อีกไม่กี่วันก็จะครบรอบวันที่คุณท่านผู้นำและคณะอยู่ยาวในการกุมอำนาจรัฐครบ 3 ปีเต็ม เวลาผ่านไปเร็วมาก แต่สิ่งที่ได้มาเป็นเนื้อเป็นหนังคือรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ จะดีหรือไม่ดีสำหรับชีวิตคนไทยยังยากที่จะบอก จากนี้ไปยังจะมีกฎหมายออกมาอีกเยอะ
แม้กระนั้น ก็ยังไม่มีวี่แววว่าอนาคตของประเทศนี้จะดีขึ้นเพราะเรามีปัญหาเรื่อง “คน” ทุกระดับ ที่ผ่านมาก็ยังเห็นว่าความพยายามต่างๆ ยังเป็นการเกาไม่ถูกที่คัน
สภาพโดยทั่วไปดูเหมือนจะมีอะไรเกิดขึ้นเยอะ แต่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากมาย โดยเฉพาะเชิงโครงสร้าง การแตะนั่นแตะนี่ ปรับนิดเปลี่ยนหน่อย จึงเป็น “ผักชีโรยหน้า” ทำอะไรบ้างนิดหน่อย ยังดีกว่าโดนครหาว่าไม่ทำอะไร มีแต่การประโคมเรื่อง ไร้ผลจริง
ประเทศใดมีกฎหมายมาก แสดงว่ามีปัญหามาก คนไม่เคารพกฎหมาย จึงต้องมีกฎหมายมาครอบคลุมพฤติกรรมของคนแทบทุกก้าวย่าง บ้านนี้เมืองนี้มีทุรชนทุกระดับ ตั้งแต่พวกปากเพิ่งสิ้นกลิ่นน้ำนมก็เริ่มเสพบุหรี่ สุรายาเมา ยาเสพติด มั่วกาม การพนัน
บทบัญญัติของกฎหมายมากเริ่มที่รัฐธรรมนูญ มีเรื่องยุบยิบหยุมหยิม สะท้อนให้เห็นวิกฤตในการบังคับใช้กฎหมาย เจ้าหน้าที่ละเลยเพิกเฉย กระบวนการยุติธรรมมีปัญหา เราเห็นในทุกวงการ มีเสียงเรียกร้องให้ปฏิรูป แต่ชาวบ้านก็เห็นมหกรรมผักชีโรยหน้าเดิมๆ
ดังนั้น ชีวิตคนไทยหลังเลือกตั้งทั่วไป (ถ้ามี) จะไม่มีอะไรดีขึ้น ถ้ายังไม่มีผลงานด้านปฏิรูปอย่างจริงจัง กล้าหาญ เจตนาดี ไม่มีแผนแฝงเร้นเพื่ออยู่ยาว หรือทอดอำนาจโดยวิธีใดก็ตาม ที่เร่งรัดเห็นผลชัด คือการออกกฎหมายเข้มงวดควบคุมการชุมนุมของประชาชน
เมื่อไม่มีแรงต้าน ความเหิมเกริมคือการพยายามออกกฎหมายมาคุมสื่อ ขณะที่เรื่องปัญหาหลักๆ ยังไม่ได้รับการแก้ไขอย่างจริงจัง คำอ้างที่ว่า “เจ้าหน้าที่เกี่ยวข้องก็พยายามทำกันอยู่ อย่ามาจี้ถามกันได้หรือไม่ ใจเย็นๆ” ทำนองนั้น แต่ชาวบ้านรู้ทันทุกย่างก้าวแล้ว
ขนาดทวงถามเรื่องปฏิรูปกระบวนการยุติธรรมแทบจะ 3 เวลาหลังอาหาร ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าชาวบ้านเงียบ ไว้ใจพวกคุณท่าน ปล่อยให้ทำตามสบาย ชาตินี้จะได้เห็นหรือ ถ้าทำแบบครึ่งๆ กลางๆ วิกฤตจากการเมือง เศรษฐกิจ สังคม จะรุนแรงกว่าที่เป็นมา
มาย้อนความหลังดูก็ได้! คุณท่านและคณะได้เข้ายึดอำนาจรัฐตั้งแต่วันที่ 22 พฤษภาคม 2557 หลังจากเกิดการเผชิญหน้าทางการเมืองระหว่างรัฐบาลแม่นางปูกับประชาชน เริ่มต้นจากสื่อรายงานถึงความไม่เอาไหนในงานบริหารบ้านเมืองทุกด้าน
มีกลิ่นเน่าโชยมาจากการงาบหนัก งาบคำโตมากถึง 35-40 เปอร์เซ็นต์ ผลกระทบจากน้ำท่วมหนักในปี 2554 เพราะความโง่เขลาเบาปัญญาผสมกับความชั่วร้ายในการระบายน้ำจากเขื่อนทำให้น้ำท่วมเกือบทั่วประเทศ เศรษฐกิจเสียหายเป็นแสนล้านบาท
โครงการรับจำนำข้าวและความพยายามแก้กฎหมายนำไปสู่การนิรโทษกรรมสำหรับพวกหลังลายทำให้เกิดแรงต้าน สื่อรายงานความชั่วร้ายต่างๆ ลุงกำนันและกลุ่มกดดันอื่นๆ รวมตัวกันชุมนุมประท้วงนานหลายเดือนถูกตัวช่วยรัฐบาลลอบฆ่า ทำร้าย
เกิดวิกฤตปิดเมืองหลวงนานหลายเดือน คณะคุณท่านได้เรียกทุกฝ่ายไปร่วมประชุมหาทางออก วันแรกไม่มีอะไรคืบหน้า วันที่ 2 สถานการณ์ไม่ดี คุณท่านจึงประกาศยึดอำนาจจากบรรดาสมุนท่านเหลี่ยม หลังจากแม่นางปูถูกเด้งไปทบทวนชีวิตที่บ้าน
จากนั้นมาก็ไม่ได้มีมาตรการพิเศษอะไรจัดการกับพวกชั่วร้ายสร้างวิกฤต โกงบ้านกินเมือง แกนนำพวกลุงกำนันนกหวีดมีคดีอาญาติดตัวค่าปรับราคาแพงกันทั่วหน้าแถมยังมีโทษจำคุกรออยู่ กระบวนการยุติธรรมใช้เวลาเล่นงานทุกฝ่าย พวกคุณท่านรับงานบริหาร
น่าประหลาด แต่ไม่น่าแปลกใจ ขณะที่มีการร่างรัฐธรรมนูญให้เข้ากับโรดแหม็บๆ เลือกตั้งอะไรนั่น ก็มีคำเชื้อเชิญชักชวนให้ทุกฝ่ายหันหน้าเข้าหากัน ฉีกยิ้มกว้างให้ถึงใบหู ยื่นมือมาจับเพื่อสมานฉันท์ปรองดอง คนดีและชั่วต้องเกลือกกลั้วอยู่ร่วมแผ่นดินกันให้ได้
เป็น “ไทยแลนด์โอนลี่” มีความมหัศจรรย์พันลึกยิ่งกว่านิยายอาหรับราตรีพันหนึ่งทิวาหรือหนังอินเดีย หนุมานเหาะข้ามกรุงลงกา สร้างอารมณ์หรรษาทำเอาชาวบ้านหัวร่อมิได้ร่ำไห้มิออก จนมีเสียงชาวบ้านแซวดังๆ ว่า “อ๋อ! นี่เป็นมหกรรมให้กินข้าวผสมขี้เรอะ?”
จริงอยู่ กระบวนการยุติธรรมแบบธรรมดาพยายามจัดการขบวนการชั่วร้าย มีสมุนท่านเหลี่ยมร้ายจำนวนหนึ่งต้องใช้ชีวิตในคุก อีกส่วนหนึ่งระดับแกนนำหัวโจกยังรอวันตามเข้าไป เป็นเมื่อไหร่ยังไม่รู้ แต่ถ้าเข้าคุกไป สักวันหนึ่งต้องออกมาเพื่อรับงานจากนายเงินอีก
ที่เหลือคือพวกหน้าเดิมๆ กินหนักมูมมามอยู่กันเกือบครบ รอวันที่คุณท่านจะจัดวันเลือกตั้ง ทั้งๆ ที่ยังไม่มีการปฏิรูปเรื่องอะไรสำเร็จแม้แต่อย่างเดียว ถ้ามีเลือกตั้งจริง กฎกติการะเบียบจะเป็นอย่างไรก็ตาม บ้านเมืองส่อแววที่จะต้องเผชิญวิกฤตร้ายแรงกว่าเดิม
ถ้าพวกหน้าเดิม ขี้โกงหนักกินเนียนกว่าเดิมเข้ามากุมอำนาจ มีพวกคุณท่านร่วมอยู่ด้วยหรือไม่ก็สุดแล้วแต่เวรกรรมของบ้านเมือง จะให้ชาวบ้านทำอย่างไร นอกจากมองตาปริบๆ ถ้าสื่อโดนกฎหมายกดหัวอยู่ ชาวบ้านจะชุมนุมเดินขบวนประท้วงก็ทำไม่ได้อีกแล้ว
ดังนั้น จะเห็นได้ว่าทั้งกฎหมายควบคุมสื่อ ควบคุมการเดินขบวนเป็นมาตรการชั่วร้ายตามแผนเพื่อให้ใครก็ตามที่จะเข้ามาจากการซื้อเสียงเลือกตั้งถอนทุน ตั้งหน้าตั้งตาโกงจะได้ประโยชน์จากกฎหมายทั้ง 2 ฉบับ ทางเลือกของประชาชนไม่มี นอกจากมิคสัญญี
วันนั้นจะมีผู้กล้าหน้าไหนออกมาทุบหน้าอกตัวเองประกาศ “ข้าพเจ้าขอรับผิดชอบ” ไม่มีแน่นอน ในประวัติศาสตร์ชาติไทยมีแต่พวกจ้องเอาผลประโยชน์ เอาดีเข้าตัวเอาชั่วให้คนอื่น พฤติกรรมเช่นนี้ไม่เป็นเพียงนักการเมือง คนทุกประเภทเอาไปใช้ได้ไม่ต้องมีการฝึก
เกือบ 3 ปียังไม่มีปฏิรูปงานหลัก อีก 1 ปีจะทำอะไรได้ แค่ปัญหาเด็กแว้นก็ยังสิ้นท่า!