ที่ประกาศถอนตัว เผ่นหนีจากการค้า-การลงทุนกับอิหร่านไปเป็นรายๆ ด้วยเหตุเพราะยังต้องพึ่งพาการเข้าถึง การประกอบธุรกรรมทางการเงิน การธนาคาร ซึ่งล้วนแล้วตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของ “เผด็จการดอลลาร์” นั่นแหละเป็นหลัก...

แต่นั่นก็คงไม่ถึงกับทำให้อิหร่านต้องเจ๊ง ต้องพังพินาศไปเพราะความกลัวระดับขี้ขึ้นสมองของบรรดาบรรษัทข้ามชาติยักษ์ๆ เหล่านี้ก็หาไม่ ความพยายามหาทางชดเชย ทดแทนต่อสิ่งที่สูญเสียไป ด้วยการประดิษฐ์คิดค้นมาตรการและนโยบายต่างๆ ที่ถูกเรียกรวมๆ ว่า “Smart Economic Resistance” เพื่อเผชิญกับอุปสรรคทางเศรษฐกิจอย่างชาญฉลาด ทำให้รัฐบาลอิหร่านพยายามหาช่องทางเอาตัวรอด เอาไว้ไม่รู้กี่รูต่อกี่รู แม้แต่การถอนตัวจากการลงทุนของบรรดาบรรษัทพลังงานในยุโรปก็ตาม ไม่เพียงแต่รับการชดเชยด้วยบรรษัทพลังงานของจีน ที่โดดเข้ามาซื้อหุ้นการสำรวจหลุมก๊าซอิหร่านของบรรษัท Total เอาไว้แทบทั้งหมด ล่าสุด...การเดินทางไปพบปะเจรจาหาความร่วมมือระหว่างรัฐมนตรีน้ำมันอิหร่าน นายกฯ “Bijan Zanganeh” กับรัฐมนตรีพลังงานรัสเซีย “นายAlexander Novak” เมื่อช่วงปลายเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา ส่งผลให้บรรษัท “Gazprom” ของรัสเซีย ประกาศพร้อมเข้าไปร่วมลงทุน การขุดเจาะสำรวจแหล่งก๊าซธรรมชาติในพื้นที่ 4 แห่งของอิหร่าน คือในพื้นที่สัมปทาน Kish, North Pars, Farzad-A และ Farzad-B รวมทั้งยังขยายความไปสู่การเจรจาความร่วมมือในโครงการลงทุนสร้างท่อขนส่งก๊าซธรรมชาติ “Iran-Pakistan-India pipeline” อีกด้วยต่างหาก...

ด้วยเหตุนี้...แนวโน้มของสถานการณ์ จึงออกจะเป็นไปอย่างที่นักวิเคราะห์เศรษฐกิจแห่งบริษัท “Finapath” บริษัทการเงินในแคนาดา ชื่อว่า “นายHoshayr Rostami” ได้ให้ข้อสรุปกับสำนักข่าวต่างประเทศเอาไว้นั่นแหละว่า... “การประกาศว่าจะทำให้การส่งออกน้ำมันของอิหร่านมีค่าเท่ากับศูนย์ของอเมริกานั้น เป็นเพียงแค่ความพยายามสร้างแรงกดดันทางจิตวิทยาเท่านั้น โดยหวังจะนำไปสู่ความระส่ำระสายทางเศรษฐกิจในอิหร่าน แต่โดยข้อเท็จจริงแล้ว...ยากจะประสบความสำเร็จตามจุดมุ่งหมายเอาง่ายๆ หรือแทบเป็นไปไม่ได้เอาเลย เพราะสถานการณ์เศรษฐกิจ การเมืองโลกทุกวันนี้ มันไม่ได้เหมือนอย่างเมื่อครั้งที่อเมริกาเคยกระทำการเช่นนี้ กับอิรักเมื่อหลายสิบปีที่แล้ว...” พูดง่ายๆ ว่า...ไม่ว่าจะอาศัยเครื่องมือทางการเมือง เศรษฐกิจ หรือแม้แต่กลไกทางการเงินก็ตาม โอกาสที่อเมริกาจะกดดันให้ศัตรูคู่กัดอย่างอิหร่านต้อง “ศิโรราบ” กลับเหลือโอกาสเท่ากับ “ศูนย์” กันไปแทนที่...

ดังนั้น...ก็จึงเหลือแต่อาวุธหลักเพียงอย่างเดียวเท่านั้น นั่นก็คือ “การทหาร” นั่นเอง แต่การจะอาศัยกำลังทหารใดๆ ที่สามารถส่งผลให้การส่งออกน้ำมันของอิหร่าน มีค่าเท่ากับ “ศูนย์” ได้จริงๆ นั้น ก็มีแต่จะต้องหาทางปิดกั้น เล่นงาน เส้นทางการขนส่งน้ำมันของอิหร่านในช่องแคบฮอร์มุซนั่นเอง แต่ก็นั่นแหละ...เมื่อผู้นำอิหร่านและบรรดาผู้บัญชาการทหารทั้งหลาย ได้ออกมายืนหยัด ยืนยัน ออกมาตั้งโจทย์เอาไว้ในแนวทางเดียวกัน ประมาณว่า... “จะให้ทุกประเทศสามารถส่งออกน้ำมันผ่านช่องแคบฮอร์มุซได้แบบสบายๆ หรือจะให้ไม่มีประเทศใดสามารถส่งออกได้เลย” การอาศัย “การทหาร” เป็นเครื่องมือปิดกั้น เล่นงานการส่งออกน้ำมันของอิหร่าน จึงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เผลอๆ...อาจส่งผลให้ปริมาณน้ำมันกว่า 20 เปอร์เซ็นต์ในตลาดโลก หายวับไปกับตาเอาดื้อๆ!!! และอาจด้วยเหตุนี้นี่เอง...ที่ “ทรัมป์บ้า” เลย “หายบ้า” หันมาเรียกร้อง วิงวอน ขอ “จูบปาก” กับอิหร่าน แบบเดียวกับที่เคยหันมาจูบปากกับ “คิมน้อย” หลังจากที่พบว่าตัวเองไม่บ้าพอ หรือไม่กล้าพอที่จะเปิดศึกสงครามกับเกาหลีเหนือ แม้จะมีอำนาจทางทหารเหนือกว่าฝ่ายตรงข้าม ไม่รู้กี่สิบ กี่ร้อยเท่า ก็ตามที...