“ปฏิรูป หรือปฏิลูบ”

เอ็งแอบยิ้มขำอะไรวะไอ้ทิด
หรือว่าเอ็งแอบคิดคล้ายคล้ายข้า
ขำขื่นขำแค่นแน่นอุรา
ต่อการแก้ปัญหาประเทศไทย
ร่างแล้วฉีกฉีกแล้วร่างอย่างที่เห็น
แค่เปลี่ยนรูหลบเร้นรูโหว่ใหม่
กฎหมายไม่เท่าทันคนจัญไร
เขียนคำความอย่างไรมันไชชอน
นักการเมืองไม่ซื่อตรงต่อบ้านเมือง
คิดแต่การปราดเปรื่องการปลิ้นปล้อน
ขื่อแปก็โงนเงนเป็นขื่อคลอน
เลือกแล้วล้มเป็นวงจรอุบาทว์
อำนาจรัฐผลัดเปลี่ยนไม่แปรเปลี่ยน
เห็นจนเอียนจนเลี่ยนภาพหลอกหลอน
ล้มแล้วร่างร่างแล้วเลือกตะลอนตะลอน
ไม่มีใครอาทรประเทศจริง
ไม่มีคนดีศรีอยุธยา
ไอ้ทิดเอ๋ยที่เป็นมาล้วนกลอกกลิ้ง
ซุกปัญหาซ่อนปัญหาไม่ประวิง
เสพสมแล้วก็ทิ้งปัญหาไป
ไอ้ทิดเอ็งกับข้าอย่ามัวขำ
ช่วยกันตอกช่วยกันย้ำอย่าหวั่นไหว
มียกป้ายป้อยอบ้างช่างปะไร
อยากอยู่ต่อก็อยู่ได้ไม่ว่ากัน
ขอเพียงแค่แก้ปัญหาอย่าซุกซ่อน
อย่าให้ใครยอกย้อนมาเย้ยหยัน
ต้องทำต่างการเมืองทุกสิ่งอัน
ไม่ใช่ทำเหมือนมันทุกขั้นตอน
ตั้งสนช. สปช. เคยขอร้อง
ว่าต้องให้อาสาอย่าเหมือนก่อน
ก็กลับทำแบบ ส.ส.ก่อนิวรณ์
เงินเดือนแสนแถมซุกซ่อนลูกเมียมา
งานอาสาต้องรับแค่เบี้ยประชุม
ไม่ใช่รุมรับเละไม่เลือกหน้า
จึงเริ่มต้นปฏิรูป ก็เหลือระอา
ภาษาสุพรรณเขาว่า “หมาเหมือนกัน”
นี่แหละโว้ยไอ้ทิด เอ็งคิดไหม
ปฏิรูป ต้องคิดใหม่ ต้องรังสรรค์
ถ้าตามก้นการเมืองไม่เท่าทัน
อยู่ต่อ ก็เท่านั้น โว้ยไอ้ทิด!

ว.แหวนลงยา