จากหางตรงถึงลุงตู่ ด้วยความรัก

หางตรงเป็นแมวขี้อ้อน ขอปลาทูกินไปวันๆ ไม่ได้มีความสามารถหรืออำนาจอะไรมากมายเหมือนลุงตู่หรอกครับผม แต่หางตรงฟังลุงตู่พูดมาตลอดนับตั้งแต่ลุงตู่ยึดอำนาจการปกครองแผ่นดิน แรกๆ ลุงตู่พูดดีนะครับผม หางตรงต้องขอชมเชย พูดน้อย ต่อยหนัก และพูดเท่าที่จำเป็น เน้นให้คณะโฆษกออกมาอ่านประกาศต่างๆ ซึ่งเข้าท่าเข้าทางพอสมควร หางตรงเลยหลงใหลได้ปลื้มกับลุงตู่ไปพักหนึ่ง

แต่หลังๆ นี่ลุงตู่ทำให้หางตรงรู้สึกว่าหางตรงเป็นไอ้เณรเพิ่งผ่านการเกณฑ์ทหารยังไงก็ไม่รู้ หางตรงเป็นแมวธรรมดาๆ ฟังแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองถูกอบรมสั่งสอน รู้สึกตัวเองต่ำต้อยลงอย่างไรชอบกล หางตรงได้ยินชาวบ้านบ่นกันหนาหูว่าขี้เกียจจะฟังลุงพูดเหมือนกับว่าประชาชนเป็นทหารเกณฑ์ไอ้เณรนะครับผม

หางตรงอดนึกถึงพระเตมีย์ใบ้แบบพลเอกเปรม ติณสูลานนท์ ไม่ได้ สมัยท่านเป็นนายกรัฐมนตรี ท่านพูดน้อยมาก หน้าหงิกใส่นักข่าวเป็นคราวๆ ไป แต่ท่านพูดเท่าที่จำเป็นจริงๆ ส่วนใหญ่ให้โฆษกแถลงแทน การพูดน้อย ต่อยหนักทำจริงนี่เป็นบารมีของผู้นำอย่างหนึ่งเหมือนกันนะครับลุงตู่ ส่วนสมัยท่านนายกรัฐมนตรีชวน หลีกภัย ท่านพูดมากกว่านายกรัฐมนตรีพลเอก เปรม แต่ท่านพูดเหมือนไม่ได้พูดเพราะท่านพูดแต่ว่า ยังไม่ทราบ ยังไม่ได้รับรายงาน เสียอย่างนั้น จะว่าไปคนแต่ละคนก็มีสไตล์ในการพูดแตกต่างกันไปนะครับลุงตู่ หางตรงเองก็เข้าใจและเห็นใจลุงตู่เหมือนกัน แต่อดเขียนมาเล่าให้ลุงตู่รับรู้ไม่ได้ว่าตอนนี้ชาวบ้านฟังลุงตู่แล้วคิดไง หางตรงขี้อ้อนขอปลาทูชาวบ้านกินไปเรื่อย เลยได้ฟังชาวบ้านบ่นๆ เรื่องที่ลุงตู่พูดนะครับผม และอดที่จะเอามาเล่าให้ลุงตู่ฟังไม่ได้จริงๆ

เร็วๆ นี้ หางตรงฟังชาวบ้านแถวๆ บ้านหางตรงบ่นขณะที่กำลังลุ้นเดอะวอยซ์สุดแรงเกิน ว่าใครจะชนะ จู่ๆ ลุงตู่ก็ตัดเข้ามาเป็นรายการคืนความสุขให้ประชาชนเสียนี่ ตู่ เดอะวอยซ์ เลยครับลุงตู่ ชาวบ้านว่าอย่างนั้นแล้วพลางปิดโทรทัศน์ ความสุขจากการลุ้นและฟังเพลงเลยหายไปพลัน ต้องมาฟังตู่เดอะวอยซ์เทศนาแทน ชาวบ้านร้านตลาดติดละครกันงอมแงม ลุงตู่ก็เอาช่วง prime time ไปเสีย ทำให้แฟนๆ ละครบ่นกันงึมงำ พอลุงตู่มาปุ๊บ เสียงกดรีโมทปิดโทรทัศน์ จอดับกันให้พรึบพรับจนหางตรงงงว่าเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ชาวบ้านทั่วๆ ไปถามกันเซ็งแซ่ว่าคืนความสุขให้เธอประชาชนประสาอะไร ทำไมมาเอาความสุขเล็กๆ น้อยๆ ในการดูละครทุกๆของชาวบ้านไปจนเกิดอารมณ์ค้าง นี่ชาวบ้านเขาบ่นให้หางตรงฟังอย่างนี้ครับลุงตู่

หางตรงเป็นห่วงลุงตู่จังเลยครับผม ลุงตู่พูดทุกวันไม่เหนื่อยเหรอครับผม พูดเรื่องสัพเพเหระมากมายเหลือเกิน จัดระเบียบชายหาด ทิ้งขยะของกรุงเทพมหานคร แรกๆ มันก็ฮาดีนะครับผม ชาวบ้านบอกหางตรงอย่างนั้น แต่ตอนหลังมันน่าเบื่อ ลุงพูดเยอะชาวบ้านเขาก็คาดหวังเยอะ ว่าลุงจะทำได้เยอะอย่างที่ลุงพูด แต่พอทำได้น้อยกว่าที่พูดเยอะ ชาวบ้านชาวช่องเขาก็ออกจะผิดหวังและไม่ค่อยจะพอใจนะครับลุงตู่

ทำไมลุงตู่ไม่จัดลำดับความสำคัญของสิ่งที่จะพูด พูดจริงๆ จังๆ และลงมือทำจริงๆ จังๆ บ้างครับผม ในเรื่องที่ชาวบ้าน คนไทยทั้งหลายทั่วไปเฝ้ารอ เช่น การถอดยศ ยึดเครื่องราชอิสริยากรณ์ของ นักโทษชายทักษิณ การยึดทรัพย์นักการเมืองโกงบ้านโกงเมือง การบริหารทรัพยากรธรรมชาติของประเทศ ที่ถูกเอารัดเอาเปรียบโดยบริษัทไทยและต่างชาติและทำให้ค่าครองชีพของคนไทยพุ่งสูง เช่น น้ำมันและก๊าซธรรมชาติ เรื่องขบวนการยุติธรรมเช่นการปฏิรูปตำรวจที่คนไทยอยากจะเห็นจริง การปฏิรูปการเมืองไทยให้มันเป็นประชาธิปไตยจริงๆ มีคุณภาพ การดำเนินคดีกับผู้กระทำความผิด โดยเฉพาะการฉ้อราษฎร์บังหลวงของนักการเมือง ของอย่างนี้คนไทยอยากให้ลุงตู่ คิดให้มาก ทำให้มาก และพูดให้น้อย เท่านั้นแหละครับผม ขอฝากลุงตู่ด้วยความรักและเป็นห่วงนะครับผม

ด้วยรักและเป็นห่วงลุงตู่มากนะครับผม
จาก หางตรง

ปล. หางตรงฝากรูปหางตรงมาให้ลุงตู่ดูด้วยนะ ตอนนี้ หางตรง อยากดูละครมากกว่าลุงตู่พูดแล้วนะครับผม