พัทยาเมืองบาป... จริงหรือ !!?? เปิดเส้นทาง “ซ่องโลก”ของสาวไทยนักขุดทอง-เสี่ยงโชคอย่างสุดกึ๋น เริ่มต่ำสุดเตร็ดเตร่หน้าชายหาดจนถึงคาราโอเกะ-บาร์เบียร์ –อะโกโก้- สาวบินเดี่ยวจับแขกวอล์กกิ้งสตรีท “ขายบริการ”ตั้งแต่หลักร้อยยันหลักหมื่น เผยข้อมูลเจ็บจี๊ด...ระบบ “เมียเช่า”ยังอยู่คู่เมืองไทย
พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี และหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ คงรู้ถึงรสชาติการเป็นผู้นำประเทศแล้วว่ามันไม่ง่ายอย่างที่ท่านเคยคุยไว้ ดูดู๋วันก่อนมีนักข่าวถามถึงประเด็นเซ็กซี่ระดับโลกเกี่ยวกับสื่ออังกฤษยกให้พัทยาเป็น “ซ่องของโลก” ที่เขาพยายามประดิษฐ์คำว่าเป็นเมืองหลวงแห่งเซ็กส์ของโลก หรือ “โซดอม และกอมเมอร์ราห์” นครแห่งบาป มีหญิงบริการทางเพศมากถึง 27,000 คน เฉลี่ย 1 คนต่อจำนวนประชาการ 5 คนที่มีถิ่นฐานถาวรอยู่ในเมืองพัทยา
พัทยา เมืองตากอากาศชื่อดังแห่งภาคตะวันออก เมืองแห่งความภาคภูมิใจของคนไทยในอดีตแต่วันนี้กลายเป็น “เมืองบาป”ตามสายตาทั้งฝรั่งและคนไทยกันเอง
ถ้าไม่โลกสวยจนไม่อาจยอมรับความจริงได้เมื่อมีคำถามว่าเมื่อพูดถึงพัทยาคุณนึกถึงอะไร!!??...คำตอบที่บันทึกอยู่ในโลกโซเชียลออนไลน์ ก็คือ...คอนโดสวยวิวทะเลงามๆ มีเรื่องให้ตื่นตาตื่นใจแบบไม่เบื่อตลอดทั้งปี...เด็กลูกครึ่งหน้าตาน่ารักเยอะดี...ชอบวงเวียนปลาโลมา...แข่งโปโล ไปคลับเรือยอร์ช...ดูจุดพลุประจำปี....เค้าว์ดาวน์แหมบารีไฮ...เทศกาลดนตรีมาบ่อยๆ....ดูแข่งเทนนิส –เจ็ตสกี...เดินเล่นวอล์คกิ้งสตีท มีทั้งคนรูปร่างหน้าตาดีและสัตว์แปลกๆมาให้ดูเสมอ...ทิฟฟานี่-อัลคาซ่า กระเทยไทยสวยที่สุดใน 3 โลก และอีก ฯลฯ
แต่ถ้าในมุมร้ายเมื่อพูดถึงพัทยาคุณจะคิดถึง....เกย์ดีกระหรี่ดัง....พัฒน์พงษ์มีชายหาดและทะเล ...เสื่อมโทรม –สกปรก –พลุกพล่าน –วุ่นวาย-สับสน...เมืองของคนบาปไม่มีคนดีเที่ยว ....โชว์ลามก...อาชญากรรม-ยาเสพติด....ฝรั่งต่างชาติกับผู้หญิงขายตัว....!!??
โสเภณีพัทยาในรูปแบบต่างๆมีความเป็นมาอย่างไร ปัจจุบันมีมากขนาดไหน และในอนาคตรัฐบาลจะจัดการอย่างไร ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นปล่อยให้เป็นขี้ปากสื่อต่างชาติไปเรื่อยๆหรือต้องงัดมาตราการอย่างใดอย่างหนึ่งมากำราบให้อยู่ในร่องในรอย ไม่ประเจิดประเจ้อหรือ “สุดโต่ง”อย่างที่เห็นที่เป็นกันอยู่
ข้อมูลจากการลงพื้นที่ และพูดคุยกับสาวน้อยจนไปถึงสาวใหญ่ใกล้หมดสภาพพอจะสรุปได้ว่าหญิงสาวที่พากันมา “ขุดทอง” หรือมาตายเอาดาบหน้าที่เมืองคนบาปแห่งนี้ส่วนใหญ่มาจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือ แต่มิได้หมายความว่าไม่มีภาคเหนือ –ใต้-กลางหรืออื่นๆ สรุปรวมว่ามาจากทุกสารทิศด้วยเหตุผลหลากหลายแต่แน่นอนว่าทุกชีวิตต้องการให้ตัวเอง กับคนรอบๆข้างอันเป็นที่รัก มีความสุข มีบ้าน มีคุณภาพชีวิตที่ทัดเทียมกับคนอื่นๆ
เกือบ 100 % ผ่านชีวิตครอบครัวมาแล้ว หลายคนล้มเหลว ไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตามพวกเธอพยายามดิ้นรนกันมาแล้วทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นทำไร่ไถนา เป็นลูกจ้างโรงงานหรือกระทั่งมาขายบริการในกรงเทพฯเมืองหลวง รวมทั้งตามมหานครเมืองท่องเที่ยวต่างๆ
คนทำสวนทำไร่ไม่พอกินพอใช้ สาวแรงงานวันละไม่ถึง 300 บาททั้งที่อัตราค่าแรงขั้นต่ำกำหนดไว้อย่างนั้น ส่วนที่แฝงตัวตามคาราโอเกะ อาบอบนวดทั้งโบราณและอาอบ”นาบ”แผนปัจจุบัน วันหนึ่งต้องเจอภาวะ “ขายไม่ออก”....ทางออกก็คือ “พัทยา”เมืองที่เปิดโอกาสให้กับคนทุกเพศทุกวัย ...ขอให้มีคุณสมบัติ “ใจถึง”รุปร่างหน้าตาแค่พอไปวัดไปวาได้ แค่นี้ก็สามารถก้าวเข้าสู่วงจรของเมืองคนบาป...เมืองแห่งการเสี่ยงโชคได้แล้ว
บทที่ 1 ของการขายนาแปลงน้อย คือเป็นพนักงานอาบ อบ นวดหรือนวดแผนโบราณแฝงตัว....ลักษณะนี้เหมาะกับคนที่ไม่กล้า “บินเดี่ยว” คอยตั้งรับมากกว่ารุก ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติมีทั้งฝรั่ง-เอเชียรวมทั้งคนไทย สนนราคาเริ่มที่ 1,500 บาทจนถึง 2,500 บาท หักให้กับเจ้าของสถานที่ 40-50 % ที่เหลือจึงเป็นส่วนที่ได้รับ...วิธีสู่ความสำเร็จจะต้องทำรอบให้ได้มากๆหรือเอาใจแขกนักท่องเที่ยวให้กลับมาซ้ำ...บางคนอาจมีพลุ๊คได้รับข้อเสนอเลี้ยงดูเป็นบ้านหลังที่ 2 ซึ่งนับเป็นความฝันของสาวน้อยสาวแก่ทุกคน
บทที่ 2 แฝงตัวอยู่ในคาราโอเกะ ประเภทนี้ลุกค้าส่วนใหญ่เป็นคนไทย และเป็นคนที่เข้ามาทำงานในพัทยา มีทั้งลุกจ้าง กระเทย หญิง-ชายขายบริการ...จัดอยู่ในโหมตไทยเที่ยวไทย-รักเมืองไทยกินของไทย-ใช้ของไทย เดือนๆรายได้แค่พอกินพอใช้ พออยู่ได้ไม่หวือหวาเห็นได้มากแถวถนนพัทยาสาย 3
บทที่ 3 “สาวบาร์เบียร์” ไล่มาจากย่านาเกลือ ทั้งแถบยันวงเวียนโลมา และเลียบชายหาด กับซอยบัวหลวง...สาวๆส่วนใหญ่นิยมดื่ม-กิน เป็นทุนอยู่แล้วจึงเลือกปักหลักทำมาหากินแบบนี้ ส่วนลูกค้าขาประจำคือชาวเยอรมัน กับอิตตาลี อาจเป็นเพราะเป็นขาเมากับชอบ “ของถูก” ไอ้หนุ่ม 2 ชาตินี้จึงติดอกติดใจบรรยากาศบารืเบียร์มากว่าชายชาติไหนๆ...สนนราคาแต่ “ช็อต” แบบชั่วคราวเริ่มตั้งแต่ 1 พันถึง พันห้า แต่มีกติกาจะต้อง “PAY BAR” หรือจ่ายค่าหัวคิวให้กับเจ้าของบาร์เบียร์ครั้งละ 400 บาท...นอกจากบาร์เบียร์แบบดั้งเดิมคือได้จังหวะเมื่อไหร่ก็ขอแว่บไป “กินตับ”กันเมื่อนั้นแต่ข่าวว่าบาร์เบียร์แถวนาเกลือใต้ ว่ากันสดๆเดี๋ยวนั้นเลย กล่าวคือมีห้องให้ “ช็อต” แบบเดินออกจากบาร์ไปไม่กี่ก้าว อัตราค่าบริการแสนถูกไม่เกิน 1 พันบาท...ข้อมูลระบุด้วยว่าเจ้าของบาร์เบียร์หลายแห่งเป็นอดีตหญิงไทยที่เข้ามาเสี่ยงโชคและได้สามีเป็นชาวต่างชาติ พวกนี้ลงทุนเปิดกิจการให้ หากพบเห็นหญิงไทยสูงอายุทาปากแดงๆอยู่ในบาร์เบียร์ ขอให้เข้าใจว่าเธอคือเจ้าของ หรือที่เด็กๆเรียกว่า “มาม่าซัง”
บทที่ 4 “สาวอะโกโก้” ตั้งอยู่ตลอดซอย 7-8 และ 13 กับริมถนนสายวอล์คกิ้งสตรีท สาวๆส่วนใหญ่หุ่นใช้ได้ จนถึงดี เปิดบริการตั้งแต่หัวค่ำยันตี 1 หน้าที่คือแต่งกายวาบหวิว สุดจะคิดค้นมายั่วราคะ เต้นเด้งหน้าเด้งหลัง เต้นรูดเสา เต้นเรียกแขกหน้าร้านมีรายได้จากดริ๊งค์ และขายบริการ อัตรา 2 พันบาทอัพ แต่ละครั้งต้องจ่ายค่า “PAY BAR” 600 บาท ราคานี้คือชั่วคราว ออกไปปฏิบัติภารกิจไม่เกิน 1 ชม.กลับมาเต้นกันต่อ วันไหนโชคดีมีลูกค้าเหมาอาจเป็นวัน-สัปดาห์ หรือ 1 เดือนตามระบบ “เมียเช่า”สุดแท้แต่จะตกลงกัน ส่วนใหญ่เริ่มจากสัปดาห์ละ 2 หมื่นบาทจนถึง 5 หมื่นบาทขึ้นอยู่กับ “ฝีปาก” และ “ฝีมือ” กลุ่มนักเที่ยวประกอบด้วยชาวจีน (ชอบเอาแบงค์ 20 มาโปรยให้สาวอะโกโก้แย่งกัน) ญี่ปุ่น และฝรั่งตาน้ำข้าวทั่วไป
บทที่ 5 สาวนักบิน หรือสาวไซส์ไลน์ ประเภทนี้ทำมาหารับทานอยู่ตามผับ-บาร์ต่างๆ วันๆไม่ต้องทำอะไรตื่นขึ้นมากินข้าวกินปลาก็แต่งสวย เอาให้ “เริ่ด”เข้าตาหนุ่มน้อยหนุ่มแก่ให้มากที่สุด บางคน “บินเดี่ยว”เข้าผับ-บาร์แต่วัน เลือกที่มีโปรโมชั่นมาก่อน 3 ทุ่มดื่มฟรีหรือลดราคา 50 % แต่บางคนไปเป็นก๊วน...วิธีง่ายๆคือ “อ่อย”เป้าหมายจนกว่าจะเจอ...แบบนี้อิสระตามความชอบ...ชอบใครก็อ่อยคนนั้น ส่วนราคาค่าบริการขึ้นอยู่กับความพอใจทั้งสองฝ่าย หรืออยู่ที่ความต้องการของลูกค้า ยิ่งคุยถูกใจ รูปร่างหน้าตาสะสวยก็สามารถโก่งราคาได้ กลุ่มนักเที่ยวคือรัสเซีย ฝรั่งเศส อังกฤษ เบลเยี่ยม ฟิลล์แลนด์ ออสเตรเลีย เป็นต้น
บทที่ 6 กลุ่ม “ผีต้นมะพร้าว” หรือนวลนางหน้าหาด...พวกนี้จัดอยู่ในกลุ่มเตร็ดเตร่ หรือหากินอยู่ริมถนน เหมือนสาวประเภท 2 ประจำพัทยาซอย 6...กลุ่มนักเที่ยวมีทั่วไปแต่เป็นพวกกระเป๋าเบา หรือฝรั่งขี้นก เสี่ยงต่อโรคติดต่อ และอาชญากรรม ซึ่งมีทั้งคนของเราไปล่อเขา และโดนเขาล่อ (ชิงทรัพย์) ระดับนี้รูปร่างหน้าตาไม่ต้องพูดถึง ต้องหลบอยู่มุมมืดหรือสลัวๆเข้าไว้ ราคาหลักร้อยขึ้นไป ส่วนสถานที่ “ปิดจ๊อป”มีทั้งมุมมืด บ้านร้างและห้องเช่าราคาถูก
นี่คือภาพรวมของบรรดาหญิงไทยหลายหมื่นชีวิตที่หลั่งไหลเข้ามาเสี่ยงโชค ณ เมืองบาป..ไม่ว่าคุณ หรือใครจะมองพวกเธออย่างไร....คำตอบสุดท้ายเราเชื่อว่าทุกชีวิตดิ้นรนทำไปเพื่อความอยู่รอด
Good guy goes to heaven Bad guys goes to Pattaya.
พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี และหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ คงรู้ถึงรสชาติการเป็นผู้นำประเทศแล้วว่ามันไม่ง่ายอย่างที่ท่านเคยคุยไว้ ดูดู๋วันก่อนมีนักข่าวถามถึงประเด็นเซ็กซี่ระดับโลกเกี่ยวกับสื่ออังกฤษยกให้พัทยาเป็น “ซ่องของโลก” ที่เขาพยายามประดิษฐ์คำว่าเป็นเมืองหลวงแห่งเซ็กส์ของโลก หรือ “โซดอม และกอมเมอร์ราห์” นครแห่งบาป มีหญิงบริการทางเพศมากถึง 27,000 คน เฉลี่ย 1 คนต่อจำนวนประชาการ 5 คนที่มีถิ่นฐานถาวรอยู่ในเมืองพัทยา
พัทยา เมืองตากอากาศชื่อดังแห่งภาคตะวันออก เมืองแห่งความภาคภูมิใจของคนไทยในอดีตแต่วันนี้กลายเป็น “เมืองบาป”ตามสายตาทั้งฝรั่งและคนไทยกันเอง
ถ้าไม่โลกสวยจนไม่อาจยอมรับความจริงได้เมื่อมีคำถามว่าเมื่อพูดถึงพัทยาคุณนึกถึงอะไร!!??...คำตอบที่บันทึกอยู่ในโลกโซเชียลออนไลน์ ก็คือ...คอนโดสวยวิวทะเลงามๆ มีเรื่องให้ตื่นตาตื่นใจแบบไม่เบื่อตลอดทั้งปี...เด็กลูกครึ่งหน้าตาน่ารักเยอะดี...ชอบวงเวียนปลาโลมา...แข่งโปโล ไปคลับเรือยอร์ช...ดูจุดพลุประจำปี....เค้าว์ดาวน์แหมบารีไฮ...เทศกาลดนตรีมาบ่อยๆ....ดูแข่งเทนนิส –เจ็ตสกี...เดินเล่นวอล์คกิ้งสตีท มีทั้งคนรูปร่างหน้าตาดีและสัตว์แปลกๆมาให้ดูเสมอ...ทิฟฟานี่-อัลคาซ่า กระเทยไทยสวยที่สุดใน 3 โลก และอีก ฯลฯ
แต่ถ้าในมุมร้ายเมื่อพูดถึงพัทยาคุณจะคิดถึง....เกย์ดีกระหรี่ดัง....พัฒน์พงษ์มีชายหาดและทะเล ...เสื่อมโทรม –สกปรก –พลุกพล่าน –วุ่นวาย-สับสน...เมืองของคนบาปไม่มีคนดีเที่ยว ....โชว์ลามก...อาชญากรรม-ยาเสพติด....ฝรั่งต่างชาติกับผู้หญิงขายตัว....!!??
โสเภณีพัทยาในรูปแบบต่างๆมีความเป็นมาอย่างไร ปัจจุบันมีมากขนาดไหน และในอนาคตรัฐบาลจะจัดการอย่างไร ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นปล่อยให้เป็นขี้ปากสื่อต่างชาติไปเรื่อยๆหรือต้องงัดมาตราการอย่างใดอย่างหนึ่งมากำราบให้อยู่ในร่องในรอย ไม่ประเจิดประเจ้อหรือ “สุดโต่ง”อย่างที่เห็นที่เป็นกันอยู่
ข้อมูลจากการลงพื้นที่ และพูดคุยกับสาวน้อยจนไปถึงสาวใหญ่ใกล้หมดสภาพพอจะสรุปได้ว่าหญิงสาวที่พากันมา “ขุดทอง” หรือมาตายเอาดาบหน้าที่เมืองคนบาปแห่งนี้ส่วนใหญ่มาจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือ แต่มิได้หมายความว่าไม่มีภาคเหนือ –ใต้-กลางหรืออื่นๆ สรุปรวมว่ามาจากทุกสารทิศด้วยเหตุผลหลากหลายแต่แน่นอนว่าทุกชีวิตต้องการให้ตัวเอง กับคนรอบๆข้างอันเป็นที่รัก มีความสุข มีบ้าน มีคุณภาพชีวิตที่ทัดเทียมกับคนอื่นๆ
เกือบ 100 % ผ่านชีวิตครอบครัวมาแล้ว หลายคนล้มเหลว ไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตามพวกเธอพยายามดิ้นรนกันมาแล้วทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นทำไร่ไถนา เป็นลูกจ้างโรงงานหรือกระทั่งมาขายบริการในกรงเทพฯเมืองหลวง รวมทั้งตามมหานครเมืองท่องเที่ยวต่างๆ
คนทำสวนทำไร่ไม่พอกินพอใช้ สาวแรงงานวันละไม่ถึง 300 บาททั้งที่อัตราค่าแรงขั้นต่ำกำหนดไว้อย่างนั้น ส่วนที่แฝงตัวตามคาราโอเกะ อาบอบนวดทั้งโบราณและอาอบ”นาบ”แผนปัจจุบัน วันหนึ่งต้องเจอภาวะ “ขายไม่ออก”....ทางออกก็คือ “พัทยา”เมืองที่เปิดโอกาสให้กับคนทุกเพศทุกวัย ...ขอให้มีคุณสมบัติ “ใจถึง”รุปร่างหน้าตาแค่พอไปวัดไปวาได้ แค่นี้ก็สามารถก้าวเข้าสู่วงจรของเมืองคนบาป...เมืองแห่งการเสี่ยงโชคได้แล้ว
บทที่ 1 ของการขายนาแปลงน้อย คือเป็นพนักงานอาบ อบ นวดหรือนวดแผนโบราณแฝงตัว....ลักษณะนี้เหมาะกับคนที่ไม่กล้า “บินเดี่ยว” คอยตั้งรับมากกว่ารุก ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติมีทั้งฝรั่ง-เอเชียรวมทั้งคนไทย สนนราคาเริ่มที่ 1,500 บาทจนถึง 2,500 บาท หักให้กับเจ้าของสถานที่ 40-50 % ที่เหลือจึงเป็นส่วนที่ได้รับ...วิธีสู่ความสำเร็จจะต้องทำรอบให้ได้มากๆหรือเอาใจแขกนักท่องเที่ยวให้กลับมาซ้ำ...บางคนอาจมีพลุ๊คได้รับข้อเสนอเลี้ยงดูเป็นบ้านหลังที่ 2 ซึ่งนับเป็นความฝันของสาวน้อยสาวแก่ทุกคน
บทที่ 2 แฝงตัวอยู่ในคาราโอเกะ ประเภทนี้ลุกค้าส่วนใหญ่เป็นคนไทย และเป็นคนที่เข้ามาทำงานในพัทยา มีทั้งลุกจ้าง กระเทย หญิง-ชายขายบริการ...จัดอยู่ในโหมตไทยเที่ยวไทย-รักเมืองไทยกินของไทย-ใช้ของไทย เดือนๆรายได้แค่พอกินพอใช้ พออยู่ได้ไม่หวือหวาเห็นได้มากแถวถนนพัทยาสาย 3
บทที่ 3 “สาวบาร์เบียร์” ไล่มาจากย่านาเกลือ ทั้งแถบยันวงเวียนโลมา และเลียบชายหาด กับซอยบัวหลวง...สาวๆส่วนใหญ่นิยมดื่ม-กิน เป็นทุนอยู่แล้วจึงเลือกปักหลักทำมาหากินแบบนี้ ส่วนลูกค้าขาประจำคือชาวเยอรมัน กับอิตตาลี อาจเป็นเพราะเป็นขาเมากับชอบ “ของถูก” ไอ้หนุ่ม 2 ชาตินี้จึงติดอกติดใจบรรยากาศบารืเบียร์มากว่าชายชาติไหนๆ...สนนราคาแต่ “ช็อต” แบบชั่วคราวเริ่มตั้งแต่ 1 พันถึง พันห้า แต่มีกติกาจะต้อง “PAY BAR” หรือจ่ายค่าหัวคิวให้กับเจ้าของบาร์เบียร์ครั้งละ 400 บาท...นอกจากบาร์เบียร์แบบดั้งเดิมคือได้จังหวะเมื่อไหร่ก็ขอแว่บไป “กินตับ”กันเมื่อนั้นแต่ข่าวว่าบาร์เบียร์แถวนาเกลือใต้ ว่ากันสดๆเดี๋ยวนั้นเลย กล่าวคือมีห้องให้ “ช็อต” แบบเดินออกจากบาร์ไปไม่กี่ก้าว อัตราค่าบริการแสนถูกไม่เกิน 1 พันบาท...ข้อมูลระบุด้วยว่าเจ้าของบาร์เบียร์หลายแห่งเป็นอดีตหญิงไทยที่เข้ามาเสี่ยงโชคและได้สามีเป็นชาวต่างชาติ พวกนี้ลงทุนเปิดกิจการให้ หากพบเห็นหญิงไทยสูงอายุทาปากแดงๆอยู่ในบาร์เบียร์ ขอให้เข้าใจว่าเธอคือเจ้าของ หรือที่เด็กๆเรียกว่า “มาม่าซัง”
บทที่ 4 “สาวอะโกโก้” ตั้งอยู่ตลอดซอย 7-8 และ 13 กับริมถนนสายวอล์คกิ้งสตรีท สาวๆส่วนใหญ่หุ่นใช้ได้ จนถึงดี เปิดบริการตั้งแต่หัวค่ำยันตี 1 หน้าที่คือแต่งกายวาบหวิว สุดจะคิดค้นมายั่วราคะ เต้นเด้งหน้าเด้งหลัง เต้นรูดเสา เต้นเรียกแขกหน้าร้านมีรายได้จากดริ๊งค์ และขายบริการ อัตรา 2 พันบาทอัพ แต่ละครั้งต้องจ่ายค่า “PAY BAR” 600 บาท ราคานี้คือชั่วคราว ออกไปปฏิบัติภารกิจไม่เกิน 1 ชม.กลับมาเต้นกันต่อ วันไหนโชคดีมีลูกค้าเหมาอาจเป็นวัน-สัปดาห์ หรือ 1 เดือนตามระบบ “เมียเช่า”สุดแท้แต่จะตกลงกัน ส่วนใหญ่เริ่มจากสัปดาห์ละ 2 หมื่นบาทจนถึง 5 หมื่นบาทขึ้นอยู่กับ “ฝีปาก” และ “ฝีมือ” กลุ่มนักเที่ยวประกอบด้วยชาวจีน (ชอบเอาแบงค์ 20 มาโปรยให้สาวอะโกโก้แย่งกัน) ญี่ปุ่น และฝรั่งตาน้ำข้าวทั่วไป
บทที่ 5 สาวนักบิน หรือสาวไซส์ไลน์ ประเภทนี้ทำมาหารับทานอยู่ตามผับ-บาร์ต่างๆ วันๆไม่ต้องทำอะไรตื่นขึ้นมากินข้าวกินปลาก็แต่งสวย เอาให้ “เริ่ด”เข้าตาหนุ่มน้อยหนุ่มแก่ให้มากที่สุด บางคน “บินเดี่ยว”เข้าผับ-บาร์แต่วัน เลือกที่มีโปรโมชั่นมาก่อน 3 ทุ่มดื่มฟรีหรือลดราคา 50 % แต่บางคนไปเป็นก๊วน...วิธีง่ายๆคือ “อ่อย”เป้าหมายจนกว่าจะเจอ...แบบนี้อิสระตามความชอบ...ชอบใครก็อ่อยคนนั้น ส่วนราคาค่าบริการขึ้นอยู่กับความพอใจทั้งสองฝ่าย หรืออยู่ที่ความต้องการของลูกค้า ยิ่งคุยถูกใจ รูปร่างหน้าตาสะสวยก็สามารถโก่งราคาได้ กลุ่มนักเที่ยวคือรัสเซีย ฝรั่งเศส อังกฤษ เบลเยี่ยม ฟิลล์แลนด์ ออสเตรเลีย เป็นต้น
บทที่ 6 กลุ่ม “ผีต้นมะพร้าว” หรือนวลนางหน้าหาด...พวกนี้จัดอยู่ในกลุ่มเตร็ดเตร่ หรือหากินอยู่ริมถนน เหมือนสาวประเภท 2 ประจำพัทยาซอย 6...กลุ่มนักเที่ยวมีทั่วไปแต่เป็นพวกกระเป๋าเบา หรือฝรั่งขี้นก เสี่ยงต่อโรคติดต่อ และอาชญากรรม ซึ่งมีทั้งคนของเราไปล่อเขา และโดนเขาล่อ (ชิงทรัพย์) ระดับนี้รูปร่างหน้าตาไม่ต้องพูดถึง ต้องหลบอยู่มุมมืดหรือสลัวๆเข้าไว้ ราคาหลักร้อยขึ้นไป ส่วนสถานที่ “ปิดจ๊อป”มีทั้งมุมมืด บ้านร้างและห้องเช่าราคาถูก
นี่คือภาพรวมของบรรดาหญิงไทยหลายหมื่นชีวิตที่หลั่งไหลเข้ามาเสี่ยงโชค ณ เมืองบาป..ไม่ว่าคุณ หรือใครจะมองพวกเธออย่างไร....คำตอบสุดท้ายเราเชื่อว่าทุกชีวิตดิ้นรนทำไปเพื่อความอยู่รอด
Good guy goes to heaven Bad guys goes to Pattaya.