มหาเถรสมาคมต้องระงับอธิกรณ์ธัมมชโย

ธัมมชโยหรือนายไชยบูลย์ สุทธิผล นั้นขาดจากความเป็นพระนานมาแล้ว เป็นเพียงอลัชชีที่หลอกลวงตบทรัพย์สินประชาชนผู้งมงาย และได้ต้องปาราชิก ตามพระลิขิตของสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปรินายกทุกฉบับ เนื่องจากได้ยักยอกทรัพย์ของวัดไปเป็นของตนมากกว่าห้ามาสก

อีกทั้งวัดพระธรรมกายนั้นถือเป็นภัยความมั่นคงแห่งรัฐอย่างแท้จริง เพราะธัมมชโยแข็งขืนต่อหลักนิติรัฐ สร้างป้อมคูประตูค่าย ต่อสู้กับอำนาจรัฐ เป็นรัฐอิสระ ไม่ยอมรับอำนาจรัฐไทยในการจับกุมเพื่อดำเนินคดี นอกจากนี้ยังสะสมน้ำมันเชื้อเพลิง คลังอาหารเป็นอันมาก อันถือเป็นยุทธปัจจัย มีการปลุกระดมมวลชน หากธัมมชโยไม่ถูกจับสึกและปาราชิกย่อมต้านหลักนิติรัฐ และทำให้รัฐบาลขาดความเด็ดขาดเข้มแข็ง เกิดรัฐซ้อนรัฐ ท้าทายรัฎฐาธิปัตย์เป็นอย่างยิ่ง จัดว่าเป็นอั้งยี่ ซ่องโจร เป็นกบฎ

การจัดการธัมมชโยนั้นยากมาก เนื่องจากนายไชยบูลย์ใช้โล่ห์มนุษย์ (Human Shield) อย่างขี้ขลาดตาขาวและผิดหลักสิทธิมนุษยชนสากล แต่สิ่งที่น่ากลัวและควรเห็นใจรัฐอย่างยิ่ง เพราะหากใช้ความเด็ดขาดจัดการและเกิดความสูญเสียก็จะเป็นสถานการณ์ที่ลำบากอย่างยิ่ง รัฐบาลเองก็กดดันเช่นกัน สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคืออาจจะเกิดสถานการณ์การฆ่าตัวตายหมู่ หรือการใช้ความรุนแรง เช่น จิม โจนส์ ในสหรัฐอเมริกา มีความเป็นไปได้สูงเนื่องจากสาวกที่ศรัทธางมงาย ขาดสติ จะเกิดการฆ่าตัวตายหรือการใช้ความรุนแรงได้ ดังที่ได้เกิดมาแล้วในกรณีของวัดพระธรรมกาย ที่มีสาวกฆ่าตัวตาย

การจัดการที่สำคัญที่สุดคือการระงับอธิกรณ์ธัมมชโย ซึ่งมหาเถรสมาคมในยุคที่ผ่านๆ มาดึงเกมส์ ยืดเยื้อ โยนเผือกร้อน กันไปมาเป็นสิบปี ทั้งๆ ที่สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปรินายกได้โจทก์ธัมมชโยให้ต้องปาราชิก แต่มหาเถรสมาคมต่างเพิกเฉยไม่ทำหน้าที่กันมายาวนาน ทำให้ธัมมชโยยังไม่พ้นจากสมณสารูปทั้งๆ ที่พฤติกรรมเป็นอลัชชี

มหาเถรสมาคมถึงกับเคยอ้างไม่ระงับอธิกรณ์ว่าคดีทางโลกนั้นอัยการได้ยกฟ้องธัมมชโยไปแล้ว ในทางธรรมวินัยก็ถือว่าจบไปด้วย โดยอ้างทางโลก อัยการในยุคนั้นก็อ้างหลักรัฐศาสตร์ แทนที่จะใช้หลักนิติศาสตร์ มหาเถรสมาคมในยุคนั้นก็อ้างหลักทางโลกซึ่งเป็นชั้นต่ำกว่าหลักพระธรรมวินัย โยนกันไปมาตั้งแต่เจ้าคณะอำเภอ เจ้าคณะจังหวัด แข็งกว่าแข็งเอาเงินง้างอ่อนได้ดังใจ จีวรดงขมิ้นเจอเงินถวายอาจจะละลายได้จนไม่ทำหน้าที่ เป็นเจ้าพนักงานละเลยการปฏิบัติหน้าที่หรือไม่ในทางกฎหมาย

ล่าสุดมีประกาศสํานักนายกรัฐมนตรี เรื่อง ถอดถอนสมณศักดิ์ โดยระบุว่า

ด้วย พระเทพญาณมหามุนี (พระไชยบูลย์ สุทธิผล) วัดพระธรรมกาย จังหวัดปทุมธานี เป็นผู้ถูกกล่าวหาในคดีกระทําความผิดข้อหาร่วมกันฟอกเงิน สมคบกันฟอกเงิน และรับของโจร ตามที่ศาลอาญาได้อนุมัติหมายจับ ที่ ๙๔๒/๒๕๕๙ ลงวันที่ ๑๗ พฤษภาคม ๒๕๕๙ และยังถูกกล่าวหาในคดีอาญาฐานอื่นอีกหลายฐานความผิด ซึ่งอัยการคดีพิเศษ มีความเห็นสั่งฟ้องในบางคดีด้วยแล้ว แต่พระเทพญาณมหามุนีไม่ยอมมอบตัวตามหมายเรียก และได้หลบหนีคดีดังกล่าว จึงไม่สมควรดํารงอยู่ในสมณศักดิ์ต่อไป และได้นําความกราบบังคมทูลพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมต่อไปแล้ว

บัดนี้ ได้มีพระราชโองการโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้ถอดถอน พระเทพญาณมหามุนี (พระไชยบูลย์ สุทธิผล) ออกจากสมณศักดิ์ ตั้งแต่วันที่ ๔ มีนาคม ๒๕๖๐

ประกาศ ณ วันที่ ๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๐
ผู้รับสนองพระราชโองการ
พลเอก ประยุทธ์ จันทร์โอชา
นายกรัฐมนตรี

เรื่องนี้ทำให้นึกถึงพระราชปณิธานในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรที่ได้ทรงพระราชนิพนธ์ไว้ในนิราศท่าดินแดงว่า

ตั้งใจจะอุปถัมภก     ยอยกพระศาสนา
ป้องกันขอบขัณฑสีมา     รักษาประชาชนและมนตรี

ข้าพระพุทธเจ้าคงไม่อาจจะกล่าวคำอื่นใดได้นอกจากขอถวายพระพรสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมหาวชิราลงกรณ์ บดินทรเทพยวรางกูร ขอจงทรงพระเจริญ ด้วยได้ทรงดำเนินตามรอยเบื้องพระยุคลบาทของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชอย่างงดงามยิ่ง

การระงับอธิกรณ์แต่โบราณกาลนั้นมีสองวิธีการ

ในสมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์นั้น พระเจ้าแผ่นดินทรงระงับอธิกรณ์ด้วยพระองค์เอง เช่น ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ทรงสึกพระที่ประพฤติเลวไม่ถูกต้องตามพระธรรมวินัยออกไปเป็นจำนวนมาก แม้ในสมัยพุทธกาล พระเจ้าอโศกมหาราชก็ระงับอธิกรณ์และให้สึกพระนอกรีตไปจากพระธรรมวินัยสึกออกไปจำนวนมากมายมหาศาล

แต่ในยุคประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุข ตามหลัก King can do no wrong. จำเป็นต้องให้คณะสงฆ์หรือองค์กรปกครองสงฆ์ทำหน้าที่และพิจารณาระงับอธิกรณ์ตามหลักพระธรรมวินัย

ธัมมชโยนั้นต้องคดีจำนวนมากและคดีเหล่านั้นบางคดีง่ายๆ ก็มีหลักฐานเพียงพอที่จะตัดสินได้ว่าธัมมชโยยักยอกทรัพย์มากกว่าห้ามาสกจริงดังพระลิขิตของสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปรินายก การระงับอธิกรณ์นี้เคยมีทำมาก่อน เช่น ครูบาศรีวิชัย นักบุญแห่งล้านนา ซึ่งถูกจับกุมและต้องเข้ามาระงับอธิกรณ์ในพระอุโบสถวัดเบญจมบพิตร ซึ่งสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ทรงระงับอธิกรณ์ว่าครูบาศรีวิชัยครองสมณสัญญาดี บริสุทธิ์ ไม่มีมลทินใดๆ

ในกรณีของธัมมชโยนั้น มหาเถรสมาคมต้องเร่งทำหน้าที่ระงับอธิกรณ์ ลงนิคหกรรม (ลงโทษ) และทำตามพระลิขิตของสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปรินายก ให้ธัมมชโย ปาราชิก ด้วยเหตุผลดังนี้

ประการแรก เมื่อธัมมชโยปาราชิกพ้นสภาพความเป็นพระ ตามหลักพระธรรมวินัยแล้ว ความชอบธรรมในการแข็งขืนต่ออำนาจรัฐก็จะลดลงเพราะธัมมชโยไม่ใช่พระอีกต่อไปอย่างเป็นทางการ ทำให้การบังคับใช้กฎหมายตามหลักนิติรัฐทำได้ง่ายขึ้น การจับกุมก็ทำได้ง่ายขึ้น ปัญหาภัยความมั่นคงก็จะลดลง

ประการที่สอง มหาเถรสมาคมได้ทำหน้าที่ตามกฎหมาย ได้ช่วยปกป้องพระศาสนา ทำหน้าที่ถวายพระเจ้าแผ่นดิน ฉลองพระราชศรัทธาที่ได้พระราชทานสมณศักดิ์ และทำหน้าที่ช่วยงานพระเจ้าแผ่นดิน ในการอุปถัมภก ยอยกพระศาสนา ทำให้พระศาสนาบริสุทธิ์ ดำรงอยู่ต่อไป

ขอให้เร่งดำเนินการ