.
หนึ่งปีเต็มกำลังจะผ่านไป เมืองไทยก็เช่นเดียวกับประเทศด้อยพัฒนาที่เต็มไปด้วยปัญหาทางธรรมชาติ ฝนตก น้ำท่วมกันทั่วประเทศ การทำมาหากินเต็มไปด้วยอุปสรรค และปัญหาชาวบ้านทั่วประเทศมีความยากจนท่วมท้นพร้อมกับหนี้สินเป็นแสนๆ ล้าน ไม่มีอะไรที่ดีงามใหม่ๆ เกิดขึ้นเหมือนอย่างที่ใครต่อใครหวังว่ามันน่าจะเป็น
และคงจะหวังอะไรไม่ได้อีกต่อไป เพราะทุกปัญหาที่เกิดขึ้นจะไม่มีใครคิดแก้ไขหรือถ้าจะต้องแก้ไขก็แก้ไขไม่ได้เพราะคนที่มีอำนาจหน้าที่จะไม่มีความคิดทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากมุ่งหน้าหาทางคอร์รัปชันหลอกลวงประชาชนกันต่อไป ในขณะเดียวกัน ก็พยายามซุกชีวิตของตัวเองไว้กับความโง่เขลาเพราะไม่เคยคิดอะไรเอง
นี่คือเมืองไทยและสภาพของคนไทยทุกวันนี้
ไม่มีอะไรเลยที่มันดีขึ้น!
แต่ก็มีคนหวังว่าจะดีขึ้นเมื่อรัฐธรรมนูญถูกประกาศใช้ และการเลือกตั้งใหม่ที่จะมาถึงอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้ ซึ่งบรรดาผู้มีอำนาจวาสนาและทำหน้าที่ปกครองบ้านเมืองก็กำลังมันเขี้ยวกันอยู่
ร่างรัฐธรรมนูญออกมาเพื่อให้มีการเลือกตั้งซึ่งจะทำให้คนไทยมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น และมีพฤติกรรมอย่างที่เขียนไว้ในรัฐธรรมนูญทั้งหมด
ว่ากันเช่นนั้น ประเทศชาติประชาชนของเราทำกันเท่านั้นก็หลับหูหลับตามั่นใจกันว่าคนไทยก็มีความสุขความเจริญกันอย่างมากมายมหาศาลแล้ว
ความจริงมันไม่เป็นเช่นนั้น
เพราะสังคมไทยเราอาจจะมีคุณสมบัติพิเศษหรือคุณภาพแตกต่างจากสังคมมนุษย์อื่นๆ ทั่วโลก เราไม่ได้มีความสุขความเจริญและการดำเนินชีวิตที่ไม่เหมือนมนุษย์ในโลกเขาคิดเขาอยู่กัน แต่เราเป็นมนุษย์ที่มีความอดทนสูงยอมรับได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความดีความชั่วของใครซึ่งมันเกิดจากการบริหารบ้านเมืองที่ผู้ปกครองของเราทำกันอยู่ทุกวันนี้
คนไทยส่วนใหญ่ที่เราเห็นหน้ากันอยู่ทุกวัน เราต่างคนต่างอยู่ เป็นตัวของตัวเอง ใครจะรู้อะไรคิดอะไรก็ไม่ขอยุ่งด้วย บ้านเมืองจะวุ่นวายหรือใครจะกินบ้านกินเมืองกันขนาดไหนก็ช่างหัวมัน ตัวเขาไม่ได้เข้าไปเป็นเจ้ากี้เจ้าการและไม่ยอมรับรู้ว่าอะไรคือความผิดอะไรคือความถูก
ใครจะปฏิวัติรัฐประหารก็ทำไป เราจะหลับหูหลับตามีชีวิตอยู่และทำมาหากินกันตามความพอใจของแต่ละคน
ยิ่งมาถึงยุคนี้เป็นยุคที่เรามีคนที่ไม่รู้อะไรกันเลยเป็นจำนวนมาก แม้กระทั่งการมีโอกาสได้เป็นรัฐมนตรีในฐานะที่เป็นตัวแทนของขบวนการคอร์รัปชันในรัฐบาลสัมภเวสีชุดที่แล้ว ด้วยการรับตำแหน่งรัฐมนตรีติดต่อกันมาจนจะแก่ตาย และความเสื่อมเสียอื่นๆ เต็มบ้านเต็มเมือง
เราไม่ทำอะไรกันเลยให้มันดีกว่านี้!
นอกจากนั่งรอนอนรอการสมานฉันท์จากพวกคณะรัฐบาลปล้นชาติ ที่ปฏิวัติขึ้นมาปกป้องช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ปกปิดการปล้นเมืองกินเมืองในรูปแบบต่างๆ ของคนพวกนั้น
หรือปัญหาการร่างกฎหมายให้กำนันผู้ใหญ่บ้านเป็นข้าราชการของรัฐบาลโดยไม่ต้องเลือกตั้งให้มีอายุราชการถึง 60 ปีเท่ากับข้าราชการอื่นๆ ของรัฐ เพื่อให้กำนันผู้ใหญ่บ้านทำหน้าที่เป็นหัวคะแนนในการเลือกตั้ง เพียงแต่ออกคำสั่งให้ประชาชนในหมู่บ้านทุกแห่งเลือกพรรคหรือบุคคลตามคำสั่งของผู้มีอำนาจ ซึ่งไม่ต้องเหนื่อยยากใดๆ ทั้งสิ้น การเลือกตั้งตามรัฐธรรมนูญที่รัฐบาลครองอำนาจก็จะเป็นไปอย่างราบรื่นตามคำสั่งและนโยบายของรัฐมนตรีที่ควบคุมกระทรวงมหาดไทยในขณะนั้น โดยไม่ต้องมีคู่แข่งหรือไม่ต้องแข่งขันกับใคร
ไม่ว่ารัฐบาลไหนที่จะขึ้นมาเป็นรัฐบาล ถ้าต้องการคะแนนเสียงให้พอก็ติดต่อกับรัฐมนตรีมหาดไทยหรือกำนันผู้ใหญ่บ้านจัดการให้ก็จะไม่มีปัญหาอะไร เมื่อไม่กี่วันมานี้ กระทรวงมหาดไทยเสนอกฎหมายกำนันผู้ใหญ่บ้านที่ว่านี้ให้พิจารณานำมาประกาศใช้ แต่เป็นโชคชะตาของบ้านเมืองที่จะไม่ถูกฮุบไปทำมาหากินของพวกที่หวังว่าถ้าหากนำกฎหมายนี้ใช้ได้แล้วก็สามารถจะผูกขาดประเทศชาติไว้ในกำมือของตนและครอบครัวเหมือนที่เคยตั้งใจไว้
แต่อย่างที่ว่าแล้วนั่นเอง ชะตาของเมืองไทยยังไม่ถึงฆาตถึงทำให้เกิดเรื่องขึ้น เมื่อรัฐมนตรีต้องถูกไสหัวออกไปจากตำแหน่ง และดูเหมือนว่าจากการประกาศอย่างเปิดเผยของคุณวีระ สมความคิด ที่ติดตามเรื่องราวที่ว่านี้มาตลอดยืนยันว่าน่าจะมีโอกาสติดคุกต่อไปในอนาคตด้วยเพราะไปรับประทานเงินผิดกฎหมายจากความไม่รู้ที่ว่านี้
นี่คือสภาพของเมืองไทย แม้ว่าเราจะร่างรัฐธรรมนูญมาใช้กันถึง 17 ฉบับแล้วก็เถอะ แม้แต่เป็นรัฐมนตรีมานานปี ก็ยังไม่รู้ว่าเงินเดือนที่ตัวเขมือบเข้าไปหลายปีติดต่อกันมานั้น มันเป็นเงินที่มาโดยผิดกฎหมาย
นั่นคือความผิดพลาดของสังคมไทย
แม้แต่การเข้าไปเป็นเจ้าของที่ดินในป่าสงวนแห่งชาติอย่างเขายายเที่ยงที่อื้อฉาวอย่างไม่เกรงกลัวต่อกฎหมายก็ยังทำกันอยู่
มีหลายเรื่องหลายอย่างที่คนไทยควรจะรู้เหมือนกันทุกคน แต่เมื่อพูดกันตามความจริงแล้ว คนไทยไม่รู้อะไรมากบางคนจะไม่รู้อะไรเลย เรื่องรู้ไม่รู้ก็ยังไม่สำคัญ แต่สำคัญที่ว่าในการมีชีวิตอยู่ในสังคมนั้น ทุกคนจะต้องรู้ทั้งหมดที่มันเป็นองค์ประกอบอยู่ในสังคมของคน
นี่คือปัญหาใหญ่ของสังคมที่มันจะไปไหนไม่รอด หรือเอาดีอะไรไม่ได้
เช่นเดียวกับการมีรัฐธรรมนูญขึ้นมา แต่ปัญหามันมีอยู่ว่าจะทำอย่างไรให้รัฐธรรมนูญที่ว่านี้ทำให้คนไทยและสังคมไทยสามารถจะเป็นประชาธิปไตยขึ้นมาได้
หรือเฉพาะอย่างยิ่งคือคำว่าประชาธิปไตยที่มันจะต้องเป็นนั้น มันจะเป็นอย่างไรหรือต้องเป็นอย่างไร องค์ประกอบมันคืออะไร เรื่องนี้ก็ต้องมีความชัดเจน
เราคนไทยหรือสังคมของเราไม่เคยคิดถึงคำถามเหล่านี้ และไม่มีปัญญาที่จะตอบคำถามเหล่านี้มาเป็นเวลาแรมปี เรามีรัฐธรรมนูญฉบับแรกขึ้นมาคนที่มีหน้าที่ร่างรัฐธรรมนูญและเอารัฐธรรมนูญมาใช้ก็ไม่รู้อีกเหมือนกันว่าจะจัดการให้คนที่ต้องใช้รัฐธรรมนูญหรืออยู่ใต้อำนาจรัฐธรรมนูญที่ร่างขึ้นมานี้จะสร้างประชาธิปไตยขึ้นมาได้เอง
เพราะฉะนั้นการมีรัฐธรรมนูญไม่ได้ช่วยอะไรแก่บ้านเมืองหรือผู้คนแต่ประการใด การร่างรัฐธรรมนูญทำให้ประเทศไทยเราขาดทุนอย่างมากและเสียเงินไปเปล่าๆ ปลี้ๆ และจะต้องเลือกตั้งใหม่ แน่นอนว่าเราจะต้องใช้เงินจำนวนหลายพันล้านกว่าจะเสร็จสิ้น เฉพาะอย่างยิ่งการเลือกตั้งภายใต้รัฐธรรมนูญฉบับนี้ก็คือผู้แทนราษฎรเก่าที่เคยร่วมในการปล้นชาติมาแล้วส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งก็คือคนที่ยังหาอนาคตที่แน่นอนไม่ได้ การมีโอกาสได้รับเลือกตั้งเข้ามานั้นก็สามารถช่วยให้ตนมีโอกาสพิสูจน์ตัวเองว่าจะสามารถทำมาหากินทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยที่หลายคนกำลังรอคอยได้หรือไม่
จริงอยู่ประเทศในระบอบประชาธิปไตยหมายถึงการมีรัฐธรรมนูญ และมีการเลือกตั้งเป็นเรื่องของรูปแบบหรือเป็นประเพณีที่ต้องยึดถือเป็นแนวทางและรูปแบบทางการเมืองที่เชื่อกันว่าวิเศษที่สุด แต่มันจะไม่วิเศษอะไรสำหรับประชาชนคนไทยส่วนใหญ่ที่รู้จักประชาธิปไตยเพียงการลงคะแนนเสียงเลือกตั้ง เพราะว่าการเลือกตั้งในเมืองไทยนั้นขึ้นอยู่กับการซื้อเสียงหรือการใช้เงินของผู้สมัครรับเลือกตั้ง โดยไม่มีพันธะใดๆ ต้องตอบแทนแก่ประเทศชาติหรือแก่บุคคลซึ่งไม่มีพันธะอะไรกับใคร
เมื่อเรื่องมีเพียงเท่านี้ จึงไม่ต้องสนใจว่าจะมีรัฐธรรมนูญหรือไม่มีรัฐธรรมนูญ มีการเลือกตั้งมันก็ไม่ได้เกี่ยวกับประชาธิปไตยว่ามันจะมีอยู่ที่ไหนอย่างไรหรือไม่?
แต่ไม่ว่าจะเป็นประชาธิปไตยหรือเป็นอะไรก็ตาม ถ้ามันเป็นเพียงการหลอกลวงประชาชนโดยไม่ได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา เราจะพยายามมาแก้ไขความเลวร้ายที่ทำกันอยู่ทำให้การเลือกตั้งหรือประชาธิปไตยที่ว่านี้ให้มันเกิดประโยชน์หรือเป็นมรรคเป็นผลสักหน่อยไม่ดีกว่าหรือ?
มรรคผลหรือประโยชน์ที่ว่านี้คือการให้ความรู้แก่ประชาชนเกี่ยวกับระบอบประชาธิปไตยว่าจะทำอย่างไรให้มันเกิดขึ้นให้ได้ และจะทำอย่างไรมันจึงจะเป็นประชาธิปไตยได้
คำว่าประชาธิปไตยและรัฐธรรมนูญเป็นภาษาที่ใช้ในวงการเมือง คนที่รู้จักความหมายของคำทั้งสองนี้มันจะเกิดขึ้นมาไม่ได้ง่ายๆ แต่มันต้องมีการศึกษาเรียนรู้เพื่อการประพฤติปฏิบัติกันนานพอสมควร ไม่ว่าจะเป็นนักการเมืองหรือศาสตราจารย์ที่ไหน และไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากไหนอยู่ดีก็พากันไปเอาคำว่าประชาธิปไตยมาร้องบอกแก่ชาวบ้านชาวช่องซึ่งไม่รู้เรื่องราวของคำว่า ประชาธิปไตยหรือรัฐธรรมนูญมันมีอะไรอยู่ในคำทั้งสองนี้ มันทำงานของมันอย่างไร เมืองไทยนั้นอาจจะมีคนมีความรู้ มีการศึกษามากแต่คนเหล่านี้ถ้าไม่เป็นนักฉวยโอกาสหรือกะล่อนโดยสันดานแล้วการที่จะมายุ่งกับการเมืองง่ายๆ นั้น น่าจะมีคนทำได้น้อยหรืออาจจะไม่มีเลย เพราะการเมืองนั้นไม่ว่าที่ผ่านมาแล้วหรือกำลังรออยู่ข้างหน้าอย่างหนึ่งที่เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไม่ได้ก็คือจะต้องมีการเลือกตั้งเพื่อสรรหาผู้แทนราษฎรเข้ามายกมือสนับสนุน ความยุ่งยากหรือความขัดข้องของผู้เข้ามาสู่วงการเมืองมันอยู่ที่การหาเงินมาใช้จ่ายเพียงเรื่องนี้เท่านั้น ก็เป็นเรื่องหนักหนาสาหัสอยู่แล้ว
หน้าที่ของชนชั้นปกครองไม่ว่าในปัจจุบันนี้หรือยุคไหน การแก้ปัญหาคนไทย ปัญหาสังคมที่ล้มเหลวหรือปัญหาประชาธิปไตยที่เป็นประชาธิปไตยไม่ได้ และรัฐธรรมนูญมีไว้สำหรับฉีกทิ้งกันเป็นรายปีอยู่ที่การสั่งสอนอบรมให้ประชาชนเข้าใจเนื้อหา และความสำคัญของคำว่าประชาธิปไตยหรือรัฐธรรมนูญว่าทำไมต้องรู้จัก และทำไมต้องเกิดขึ้น
รัฐบาลและนักวิชาการของไทยเคยรู้จักคำนี้กันหรือไม่ นั่นคือปัญหา!
หนึ่งปีเต็มกำลังจะผ่านไป เมืองไทยก็เช่นเดียวกับประเทศด้อยพัฒนาที่เต็มไปด้วยปัญหาทางธรรมชาติ ฝนตก น้ำท่วมกันทั่วประเทศ การทำมาหากินเต็มไปด้วยอุปสรรค และปัญหาชาวบ้านทั่วประเทศมีความยากจนท่วมท้นพร้อมกับหนี้สินเป็นแสนๆ ล้าน ไม่มีอะไรที่ดีงามใหม่ๆ เกิดขึ้นเหมือนอย่างที่ใครต่อใครหวังว่ามันน่าจะเป็น
และคงจะหวังอะไรไม่ได้อีกต่อไป เพราะทุกปัญหาที่เกิดขึ้นจะไม่มีใครคิดแก้ไขหรือถ้าจะต้องแก้ไขก็แก้ไขไม่ได้เพราะคนที่มีอำนาจหน้าที่จะไม่มีความคิดทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากมุ่งหน้าหาทางคอร์รัปชันหลอกลวงประชาชนกันต่อไป ในขณะเดียวกัน ก็พยายามซุกชีวิตของตัวเองไว้กับความโง่เขลาเพราะไม่เคยคิดอะไรเอง
นี่คือเมืองไทยและสภาพของคนไทยทุกวันนี้
ไม่มีอะไรเลยที่มันดีขึ้น!
แต่ก็มีคนหวังว่าจะดีขึ้นเมื่อรัฐธรรมนูญถูกประกาศใช้ และการเลือกตั้งใหม่ที่จะมาถึงอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้ ซึ่งบรรดาผู้มีอำนาจวาสนาและทำหน้าที่ปกครองบ้านเมืองก็กำลังมันเขี้ยวกันอยู่
ร่างรัฐธรรมนูญออกมาเพื่อให้มีการเลือกตั้งซึ่งจะทำให้คนไทยมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น และมีพฤติกรรมอย่างที่เขียนไว้ในรัฐธรรมนูญทั้งหมด
ว่ากันเช่นนั้น ประเทศชาติประชาชนของเราทำกันเท่านั้นก็หลับหูหลับตามั่นใจกันว่าคนไทยก็มีความสุขความเจริญกันอย่างมากมายมหาศาลแล้ว
ความจริงมันไม่เป็นเช่นนั้น
เพราะสังคมไทยเราอาจจะมีคุณสมบัติพิเศษหรือคุณภาพแตกต่างจากสังคมมนุษย์อื่นๆ ทั่วโลก เราไม่ได้มีความสุขความเจริญและการดำเนินชีวิตที่ไม่เหมือนมนุษย์ในโลกเขาคิดเขาอยู่กัน แต่เราเป็นมนุษย์ที่มีความอดทนสูงยอมรับได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความดีความชั่วของใครซึ่งมันเกิดจากการบริหารบ้านเมืองที่ผู้ปกครองของเราทำกันอยู่ทุกวันนี้
คนไทยส่วนใหญ่ที่เราเห็นหน้ากันอยู่ทุกวัน เราต่างคนต่างอยู่ เป็นตัวของตัวเอง ใครจะรู้อะไรคิดอะไรก็ไม่ขอยุ่งด้วย บ้านเมืองจะวุ่นวายหรือใครจะกินบ้านกินเมืองกันขนาดไหนก็ช่างหัวมัน ตัวเขาไม่ได้เข้าไปเป็นเจ้ากี้เจ้าการและไม่ยอมรับรู้ว่าอะไรคือความผิดอะไรคือความถูก
ใครจะปฏิวัติรัฐประหารก็ทำไป เราจะหลับหูหลับตามีชีวิตอยู่และทำมาหากินกันตามความพอใจของแต่ละคน
ยิ่งมาถึงยุคนี้เป็นยุคที่เรามีคนที่ไม่รู้อะไรกันเลยเป็นจำนวนมาก แม้กระทั่งการมีโอกาสได้เป็นรัฐมนตรีในฐานะที่เป็นตัวแทนของขบวนการคอร์รัปชันในรัฐบาลสัมภเวสีชุดที่แล้ว ด้วยการรับตำแหน่งรัฐมนตรีติดต่อกันมาจนจะแก่ตาย และความเสื่อมเสียอื่นๆ เต็มบ้านเต็มเมือง
เราไม่ทำอะไรกันเลยให้มันดีกว่านี้!
นอกจากนั่งรอนอนรอการสมานฉันท์จากพวกคณะรัฐบาลปล้นชาติ ที่ปฏิวัติขึ้นมาปกป้องช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ปกปิดการปล้นเมืองกินเมืองในรูปแบบต่างๆ ของคนพวกนั้น
หรือปัญหาการร่างกฎหมายให้กำนันผู้ใหญ่บ้านเป็นข้าราชการของรัฐบาลโดยไม่ต้องเลือกตั้งให้มีอายุราชการถึง 60 ปีเท่ากับข้าราชการอื่นๆ ของรัฐ เพื่อให้กำนันผู้ใหญ่บ้านทำหน้าที่เป็นหัวคะแนนในการเลือกตั้ง เพียงแต่ออกคำสั่งให้ประชาชนในหมู่บ้านทุกแห่งเลือกพรรคหรือบุคคลตามคำสั่งของผู้มีอำนาจ ซึ่งไม่ต้องเหนื่อยยากใดๆ ทั้งสิ้น การเลือกตั้งตามรัฐธรรมนูญที่รัฐบาลครองอำนาจก็จะเป็นไปอย่างราบรื่นตามคำสั่งและนโยบายของรัฐมนตรีที่ควบคุมกระทรวงมหาดไทยในขณะนั้น โดยไม่ต้องมีคู่แข่งหรือไม่ต้องแข่งขันกับใคร
ไม่ว่ารัฐบาลไหนที่จะขึ้นมาเป็นรัฐบาล ถ้าต้องการคะแนนเสียงให้พอก็ติดต่อกับรัฐมนตรีมหาดไทยหรือกำนันผู้ใหญ่บ้านจัดการให้ก็จะไม่มีปัญหาอะไร เมื่อไม่กี่วันมานี้ กระทรวงมหาดไทยเสนอกฎหมายกำนันผู้ใหญ่บ้านที่ว่านี้ให้พิจารณานำมาประกาศใช้ แต่เป็นโชคชะตาของบ้านเมืองที่จะไม่ถูกฮุบไปทำมาหากินของพวกที่หวังว่าถ้าหากนำกฎหมายนี้ใช้ได้แล้วก็สามารถจะผูกขาดประเทศชาติไว้ในกำมือของตนและครอบครัวเหมือนที่เคยตั้งใจไว้
แต่อย่างที่ว่าแล้วนั่นเอง ชะตาของเมืองไทยยังไม่ถึงฆาตถึงทำให้เกิดเรื่องขึ้น เมื่อรัฐมนตรีต้องถูกไสหัวออกไปจากตำแหน่ง และดูเหมือนว่าจากการประกาศอย่างเปิดเผยของคุณวีระ สมความคิด ที่ติดตามเรื่องราวที่ว่านี้มาตลอดยืนยันว่าน่าจะมีโอกาสติดคุกต่อไปในอนาคตด้วยเพราะไปรับประทานเงินผิดกฎหมายจากความไม่รู้ที่ว่านี้
นี่คือสภาพของเมืองไทย แม้ว่าเราจะร่างรัฐธรรมนูญมาใช้กันถึง 17 ฉบับแล้วก็เถอะ แม้แต่เป็นรัฐมนตรีมานานปี ก็ยังไม่รู้ว่าเงินเดือนที่ตัวเขมือบเข้าไปหลายปีติดต่อกันมานั้น มันเป็นเงินที่มาโดยผิดกฎหมาย
นั่นคือความผิดพลาดของสังคมไทย
แม้แต่การเข้าไปเป็นเจ้าของที่ดินในป่าสงวนแห่งชาติอย่างเขายายเที่ยงที่อื้อฉาวอย่างไม่เกรงกลัวต่อกฎหมายก็ยังทำกันอยู่
มีหลายเรื่องหลายอย่างที่คนไทยควรจะรู้เหมือนกันทุกคน แต่เมื่อพูดกันตามความจริงแล้ว คนไทยไม่รู้อะไรมากบางคนจะไม่รู้อะไรเลย เรื่องรู้ไม่รู้ก็ยังไม่สำคัญ แต่สำคัญที่ว่าในการมีชีวิตอยู่ในสังคมนั้น ทุกคนจะต้องรู้ทั้งหมดที่มันเป็นองค์ประกอบอยู่ในสังคมของคน
นี่คือปัญหาใหญ่ของสังคมที่มันจะไปไหนไม่รอด หรือเอาดีอะไรไม่ได้
เช่นเดียวกับการมีรัฐธรรมนูญขึ้นมา แต่ปัญหามันมีอยู่ว่าจะทำอย่างไรให้รัฐธรรมนูญที่ว่านี้ทำให้คนไทยและสังคมไทยสามารถจะเป็นประชาธิปไตยขึ้นมาได้
หรือเฉพาะอย่างยิ่งคือคำว่าประชาธิปไตยที่มันจะต้องเป็นนั้น มันจะเป็นอย่างไรหรือต้องเป็นอย่างไร องค์ประกอบมันคืออะไร เรื่องนี้ก็ต้องมีความชัดเจน
เราคนไทยหรือสังคมของเราไม่เคยคิดถึงคำถามเหล่านี้ และไม่มีปัญญาที่จะตอบคำถามเหล่านี้มาเป็นเวลาแรมปี เรามีรัฐธรรมนูญฉบับแรกขึ้นมาคนที่มีหน้าที่ร่างรัฐธรรมนูญและเอารัฐธรรมนูญมาใช้ก็ไม่รู้อีกเหมือนกันว่าจะจัดการให้คนที่ต้องใช้รัฐธรรมนูญหรืออยู่ใต้อำนาจรัฐธรรมนูญที่ร่างขึ้นมานี้จะสร้างประชาธิปไตยขึ้นมาได้เอง
เพราะฉะนั้นการมีรัฐธรรมนูญไม่ได้ช่วยอะไรแก่บ้านเมืองหรือผู้คนแต่ประการใด การร่างรัฐธรรมนูญทำให้ประเทศไทยเราขาดทุนอย่างมากและเสียเงินไปเปล่าๆ ปลี้ๆ และจะต้องเลือกตั้งใหม่ แน่นอนว่าเราจะต้องใช้เงินจำนวนหลายพันล้านกว่าจะเสร็จสิ้น เฉพาะอย่างยิ่งการเลือกตั้งภายใต้รัฐธรรมนูญฉบับนี้ก็คือผู้แทนราษฎรเก่าที่เคยร่วมในการปล้นชาติมาแล้วส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งก็คือคนที่ยังหาอนาคตที่แน่นอนไม่ได้ การมีโอกาสได้รับเลือกตั้งเข้ามานั้นก็สามารถช่วยให้ตนมีโอกาสพิสูจน์ตัวเองว่าจะสามารถทำมาหากินทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยที่หลายคนกำลังรอคอยได้หรือไม่
จริงอยู่ประเทศในระบอบประชาธิปไตยหมายถึงการมีรัฐธรรมนูญ และมีการเลือกตั้งเป็นเรื่องของรูปแบบหรือเป็นประเพณีที่ต้องยึดถือเป็นแนวทางและรูปแบบทางการเมืองที่เชื่อกันว่าวิเศษที่สุด แต่มันจะไม่วิเศษอะไรสำหรับประชาชนคนไทยส่วนใหญ่ที่รู้จักประชาธิปไตยเพียงการลงคะแนนเสียงเลือกตั้ง เพราะว่าการเลือกตั้งในเมืองไทยนั้นขึ้นอยู่กับการซื้อเสียงหรือการใช้เงินของผู้สมัครรับเลือกตั้ง โดยไม่มีพันธะใดๆ ต้องตอบแทนแก่ประเทศชาติหรือแก่บุคคลซึ่งไม่มีพันธะอะไรกับใคร
เมื่อเรื่องมีเพียงเท่านี้ จึงไม่ต้องสนใจว่าจะมีรัฐธรรมนูญหรือไม่มีรัฐธรรมนูญ มีการเลือกตั้งมันก็ไม่ได้เกี่ยวกับประชาธิปไตยว่ามันจะมีอยู่ที่ไหนอย่างไรหรือไม่?
แต่ไม่ว่าจะเป็นประชาธิปไตยหรือเป็นอะไรก็ตาม ถ้ามันเป็นเพียงการหลอกลวงประชาชนโดยไม่ได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา เราจะพยายามมาแก้ไขความเลวร้ายที่ทำกันอยู่ทำให้การเลือกตั้งหรือประชาธิปไตยที่ว่านี้ให้มันเกิดประโยชน์หรือเป็นมรรคเป็นผลสักหน่อยไม่ดีกว่าหรือ?
มรรคผลหรือประโยชน์ที่ว่านี้คือการให้ความรู้แก่ประชาชนเกี่ยวกับระบอบประชาธิปไตยว่าจะทำอย่างไรให้มันเกิดขึ้นให้ได้ และจะทำอย่างไรมันจึงจะเป็นประชาธิปไตยได้
คำว่าประชาธิปไตยและรัฐธรรมนูญเป็นภาษาที่ใช้ในวงการเมือง คนที่รู้จักความหมายของคำทั้งสองนี้มันจะเกิดขึ้นมาไม่ได้ง่ายๆ แต่มันต้องมีการศึกษาเรียนรู้เพื่อการประพฤติปฏิบัติกันนานพอสมควร ไม่ว่าจะเป็นนักการเมืองหรือศาสตราจารย์ที่ไหน และไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากไหนอยู่ดีก็พากันไปเอาคำว่าประชาธิปไตยมาร้องบอกแก่ชาวบ้านชาวช่องซึ่งไม่รู้เรื่องราวของคำว่า ประชาธิปไตยหรือรัฐธรรมนูญมันมีอะไรอยู่ในคำทั้งสองนี้ มันทำงานของมันอย่างไร เมืองไทยนั้นอาจจะมีคนมีความรู้ มีการศึกษามากแต่คนเหล่านี้ถ้าไม่เป็นนักฉวยโอกาสหรือกะล่อนโดยสันดานแล้วการที่จะมายุ่งกับการเมืองง่ายๆ นั้น น่าจะมีคนทำได้น้อยหรืออาจจะไม่มีเลย เพราะการเมืองนั้นไม่ว่าที่ผ่านมาแล้วหรือกำลังรออยู่ข้างหน้าอย่างหนึ่งที่เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไม่ได้ก็คือจะต้องมีการเลือกตั้งเพื่อสรรหาผู้แทนราษฎรเข้ามายกมือสนับสนุน ความยุ่งยากหรือความขัดข้องของผู้เข้ามาสู่วงการเมืองมันอยู่ที่การหาเงินมาใช้จ่ายเพียงเรื่องนี้เท่านั้น ก็เป็นเรื่องหนักหนาสาหัสอยู่แล้ว
หน้าที่ของชนชั้นปกครองไม่ว่าในปัจจุบันนี้หรือยุคไหน การแก้ปัญหาคนไทย ปัญหาสังคมที่ล้มเหลวหรือปัญหาประชาธิปไตยที่เป็นประชาธิปไตยไม่ได้ และรัฐธรรมนูญมีไว้สำหรับฉีกทิ้งกันเป็นรายปีอยู่ที่การสั่งสอนอบรมให้ประชาชนเข้าใจเนื้อหา และความสำคัญของคำว่าประชาธิปไตยหรือรัฐธรรมนูญว่าทำไมต้องรู้จัก และทำไมต้องเกิดขึ้น
รัฐบาลและนักวิชาการของไทยเคยรู้จักคำนี้กันหรือไม่ นั่นคือปัญหา!
