นายประสาร มฤคพิทักษ์ อดีต สปช. และแกนนำ กลุ่ม 40 ส.ว. กล่าวว่า ขณะนี้ ร่าง พ.ร.บ.ภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง พ.ศ... ซึ่งเป็นฉบับใหม่ ที่จะมาใช้แทนฉบับเก่า ได้ผ่านขั้นรับหลักการจากสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.)แล้ว และกำลังอยู่ในขั้นแปรญัตติเพื่อเข้าสู่การพิจารณาของสนช.ในวาระ 2 ต่อไป สาระสำคัญอยู่ใน มาตรา 34 ในวงเล็บ 1-4 ที่แบ่งฐานการเสียภาษีเป็น 4 อัตรา คือ ที่ดินทำเกษตรกรรม เสียภาษี ไม่เกิน 0.2 % ที่ดินเพื่อที่อยู่อาศัย เสียภาษีไม่เกิน 0.5% ที่ดินเพื่อประโยชน์อื่นๆ เสียภาษี ไม่เกิน 2% ที่ดินรกร้างว่างเปล่า หรือไม่ได้ทำประโยชน์ตามควรแก่สภาพ เสียภาษี 2-5 %
โดยที่ดินถือเป็นปัจจัยการผลิตสำคัญที่สุดในขณะเดียวกันการถือครองกรรมสิทธิ์ในที่ดินของคนไทย ระหว่างคนรวยกับคนจน เป็นสภาพรูปธรรมความเหลื่อมล้ำที่เด่นชัดที่สุด และเป็นวิกฤตใหญ่ของสังคมไทยปัจจุบัน มีตัวเลขความเป็นจริงที่น่าพิจารณาว่า เอกชนรายหนึ่งเพียงคนเดียวเท่านั้นเป็นเจ้าของที่ดิน 6.3 แสนไร่ อีกรายหนึ่งครองครองที่ดิน 2 แสนไร่ อีกหลายคนครอบครองคนละนับหมื่นไร่ นักการเมืองหลายคน ครอบครองที่ดินนับพันไร่ มีคน 20 % ที่ครอบครองที่ดินถึง 80% จากจำนวนที่ดินที่มีเอกสารสิทธิ ราว 130 ล้านไร่ คนไทย 10% ครอบครองที่ดินโดยเฉลี่ยคนละ 100ไร่ มีคนไทย10% ครองที่ดินโดยเฉลี่ย คนละ 1 ไร่ และมีคนไทย 8.89 แสนคน ไม่มีที่ดินทำกินเป็นของตนเอง มีชาวนา 1 ใน 3 เท่านั้นที่มีที่ดินทำกินของตนเอง
"ตัวเลขที่น่าสนใจคือเจ้าของที่ดินที่มีที่ดินเกิน 5,000 ไร่ ใช้ประโยชน์จากที่ดินเพียง 3% และยังพบอีกว่า การกักตุนที่ดินโดยไม่ใช้ประโยชน์ ทำให้ประเทศชาติสูญเสียรายได้อย่างต่ำปีละ 1.27 แสนล้านบาท ตัวเลขที่เอ่ยถึงนี้ บ่งชี้ว่าปัญหาความเหลื่อมล้ำเรื่องการถือครองที่ดินเป็นวิกฤตที่ต้องแก้ไขโดยเร่งด่วน"
ทั้งนี้ น่าสังเกตว่า ร่าง พ.ร.บ.ภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง ฉบับดังกล่าว กำหนดอัตราภาษีสูงสุดแค่ 5% เท่านั้น (มาตรา 34,38,39) ซึ่งไม่ระคายผิวเศรษฐีที่ดินคนใดเลย ทั้งๆ ที่เอกสารประกอบการพิจารณาพ.ร.บ.ดังกล่าวได้บันทึกไว้ในข้อดี และข้อสังเกตว่า พ.ร.บ.ฉบับนี้ "ช่วยเพิ่มความเป็นธรรมทางเศรษฐกิจ ลดความเหลื่อมล้ำและปัญหาการเก็งกำไร หรือการกระจุกตัวของการถือครองที่ดินในประเทศไทย กล่าวคือ ผู้มีทรัพย์สินมูลค่าสูงมีภาระภาษีมากกว่าผู้ที่มีทรัพย์สินมูลค่าต่ำ ดังนั้น สนช. ควรใช้โอกาสนี้แปรญัตติให้เก็บภาษีที่ดินในอัตราก้าวหน้า นั่นคือ การแบ่งจำนวนที่ดิน ใครถือครองที่ดินเป็นร้อยไร่ พันไร่ หมื่นไร่ แสนไร่ ก็แบกรับภาระภาษีที่ดินหนักขึ้นแบบเดียวกับการเก็บภาษีรายได้บุคคล หากทำได้เช่นนี้ ก็จะเป็นหมุดหมายสำคัญทางประวัติศาสตร์แห่งการปฏิรูปที่ดินจริงของประเทศไทย
โดยที่ดินถือเป็นปัจจัยการผลิตสำคัญที่สุดในขณะเดียวกันการถือครองกรรมสิทธิ์ในที่ดินของคนไทย ระหว่างคนรวยกับคนจน เป็นสภาพรูปธรรมความเหลื่อมล้ำที่เด่นชัดที่สุด และเป็นวิกฤตใหญ่ของสังคมไทยปัจจุบัน มีตัวเลขความเป็นจริงที่น่าพิจารณาว่า เอกชนรายหนึ่งเพียงคนเดียวเท่านั้นเป็นเจ้าของที่ดิน 6.3 แสนไร่ อีกรายหนึ่งครองครองที่ดิน 2 แสนไร่ อีกหลายคนครอบครองคนละนับหมื่นไร่ นักการเมืองหลายคน ครอบครองที่ดินนับพันไร่ มีคน 20 % ที่ครอบครองที่ดินถึง 80% จากจำนวนที่ดินที่มีเอกสารสิทธิ ราว 130 ล้านไร่ คนไทย 10% ครอบครองที่ดินโดยเฉลี่ยคนละ 100ไร่ มีคนไทย10% ครองที่ดินโดยเฉลี่ย คนละ 1 ไร่ และมีคนไทย 8.89 แสนคน ไม่มีที่ดินทำกินเป็นของตนเอง มีชาวนา 1 ใน 3 เท่านั้นที่มีที่ดินทำกินของตนเอง
"ตัวเลขที่น่าสนใจคือเจ้าของที่ดินที่มีที่ดินเกิน 5,000 ไร่ ใช้ประโยชน์จากที่ดินเพียง 3% และยังพบอีกว่า การกักตุนที่ดินโดยไม่ใช้ประโยชน์ ทำให้ประเทศชาติสูญเสียรายได้อย่างต่ำปีละ 1.27 แสนล้านบาท ตัวเลขที่เอ่ยถึงนี้ บ่งชี้ว่าปัญหาความเหลื่อมล้ำเรื่องการถือครองที่ดินเป็นวิกฤตที่ต้องแก้ไขโดยเร่งด่วน"
ทั้งนี้ น่าสังเกตว่า ร่าง พ.ร.บ.ภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง ฉบับดังกล่าว กำหนดอัตราภาษีสูงสุดแค่ 5% เท่านั้น (มาตรา 34,38,39) ซึ่งไม่ระคายผิวเศรษฐีที่ดินคนใดเลย ทั้งๆ ที่เอกสารประกอบการพิจารณาพ.ร.บ.ดังกล่าวได้บันทึกไว้ในข้อดี และข้อสังเกตว่า พ.ร.บ.ฉบับนี้ "ช่วยเพิ่มความเป็นธรรมทางเศรษฐกิจ ลดความเหลื่อมล้ำและปัญหาการเก็งกำไร หรือการกระจุกตัวของการถือครองที่ดินในประเทศไทย กล่าวคือ ผู้มีทรัพย์สินมูลค่าสูงมีภาระภาษีมากกว่าผู้ที่มีทรัพย์สินมูลค่าต่ำ ดังนั้น สนช. ควรใช้โอกาสนี้แปรญัตติให้เก็บภาษีที่ดินในอัตราก้าวหน้า นั่นคือ การแบ่งจำนวนที่ดิน ใครถือครองที่ดินเป็นร้อยไร่ พันไร่ หมื่นไร่ แสนไร่ ก็แบกรับภาระภาษีที่ดินหนักขึ้นแบบเดียวกับการเก็บภาษีรายได้บุคคล หากทำได้เช่นนี้ ก็จะเป็นหมุดหมายสำคัญทางประวัติศาสตร์แห่งการปฏิรูปที่ดินจริงของประเทศไทย