เอเจนซีส์ – หนังสือพิมพ์กระบอกเสียงพรรคคอมมิวนิสต์จีนยืนยัน แดนมังกรไม่มีเจตนารมณ์ “ใช้เงินซื้อ” ยุโรปที่กำลังเผชิญวิกฤตหนี้ และการช่วยเหลือใดๆ ที่ให้มีเหตุผลด้านเศรษฐกิจล้วนๆ
ช่วงหลายสัปดาห์มานี้ ทางการปักกิ่งพยายามคลายความกังวลในยุโรปที่ว่า คลื่นการลงทุนของบริษัทและกองทุนของรัฐบาลจีน จะทำให้ปักกิ่งมีอิทธิพลต่อเศรษฐกิจที่กำลังติดขัดของยุโรปมากเกินไป
ระหว่างการพบปะกับนายกรัฐมนตรีเยอรมนี อังเกลา แมร์เคิล ที่ปักกิ่งเดือนนี้ นายกรัฐมนตรีเวิน เจียเป่าบอกว่า จีนกำลังพิจารณาเพิ่มการมีส่วนร่วมในกองทุนฟื้นวิกฤตหนี้ยุโรป แต่ไม่ได้ให้คำมั่นที่ชัดเจนแต่อย่างใด
ล่าสุด ในบทวิจารณ์หน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์เหรินหมินรึเป้า กระบอกเสียงของพรรคคอมมิวนิสต์จีน เฟิง จงผิง ผู้อำนวยการสถาบันยุโรปศึกษาจากสถาบันความสัมพันธ์ระหว่างประเทศร่วมสมัยของจีน ย้ำว่า จีนไม่มีความกระหายหรือความสามารถในการ ‘ใช้เงินซื้อยุโรป’ หรือ 'ควบคุมยุโรป’ อย่างที่บางคนในยุโรปวิจารณ์
“หลายปีมานี้ สหภาพยุโรป (อียู) เป็นตลาดส่งออกใหญ่ที่สุดของจีน แหล่งเทคโนโลยีใหญ่ที่สุด ตลอดจนถึงแหล่งเงินทุนต่างชาติที่สำคัญ นี่คือประเด็นการพิจารณาสำคัญที่ทำให้นายกรัฐมนตรีเวินกล่าวว่า การช่วยเหลือยุโรป แท้จริงคือการช่วยเหลือจีนเอง
“จีนสนับสนุนอียูและยูโรอย่างแข็งขันตั้งแต่แรก และไม่เคยดูหมิ่นยุโรปในประชาคมนานาชาติ” เฟิงยังสำทับในบทความซึ่งตีพิมพ์ในเหรินหมินรึเป้าฉบับที่จำหน่ายในต่างประเทศว่า จีนให้สัญญาว่าจะไม่โยงความช่วยเหลือที่ให้แก่ยุโรปในช่วงวิกฤตหนี้สินกับประเด็นอื่นๆ เช่น การให้ยุโรปยอมรับว่าจีนมีระบบเศรษฐกิจแบบตลาด หรือมาตรการคว่ำบาตรอาวุธของอียูกระทำต่อจีน
“นี่คือตัวอย่างที่ดีที่สุดในการแสดงจุดยืนอย่างมุ่งมั่นของจีนต่ออียู”
เฟิงเสริมว่า การให้ความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจเพื่อแก้ไขปัญหาหนี้ทั้งที่ผ่านกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (ไอเอ็มเอฟ) หรือผ่านระบบของอียู เป็นการตัดสินใจทางเศรษฐกิจล้วนๆ ไม่ใช่เรื่องของ “คนจนช่วยคนรวย” แต่อย่างใด
ทางด้านหลิว เหว่ยหมิน โฆษกกระทรวงต่างประเทศ ขานรับว่า วิกฤตหนี้ยุโรปกำลังเข้าสู่ขั้นตอนสำคัญ และจีนสนับสนุนมาตรการเชิงรุกที่อียูดำเนินการ จีนยังเชื่อมั่นว่า นอกจากขั้นตอนการแก้ไขปัญหาฉุกเฉินแล้ว อียูควรปรับโครงสร้างการเงินและการคลังต่อไปเพื่อแสดงสัญญาณชัดเจนต่อประชาคมนานาชาติ
ขณะที่โหลว จี้เหว่ย ผู้อำนวยการไชน่า อินเวสต์เมนท์ คอร์ป (ซีไอซี) กองทุนความมั่งคั่งแห่งชาติมูลค่า 410,000 ล้านดอลลาร์ของจีน เสริมว่า พันธบัตรรัฐบาลในยุโรปไม่เหมาะสำหรับนักลงทุนระยะยาวอย่างซีไอซี ที่เล็งโครงการด้านโครงสร้างพื้นฐานและอุตสาหกรรมที่แท้จริงที่สามารถช่วยเหลือในการฟื้นตัวได้มากกว่าเป็นหลัก
บทความของเหรินหมินรึเป้า ตลอดจนความเห็นของพวกเจ้าหน้าที่จีนเหล่านี้ เผยแพร่ออกมาในวันจันทร์ (13) หรือหนึ่งวันก่อนการประชุมสุดยอดในปักกิ่งที่เลื่อนมาจากเดือนธันวาคม ระหว่างนายกฯ เวินและประธานาธิบดีหูจิ่นเทา กับโฆเซ่ มานูเอล บาร์โรโซ ประธานกรรมาธิการยุโรป และเฮอร์แมน ฟาน รอมปุย ประธานคณะมนตรียุโรป
ก่อนหน้านี้ พวกผู้นำยุโรปได้เรียกร้องให้จีน ประเทศที่มีทุนสำรองเงินตราต่างประเทศมากที่สุดในโลก ให้เข้าลงทุนในกองทุนฟื้นฟูเพื่อช่วยประเทศที่ประสบวิกฤตหนี้ในยุโรป ซึ่งแม้จีนไม่เคยให้คำมั่นว่าจะให้ความช่วยเหลือทางการเงินเลยสักครั้ง แต่บริษัทและกองทุนจีนกลับเพิ่มการลงทุนในยุโรป ด้วยการซื้อธุรกิจสาธารณูปโภค พลังงาน และเรือยอชต์หรู ความเคลื่อนไหวเช่นนี้มีหลายฝ่ายยินดี แต่บางฝ่ายกังวล
กระนั้น นักวิเคราะห์กล่าวว่า การไล่ซื้อของถูกจนเป็นแรงขับเคลื่อนระลอกคลื่นแห่งการซื้อกิจการเช่นนี้ มีสาเหตุจากการที่บริษัทจีนต้องการขยายออกนอกประเทศ ขณะที่กองทุนของทางการปักกิ่งก็มีเป้าหมายกระจายการลงทุนจากที่กระจุกอยู่กับพันธบัตรสหรัฐฯ
ช่วงหลายสัปดาห์มานี้ ทางการปักกิ่งพยายามคลายความกังวลในยุโรปที่ว่า คลื่นการลงทุนของบริษัทและกองทุนของรัฐบาลจีน จะทำให้ปักกิ่งมีอิทธิพลต่อเศรษฐกิจที่กำลังติดขัดของยุโรปมากเกินไป
ระหว่างการพบปะกับนายกรัฐมนตรีเยอรมนี อังเกลา แมร์เคิล ที่ปักกิ่งเดือนนี้ นายกรัฐมนตรีเวิน เจียเป่าบอกว่า จีนกำลังพิจารณาเพิ่มการมีส่วนร่วมในกองทุนฟื้นวิกฤตหนี้ยุโรป แต่ไม่ได้ให้คำมั่นที่ชัดเจนแต่อย่างใด
ล่าสุด ในบทวิจารณ์หน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์เหรินหมินรึเป้า กระบอกเสียงของพรรคคอมมิวนิสต์จีน เฟิง จงผิง ผู้อำนวยการสถาบันยุโรปศึกษาจากสถาบันความสัมพันธ์ระหว่างประเทศร่วมสมัยของจีน ย้ำว่า จีนไม่มีความกระหายหรือความสามารถในการ ‘ใช้เงินซื้อยุโรป’ หรือ 'ควบคุมยุโรป’ อย่างที่บางคนในยุโรปวิจารณ์
“หลายปีมานี้ สหภาพยุโรป (อียู) เป็นตลาดส่งออกใหญ่ที่สุดของจีน แหล่งเทคโนโลยีใหญ่ที่สุด ตลอดจนถึงแหล่งเงินทุนต่างชาติที่สำคัญ นี่คือประเด็นการพิจารณาสำคัญที่ทำให้นายกรัฐมนตรีเวินกล่าวว่า การช่วยเหลือยุโรป แท้จริงคือการช่วยเหลือจีนเอง
“จีนสนับสนุนอียูและยูโรอย่างแข็งขันตั้งแต่แรก และไม่เคยดูหมิ่นยุโรปในประชาคมนานาชาติ” เฟิงยังสำทับในบทความซึ่งตีพิมพ์ในเหรินหมินรึเป้าฉบับที่จำหน่ายในต่างประเทศว่า จีนให้สัญญาว่าจะไม่โยงความช่วยเหลือที่ให้แก่ยุโรปในช่วงวิกฤตหนี้สินกับประเด็นอื่นๆ เช่น การให้ยุโรปยอมรับว่าจีนมีระบบเศรษฐกิจแบบตลาด หรือมาตรการคว่ำบาตรอาวุธของอียูกระทำต่อจีน
“นี่คือตัวอย่างที่ดีที่สุดในการแสดงจุดยืนอย่างมุ่งมั่นของจีนต่ออียู”
เฟิงเสริมว่า การให้ความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจเพื่อแก้ไขปัญหาหนี้ทั้งที่ผ่านกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (ไอเอ็มเอฟ) หรือผ่านระบบของอียู เป็นการตัดสินใจทางเศรษฐกิจล้วนๆ ไม่ใช่เรื่องของ “คนจนช่วยคนรวย” แต่อย่างใด
ทางด้านหลิว เหว่ยหมิน โฆษกกระทรวงต่างประเทศ ขานรับว่า วิกฤตหนี้ยุโรปกำลังเข้าสู่ขั้นตอนสำคัญ และจีนสนับสนุนมาตรการเชิงรุกที่อียูดำเนินการ จีนยังเชื่อมั่นว่า นอกจากขั้นตอนการแก้ไขปัญหาฉุกเฉินแล้ว อียูควรปรับโครงสร้างการเงินและการคลังต่อไปเพื่อแสดงสัญญาณชัดเจนต่อประชาคมนานาชาติ
ขณะที่โหลว จี้เหว่ย ผู้อำนวยการไชน่า อินเวสต์เมนท์ คอร์ป (ซีไอซี) กองทุนความมั่งคั่งแห่งชาติมูลค่า 410,000 ล้านดอลลาร์ของจีน เสริมว่า พันธบัตรรัฐบาลในยุโรปไม่เหมาะสำหรับนักลงทุนระยะยาวอย่างซีไอซี ที่เล็งโครงการด้านโครงสร้างพื้นฐานและอุตสาหกรรมที่แท้จริงที่สามารถช่วยเหลือในการฟื้นตัวได้มากกว่าเป็นหลัก
บทความของเหรินหมินรึเป้า ตลอดจนความเห็นของพวกเจ้าหน้าที่จีนเหล่านี้ เผยแพร่ออกมาในวันจันทร์ (13) หรือหนึ่งวันก่อนการประชุมสุดยอดในปักกิ่งที่เลื่อนมาจากเดือนธันวาคม ระหว่างนายกฯ เวินและประธานาธิบดีหูจิ่นเทา กับโฆเซ่ มานูเอล บาร์โรโซ ประธานกรรมาธิการยุโรป และเฮอร์แมน ฟาน รอมปุย ประธานคณะมนตรียุโรป
ก่อนหน้านี้ พวกผู้นำยุโรปได้เรียกร้องให้จีน ประเทศที่มีทุนสำรองเงินตราต่างประเทศมากที่สุดในโลก ให้เข้าลงทุนในกองทุนฟื้นฟูเพื่อช่วยประเทศที่ประสบวิกฤตหนี้ในยุโรป ซึ่งแม้จีนไม่เคยให้คำมั่นว่าจะให้ความช่วยเหลือทางการเงินเลยสักครั้ง แต่บริษัทและกองทุนจีนกลับเพิ่มการลงทุนในยุโรป ด้วยการซื้อธุรกิจสาธารณูปโภค พลังงาน และเรือยอชต์หรู ความเคลื่อนไหวเช่นนี้มีหลายฝ่ายยินดี แต่บางฝ่ายกังวล
กระนั้น นักวิเคราะห์กล่าวว่า การไล่ซื้อของถูกจนเป็นแรงขับเคลื่อนระลอกคลื่นแห่งการซื้อกิจการเช่นนี้ มีสาเหตุจากการที่บริษัทจีนต้องการขยายออกนอกประเทศ ขณะที่กองทุนของทางการปักกิ่งก็มีเป้าหมายกระจายการลงทุนจากที่กระจุกอยู่กับพันธบัตรสหรัฐฯ