การเคลื่อนไหวเรียกร้องของเกษตรกรที่ถูกผลกระทบจากราคายางพาราตกต่ำกำลังลุกลามบานปลาย จากการชุมนุมของชาวสวนยางที่อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช ได้ขยายวงสู่หลายจังหวัดในภาคใต้ และอีกหลายพื้นที่ในภาคอื่นๆ จนกลายเป็นม็อบที่จุดติด
แม้ว่าจังหวัดในภาคเหนือและอีสาน รัฐบาลจะเจรจาทำให้ม็อบอ่อนลงได้ แต่สำหรับจังหวัดในภาคใต้ ทำท่าจะเอาไม่อยู่ และกำลังถูกยกระดับไปสู่ม็อบระดับภูมิภาค
สิ่งที่ชาวสวนยางในภาคใต้ยื่นข้อเรียกร้องอย่างแข็งกร้าว อาจเป็นผลพวงจากโครงการรับจำนำข้าว ซึ่งขาดทุนปีแรกหลายแสนล้านบาท แต่รัฐบาลกลับอัดฉีดเงินไม่อั้น
ไม่เลิกโครงการ แม้จะเจ๊งมโหฬาร ไม่ลดราคาจำนำ เมื่อชาวนายกขบวนมากดดัน จะสูญงบประมาณเท่าไหร่ไม่ว่า ขอเพียงให้ได้คะแนนนิยมเท่านั้น
การช่วยเหลือเกษตรกรชาวสวนยาง ไม่ได้ใช้เงินเป็นแสนล้านบาท แต่ทำไมรัฐบาลนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร จึงไม่กระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือ
และเป็นเพราะเกษตรกรชาวสวนยางส่วนใหญ่ เป็นประชาชนในจังหวัดภาคใต้ ซึ่งพรรคเพื่อไทยไม่ได้รับการเลือกตั้ง ไม่สามารถแจ้งเกิดได้หรือไม่ รัฐบาลจึงไม่อยากจะเหลียวแล
ชาวสวนยางมีสิทธิ์ที่จะคิดว่า เพราะยางพาราเป็นพืชเศรษฐกิจของภาคใต้ เป็นรายได้หลักสำคัญส่วนหนึ่งของพี่น้องชาวภาคใต้ รัฐบาลพรรคเพื่อไทยจึงไม่ใส่ใจ
ไฟใต้ไม่ได้ลุกโชนเฉพาะ 3 จังหวัดชายแดนใต้เท่านั้น แต่กำลังลุกโชนทั้ง 14 จังหวัด และไม่เฉพาะชาวสวนยางเท่านั้นที่ลุกฮือขึ้นมาประท้วง แต่ชาวสวนปาล์ม รวมทั้งประชาชนกำลังแห่มาหลอมรวมกับชาวสวนยาง
ม็อบสวนยางไม่ใช่ปัญหาเล็กๆ เสียแล้ว แต่จะถูกยกระดับเป็นเรื่องใหญ่ ซึ่งรัฐบาลยิ่งลักษณ์อาจรับมือไม่ไหว ถ้าไม่ยอมตอบสนองข้อเรียกร้องของชาวสวนยาง
ความไม่พอใจในความไม่ใส่ใจ แก้ปัญหาความเดือดร้อนจากราคายางตกต่ำ อาจเป็นชนวนนำไปสู่ความไม่พอใจในการบริหารงานของรัฐบาล และยกระดับเป็นกระแสการต่อต้านรัฐบาลของพี่น้องในภาคใต้ได้
เพราะจำนวนผู้ร่วมชุมนุมกับม็อบสวนยางมีจำนวนมากขึ้น ขยายไปสู่หลายจังหวัด และมีแนวร่วมประชาชนกลุ่มที่หลากหลายมากขึ้น
อย่าใส่ร้ายป้ายสี โยนความผิดให้พรรคประชาธิปัตย์เลย เพราะประชาธิปัตย์ไม่มีความสามารถที่จะปลุกคนภาคใต้ให้ลุกฮือขึ้นมาแข็งข้อกับรัฐบาลพรรคเพื่อไทย และพี่น้องภาคใต้ ก็ไม่ได้ศรัทธาประชาธิปัตย์เท่าไหร่
แต่เป็นเพราะรัฐบาลยิ่งลักษณ์มองเห็นประชาชนชาวใต้เป็นพลเมืองชั้นสอง เพราะพรรคเพื่อไทยเองที่เห็นว่า พื้นที่ภาคใต้ไม่ใช่ฐานเสียง คนภาคใต้ไม่ชอบพ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร จึงมักจะไม่ฟังเสียงเรียกร้องของพี่น้องภาคใต้
ประชาชนชาวใต้ก็เป็นคนไทยหมือนกัน เสียภาษีบำรุงประเทศเหมือนกัน แต่ถูกมองด้วยทัศนคติในด้านลบโดยตลอด ตั้งแต่รัฐบาลพ.ต.ท.ทักษิณ สืบทอดต่อเนื่องมาจนถึงรัฐบาลหุ้นเชิด รวมทั้งรัฐบาลยิ่งลักษณ์
ม็อบสวนยางที่โตวันโตคืน จึงเปรียบเหมือนสัญลักษณ์ของพี่น้องภาคใต้ ซึ่งต้องการแสดงให้รัฐบาลยิ่งลักษณ์ตระหนักถึงความคับแค้นที่ถูกสั่งสมมา ตั้งแต่รัฐบาลพ.ต.ท.ทักษิณ
ม็อบสวนยางภาคใต้จุดติดแล้ว และกำลังสั่นคลอนเสถียรภาพรัฐบาล ยิ่งกว่าม็อบเสธ.อ้าย น่ากลัวยิ่งกว่าม็อบคนหน้ากากขาวเสียอีก
ตำรวจที่เคยถูกใช้เป็นอาวุธทรงพลานุภาพ เที่ยวไล่สยบม็อบต่อต้านรัฐบาลจนแทบโงหัวไม่ขึ้น แต่สำหรับม็อบสวนยาง ตำรวจจะย่ามใจในอำนาจไม่ได้ เพราะถ้าใช้ความรุนแรง อาจกลายเป็นน้ำมันเพียงหยดเดียวที่จุดไฟพรึ่บขึ้นทั้งภาคใต้ จนสำนักงานตำรวจแห่งชาติรับมือไม่ไหว
และตำรวจก็นกรู้ ไม่พร้อมเผชิญหน้ากับประชาชนทั้งภาค สู้รักษาเครื่องแบบไว้ทำมาหากิน รีดไถ รับส่วยสบายๆ ดีกว่า ถึงแม้จะประกาศตัวรับใช้รัฐบาลยิ่งลักษณ์อย่างสุดจิตสุดใจ แต่ถึงเวลาเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย ก็ต้องเอาตัวรอดไว้ก่อน ตามธรรมชาติของตำรวจ
จากจุดเริ่มต้น ปัญหายางพาราตกต่ำที่ได้รับการแก้ปัญหาอย่างขอไปที ขณะนี้ได้พัฒนาไปสู่กระแสการต่อต้านรัฐบาลแล้ว และม็อบสวนยาง ถือเป็นม็อบที่แข็งแกร่ง น่ายำเกรงที่สุด
ต้องช่วยลุ้นม็อบสวนยางกันหน่อย เพราะสองปีที่ผ่านมา ก็เพิ่งมีม็อบสวนยางเท่านั้นที่จะเป็นหัวขบวน จุดชนวนการขับไล่รัฐบาลยิ่งลักษณ์
ชั่วโมงนี้ ถ้า “ยิ่งลักษณ์” จะต้องล้ม ก็ล้มเพราะปัญหายางพาราคา ถ้าจะล้ม “ยิ่งลักษณ์” ก็มีเพียงม็อบสวนยางเท่านั้นที่เป็นความหวังเดียว
ชมรมคนเกลียด “ทักษิณ” จะไม่เชียร์ม็อบสวนยางได้อย่างไร
แม้ว่าจังหวัดในภาคเหนือและอีสาน รัฐบาลจะเจรจาทำให้ม็อบอ่อนลงได้ แต่สำหรับจังหวัดในภาคใต้ ทำท่าจะเอาไม่อยู่ และกำลังถูกยกระดับไปสู่ม็อบระดับภูมิภาค
สิ่งที่ชาวสวนยางในภาคใต้ยื่นข้อเรียกร้องอย่างแข็งกร้าว อาจเป็นผลพวงจากโครงการรับจำนำข้าว ซึ่งขาดทุนปีแรกหลายแสนล้านบาท แต่รัฐบาลกลับอัดฉีดเงินไม่อั้น
ไม่เลิกโครงการ แม้จะเจ๊งมโหฬาร ไม่ลดราคาจำนำ เมื่อชาวนายกขบวนมากดดัน จะสูญงบประมาณเท่าไหร่ไม่ว่า ขอเพียงให้ได้คะแนนนิยมเท่านั้น
การช่วยเหลือเกษตรกรชาวสวนยาง ไม่ได้ใช้เงินเป็นแสนล้านบาท แต่ทำไมรัฐบาลนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร จึงไม่กระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือ
และเป็นเพราะเกษตรกรชาวสวนยางส่วนใหญ่ เป็นประชาชนในจังหวัดภาคใต้ ซึ่งพรรคเพื่อไทยไม่ได้รับการเลือกตั้ง ไม่สามารถแจ้งเกิดได้หรือไม่ รัฐบาลจึงไม่อยากจะเหลียวแล
ชาวสวนยางมีสิทธิ์ที่จะคิดว่า เพราะยางพาราเป็นพืชเศรษฐกิจของภาคใต้ เป็นรายได้หลักสำคัญส่วนหนึ่งของพี่น้องชาวภาคใต้ รัฐบาลพรรคเพื่อไทยจึงไม่ใส่ใจ
ไฟใต้ไม่ได้ลุกโชนเฉพาะ 3 จังหวัดชายแดนใต้เท่านั้น แต่กำลังลุกโชนทั้ง 14 จังหวัด และไม่เฉพาะชาวสวนยางเท่านั้นที่ลุกฮือขึ้นมาประท้วง แต่ชาวสวนปาล์ม รวมทั้งประชาชนกำลังแห่มาหลอมรวมกับชาวสวนยาง
ม็อบสวนยางไม่ใช่ปัญหาเล็กๆ เสียแล้ว แต่จะถูกยกระดับเป็นเรื่องใหญ่ ซึ่งรัฐบาลยิ่งลักษณ์อาจรับมือไม่ไหว ถ้าไม่ยอมตอบสนองข้อเรียกร้องของชาวสวนยาง
ความไม่พอใจในความไม่ใส่ใจ แก้ปัญหาความเดือดร้อนจากราคายางตกต่ำ อาจเป็นชนวนนำไปสู่ความไม่พอใจในการบริหารงานของรัฐบาล และยกระดับเป็นกระแสการต่อต้านรัฐบาลของพี่น้องในภาคใต้ได้
เพราะจำนวนผู้ร่วมชุมนุมกับม็อบสวนยางมีจำนวนมากขึ้น ขยายไปสู่หลายจังหวัด และมีแนวร่วมประชาชนกลุ่มที่หลากหลายมากขึ้น
อย่าใส่ร้ายป้ายสี โยนความผิดให้พรรคประชาธิปัตย์เลย เพราะประชาธิปัตย์ไม่มีความสามารถที่จะปลุกคนภาคใต้ให้ลุกฮือขึ้นมาแข็งข้อกับรัฐบาลพรรคเพื่อไทย และพี่น้องภาคใต้ ก็ไม่ได้ศรัทธาประชาธิปัตย์เท่าไหร่
แต่เป็นเพราะรัฐบาลยิ่งลักษณ์มองเห็นประชาชนชาวใต้เป็นพลเมืองชั้นสอง เพราะพรรคเพื่อไทยเองที่เห็นว่า พื้นที่ภาคใต้ไม่ใช่ฐานเสียง คนภาคใต้ไม่ชอบพ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร จึงมักจะไม่ฟังเสียงเรียกร้องของพี่น้องภาคใต้
ประชาชนชาวใต้ก็เป็นคนไทยหมือนกัน เสียภาษีบำรุงประเทศเหมือนกัน แต่ถูกมองด้วยทัศนคติในด้านลบโดยตลอด ตั้งแต่รัฐบาลพ.ต.ท.ทักษิณ สืบทอดต่อเนื่องมาจนถึงรัฐบาลหุ้นเชิด รวมทั้งรัฐบาลยิ่งลักษณ์
ม็อบสวนยางที่โตวันโตคืน จึงเปรียบเหมือนสัญลักษณ์ของพี่น้องภาคใต้ ซึ่งต้องการแสดงให้รัฐบาลยิ่งลักษณ์ตระหนักถึงความคับแค้นที่ถูกสั่งสมมา ตั้งแต่รัฐบาลพ.ต.ท.ทักษิณ
ม็อบสวนยางภาคใต้จุดติดแล้ว และกำลังสั่นคลอนเสถียรภาพรัฐบาล ยิ่งกว่าม็อบเสธ.อ้าย น่ากลัวยิ่งกว่าม็อบคนหน้ากากขาวเสียอีก
ตำรวจที่เคยถูกใช้เป็นอาวุธทรงพลานุภาพ เที่ยวไล่สยบม็อบต่อต้านรัฐบาลจนแทบโงหัวไม่ขึ้น แต่สำหรับม็อบสวนยาง ตำรวจจะย่ามใจในอำนาจไม่ได้ เพราะถ้าใช้ความรุนแรง อาจกลายเป็นน้ำมันเพียงหยดเดียวที่จุดไฟพรึ่บขึ้นทั้งภาคใต้ จนสำนักงานตำรวจแห่งชาติรับมือไม่ไหว
และตำรวจก็นกรู้ ไม่พร้อมเผชิญหน้ากับประชาชนทั้งภาค สู้รักษาเครื่องแบบไว้ทำมาหากิน รีดไถ รับส่วยสบายๆ ดีกว่า ถึงแม้จะประกาศตัวรับใช้รัฐบาลยิ่งลักษณ์อย่างสุดจิตสุดใจ แต่ถึงเวลาเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย ก็ต้องเอาตัวรอดไว้ก่อน ตามธรรมชาติของตำรวจ
จากจุดเริ่มต้น ปัญหายางพาราตกต่ำที่ได้รับการแก้ปัญหาอย่างขอไปที ขณะนี้ได้พัฒนาไปสู่กระแสการต่อต้านรัฐบาลแล้ว และม็อบสวนยาง ถือเป็นม็อบที่แข็งแกร่ง น่ายำเกรงที่สุด
ต้องช่วยลุ้นม็อบสวนยางกันหน่อย เพราะสองปีที่ผ่านมา ก็เพิ่งมีม็อบสวนยางเท่านั้นที่จะเป็นหัวขบวน จุดชนวนการขับไล่รัฐบาลยิ่งลักษณ์
ชั่วโมงนี้ ถ้า “ยิ่งลักษณ์” จะต้องล้ม ก็ล้มเพราะปัญหายางพาราคา ถ้าจะล้ม “ยิ่งลักษณ์” ก็มีเพียงม็อบสวนยางเท่านั้นที่เป็นความหวังเดียว
ชมรมคนเกลียด “ทักษิณ” จะไม่เชียร์ม็อบสวนยางได้อย่างไร
