ผู้จัดการรายวัน 360 - กรมคุกเบิกตัว"วิรพล สุขผล" หรืออดีตหลวงปู่เณรคำ นักโทษผู้ร้ายข้ามแดน หนีคดีล่วงละเมิดเด็ก จากเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ ขึ้นศาล ขณะที่จำเลยให้การปฏิเสธ ขอสู้คดีในชั้นศาล ยืนยันไม่ได้กระทำผิด-ไม่ใช่พ่อเด็ก นัดสืบพยานโจทก์ครั้งแรก 8 มิ.ย.61
วานนี้ (18 ก.ย.) ที่ห้องพิจารณา 713 ศาลอาญา ถ.รัชดาภิเษก ศาลนัดตรวจพยาน หลักฐานคดีดำ อ.2340/2560 ที่พนักงานอัยการคดีอาญา 4 เป็นโจทก์ฟ้องนายวิรพล สุขผล หรืออดีตหลวงปู่เณรคำ เป็นจำเลยในความผิดฐานพรากเด็กอายุไม่เกิน 15 ปี จากบิดา มารดา หรือผู้ปกครองเพื่อการอนาจาร
สำหรับคดีนี้อัยการฟ้องสรุปว่า เมื่อเดือน ม.ค. 2543 ถึงกลางปี 2544 จำเลยได้พราก ด.ญ.เอ (นามสมมติ) อายุไม่เกิน 15 ปี ไปจากผู้ปกครองโดยไม่มีเหตุอันสมควรและไม่ได้รับอนุญาตจากผู้ปกครอง จากนั้นจำเลยนำตัว ด.ญ.เอ ไปข่มขืนกระทำชำเราจนสำเร็จความใคร่ อันเป็นความผิดตามกฎหมาย ซึ่งพนักงานสอบสวนดีเอสไอได้ตรวจพิสูจน์ดีเอ็นเอ แต่ระหว่างดำเนินคดีนายวิรพลได้หลบหนีไปสหรัฐอเมริกา ซึ่งโจทก์ได้ขอตัวเป็นผู้ร้ายข้ามแดน ศาลชั้นต้นแห่งรัฐบาลกลางรัฐแห่งแคลิฟอร์เนีย มีคำสั่งให้ส่งตัวมาไทย โดยผู้เสียหายดังกล่าวได้เคยยื่นฟ้องจำเลยเองต่อศาลจังหวัดศรีสะเกษ เป็นคดีหมายเลขดำที่ 1917/2556 ที่ศาลยกฟ้องเป็นคดีหมายเลขแดงที่ 2820/2557 ข้อหาข่มขืนกระทำชำเราและความผิดต่อเสรีภาพ ซึ่งศาลได้ไต่สวนมูลฟ้องแล้ว แต่ผู้เสียหายไม่มาเบิกความต่อศาลคงมีเพียงบุคคลที่อ้างเป็นคนรู้จักข้างบ้าน มาเบิกความเป็นพยานปากเดียวเท่านั้น ซึ่งไม่รู้เห็นการกระทำผิดของจำเลย ดังนั้น การฟ้องคดีดังกล่าวจึงมีพฤติการณ์บ่งชี้ว่าเป็นการดำเนินคดีในลักษณะสมยอมเป็นการกระทำโดยไม่สุจริต จึงไม่เป็นเหตุให้สิทธิการนำคดีอาญานั้นมาฟ้องต้องระงับไป โจทก์จึงมีอำนาจฟ้องจำเลยคดีนี้ โดยก่อนฟ้องคดีนี้โจทก์เคยยื่นคำร้องขอสืบพยานไว้ล่วงหน้าแล้ว 2 ปากตั้งปี 2559
ทั้งนี้ เจ้าหน้าราชทัณฑ์ได้เบิกตัวจำเลยมาจากเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ ศาลอ่านและอธิบายคำฟ้องแล้ว จำเลยยืนยันให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา อ้างว่าไม่ได้กระทำผิดและเด็กที่เกิดมาไม่ใช่บุตรของตนเอง ขณะที่ทนายความแถลงขอนำพยานเข้าสืบจำนวน 6 ปาก ฝ่ายจำเลย 3 นัด ศาลพิจารณาแล้วอนุญาต และนัดสืบพยานโจทก์ครั้งแรก ในวันที่ 8 มิ.ย.2561
วานนี้ (18 ก.ย.) ที่ห้องพิจารณา 713 ศาลอาญา ถ.รัชดาภิเษก ศาลนัดตรวจพยาน หลักฐานคดีดำ อ.2340/2560 ที่พนักงานอัยการคดีอาญา 4 เป็นโจทก์ฟ้องนายวิรพล สุขผล หรืออดีตหลวงปู่เณรคำ เป็นจำเลยในความผิดฐานพรากเด็กอายุไม่เกิน 15 ปี จากบิดา มารดา หรือผู้ปกครองเพื่อการอนาจาร
สำหรับคดีนี้อัยการฟ้องสรุปว่า เมื่อเดือน ม.ค. 2543 ถึงกลางปี 2544 จำเลยได้พราก ด.ญ.เอ (นามสมมติ) อายุไม่เกิน 15 ปี ไปจากผู้ปกครองโดยไม่มีเหตุอันสมควรและไม่ได้รับอนุญาตจากผู้ปกครอง จากนั้นจำเลยนำตัว ด.ญ.เอ ไปข่มขืนกระทำชำเราจนสำเร็จความใคร่ อันเป็นความผิดตามกฎหมาย ซึ่งพนักงานสอบสวนดีเอสไอได้ตรวจพิสูจน์ดีเอ็นเอ แต่ระหว่างดำเนินคดีนายวิรพลได้หลบหนีไปสหรัฐอเมริกา ซึ่งโจทก์ได้ขอตัวเป็นผู้ร้ายข้ามแดน ศาลชั้นต้นแห่งรัฐบาลกลางรัฐแห่งแคลิฟอร์เนีย มีคำสั่งให้ส่งตัวมาไทย โดยผู้เสียหายดังกล่าวได้เคยยื่นฟ้องจำเลยเองต่อศาลจังหวัดศรีสะเกษ เป็นคดีหมายเลขดำที่ 1917/2556 ที่ศาลยกฟ้องเป็นคดีหมายเลขแดงที่ 2820/2557 ข้อหาข่มขืนกระทำชำเราและความผิดต่อเสรีภาพ ซึ่งศาลได้ไต่สวนมูลฟ้องแล้ว แต่ผู้เสียหายไม่มาเบิกความต่อศาลคงมีเพียงบุคคลที่อ้างเป็นคนรู้จักข้างบ้าน มาเบิกความเป็นพยานปากเดียวเท่านั้น ซึ่งไม่รู้เห็นการกระทำผิดของจำเลย ดังนั้น การฟ้องคดีดังกล่าวจึงมีพฤติการณ์บ่งชี้ว่าเป็นการดำเนินคดีในลักษณะสมยอมเป็นการกระทำโดยไม่สุจริต จึงไม่เป็นเหตุให้สิทธิการนำคดีอาญานั้นมาฟ้องต้องระงับไป โจทก์จึงมีอำนาจฟ้องจำเลยคดีนี้ โดยก่อนฟ้องคดีนี้โจทก์เคยยื่นคำร้องขอสืบพยานไว้ล่วงหน้าแล้ว 2 ปากตั้งปี 2559
ทั้งนี้ เจ้าหน้าราชทัณฑ์ได้เบิกตัวจำเลยมาจากเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ ศาลอ่านและอธิบายคำฟ้องแล้ว จำเลยยืนยันให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา อ้างว่าไม่ได้กระทำผิดและเด็กที่เกิดมาไม่ใช่บุตรของตนเอง ขณะที่ทนายความแถลงขอนำพยานเข้าสืบจำนวน 6 ปาก ฝ่ายจำเลย 3 นัด ศาลพิจารณาแล้วอนุญาต และนัดสืบพยานโจทก์ครั้งแรก ในวันที่ 8 มิ.ย.2561