.
คงไม่มีใครสงสัยต่อไปอีก ในความหมายของคำว่าประชาธิปไตยในระบบการเมืองของไทยซึ่งเราเคยมีรัฐบาลประชาธิปไตยที่ขายชาติมาอย่างหนำใจเป็นเวลานานถึง 6 ปีมาแล้ว เมื่อคณะตุลาการรัฐธรรมนูญได้วินิจฉัยออกมาว่า การกระทำต่างๆ ของรัฐบาลชุดสัมภเวสีของประเทศไทยที่ผ่านมาล้วนแต่เป็นการขายชาติทั้งสิ้น
หมายถึงว่าระบอบประชาธิปไตยของไทยในยุคนั้นคือประชาธิปไตยในยุคขายชาติ
และที่สำคัญก็คือข้อความที่คณะตุลาการรัฐธรรมนูญวินิจฉัยออกมา ได้ถูกนำมาเผยแพร่ทุกรูปทุกแบบ ทั้งในประเทศและนอกประเทศ
ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ถ้าเกิดมาเพื่อจะไม่ต้องลงนรกกันต่อไปอีกในชาติใดชาติหนึ่งนั้น ก็น่าจะเข้าใจได้ว่าเมืองไทย รัฐบาลไทย เฉพาะสมัยที่ผ่านมา เป็นประเทศที่ปกครองโดยระบอบประชาธิปไตยที่มีการปล้นชาติขายชาติมากที่สุดประเทศหนึ่งในโลก เฉพาะอย่างยิ่งในเอเชียอาคเนย์ดินแดนแห่งการคอร์รัปชันที่แสบกว่าทุกแห่งในโลก!
แต่เป็นที่น่าสงสัยว่าในเมืองไทยของเรา ถึงแม้จะมีเรื่องการขายชาติปล้นชาติที่ว่านี้จะเป็นที่ยอมรับกันทั่วไปทั้งในเมืองไทยและในต่างประเทศอย่างดียิ่งก็ตาม แต่น่าเสียใจอยู่ว่าในเมืองไทยและคนไทยของเรายังมีมนุษย์ที่เป็นสัตว์เลี้ยงของนักการเมืองขายชาติที่ถูกไล่ออกนอกประเทศ ยังมีความอดทนสูงและหน้าด้านพอสมควรที่ไม่ยอมรับว่ารัฐบาลชุดที่ผ่านมาเป็นเพียงนักการเมืองของระบอบประชาธิปไตยปล้นชาติรายหนึ่งที่จะเป็นอะไรอื่นไปไม่ได้
เมืองไทยเราสร้างระบอบประชาธิปไตยมา 75 ปี จากประชากร 10 กว่าล้านคนมาถึงปัจจุบันนี้มีจำนวนเพิ่มขึ้นถึง 65 ล้านคน แต่คนจำนวน 65 ล้านคนนี้ปรากฏว่ามี 14 ล้านคนที่นักการเมืองคอร์รัปชันรายนั้นอ้างว่าได้ซื้อเข้าเป็นสมาชิกของพรรคไปแล้ว คนจำนวนนี้จะให้ความเคารพนับถือและยอมรับผู้นำของพรรคนั้นต่อไปอย่างไม่เสื่อมคลาย และจะไม่เชื่อใครว่าในการกล่าวร้ายป้ายสีใดๆ ต่อพรรคหรือการปล้นชาติของพรรคและคนในพรรคแน่นอน เพราะฉะนั้น พรรคจึงสามารถต่อต้านใครก็ตามที่กล่าวร้ายแก่พรรคและขบวนการโจรของพรรคก็ยอมกันไม่ได้ แต่จะยอมตายเพื่อพรรคและผู้นำพรรคนี้อย่างไม่ยอมถอย ความวุ่นวายต่างๆ ในบ้านเมืองที่เกิดขึ้นในขณะนี้จึงไม่มีทางหยุด แต่จะขยายตัวออกไปอย่างกว้างขวาง
เพราะฉะนั้น แม้ว่าพรรคจะถูกยุบไปแล้วและหัวหน้าพรรคจะกลายเป็นสัมภเวสีหรือสัตว์ที่กำลังแสวงหาที่เกิดไปแล้วก็ตาม พรรคก็ยังมีปัญญาที่จะจัดบรรดาฝูงสุนัขของตนร่วมกันเห่าหอนโต้แย้งยืนยันว่าพรรคถูกให้ร้ายป้ายสีจนกว่าชีวิตจะหาไม่
เพราะฉะนั้นหลังจากการปฏิวัติผ่านพ้นไป รัฐบาลที่จัดตั้งขึ้นมาในนามของคณะปฏิวัติซึ่งดูเหมือนไม่ค่อยจะสนใจการเมืองมากนักหรือไม่รู้จักการเมืองมาก่อนนอกจากอาศัยบุญวาสนาให้ขึ้นมาเป็นผู้มีบุญถูกตอบโต้อย่างรุนแรงเป็นเวลาแรมปี ด้วยการรวบรวมสัตว์เลี้ยงและสมุนบริวารว่ามีคนอยู่ถึง 14 ล้านคนในประเทศของพรรคสัมภเวสีที่ว่านี้ เข้ามาชุมนุมปฏิเสธและด่าทอและประกาศโฆษณาตัวเอง และความถูกต้องของตัวเองเพื่อยืนยันให้คนไทยทั้งชาตินอกจาก 14 ล้านคนที่ได้คุยโวโอ้อวดหลอกชาวบ้านที่รู้ไม่ทันที่เหลือนั้นเชื่อกันว่ารัฐบาลแสวงหาที่เกิดพวกนั้นเป็นนักประชาธิปไตยอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
เหตุการณ์ในเมืองไทยและการเมืองไทยในขณะนี้มันบอกให้รู้กันอย่างชัดเจนว่า
(1) ไทยเรายังโง่อย่างมากมายในเรื่องการเมืองและหนีความโง่นี้ไม่ได้
(2) คนไทยพร้อมที่จะทำตัวเป็นสัตว์เลี้ยงที่ซื้อขายได้ในราคาไม่เกินหัวละ 300 บาท เพื่อไปนั่งรอปรบมือเมื่อได้ยินเสียงของสุนัขสนามหลวงแต่ละตัวเห่าหอนขึ้นมา
(3) คนไทยและนักการเมืองไทยส่วนใหญ่ทุกระดับสามารถซื้อขายได้ในราคาสมานฉันท์
(4) คนไทยกำลังดำเนินชีวิตกันอยู่ในยุคที่นักการเมืองต้องเป็นนักการเมืองเพื่อการขายชาติ
(5) การเมืองไทยจะไม่มีหลักการหรือกฎเกณฑ์อะไรในการสร้างสังคมนอกจากการตั้งหน้าตั้งตากันขายชาติ
เพราะฉะนั้น ไม่ว่า 75 ปีที่ผ่านมาจนกระทั่งอีกหลายร้อยปีข้างหน้าเมืองไทยจะไม่มีอะไรดีขึ้นนอกจากการขายชาติ ล้มรัฐธรรมนูญ ทะเลาะโต้เถียงโกหกทรยศคดโกงกันต่อไปตามที่เคยทำมาเพราะไม่นมีสติปัญญาจะไปทำอะไรได้มากกว่านี้
เช่นเดียวกับรัฐธรรมนูญที่เรากำลังร่างกันอยู่ทุกวันนี้ จุดจบของมันก็คือจะไม่มีใครได้อะไรขึ้นมาเช่นเดียวกับประเทศชาติก็จะเสียเวลาและเสียเงินค่าจ้างให้คนมาสุมหัวทะเลาะกัน เพราะพิจารณาทางการเมืองแล้ว เราไม่ได้ใช้สติปัญญากำหนดให้แน่ชัดลงไปว่าเราจะแก้ไขบ้านเมืองและประเทศชาติอย่างไร ปัญหาบ้านเมืองของเรานั้นคืออะไร?
การปฏิวัตินั้นหมายถึงการเปลี่ยนแปลงรัฐบาล เปลี่ยนแปลงความผิดพลาดในการปกครองและการบริหารมีความชั่วร้ายในสังคมที่จะต้องยุติหรือพูดกันอย่างกำปั้นทุบดินก็คือ การแก้ไขปัญหาเลวๆ ของสังคมและบุคคลในชาติในทุกๆ ด้านที่คิดว่ามันจะทำให้สังคมและคนในบ้านเมืองดีขึ้น เพราะการปฏิวัติของเราไม่ได้ให้ความสนใจในปัญหานี้ และไม่มีคนยอมใช้สติปัญญาในเรื่องเหล่านี้เพราะมีรัฐธรรมนูญเท่านั้น
รัฐธรรมนูญเป็นเพียงตัวหนังสือหรือหลักการว่าเราจะทำกันอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ตัวรัฐธรรมนูญเองจะกระโดดลงมาทำเองไม่ได้ มันขึ้นอยู่กับคนที่จะทำ
เราจะไปหาคนที่มีความเป็นคนที่จะสามารถดำเนินการตามหลักการของรัฐธรรมนูญที่เขียนกันออกมาได้หรือไม่?
คนที่ว่านั้นเราจะเอามาจากไหน?
รัฐธรรมนูญฉบับ 2540 เป็นรัฐธรรมนูญที่ดีที่สุดของเราฉบับหนึ่ง แต่ทุกมาตราก็ถูกละเมิดและถูกเหยียบย่ำจนถูกทิ้งไป แล้วจะเอาอะไรมาเป็นหลักประกันว่ารัฐธรรมนูญฉบับใหม่นี้จะแก้ปัญหาอะไรได้?
ใครคนไหนในประเทศที่จะดาหน้าออกมาว่าตนเองเท่านั้นมีคุณงามความดี และความสามารถพอที่จะมาแบกหามหลักการของรัฐธรรมนูญที่เขียนขึ้นมานั้นได้ นับตั้งแต่ปฏิวัติมาเมื่อวันที่ 19 กันยายน 2549 เป็นอันน่าจะเชื่อได้ว่าไม่มีทางที่จะช่วยแก้ปัญหาใดๆ ที่นักการเมืองได้ทำกันมาแม้แต่นิดเดียว แม้แต่เพียงระงับเสียงสุนัขเห่าประชันกันอยู่ที่สนามหลวง
ยกเว้นเสียแต่ว่าเมืองไทยจะโชคดีพอที่จะมีรัฐบุรุษที่มีความสามารถจะปฏิวัติตามเงื่อนไขของรัฐธรรมนูญกำหนดให้หรือเปล่า ก็ตอบออกไปได้อย่างชัดเจนเลยว่ามันไม่มี
ไม่เพียงเฉพาะปัญหาการกระทำอันไปสู่การหมิ่นพระบรมเดชานุภาพที่ประกาศออกมาว่าเป็นความผิดที่จะต้องปฏิวัติเมื่อวันที่ 19 กันยายน 2549 ที่ผ่านมา เพราะนอกจากจะไม่ได้แตะต้องอะไรแล้วดูเหมือนจะมีการกระทำและร่วมมือกันเป็นขบวนการสมานฉันท์อะไรนั่น จนประชาชนรู้กันแล้วมันคืออะไร!
ถ้าไม่มีผู้เคราะห์ร้าย 9 คนที่มีชื่อว่า คตส.มารับบาปแทนคณะปฏิวัติและรัฐบาลแล้ว คำอ้างในการปฏิวัติที่ว่าได้มีการปฏิวัติเพราะบ้านเมืองเต็มไปด้วยการคอร์รัปชันจะไม่มีคนไทยคนไหนเคยเข้าใจว่าปฏิวัติขึ้นมาเพราะการคอร์รัปชันในบ้านเมือง
การปฏิวัติเพื่อแก้ไขปัญหาบ้านเมืองของเราจึงทำขึ้นมาด้วยความโง่ ไม่มีการเตรียมตัวและไม่รู้ว่าปัญหาใดจะต้องปฏิวัติทำไม? และไม่ยอมโฆษณาบอกกล่าวให้คนทั้งชาติรู้กันอย่างทั่วถึง
แต่ปล่อยให้บรรดาสารพัดสัตว์และนักการเมืองโจรที่พวกเขาลงมือปฏิวัติรวมตัวกันเห่าหอนก่อกวนตนเองมาเป็นแรมเดือนก็ตาม การปฏิวัติตามหลักการของการปฏิวัติทั้งโลก คณะปฏิวัติพวกนี้ยังไม่มีปัญญาจะแก้อะไรได้นอกจากนั่งรอนอนรอให้ด่าซ้ำซากอยู่วันแล้ววันเล่าเป็นเดือนนั้น มันก็แสดงให้เห็นว่าการใช้ปืนและรถถังออกปฏิวัตินั้น แม้แต่จะทำให้สัตว์ชั้นต่ำเหล่านั้นเสียวสักนิดยังทำไม่ได้
ก้มหน้าก้มตาให้ด่าเล่นเพื่อความสมานฉันท์เพียงอย่างเดียวเท่านั้นพอ!
การปฏิวัติโลกนี้ทั้งโลกไม่ได้เกิดเพราะสายลมและแสงแดด แต่มันมีเหตุผลที่จะต้องเกิด เหตุผลที่ว่านั้นก็คือสังคมหรือบ้านเมืองจะต้องเปลี่ยนแปลงหรือมีความจำเป็นจะต้องเปลี่ยนแปลง ไม่มีความหมายเป็นอย่างอื่น การเปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบบหนึ่งไปเป็นอีกระบบหนึ่ง การเปลี่ยนแปลงรัฐบาลเก่าในระบบเก่าไปเป็นรัฐบาลใหม่และสังคมใหม่ที่จะต้องดีกว่าเป็นที่พอใจของประชาชน ยิ่งไปกว่านั้น การปฏิวัตินั้นหมายถึงการเปลี่ยนแปลงแบบแผนและขนบธรรมเนียมที่ไม่เป็นประโยชน์แก่บ้านเมืองและประชาชน เฉพาะอย่างยิ่งก็คือการเปลี่ยนแปลงความสำนึกและอุดมการณ์ของประชาชนไปพร้อมกันด้วย
ไม่มีการปฏิวัติที่ไหนที่จะปฏิวัติเพื่อจะบอกประชาชนว่าทุกอย่างจะต้องสมานฉันท์ เฉพาะการสมานฉันท์กับโจรหรือคนปล้นชาตินั้นสาธุชนเขาไม่มีใครทำกัน!
ไม่ใช่ปฏิวัติขึ้นมาแล้วประกาศออกมาว่าจะใช้เวลากี่วันกี่เดือน จะเริ่มต้นเมื่อไรและจะยุติเมื่อใดก็ไม่มีใครเคยทำ การปฏิวัติสมานฉันท์ของเราก็ทำ
บอกได้ไหมว่าการเลือกตั้งเดือนพฤศจิกายนหรือในเดือนธันวาคมที่กำหนดไว้นั้น มีความจำเป็นอะไร เราจะได้อะไรเมื่อเลือกตั้งตามกำหนดที่ว่านี้ ปัญหาบ้านเมืองมากมายที่ต้องแก้ไขกวาดล้างซึ่งจะต้องใช้เวลาอีกหลายปีข้างหน้านั้น จะไม่มีปัญหาใดๆ ที่จะแก้ได้สำเร็จ
ไม่ว่าจะคิดหรือจะพูดอะไร นักปฏิวัติจะต้องไม่หลับหูหลับตาพูดออกมาแบบนั้น แม้แต่นักปฏิวัติที่มีชื่อเสียงของโลกก็พบจุดจบมามากต่อมากแล้ว เพราะพฤติกรรมที่ขาดทั้งสติปัญญาแบบที่ทำกันอยู่ในขณะนี้
และเท่าที่ยืนยันได้ไม่เคยมีการปฏิวัติที่ไหนแม้แต่ในประเทศชาติที่มีนักการเมืองและประชาชนที่โง่เขลาปฏิวัติขึ้นมาเพื่อให้นักปฏิวัติถูกด่าพ่อล่อแม่เป็นแรมปีไม่เคยหยุด นอกจากการปฏิวัติเมื่อวันที่ 19 กันยายน 2549 ในประเทศไทย
และที่จำเป็นจะต้องพูดกันต่อไปอีกเรื่องหนึ่งซึ่งสำคัญมากและน่าเหยียดหยามที่สุดก็คือ การกำหนดวันที่จะต้องเลือกตั้งที่วุ่นวายกันอยู่นั้น มันไม่มีความสำคัญอะไรเลยสำหรับนักปฏิวัติไม่ว่าในประเทศของทรราชทรชนที่ไหน เพราะความสำเร็จของการปฏิวัติอยู่ที่การพยายามแก้ไขปัญหาของบ้านเมืองและประชาชนให้มันสำเร็จ จะกี่ปีกี่เดือนก็ไม่มีใครว่า ถ้าหากมีปัญญาทำ แต่ความจริงมันจะทำอะไรไม่ได้ไม่ว่าจะเลือกตั้งวันไหนเมื่อไร มันก็จะได้เพียงอย่างเดียวคือรัฐบาลขายชาติกับนักการเมืองขายตัวเท่านั้น
เพราะมันยังเป็นยุคขายชาติของการเมืองไทยที่ยังไม่มีเวทมนตร์คาถารัฐธรรมนูญฉบับใดหรือรัฐบาลไหนไปแก้ได้!!
คงไม่มีใครสงสัยต่อไปอีก ในความหมายของคำว่าประชาธิปไตยในระบบการเมืองของไทยซึ่งเราเคยมีรัฐบาลประชาธิปไตยที่ขายชาติมาอย่างหนำใจเป็นเวลานานถึง 6 ปีมาแล้ว เมื่อคณะตุลาการรัฐธรรมนูญได้วินิจฉัยออกมาว่า การกระทำต่างๆ ของรัฐบาลชุดสัมภเวสีของประเทศไทยที่ผ่านมาล้วนแต่เป็นการขายชาติทั้งสิ้น
หมายถึงว่าระบอบประชาธิปไตยของไทยในยุคนั้นคือประชาธิปไตยในยุคขายชาติ
และที่สำคัญก็คือข้อความที่คณะตุลาการรัฐธรรมนูญวินิจฉัยออกมา ได้ถูกนำมาเผยแพร่ทุกรูปทุกแบบ ทั้งในประเทศและนอกประเทศ
ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ถ้าเกิดมาเพื่อจะไม่ต้องลงนรกกันต่อไปอีกในชาติใดชาติหนึ่งนั้น ก็น่าจะเข้าใจได้ว่าเมืองไทย รัฐบาลไทย เฉพาะสมัยที่ผ่านมา เป็นประเทศที่ปกครองโดยระบอบประชาธิปไตยที่มีการปล้นชาติขายชาติมากที่สุดประเทศหนึ่งในโลก เฉพาะอย่างยิ่งในเอเชียอาคเนย์ดินแดนแห่งการคอร์รัปชันที่แสบกว่าทุกแห่งในโลก!
แต่เป็นที่น่าสงสัยว่าในเมืองไทยของเรา ถึงแม้จะมีเรื่องการขายชาติปล้นชาติที่ว่านี้จะเป็นที่ยอมรับกันทั่วไปทั้งในเมืองไทยและในต่างประเทศอย่างดียิ่งก็ตาม แต่น่าเสียใจอยู่ว่าในเมืองไทยและคนไทยของเรายังมีมนุษย์ที่เป็นสัตว์เลี้ยงของนักการเมืองขายชาติที่ถูกไล่ออกนอกประเทศ ยังมีความอดทนสูงและหน้าด้านพอสมควรที่ไม่ยอมรับว่ารัฐบาลชุดที่ผ่านมาเป็นเพียงนักการเมืองของระบอบประชาธิปไตยปล้นชาติรายหนึ่งที่จะเป็นอะไรอื่นไปไม่ได้
เมืองไทยเราสร้างระบอบประชาธิปไตยมา 75 ปี จากประชากร 10 กว่าล้านคนมาถึงปัจจุบันนี้มีจำนวนเพิ่มขึ้นถึง 65 ล้านคน แต่คนจำนวน 65 ล้านคนนี้ปรากฏว่ามี 14 ล้านคนที่นักการเมืองคอร์รัปชันรายนั้นอ้างว่าได้ซื้อเข้าเป็นสมาชิกของพรรคไปแล้ว คนจำนวนนี้จะให้ความเคารพนับถือและยอมรับผู้นำของพรรคนั้นต่อไปอย่างไม่เสื่อมคลาย และจะไม่เชื่อใครว่าในการกล่าวร้ายป้ายสีใดๆ ต่อพรรคหรือการปล้นชาติของพรรคและคนในพรรคแน่นอน เพราะฉะนั้น พรรคจึงสามารถต่อต้านใครก็ตามที่กล่าวร้ายแก่พรรคและขบวนการโจรของพรรคก็ยอมกันไม่ได้ แต่จะยอมตายเพื่อพรรคและผู้นำพรรคนี้อย่างไม่ยอมถอย ความวุ่นวายต่างๆ ในบ้านเมืองที่เกิดขึ้นในขณะนี้จึงไม่มีทางหยุด แต่จะขยายตัวออกไปอย่างกว้างขวาง
เพราะฉะนั้น แม้ว่าพรรคจะถูกยุบไปแล้วและหัวหน้าพรรคจะกลายเป็นสัมภเวสีหรือสัตว์ที่กำลังแสวงหาที่เกิดไปแล้วก็ตาม พรรคก็ยังมีปัญญาที่จะจัดบรรดาฝูงสุนัขของตนร่วมกันเห่าหอนโต้แย้งยืนยันว่าพรรคถูกให้ร้ายป้ายสีจนกว่าชีวิตจะหาไม่
เพราะฉะนั้นหลังจากการปฏิวัติผ่านพ้นไป รัฐบาลที่จัดตั้งขึ้นมาในนามของคณะปฏิวัติซึ่งดูเหมือนไม่ค่อยจะสนใจการเมืองมากนักหรือไม่รู้จักการเมืองมาก่อนนอกจากอาศัยบุญวาสนาให้ขึ้นมาเป็นผู้มีบุญถูกตอบโต้อย่างรุนแรงเป็นเวลาแรมปี ด้วยการรวบรวมสัตว์เลี้ยงและสมุนบริวารว่ามีคนอยู่ถึง 14 ล้านคนในประเทศของพรรคสัมภเวสีที่ว่านี้ เข้ามาชุมนุมปฏิเสธและด่าทอและประกาศโฆษณาตัวเอง และความถูกต้องของตัวเองเพื่อยืนยันให้คนไทยทั้งชาตินอกจาก 14 ล้านคนที่ได้คุยโวโอ้อวดหลอกชาวบ้านที่รู้ไม่ทันที่เหลือนั้นเชื่อกันว่ารัฐบาลแสวงหาที่เกิดพวกนั้นเป็นนักประชาธิปไตยอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
เหตุการณ์ในเมืองไทยและการเมืองไทยในขณะนี้มันบอกให้รู้กันอย่างชัดเจนว่า
(1) ไทยเรายังโง่อย่างมากมายในเรื่องการเมืองและหนีความโง่นี้ไม่ได้
(2) คนไทยพร้อมที่จะทำตัวเป็นสัตว์เลี้ยงที่ซื้อขายได้ในราคาไม่เกินหัวละ 300 บาท เพื่อไปนั่งรอปรบมือเมื่อได้ยินเสียงของสุนัขสนามหลวงแต่ละตัวเห่าหอนขึ้นมา
(3) คนไทยและนักการเมืองไทยส่วนใหญ่ทุกระดับสามารถซื้อขายได้ในราคาสมานฉันท์
(4) คนไทยกำลังดำเนินชีวิตกันอยู่ในยุคที่นักการเมืองต้องเป็นนักการเมืองเพื่อการขายชาติ
(5) การเมืองไทยจะไม่มีหลักการหรือกฎเกณฑ์อะไรในการสร้างสังคมนอกจากการตั้งหน้าตั้งตากันขายชาติ
เพราะฉะนั้น ไม่ว่า 75 ปีที่ผ่านมาจนกระทั่งอีกหลายร้อยปีข้างหน้าเมืองไทยจะไม่มีอะไรดีขึ้นนอกจากการขายชาติ ล้มรัฐธรรมนูญ ทะเลาะโต้เถียงโกหกทรยศคดโกงกันต่อไปตามที่เคยทำมาเพราะไม่นมีสติปัญญาจะไปทำอะไรได้มากกว่านี้
เช่นเดียวกับรัฐธรรมนูญที่เรากำลังร่างกันอยู่ทุกวันนี้ จุดจบของมันก็คือจะไม่มีใครได้อะไรขึ้นมาเช่นเดียวกับประเทศชาติก็จะเสียเวลาและเสียเงินค่าจ้างให้คนมาสุมหัวทะเลาะกัน เพราะพิจารณาทางการเมืองแล้ว เราไม่ได้ใช้สติปัญญากำหนดให้แน่ชัดลงไปว่าเราจะแก้ไขบ้านเมืองและประเทศชาติอย่างไร ปัญหาบ้านเมืองของเรานั้นคืออะไร?
การปฏิวัตินั้นหมายถึงการเปลี่ยนแปลงรัฐบาล เปลี่ยนแปลงความผิดพลาดในการปกครองและการบริหารมีความชั่วร้ายในสังคมที่จะต้องยุติหรือพูดกันอย่างกำปั้นทุบดินก็คือ การแก้ไขปัญหาเลวๆ ของสังคมและบุคคลในชาติในทุกๆ ด้านที่คิดว่ามันจะทำให้สังคมและคนในบ้านเมืองดีขึ้น เพราะการปฏิวัติของเราไม่ได้ให้ความสนใจในปัญหานี้ และไม่มีคนยอมใช้สติปัญญาในเรื่องเหล่านี้เพราะมีรัฐธรรมนูญเท่านั้น
รัฐธรรมนูญเป็นเพียงตัวหนังสือหรือหลักการว่าเราจะทำกันอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ตัวรัฐธรรมนูญเองจะกระโดดลงมาทำเองไม่ได้ มันขึ้นอยู่กับคนที่จะทำ
เราจะไปหาคนที่มีความเป็นคนที่จะสามารถดำเนินการตามหลักการของรัฐธรรมนูญที่เขียนกันออกมาได้หรือไม่?
คนที่ว่านั้นเราจะเอามาจากไหน?
รัฐธรรมนูญฉบับ 2540 เป็นรัฐธรรมนูญที่ดีที่สุดของเราฉบับหนึ่ง แต่ทุกมาตราก็ถูกละเมิดและถูกเหยียบย่ำจนถูกทิ้งไป แล้วจะเอาอะไรมาเป็นหลักประกันว่ารัฐธรรมนูญฉบับใหม่นี้จะแก้ปัญหาอะไรได้?
ใครคนไหนในประเทศที่จะดาหน้าออกมาว่าตนเองเท่านั้นมีคุณงามความดี และความสามารถพอที่จะมาแบกหามหลักการของรัฐธรรมนูญที่เขียนขึ้นมานั้นได้ นับตั้งแต่ปฏิวัติมาเมื่อวันที่ 19 กันยายน 2549 เป็นอันน่าจะเชื่อได้ว่าไม่มีทางที่จะช่วยแก้ปัญหาใดๆ ที่นักการเมืองได้ทำกันมาแม้แต่นิดเดียว แม้แต่เพียงระงับเสียงสุนัขเห่าประชันกันอยู่ที่สนามหลวง
ยกเว้นเสียแต่ว่าเมืองไทยจะโชคดีพอที่จะมีรัฐบุรุษที่มีความสามารถจะปฏิวัติตามเงื่อนไขของรัฐธรรมนูญกำหนดให้หรือเปล่า ก็ตอบออกไปได้อย่างชัดเจนเลยว่ามันไม่มี
ไม่เพียงเฉพาะปัญหาการกระทำอันไปสู่การหมิ่นพระบรมเดชานุภาพที่ประกาศออกมาว่าเป็นความผิดที่จะต้องปฏิวัติเมื่อวันที่ 19 กันยายน 2549 ที่ผ่านมา เพราะนอกจากจะไม่ได้แตะต้องอะไรแล้วดูเหมือนจะมีการกระทำและร่วมมือกันเป็นขบวนการสมานฉันท์อะไรนั่น จนประชาชนรู้กันแล้วมันคืออะไร!
ถ้าไม่มีผู้เคราะห์ร้าย 9 คนที่มีชื่อว่า คตส.มารับบาปแทนคณะปฏิวัติและรัฐบาลแล้ว คำอ้างในการปฏิวัติที่ว่าได้มีการปฏิวัติเพราะบ้านเมืองเต็มไปด้วยการคอร์รัปชันจะไม่มีคนไทยคนไหนเคยเข้าใจว่าปฏิวัติขึ้นมาเพราะการคอร์รัปชันในบ้านเมือง
การปฏิวัติเพื่อแก้ไขปัญหาบ้านเมืองของเราจึงทำขึ้นมาด้วยความโง่ ไม่มีการเตรียมตัวและไม่รู้ว่าปัญหาใดจะต้องปฏิวัติทำไม? และไม่ยอมโฆษณาบอกกล่าวให้คนทั้งชาติรู้กันอย่างทั่วถึง
แต่ปล่อยให้บรรดาสารพัดสัตว์และนักการเมืองโจรที่พวกเขาลงมือปฏิวัติรวมตัวกันเห่าหอนก่อกวนตนเองมาเป็นแรมเดือนก็ตาม การปฏิวัติตามหลักการของการปฏิวัติทั้งโลก คณะปฏิวัติพวกนี้ยังไม่มีปัญญาจะแก้อะไรได้นอกจากนั่งรอนอนรอให้ด่าซ้ำซากอยู่วันแล้ววันเล่าเป็นเดือนนั้น มันก็แสดงให้เห็นว่าการใช้ปืนและรถถังออกปฏิวัตินั้น แม้แต่จะทำให้สัตว์ชั้นต่ำเหล่านั้นเสียวสักนิดยังทำไม่ได้
ก้มหน้าก้มตาให้ด่าเล่นเพื่อความสมานฉันท์เพียงอย่างเดียวเท่านั้นพอ!
การปฏิวัติโลกนี้ทั้งโลกไม่ได้เกิดเพราะสายลมและแสงแดด แต่มันมีเหตุผลที่จะต้องเกิด เหตุผลที่ว่านั้นก็คือสังคมหรือบ้านเมืองจะต้องเปลี่ยนแปลงหรือมีความจำเป็นจะต้องเปลี่ยนแปลง ไม่มีความหมายเป็นอย่างอื่น การเปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบบหนึ่งไปเป็นอีกระบบหนึ่ง การเปลี่ยนแปลงรัฐบาลเก่าในระบบเก่าไปเป็นรัฐบาลใหม่และสังคมใหม่ที่จะต้องดีกว่าเป็นที่พอใจของประชาชน ยิ่งไปกว่านั้น การปฏิวัตินั้นหมายถึงการเปลี่ยนแปลงแบบแผนและขนบธรรมเนียมที่ไม่เป็นประโยชน์แก่บ้านเมืองและประชาชน เฉพาะอย่างยิ่งก็คือการเปลี่ยนแปลงความสำนึกและอุดมการณ์ของประชาชนไปพร้อมกันด้วย
ไม่มีการปฏิวัติที่ไหนที่จะปฏิวัติเพื่อจะบอกประชาชนว่าทุกอย่างจะต้องสมานฉันท์ เฉพาะการสมานฉันท์กับโจรหรือคนปล้นชาตินั้นสาธุชนเขาไม่มีใครทำกัน!
ไม่ใช่ปฏิวัติขึ้นมาแล้วประกาศออกมาว่าจะใช้เวลากี่วันกี่เดือน จะเริ่มต้นเมื่อไรและจะยุติเมื่อใดก็ไม่มีใครเคยทำ การปฏิวัติสมานฉันท์ของเราก็ทำ
บอกได้ไหมว่าการเลือกตั้งเดือนพฤศจิกายนหรือในเดือนธันวาคมที่กำหนดไว้นั้น มีความจำเป็นอะไร เราจะได้อะไรเมื่อเลือกตั้งตามกำหนดที่ว่านี้ ปัญหาบ้านเมืองมากมายที่ต้องแก้ไขกวาดล้างซึ่งจะต้องใช้เวลาอีกหลายปีข้างหน้านั้น จะไม่มีปัญหาใดๆ ที่จะแก้ได้สำเร็จ
ไม่ว่าจะคิดหรือจะพูดอะไร นักปฏิวัติจะต้องไม่หลับหูหลับตาพูดออกมาแบบนั้น แม้แต่นักปฏิวัติที่มีชื่อเสียงของโลกก็พบจุดจบมามากต่อมากแล้ว เพราะพฤติกรรมที่ขาดทั้งสติปัญญาแบบที่ทำกันอยู่ในขณะนี้
และเท่าที่ยืนยันได้ไม่เคยมีการปฏิวัติที่ไหนแม้แต่ในประเทศชาติที่มีนักการเมืองและประชาชนที่โง่เขลาปฏิวัติขึ้นมาเพื่อให้นักปฏิวัติถูกด่าพ่อล่อแม่เป็นแรมปีไม่เคยหยุด นอกจากการปฏิวัติเมื่อวันที่ 19 กันยายน 2549 ในประเทศไทย
และที่จำเป็นจะต้องพูดกันต่อไปอีกเรื่องหนึ่งซึ่งสำคัญมากและน่าเหยียดหยามที่สุดก็คือ การกำหนดวันที่จะต้องเลือกตั้งที่วุ่นวายกันอยู่นั้น มันไม่มีความสำคัญอะไรเลยสำหรับนักปฏิวัติไม่ว่าในประเทศของทรราชทรชนที่ไหน เพราะความสำเร็จของการปฏิวัติอยู่ที่การพยายามแก้ไขปัญหาของบ้านเมืองและประชาชนให้มันสำเร็จ จะกี่ปีกี่เดือนก็ไม่มีใครว่า ถ้าหากมีปัญญาทำ แต่ความจริงมันจะทำอะไรไม่ได้ไม่ว่าจะเลือกตั้งวันไหนเมื่อไร มันก็จะได้เพียงอย่างเดียวคือรัฐบาลขายชาติกับนักการเมืองขายตัวเท่านั้น
เพราะมันยังเป็นยุคขายชาติของการเมืองไทยที่ยังไม่มีเวทมนตร์คาถารัฐธรรมนูญฉบับใดหรือรัฐบาลไหนไปแก้ได้!!