ทุกวันนี้ ถ้าท่านผู้อ่านติดตามข่าวอาชญากรรมทางสื่อสิ่งพิมพ์ และโทรทัศน์เป็นประจำ ท่านก็จะพบว่า การก่ออาชญากรรมได้เพิ่มขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อาชญากรรมซึ่งมุ่งประสงค์ต่อทรัพย์อันได้แก่การลักขโมย จี้ปล้น และแม้การหลอกลวงให้ร่วมลงทุนเพื่อเก็งกำไร เป็นต้น
ถึงแม้ว่าผู้กระทำผิดในคดีอาชญากรรม ส่วนใหญ่ได้ถูกจับกุมดำเนินคดี และถูกลงโทษตามกระบวนการยุติธรรม แต่ก็มิได้ทำให้อาชญากรรมลดลง ทั้งนี้อาจเนื่องมาจากเหตุปัจจัยดังต่อไปนี้
1. ในปัจจุบันปัญหายาเสพติดรุนแรงขึ้น จะเห็นได้จากจำนวนครั้งของการจับกุมมีบ่อยขึ้น และปริมาณยาเสพติดที่จับได้ในแต่ละครั้งมีมากขึ้น ประกอบกับชนิดของยาเสพติดหลากหลายขึ้น จึงทำให้อนุมานได้ว่าจำนวนผู้เสพได้เพิ่มขึ้น และสถานะทางสังคมของผู้เสพหลากหลายขึ้นกว่าแต่ก่อน ซึ่งเคยมีแค่ฝิ่น เฮโรอีนและกัญชา และผู้เสพก็อยู่ในวงจำกัดแค่วัยรุ่น และผู้ใช้แรงงานเป็นส่วนใหญ่
แต่เดี๋ยวนี้ยาเสพติดมีหลากหลายชนิดเพิ่มขึ้น เช่น ยาอี ยาไอซ์ เป็นต้น และผู้เสพมีทั้งคนยากจนไปจนถึงคนที่มีรายได้ดี และมีสถานะทางสังคมเช่น นักร้อง นักแสดง เป็นต้น ก็มีปรากฏให้เห็นเป็นข่าวบ่อยๆ
จึงสรุปได้ว่าคดีอาชญากรรมอันเนื่องมาจากการเสพยาเสพติด จึงมีรูปแบบหลากหลายไปตามมีตั้งแต่ทำร้ายร่างกาย ทำลายทรัพย์สินไปจนถึงการก่ออาชญากรรมเพื่อประสงค์ต่อทรัพย์ เพื่อนำไปขายและนำเงินมาซื้อยาเสพติด
2. เศรษฐกิจของประเทศไทยโดยรวมแย่ลง คนว่างงานเพิ่มขึ้น ผู้ประกอบการธุรกิจรายย่อยรวมไปถึงพ่อค้ารายเล็กรายน้อยประเภทหาบเร่แผงลอยต้องเลิกขาย เนื่องจากขายไม่ได้เหตุเพราะกำลังซื้อไม่มี และส่วนหนึ่งต้องเลิกกิจการไปเนื่องจากถูกทางเจ้าหน้าที่จับกุมในข้อหากีดขวางทางเดิน และทำให้บ้านเมืองสกปรก จึงทำให้คนกลุ่มนี้ซึ่งโดยปกติก็จนอยู่แล้วจนยิ่งขึ้น
ดังนั้น ส่วนหนึ่งของคนกลุ่มนี้ได้กลายเป็นอาชญากรจำเป็น ด้วยการก่ออาชญากรรมเพื่อมุ่งประสงค์ต่อทรัพย์ บางรายได้หันไปขายยาเสพติดรายย่อยก็มีอยู่ไม่น้อย และบางรายหนีความทุกข์อันเกิดจากความจนด้วยการเสพยาเสพติด และได้ผันตัวเองเป็นผู้ขายควบคู่กันไปกลายเป็นเครือข่ายพ่อค้ายาเสพติดรายใหญ่ไปโดยไม่ตั้งใจ
3. การท่องเที่ยวที่เปิดกว้างต้อนรับนักท่องเที่ยว โดยมุ่งจำนวนไม่เลือกเฟ้นเน้นคุณภาพ และขาดการควบคุมติดตามที่มีประสิทธิภาพ จึงกลายเป็นช่องว่างให้อาชญากรจากต่างประเทศเข้ามาในคราบนักท่องเที่ยวแล้วก่ออาชญากรรมในประเทศไทย และอาศัยประเทศไทยเป็นฐานในการก่ออาชญากรรมนอกประเทศ จะเห็นได้ตั้งแต่การหลอกลวงไปจนถึงการตั้งแก๊งรีดไถ
โดยสรุปแล้ว อาชญากรรมที่เพิ่มขึ้นจากแต่ก่อน เนื่องจากเหตุปัจจัย 3 ประการดังกล่าวแล้วข้างต้น
แต่อย่างไรก็ตาม ในประเด็นที่ว่าเศรษฐกิจแย่ลง และเป็นเหตุให้เกิดอาชญากรรมเพิ่มอาจเป็นข้อกังขา สำหรับท่านผู้อ่านที่รับรู้ข่าวสารเกี่ยวกับเศรษฐกิจ
จากภาครัฐเพียงอย่างเดียว โดยไม่ลงไปสัมผัสชีวิตจริงของคนในระดับล่างของสังคมหรือที่เรียกว่า รากหญ้า ก็อาจแย้งว่าในปัจจุบันนี้ เศรษฐกิจของประเทศภายใต้การบริหารของรัฐบาลชุดนี้ได้กระเตื้องขึ้นแล้ว จะเห็นได้จากตัวเลขการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจได้เพิ่มสูงขึ้น เนื่องจากส่งออกเพิ่มขึ้น และการลงทุนในประเทศก็เพิ่มขึ้น
แต่ถ้าลงไปดูความเป็นอยู่ของคนในระดับล่าง ก็จะพบว่ายังมีคนระดับล่างของสังคมอย่างน้อย 3 กลุ่มเป็นทุกข์ อันเนื่องมาจากความยากจนคือ
1. ในภาคเกษตรยังมีคนอันได้แก่ เกษตรกรรายย่อย ซึ่งไม่มีที่ดินทำกินเป็นของตนเอง หรือมี แต่ก็ไม่พอที่ทำกินเลี้ยงครอบครัว จึงต้องเช่าที่ดินจากนายทุน และในปีใดผลผลิตไม่มีหรือได้ผลผลิตดีแต่ราคาถูก ไม่คุ้มทุน ดังเช่นที่ผ่านมา ก็มีรายได้ไม่พอจ่ายค่าเช่า และจ่ายหนี้ที่กู้มาลงทุน
2. ในภาคอุตสาหกรรม ยังมีคนจนอันได้แก่ผู้ใช้แรงงานประเภทแรงงานไร้ฝีมือ มีรายได้ไม่พอจ่าย ถึงแม้รัฐบาลได้ปรับค่าจ้างขั้นต่ำให้แล้ว แต่เมื่อเพิ่มรายได้กับราคาสินค้าจำเป็นต่อการดำเนินชีวิต ก็ยังไม่พอจ่าย และเดือดร้อนจากการมีหนี้สิน เฉกเช่นคนจนทั่วๆ ไป
3. พ่อค้า แม่ค้าประเภทหาบเร่แผงลอย ซึ่งอาศัยอยู่ในชุมชนแออัดในเมืองใหญ่เช่น กรุงเทพมหานคร เป็นต้น เดือดร้อนเพราะขายของไม่ได้ เนื่องจากคนส่วนใหญ่จนลง และบางส่วนที่พอจะขายได้เช่น คลองถม และปากคลองตลาด เป็นต้น ต้องเลิกขายเนื่องจากถูกเจ้าหน้าที่จับกุมในข้อหากีดขวางทางเท้า และทำให้เกิดความไม่เป็นระเบียบ
ทั้งหมดที่เขียนมา ก็เพื่อสะท้อนให้เห็นว่าอาชญากรรมได้เพิ่มขึ้น และเกิดจากเหตุปัจจัยอันใดบ้าง โดยไม่ได้ลงลึกถึงรายละเอียดของแต่ละประเภท เป็นการชี้ให้เห็นปัญหาตามหน้าที่ของสื่อเท่านั้น
ดังนั้น ถ้าส่วนราชการซึ่งมีหน้าที่โดยตรงเกี่ยวกับการแก้ไข และป้องกันปัญหาอาชญากรรมต้องการรายละเอียด ก็จะต้องทำการศึกษาวิจัยอย่างจริงจัง และนำไปสู่การปฏิบัติก็จะทำให้อาชญากรรมลดลงได้
ถึงแม้ว่าผู้กระทำผิดในคดีอาชญากรรม ส่วนใหญ่ได้ถูกจับกุมดำเนินคดี และถูกลงโทษตามกระบวนการยุติธรรม แต่ก็มิได้ทำให้อาชญากรรมลดลง ทั้งนี้อาจเนื่องมาจากเหตุปัจจัยดังต่อไปนี้
1. ในปัจจุบันปัญหายาเสพติดรุนแรงขึ้น จะเห็นได้จากจำนวนครั้งของการจับกุมมีบ่อยขึ้น และปริมาณยาเสพติดที่จับได้ในแต่ละครั้งมีมากขึ้น ประกอบกับชนิดของยาเสพติดหลากหลายขึ้น จึงทำให้อนุมานได้ว่าจำนวนผู้เสพได้เพิ่มขึ้น และสถานะทางสังคมของผู้เสพหลากหลายขึ้นกว่าแต่ก่อน ซึ่งเคยมีแค่ฝิ่น เฮโรอีนและกัญชา และผู้เสพก็อยู่ในวงจำกัดแค่วัยรุ่น และผู้ใช้แรงงานเป็นส่วนใหญ่
แต่เดี๋ยวนี้ยาเสพติดมีหลากหลายชนิดเพิ่มขึ้น เช่น ยาอี ยาไอซ์ เป็นต้น และผู้เสพมีทั้งคนยากจนไปจนถึงคนที่มีรายได้ดี และมีสถานะทางสังคมเช่น นักร้อง นักแสดง เป็นต้น ก็มีปรากฏให้เห็นเป็นข่าวบ่อยๆ
จึงสรุปได้ว่าคดีอาชญากรรมอันเนื่องมาจากการเสพยาเสพติด จึงมีรูปแบบหลากหลายไปตามมีตั้งแต่ทำร้ายร่างกาย ทำลายทรัพย์สินไปจนถึงการก่ออาชญากรรมเพื่อประสงค์ต่อทรัพย์ เพื่อนำไปขายและนำเงินมาซื้อยาเสพติด
2. เศรษฐกิจของประเทศไทยโดยรวมแย่ลง คนว่างงานเพิ่มขึ้น ผู้ประกอบการธุรกิจรายย่อยรวมไปถึงพ่อค้ารายเล็กรายน้อยประเภทหาบเร่แผงลอยต้องเลิกขาย เนื่องจากขายไม่ได้เหตุเพราะกำลังซื้อไม่มี และส่วนหนึ่งต้องเลิกกิจการไปเนื่องจากถูกทางเจ้าหน้าที่จับกุมในข้อหากีดขวางทางเดิน และทำให้บ้านเมืองสกปรก จึงทำให้คนกลุ่มนี้ซึ่งโดยปกติก็จนอยู่แล้วจนยิ่งขึ้น
ดังนั้น ส่วนหนึ่งของคนกลุ่มนี้ได้กลายเป็นอาชญากรจำเป็น ด้วยการก่ออาชญากรรมเพื่อมุ่งประสงค์ต่อทรัพย์ บางรายได้หันไปขายยาเสพติดรายย่อยก็มีอยู่ไม่น้อย และบางรายหนีความทุกข์อันเกิดจากความจนด้วยการเสพยาเสพติด และได้ผันตัวเองเป็นผู้ขายควบคู่กันไปกลายเป็นเครือข่ายพ่อค้ายาเสพติดรายใหญ่ไปโดยไม่ตั้งใจ
3. การท่องเที่ยวที่เปิดกว้างต้อนรับนักท่องเที่ยว โดยมุ่งจำนวนไม่เลือกเฟ้นเน้นคุณภาพ และขาดการควบคุมติดตามที่มีประสิทธิภาพ จึงกลายเป็นช่องว่างให้อาชญากรจากต่างประเทศเข้ามาในคราบนักท่องเที่ยวแล้วก่ออาชญากรรมในประเทศไทย และอาศัยประเทศไทยเป็นฐานในการก่ออาชญากรรมนอกประเทศ จะเห็นได้ตั้งแต่การหลอกลวงไปจนถึงการตั้งแก๊งรีดไถ
โดยสรุปแล้ว อาชญากรรมที่เพิ่มขึ้นจากแต่ก่อน เนื่องจากเหตุปัจจัย 3 ประการดังกล่าวแล้วข้างต้น
แต่อย่างไรก็ตาม ในประเด็นที่ว่าเศรษฐกิจแย่ลง และเป็นเหตุให้เกิดอาชญากรรมเพิ่มอาจเป็นข้อกังขา สำหรับท่านผู้อ่านที่รับรู้ข่าวสารเกี่ยวกับเศรษฐกิจ
จากภาครัฐเพียงอย่างเดียว โดยไม่ลงไปสัมผัสชีวิตจริงของคนในระดับล่างของสังคมหรือที่เรียกว่า รากหญ้า ก็อาจแย้งว่าในปัจจุบันนี้ เศรษฐกิจของประเทศภายใต้การบริหารของรัฐบาลชุดนี้ได้กระเตื้องขึ้นแล้ว จะเห็นได้จากตัวเลขการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจได้เพิ่มสูงขึ้น เนื่องจากส่งออกเพิ่มขึ้น และการลงทุนในประเทศก็เพิ่มขึ้น
แต่ถ้าลงไปดูความเป็นอยู่ของคนในระดับล่าง ก็จะพบว่ายังมีคนระดับล่างของสังคมอย่างน้อย 3 กลุ่มเป็นทุกข์ อันเนื่องมาจากความยากจนคือ
1. ในภาคเกษตรยังมีคนอันได้แก่ เกษตรกรรายย่อย ซึ่งไม่มีที่ดินทำกินเป็นของตนเอง หรือมี แต่ก็ไม่พอที่ทำกินเลี้ยงครอบครัว จึงต้องเช่าที่ดินจากนายทุน และในปีใดผลผลิตไม่มีหรือได้ผลผลิตดีแต่ราคาถูก ไม่คุ้มทุน ดังเช่นที่ผ่านมา ก็มีรายได้ไม่พอจ่ายค่าเช่า และจ่ายหนี้ที่กู้มาลงทุน
2. ในภาคอุตสาหกรรม ยังมีคนจนอันได้แก่ผู้ใช้แรงงานประเภทแรงงานไร้ฝีมือ มีรายได้ไม่พอจ่าย ถึงแม้รัฐบาลได้ปรับค่าจ้างขั้นต่ำให้แล้ว แต่เมื่อเพิ่มรายได้กับราคาสินค้าจำเป็นต่อการดำเนินชีวิต ก็ยังไม่พอจ่าย และเดือดร้อนจากการมีหนี้สิน เฉกเช่นคนจนทั่วๆ ไป
3. พ่อค้า แม่ค้าประเภทหาบเร่แผงลอย ซึ่งอาศัยอยู่ในชุมชนแออัดในเมืองใหญ่เช่น กรุงเทพมหานคร เป็นต้น เดือดร้อนเพราะขายของไม่ได้ เนื่องจากคนส่วนใหญ่จนลง และบางส่วนที่พอจะขายได้เช่น คลองถม และปากคลองตลาด เป็นต้น ต้องเลิกขายเนื่องจากถูกเจ้าหน้าที่จับกุมในข้อหากีดขวางทางเท้า และทำให้เกิดความไม่เป็นระเบียบ
ทั้งหมดที่เขียนมา ก็เพื่อสะท้อนให้เห็นว่าอาชญากรรมได้เพิ่มขึ้น และเกิดจากเหตุปัจจัยอันใดบ้าง โดยไม่ได้ลงลึกถึงรายละเอียดของแต่ละประเภท เป็นการชี้ให้เห็นปัญหาตามหน้าที่ของสื่อเท่านั้น
ดังนั้น ถ้าส่วนราชการซึ่งมีหน้าที่โดยตรงเกี่ยวกับการแก้ไข และป้องกันปัญหาอาชญากรรมต้องการรายละเอียด ก็จะต้องทำการศึกษาวิจัยอย่างจริงจัง และนำไปสู่การปฏิบัติก็จะทำให้อาชญากรรมลดลงได้