"โสภณ องค์การณ์"
ผู้กล้ายึดอำนาจรัฐด้วยการนำกองทัพทำรัฐประหาร ล้มรัฐบาล ฉีกรัฐธรรมนูญทิ้ง เสี่ยงต่อการต้องเป็นกบฏถ้าล้มเหลว ถือว่าเป็นผู้กินดีหมีหัวใจเสือ ยิ่งถ้าทำเพื่อผลประโยชน์ของบ้านเมืองแท้ ต้องถือว่าเป็นวีรบุรุษ สมควรได้รับการยกย่อง ควรเป็นเยี่ยงอย่างให้ผู้อื่นทำตาม
อาจเป็นเพราะเหตุนี้ แผ่นดินสยามเมืองยิ้มแห้งๆ ของหมู่เฮาจึงมีนักรัฐประหารหลายรุ่น ตั้งแต่มีรุ่นแรกในปี 2475 อยากเป็นวีรบุรุษ
ผลงานของแต่ละรุ่นสร้างผลงาน ความประทับใจต่างกัน มุมมองของการเป็นวีรบุรุษก็ไม่เหมือนกัน แน่นอน ชาวบ้านฝันหาวีรบุรุษแท้ เป็นผู้นำพาบ้านเมืองให้เจริญรุ่งเรือง ประชาชนกินอิ่ม นอนหลับ ไร้หนี้สิน
ที่ผ่านมาบุคคลเยี่ยงนี้ยังไม่ปรากฏในประวัติศาสตร์ของการแก่งแย่งชิงอำนาจการเมืองไทย แม้ได้มีการรัฐประหารเกือบ 20 ครั้งส่วนใหญ่ผู้ก่อการถูกมองว่ามุ่งทำเพื่อผลประโยชน์ส่วนตนและพวกพ้องทั้งนั้น
รูปแบบลีลาไม่ต่างกันมาก ขึ้นอยู่กับปัจจัยแวดล้อม...ใครแหกตาคนได้เนียนกว่า ชาวบ้านรู้ทันช้า
ผู้กล้ากระทำรัฐประหารมักอ้างความรักชาติ เหตุผลนั่นนี่โน่น โทษนักการเมืองว่าโกงบ้านกินเมือง ทำลายชาติ และให้คำมั่นว่าจะทำนั่นนี่โน่น บ้านเมืองจะดีขึ้น ชาวบ้านจะลืมตาอ้าปาก อยู่ดีกินดี
ชาวบ้านต้องให้โอกาส ไม่มีทางเลือก ทนอยู่ในภาวะจำยอม กลัวกฎอัยการศึก ห้ามออกนอกบ้านกลางคืน สุดแล้วแต่ว่าผู้นำจะจัดฉากดรามาประกอบคำอ้างความรักชาติแหกตาพวกมองโลกสวยแค่ไหน
หลังจากผู้ก่อการเล่นเกมผู้กล้าตบตาประชาชนได้ระยะหนึ่ง ก็ออกลายแท้ อ้างนั่นนี่โน่น โทษมือที่ 3 ผู้ไม่หวังดีหาตัวตนไม่ได้
แต่ก็ตบตาคนรู้ทันไม่สำเร็จ ลูกเล่นต่อไปคือออกกฎถี่ยิบ กระชับอำนาจ เสริมฐานให้แข็งแกร่ง เล่นงานฝ่ายต่อต้าน ให้คำมั่นว่าจะร่างรัฐธรรมนูญใหม่ให้สุดยอดใน 3 โลก มีเลือกตั้งในเร็ววัน
แต่จะมีเหตุร้าย วางระเบิด นั่นนี่โน่น อ้างปัญหาความมั่นคง พวกบ้องตื้น มองโลกสวย ใช้ชีวิตในสวนกุหลาบไร้หนามก็เชื่อสนิทใจ
จากนั้นชาวบ้านเริ่มได้ฟังเสียงร่ำลือเรื่องท่านผู้กล้าและพวกพ้องว่าชอบเน้นการสะสมความมั่งคั่ง มีโครงการต่างๆ สารพัด มีข้อแก้ตัวไม่เนียน ความด้านหนาเด่นชัด ผู้กล้าออกลายเป็นผู้รักชาติกำมะลอ
ทางเลือกคือการยอมลงจากอำนาจโดยดี หวังว่าจะยังเดินถนนได้ ไม่ยึดติดกับผลประโยชน์ รู้ว่าเมื่อไหร่ควรพอ จะได้มีแผ่นดินอยู่ อีกทางเลือกคือการยกระดับเป็นเผด็จการ สู่การเป็นทรราชเต็มร้อย
ผลสุดท้าย แต่ละผู้กล้าเผชิญจุดจบต่างกัน บางรายต้องระเห็จไปอยู่ต่างประเทศ เสียชีวิตที่นั่น บางรายยังมีโอกาสได้กลับมาใช้ชีวิตในแผ่นดินเกิดจนถึงวาระสุดท้าย ที่เหลือยังต้องหลบซ่อนหน้าอยู่
เป็นโทษทัณฑ์ทางสังคม เหมือนตายทั้งเป็น! แม้ได้มีตัวอย่างให้เห็นของชะตากรรมสุดท้ายของผู้นำเผด็จการ แต่ไม่วายที่จะมีรุ่นหลังที่เชื่อมั่นว่าตัวเองฉลาดกว่า เจ๋งกว่า ไม่มีวันพลาดเหมือนรุ่นพี่ กว่าจะรู้ตัว ก็สายเสียแล้ว เผ่นหนีตาย หนีคุกแทบไม่ทัน!
มาว่ากันถึงออคุณท่านซึ่งชาวบ้านมองว่ายังมีลับลมคมใน ไม่แสดงเจตนาของผู้กล้าเปิดเผยว่าจะขอสืบทอดอำนาจทั้งๆ ที่ท่าทีลีลา การแสดงออกชัดเจนแล้วว่า ขออยู่ต่อทำงานเพื่อชาติ
มีอุปสรรคขวางกั้นยากลำบากเพียงใด ก็จะเสียสละตน ไม่ย่อท้อ ขอมุมานะบากบั่นต่อไป เหนื่อยล้าไม่เป็น ใครว่าก็ช่าง เอาแบบนั้นเลย
การเป็นผู้นำโดยผ่านการเลือกตั้ง หรือมาทางลัดโดยวิธีพิเศษสุดหรือการรัฐประหารก็ตาม ตัวประเมินคือผลงานและการยอมรับ ของประชาชนและพิสูจน์ตัวเองว่าเป็นคนใจซื่อมือสะอาดหรือไม่
เป็นผู้มีความรู้ ความสามารถนำพาบ้านเมืองให้ประชาชนได้อยู่ดีกินดีหรือไม่ พวกที่ผ่านมาเป็นอย่างไรบ้าง ชาวบ้านรู้ซึ้งมาก
กรณีออคุณท่าน หลายเรื่อง เช่นนโยบายพลังงาน เศรษฐกิจพอเพียง เกษตรอินทรีย์ สินค้าเกษตรต่างๆ ธุรกิจโชห่วย และอื่นๆ อีกเยอะ ทำให้ชาวบ้านได้แต่ทำใจ
เรื่องที่พูดกันหนาหูคือ ชอบทำสิ่งที่ชาวบ้านไม่ได้ร้องขอ คำครหาเรื่องอวยนายทุน ห่วงใยนักลงทุนต่างประเทศต้องระดมทรัพยากร กู้เงินมาอำนวยความสะดวก เปิดประเทศให้ต่างชาติเข้ากอบโกยทรัพย์สินแผ่นดิน
เรื่องที่จะทดสอบภาวะผู้นำคือ “หมู่บ้านป่าแหว่ง” ว่าจะเอาอย่างไรหลังจากยึกยักแทงกั๊ก ยื้อเรื่อง ต้องการให้ทุกฝ่ายไม่ได้ไม่เสีย แต่จะรอดไปได้หรือไม่ต้องดูคนเชียงใหม่ว่าจะใจถึงตลอดไปหรือยอม เลิกคำประกาศว่า “ต้องรื้อ” เท่านั้น
จะเป็นแบบ วิน วิน วิน ตีกินโกยคะแนนนิยมได้ตลอดไปนั้น คงไม่ง่ายเหมือนการเร่เดินสายเที่ยวตกปลาในบ่อของคนอื่นในมหกรรมชุบมือเปิบ เดินทางลัดตามแบบถนัด
การลอยตัวเหนือความขัดแย้งได้ตลอดไปเป็นศาสตร์และศิลป์ของผู้นำ แต่ขาดความสง่างาม ความกล้าหาญด้านคุณธรรม เป็นนักเอาตัวรอดชั้นเยี่ยม มีทั้งกองหนุน กองเชียร์ และกองแช่ง ไร้โอกาสเป็นรัฐบุรุษ ส่วนใหญ่เป็นอย่างนี้
ชาวบ้านรอดูว่าออคุณท่านจะใช้ลีลาลูกเล่น ศาสตร์และศิลป์เจ๋งแค่ไหนในการสะสางเรื่องบ้านป่าแหว่ง ต้นตอของปัญหานี้เป็นเพราะคนกลุ่มหนึ่งมีความคิดแหว่งๆ ในเรื่องจิตสำนึกด้านสิ่งแวดล้อมนั่นเอง
วิน วิน วิน ได้ แต่ไม่มีใครโชคดีตลอดไป เว้นแต่ออคุณท่านจะมีฝีมือเหนือกว่ารุ่นพี่ๆ ที่เยี่ยวไม่สุด ล้มเหลว ไม่เป็นท่า รัฐประหารแล้วรวยเท่านั้น
