เอเอฟพี - ธิดา วิน สาวชาวพม่าที่ได้รับเชื้อเอชไอวีหลังจากขายบริการทางเพศให้กับลูกค้าบนถนนสายหนึ่งในกรุงย่างกุ้ง อดีตเมืองหลวงเก่าของพม่า ได้เปลี่ยนเส้นทางมาเป็นผู้ให้บริการทางสาธารณสุขให้กับผู้ร่วมอาชีพในประเทศที่บริการทางสาธารณสุขย่ำแย่
โครงการท็อป (Top) ที่ดำเนินการทั้งหมดโดยผู้อยู่ในอาชีพบริการทางเพศ ให้การบำบัดรักษาแก่เธอ และก็เป็นสถานที่ซึ่งทำให้หญิงสาววัย 33 ปีรายนี้ สามารถหลุดพ้นออกจากมลทินติดตัวเธอ ทั้งในฐานะที่เป็นโสเภณีและการเป็นผู้ติดเชื้อเอชไอวี แถมในท้ายที่สุดแล้วยังทำให้เธอมีงานทำอีกด้วย
"ตอนนี้ฉันทำงานเป็นผู้ให้บริการสาธารณสุขแก่ชุมชนของฉัน และช่วยให้ลืมความคิดว่าฉันมีเชื้อเอชไอวี ฉันภูมิใจกับงานในโครงการนี้ และคิดว่าจะทำงานให้กับพวกเขาไปตลอดชีวิต" เธอกล่าว
โครงการท็อปและโครงการที่คล้ายคลึงกันอื่นๆ เป็นทรัพยากรอันสำคัญยิ่งในประเทศอย่างพม่า ที่บริการด้านสาธารณสุขประสบปัญหางบประมาณไม่เพียงพอเรื้อรัง รวมทั้งประชาชนขาดการศึกษา เป็นสาเหตุให้พม่าเป็นชาติที่มีการแพร่ระบาดของเชื้อเอชไอวีที่เลวร้ายที่สุดแห่งหนึ่งในเอเชีย
"ฉันตรวจพบเชื้อตอนที่กำลังตั้งท้อง และพวกเขาก็แนะฉันถึงวิธีที่จะทำให้ลูกของฉันปลอดภัย ลูกของฉันไม่มีเชื้อเอชไอวี ฉันดีใจมาก" ธิดา วิน กล่าว
ตามตัวเลขประมาณการเมื่อปี 2008 ในหญิงขายบริการทางเพศทั้งหมดประมาณ 60,000 คนในพม่า เกือบๆ 1 ใน 5 ติดเชื้อเอชไอวี และ รายงานของสหประชาชาติเมื่อเดือนส.ค. 2010 ระบุว่า เป็นการยากมากที่จะเข้าถึงผู้ค้าบริการทางเพศ ซึ่งเป็นกลุ่มเสี่ยงที่สุด เนื่องจากข้อจำกัดทางกฎหมายและการเลือกปฏิบัติ ทั้งนี้กฎหมายพม่าถือว่าการค้าประเวณีเป็นสิ่งผิดกฎหมาย ขณะที่การสำรวจหลายๆ ครั้งชี้ให้เห็นว่า ตำรวจได้ใช้ถุงยางอนามัยเป็นหลักฐานในการทำการจับกุมด้วยซ้ำไป
ฮาบิบ ราห์มาน ผู้ก่อตั้งโครงการท็อปและดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการโครงการ กล่าวว่า การจัดหาสถานที่ที่ปลอดจากประเพณีข้อห้ามต่างๆ และปล่อยให้ผู้มีปัญหาได้แลกเปลี่ยนปัญหากับคนในแวดวงเดียวกัน คือจุดมุ่งหมายสำคัญที่สุดของโครงการนี้
"แม้แต่คนทำความสะอาดก็มาจากกลุ่มผู้ขายบริการทางเพศ ที่ปรึกษาเองก็เป็นผู้ขายบริการทางเพศ เหตุผลหนึ่งที่ผมตัดสินใจหาคนมาทำงานในโครงการโดยเลือกจากคนในชุมชนนี้เอง ก็คือ มันควรจะต้องไม่ให้ใครมีความรู้สึกมีมลทินติดตัว หรือมีการเลือกปฏิบัติใดๆ ทั้งนั้น" ราห์มานอธิบาย
โครงการนี้รับสมัครอดีตหรือยังคงทำอาชีพขายบริการทางเพศ มาช่วยให้ความรู้กับคนอื่นๆ เกี่ยวกับเชื้อเอชไอวี เป็นการเผยแพร่ข้อมูลโดยอิงอาศัยความไว้เนื้อเชื่อใจกันในกลุ่ม
"เราไม่สามารถบอกใครๆ ให้หยุดขายบริการทางเพศได้ แม้แต่กับผู้ที่มีเชื้อบวกก็ตาม แต่สิ่งที่เราทำคือบอกพวกเขาถึงวิธีที่จะรักษาสุขภาพและป้องกันลูกค้าติดเชื้อด้วยการใช้ถุงยางอนามัย"
เขาบอกว่า ถ้าเป็น “ผู้ให้ความรู้แก่เพื่อนๆ”ซึ่งเป็นผู้ทำงานชั่วคราวของท็อป และพวกเธอเลือกที่จะขายบริการต่อไป โครงการก็จะสนับสนุนให้หาทางป้องกันทุกๆ ครั้งที่ค้าประเวณี แต่ถ้าเป็นพนักงานเต็มเวลาของโครงการ ก็จะต้องหยุดการขยายบริการอย่างสิ้นเชิง
“มิ้น มิ้น” ซึ่งติดเชื้อเอชไอวีจากการทำงานในซ่องโสเภณี ภายหลังที่เธอเลิกรากับสามี เล่าว่า ลูกค้าของเธอส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าปลาและถั่ว มักไม่ค่อยยอมใช้ถุงยางอนามัย เนื่องจากไม่มีความรู้ และนั่นคือปัญหาใหญ่
เวลานี้เธอเป็น “ผู้ให้ความรู้แก่เพื่อนๆ”คนหนึ่งของท็อป ที่ยังคงขายบริการอยู่ แต่เธอเลือกสรรให้บริการเฉพาะลูกค้าเก่าไม่กี่คนเท่านั้น
ทั้งนี้ตามรายงานของสหประชาชาติระบุว่า การติดเชื้อเอชไอวีในพม่ามีสาเหตุสำคัญที่สุดจากการมีเพศสัมพันธ์ระหว่างผู้ขายบริการทางเพศกับลูกค้า ตลอดจนชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชายด้วยกันและคู่นอนอื่นๆ
คลินิกของโครงการท็อปจัดหาให้ทุกอย่างตั้งแต่การตรวจทดสอบโรคและให้คำปรึกษา ไปจนถึงการให้บริการทางการแพทย์ประจำวัน
ในปีที่แล้ว คลินิกแห่งนี้ให้การรักษาและให้คำปรึกษากับหญิงค้าบริการแล้ว 11,770 คน และชายอีก 10,727 คน ตัวเลขดังกล่าวนี้คิดเป็นร้อยละ 40 และร้อยละ 82 ของการทดสอบโรคสำหรับกลุ่มคนเหล่านี้ตามลำดับ ในทั่วทั้งประเทศพม่าทีเดียว
โครงการนี้ตั้งขึ้นโดยองค์การ Population Services International (PSI) เมื่อ 7 ปีก่อน ปัจจุบันมีพนักงาน 350 คน โดย 95% ของพนักงานเป็นหญิงขายบริการและกลุ่มชายรักชาย ใน 19 เมืองใหญ่น้อยของประเทศ
ในพม่าที่ยากจนมากนั้น ปัญหาด้านเงินทองยังน่าที่จะผลักไสให้มีผู้คนเข้าสู่อาชีพขายบริการทางเพศต่อไปอีก
ธิดา วิน ซึ่งเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเมื่อเริ่มขายบริการครั้งแรก บอกว่าภาระทางการเงินจากการแต่งงานและการมีลูก มีแต่กดดันให้เธอถลำลึกลงสู่อาชีพนี้เรื่อยๆ
“ฉันได้ปริญญามาเพราะงานขายเซ็กซ์ ฉันหาเงินเลี้ยงครอบครัวฉันได้ด้วยงานขายเซ็กซ์” ธิดา วิน บัณฑิตมหาวิทยาลัยในวิชาเคมีบอก
โครงการท็อป (Top) ที่ดำเนินการทั้งหมดโดยผู้อยู่ในอาชีพบริการทางเพศ ให้การบำบัดรักษาแก่เธอ และก็เป็นสถานที่ซึ่งทำให้หญิงสาววัย 33 ปีรายนี้ สามารถหลุดพ้นออกจากมลทินติดตัวเธอ ทั้งในฐานะที่เป็นโสเภณีและการเป็นผู้ติดเชื้อเอชไอวี แถมในท้ายที่สุดแล้วยังทำให้เธอมีงานทำอีกด้วย
"ตอนนี้ฉันทำงานเป็นผู้ให้บริการสาธารณสุขแก่ชุมชนของฉัน และช่วยให้ลืมความคิดว่าฉันมีเชื้อเอชไอวี ฉันภูมิใจกับงานในโครงการนี้ และคิดว่าจะทำงานให้กับพวกเขาไปตลอดชีวิต" เธอกล่าว
โครงการท็อปและโครงการที่คล้ายคลึงกันอื่นๆ เป็นทรัพยากรอันสำคัญยิ่งในประเทศอย่างพม่า ที่บริการด้านสาธารณสุขประสบปัญหางบประมาณไม่เพียงพอเรื้อรัง รวมทั้งประชาชนขาดการศึกษา เป็นสาเหตุให้พม่าเป็นชาติที่มีการแพร่ระบาดของเชื้อเอชไอวีที่เลวร้ายที่สุดแห่งหนึ่งในเอเชีย
"ฉันตรวจพบเชื้อตอนที่กำลังตั้งท้อง และพวกเขาก็แนะฉันถึงวิธีที่จะทำให้ลูกของฉันปลอดภัย ลูกของฉันไม่มีเชื้อเอชไอวี ฉันดีใจมาก" ธิดา วิน กล่าว
ตามตัวเลขประมาณการเมื่อปี 2008 ในหญิงขายบริการทางเพศทั้งหมดประมาณ 60,000 คนในพม่า เกือบๆ 1 ใน 5 ติดเชื้อเอชไอวี และ รายงานของสหประชาชาติเมื่อเดือนส.ค. 2010 ระบุว่า เป็นการยากมากที่จะเข้าถึงผู้ค้าบริการทางเพศ ซึ่งเป็นกลุ่มเสี่ยงที่สุด เนื่องจากข้อจำกัดทางกฎหมายและการเลือกปฏิบัติ ทั้งนี้กฎหมายพม่าถือว่าการค้าประเวณีเป็นสิ่งผิดกฎหมาย ขณะที่การสำรวจหลายๆ ครั้งชี้ให้เห็นว่า ตำรวจได้ใช้ถุงยางอนามัยเป็นหลักฐานในการทำการจับกุมด้วยซ้ำไป
ฮาบิบ ราห์มาน ผู้ก่อตั้งโครงการท็อปและดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการโครงการ กล่าวว่า การจัดหาสถานที่ที่ปลอดจากประเพณีข้อห้ามต่างๆ และปล่อยให้ผู้มีปัญหาได้แลกเปลี่ยนปัญหากับคนในแวดวงเดียวกัน คือจุดมุ่งหมายสำคัญที่สุดของโครงการนี้
"แม้แต่คนทำความสะอาดก็มาจากกลุ่มผู้ขายบริการทางเพศ ที่ปรึกษาเองก็เป็นผู้ขายบริการทางเพศ เหตุผลหนึ่งที่ผมตัดสินใจหาคนมาทำงานในโครงการโดยเลือกจากคนในชุมชนนี้เอง ก็คือ มันควรจะต้องไม่ให้ใครมีความรู้สึกมีมลทินติดตัว หรือมีการเลือกปฏิบัติใดๆ ทั้งนั้น" ราห์มานอธิบาย
โครงการนี้รับสมัครอดีตหรือยังคงทำอาชีพขายบริการทางเพศ มาช่วยให้ความรู้กับคนอื่นๆ เกี่ยวกับเชื้อเอชไอวี เป็นการเผยแพร่ข้อมูลโดยอิงอาศัยความไว้เนื้อเชื่อใจกันในกลุ่ม
"เราไม่สามารถบอกใครๆ ให้หยุดขายบริการทางเพศได้ แม้แต่กับผู้ที่มีเชื้อบวกก็ตาม แต่สิ่งที่เราทำคือบอกพวกเขาถึงวิธีที่จะรักษาสุขภาพและป้องกันลูกค้าติดเชื้อด้วยการใช้ถุงยางอนามัย"
เขาบอกว่า ถ้าเป็น “ผู้ให้ความรู้แก่เพื่อนๆ”ซึ่งเป็นผู้ทำงานชั่วคราวของท็อป และพวกเธอเลือกที่จะขายบริการต่อไป โครงการก็จะสนับสนุนให้หาทางป้องกันทุกๆ ครั้งที่ค้าประเวณี แต่ถ้าเป็นพนักงานเต็มเวลาของโครงการ ก็จะต้องหยุดการขยายบริการอย่างสิ้นเชิง
“มิ้น มิ้น” ซึ่งติดเชื้อเอชไอวีจากการทำงานในซ่องโสเภณี ภายหลังที่เธอเลิกรากับสามี เล่าว่า ลูกค้าของเธอส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าปลาและถั่ว มักไม่ค่อยยอมใช้ถุงยางอนามัย เนื่องจากไม่มีความรู้ และนั่นคือปัญหาใหญ่
เวลานี้เธอเป็น “ผู้ให้ความรู้แก่เพื่อนๆ”คนหนึ่งของท็อป ที่ยังคงขายบริการอยู่ แต่เธอเลือกสรรให้บริการเฉพาะลูกค้าเก่าไม่กี่คนเท่านั้น
ทั้งนี้ตามรายงานของสหประชาชาติระบุว่า การติดเชื้อเอชไอวีในพม่ามีสาเหตุสำคัญที่สุดจากการมีเพศสัมพันธ์ระหว่างผู้ขายบริการทางเพศกับลูกค้า ตลอดจนชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชายด้วยกันและคู่นอนอื่นๆ
คลินิกของโครงการท็อปจัดหาให้ทุกอย่างตั้งแต่การตรวจทดสอบโรคและให้คำปรึกษา ไปจนถึงการให้บริการทางการแพทย์ประจำวัน
ในปีที่แล้ว คลินิกแห่งนี้ให้การรักษาและให้คำปรึกษากับหญิงค้าบริการแล้ว 11,770 คน และชายอีก 10,727 คน ตัวเลขดังกล่าวนี้คิดเป็นร้อยละ 40 และร้อยละ 82 ของการทดสอบโรคสำหรับกลุ่มคนเหล่านี้ตามลำดับ ในทั่วทั้งประเทศพม่าทีเดียว
โครงการนี้ตั้งขึ้นโดยองค์การ Population Services International (PSI) เมื่อ 7 ปีก่อน ปัจจุบันมีพนักงาน 350 คน โดย 95% ของพนักงานเป็นหญิงขายบริการและกลุ่มชายรักชาย ใน 19 เมืองใหญ่น้อยของประเทศ
ในพม่าที่ยากจนมากนั้น ปัญหาด้านเงินทองยังน่าที่จะผลักไสให้มีผู้คนเข้าสู่อาชีพขายบริการทางเพศต่อไปอีก
ธิดา วิน ซึ่งเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเมื่อเริ่มขายบริการครั้งแรก บอกว่าภาระทางการเงินจากการแต่งงานและการมีลูก มีแต่กดดันให้เธอถลำลึกลงสู่อาชีพนี้เรื่อยๆ
“ฉันได้ปริญญามาเพราะงานขายเซ็กซ์ ฉันหาเงินเลี้ยงครอบครัวฉันได้ด้วยงานขายเซ็กซ์” ธิดา วิน บัณฑิตมหาวิทยาลัยในวิชาเคมีบอก