จากซีเรียถึงเกาหลีเหนือ (จบ)

ภายใต้ “อัตราเสี่ยง” ที่ทั้งสองฝ่ายจะต้องตอบ “โจทย์” ยากๆ ดังที่กล่าวเอาไว้แล้วเมื่อวานนี้...อย่างน้อยมันยังพอมีพื้นที่ มีช่องว่าง ที่ทำให้แต่ละฝ่ายสามารถ “แฉลบออกข้าง” โดยไม่ถึงกับเสียหน้าไปด้วยกันทั้งสองฝ่าย โดยสำหรับเกาหลีเหนือนั้น ตามกำหนดการที่ใครต่อใครคาดๆ เอาไว้ว่า อาจต้องจัดให้มีการ “ทดลองอาวุธนิวเคลียร์ครั้งที่ 6” เพื่อประกาศศักดาแห่งความยิ่งใหญ่ เกรียงไกรของชาติหรือของตัวผู้นำก็ตามแต่ โดยไม่ต้องแสดงออกถึงความหงอใครต่อใคร ในช่วงครบรอบวันเกิด 105 ปีของ “นายคิม อิล-ซุง” (Kim Il-seong) ผู้ก่อตั้งสร้างชาติเกาหลีเหนือ ปู่ของ “คิมน้อย” ที่ครบกำหนดในช่วงวันเสาร์ที่ 15 เมษายนที่ผ่านมา หรือไม่งั้น...ก็เลื่อนไปในวันที่ 25 เมษายน วันครบรอบ 85 ปีแห่งการก่อตั้งกองทัพประชาชนเกาหลีเหนือ (North Korean People’s Army-KPA) ก็ยังไม่ถึงกับสายเกินไปนัก...

ซึ่งรัฐมนตรีช่วยต่างประเทศเกาหลีเหนือ “นายฮัน ซอง-เรียล” (Han Sonf-Ryol) ได้ออกมาแย้มๆ กับสำนักข่าวเอพีเอาไว้เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ด้วยการยืนยันแบบ “ปากกล้า” เอาไว้ประมาณว่า “เกาหลีเหนือพร้อมที่จะเดินหน้าทดสอบอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเองต่อไป” เพียงแต่ออกอาการ “ขาสั่น” อยู่บ้างเล็กๆ น้อยๆ ด้วยการระบุถึงกำหนดการดังกล่าวว่า “ภายในช่วงเวลาอันเหมาะสม” หรือไม่จำเป็นต้องเป็นวันสำคัญๆ อย่างวันที่ 15 หรือ 25 เมษายน อันอาจสร้างความ “เปรี้ยวเท้า” ให้กับสหรัฐฯ จนเกินไป และถ้าหาก “เปียงยาง” ไม่ถึงกับคิดจะบีบมะนาวใส่หัวแม่ตีนอเมริกามากมายเกินไปนัก หรือจากหลังกำหนดการดังกล่าวผ่านพ้นไป โดยเกาหลีเหนือไม่คิดจะทดลองอาวุธนิวเคลียร์อีกครั้งในช่วงระยะนี้ ผู้นำที่เต็มไปด้วย “ลูกบ้า” อย่าง “นายทรัมป์” ก็น่าจะพอ “หายบ้า” ลงไปได้มั่ง...

เพราะอย่างน้อย...กองทัพอเมริกันก็ได้อวดโชว์แสนยานุภาพให้เห็นเป็นที่ประจักษ์ต่อสายตาของใครต่อใครในโลกนี้ รวมทั้งต่อ “คิมน้อย” เอาไว้บ้างแล้ว นั่นคือการขนเอา “โคตรแม่มระเบิด” หรือระเบิด “GUB43” ที่เรียกๆ กันในนาม “Mother of all Bombs” หรือระเบิด “MOAB” (Massive Ordnance air Blast) น้ำหนักประมาณ 11 ตัน หรือ 21,000 ปอนด์ เอาไปทิ้งใส่ประเทศเล็กๆ จนๆ อีกทั้งแทบไม่มีพิษ มีภัยใดๆ อย่างประเทศอัฟกานิสถาน จนสามารถได้มาซึ่ง ทั้ง “กล่อง” ได้ทั้ง “เงิน” โดยแทบไม่ต้องเสียค่าตอบแทนใดๆ เลย นอกเสียจากค่าลูกระเบิดหนึ่งลูก อันว่ากันว่า...มีมูลค่าตกประมาณ 16 ล้านเหรีญสหรัฐ หรือประมาณ 550 ล้านบาท คือได้ทั้งขู่ขวัญเกาหลีเหนือและประเทศใดๆ ก็ตามที่คิดจะหือกับกองทัพสหรัฐฯ ไปจนกระทั่งได้อวดโชว์แคตตาล็อกการสั่งซื้ออาวุธชนิดนี้ในอนาคตข้างหน้าไปในตัว...

สรุปง่ายๆ ว่า...ภายใต้บรรยากาศการเผชิญหน้าทางทหารระหว่างกองทัพสหรัฐฯ และกองทัพเกาหลีเหนือ ที่ต่างมีบ้องข้าวหลามยักษ์ติดไม้ ติดมือ ไว้ด้วยกันทั้งคู่ แม้จะมากจะน้อยไปกว่ากันซักเท่าไหร่ก็ตาม แต่สามารถสร้างความพินาศฉิบหายให้กับใครต่อใครไปด้วยกันทุกๆ ฝ่าย ดังที่รัฐมนตรีต่างประเทศจีน “นายหวาง อี้” ได้ประมาณการเอาไว้นั่นแหละว่า “เมื่อสงคราม (ระหว่างสหรัฐฯ-เกาหลีเหนือ) เริ่มต้นขึ้น...จะไม่มีใครชนะ มีแต่ผู้สูญเสียไปด้วยกันทั้งคู่” แต่ไปๆ-มาๆ ประเทศที่ตกเป็นฝ่าย “ซวย” อันดับแรก...กลับเป็น“อัฟกานิสถาน” ไปโน่น ทั้งๆ ที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับใครเค้าด้วยเลย มีแต่ถูกกระทำย่ำยีชนิดยู่ยี่ยับเยินมาโดยตลอด ไม่เพียงแต่ต้องกลายเป็น “สนามรบ”ของอภิมหาอำนาจทั้งสองฝ่ายนับแต่สหภาพโซเวียตไปจนอเมริกา จนเต็มไปด้วยผู้ก่อการร้ายทั่วบ้านทั่วเมือง จนตราบเท่าทุกวันนี้ ยังแถมต้องกลายเป็น “สนามทดลองอาวุธ” ไปอีกซะนี่!!!

ทำไงได้...ในเมื่อช้างสารทำท่าว่าจะชนกัน หญ้าแพรกจึงเป็นอันต้องแหลกลาญไปด้วยประการละฉะนี้ ด้วยเหตุนี้ไม่ว่าแนวโน้มสงครามในคาบสมุทรเกาหลี ซีเรีย มันจะดำเนินต่อไปในลักษณะไหน อย่างไร บรรดาประเทศเล็กๆ ทั้งหลาย อย่างเช่น ประเทศไทยแลนด์ แดนสยาม ของหมู่เฮา เป็นต้น คงต้องเตรียมเนื้อ เตรียมตัว เตรียมใจเอาไว้มั่ง พยายามมองหาหนทางหลีกเลี่ยง “ความซวย” ทั้งหลายทั้งปวงเอาไว้ซะแต่เนิ่นๆ อย่าคิดแค่ว่า...ใครเค้าทะเลาะกัน ถ้าหากเราไม่เข้าไปเกี่ยวข้องด้วยซะอย่าง ก็สามารถเอาตัวรอดปลอดภัยได้ง่ายๆ ในเมื่อโลกยุคนี้มันกลายเป็น “โลกาภิวัตน์” เป็นโลกที่เชื่อมต่อกันไปหมดแล้ว โอกาสที่จะยืนกลางๆ แบบ “กลางกลวง” นั้น น่าจะยากซ์ซ์ซ์เย็นยิ่งขึ้นเรื่อยๆ มีแต่ต้องกลางแบบตั้งอยู่บนพื้นฐาน “ธรรมะ” หรือ “ความเป็นธรรม” นั่นแหละดีที่สุด