ผมไม่ค่อยเข้าใจอะไรมากนัก เมื่อเอ่ยถึงนักการเมืองและผู้ที่เกี่ยวข้องกับการเมืองของเขา เขาจะใช้ภาษาอังกฤษที่ผมไม่ค่อยคุ้นนักในการเรียกนักการเมืองในบ้านเมืองของเขา คำที่เขาใช้มากที่สุดคือคำว่า Political Gangsterism ซึ่งดูเหมือนจะหมายถึงกลุ่มโจรทั่วๆ ไปที่มีอยู่ในวงการเมือง
ผมและมิตรสหายที่เป็นสมาชิกขององค์การ Afro Asia Soldarity พรรคพวกทุกคนจะเรียกเขาว่า “เกร๊ก” โดยไม่สนใจชื่อที่เป็นภาษาฟิลิปปินส์ซึ่งเขาเป็นคนของที่นั่น เราก็เรียกสั้นๆ ที่เป็นภาษาอังกฤษของเขาจนชินกันไป ไม่ว่าจะพบเขาที่ไหน
เขาเดินทางจากเวียดนามเพื่อพบปะพรรคพวกสังคมนิยมเก่าที่เป็นผู้แทนต่างประเทศของเวียดนามในสมัยที่ยังมีความขัดแย้งระหว่างอเมริกากับประเทศด้อยพัฒนาสมัยนั้น และเดินทางมาเยี่ยมผมก่อนที่จะกลับฟิลิปปินส์
เขาแสดงความประสงค์ว่าการเดินทางผ่านเมืองไทยซึ่งเป็นเมืองสุดท้ายในการกลับบ้าน เขาขอให้ผมพาเที่ยวตามที่ต่างๆ และท้ายที่สุดเขาบอกว่าเขาอยากดูสินค้าพื้นเมืองของไทย ที่เขาคิดว่าเขาจะซื้อติดมือกลับไปฟิลิปปินส์ด้วย
ผมก็ยินดีต้อนรับเขาด้วยความตื่นเต้น เพราะหลายปีทีเดียวที่ความขัดแย้งทางการเมืองระหว่างประเทศได้ลดลงไป ประเทศที่เคยแข็งข้อหรือไม่แน่ใจว่าจะยอมเป็นสมุนของอเมริกาแล้ว เรื่องที่เราจะต้องคุยกันมากก็คงจะเป็นปัญหาสำคัญที่เราจะต้องพูดคุยกันตามประสาของสมาชิกขององค์การการเมืองในเอเชียอาคเนย์ตามที่เราเคยเอาเรื่องต่างๆ มาพูดคุยกัน
นั่นเอง ที่ทำให้เราต้องหันหน้ากลับมาสนใจปัญหาการเมืองอีกครั้งหนึ่ง
เราเดินดูโน่นดูนี่มาเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงบริเวณที่ขายสัตว์ป่าซึ่งมีสัตว์หลายชนิดอยู่ในสภาพพร้อมที่จะขายได้ทุกเวลา บังเอิญว่าในจำนวนสัตว์ที่จะขายเหล่านั้นมีกรงสัตว์อยู่สองสามกรงที่มีสัตว์ประเภทเลื้อยคลานชนิดหนึ่งขังไว้กรงละตัว
เพื่อนชาวฟิลิปปินส์เดินเข้ามาหยุดหน้ากรงและมองอยู่เป็นนานก่อนที่เขาจะหันมาถามผมว่า “เมืองไทยมีเหมือนกันหรือสัตว์พวกนี้?”
“มาก” ผมบอกเขา “มีมาก!”
“งั้นคงไม่น้อยกว่าที่ฟิลิปปินส์?”
เขายืนนิ่งอยู่สักประเดี๋ยว จ้องตาเขม็งเมื่อตอนที่มันแลบลิ้นแผล็บๆ มองหน้าเขาซึ่งยืนนิ่งเหมือนต้องมนต์สะกดอะไรสักอย่างหนึ่ง แต่เขาก็หันมาหาผมและพูดว่า “ปัญหาของประเทศเอเชียทุกประเทศคงแก้ไขได้ยาก เพราะทุกประเทศมีสัตว์ประเภทนี้ทุกแห่ง และยังพยายามเพาะพันธุ์มันขึ้นมาอีก”
ผมทำได้เพียงพยักหน้างงๆ
เขาเองก็ทำได้แต่เพียงพึมพำออกมาว่า “A Brilliant Chameleon!!”
ผมไม่ค่อยเข้าใจความหมายของคำนี้ เพราะไม่ค่อยได้ใช้และไม่ได้พบบ่อยนัก เขาก็อธิบายว่าบ้านเมืองของเขามีสัตว์ประเภทนี้เยอะมากทั้งตัวผู้ตัวเมีย เป็นสัตว์มีความเฉลียวฉลาดว่องไวที่คนตามไม่ทัน ปทานุกรรมภาษาอังกฤษเรียกว่า กิ้งก่าหรือสัตว์เลี้อยคลานประเภทกิ้งก่าตระกูลหนึ่งที่สามารถกินได้ทุกอย่างว่องไว และกะล่อนที่สัตว์อื่นในตระกูลเดียวกันเทียบไม่ได้
ผมจึงได้เข้าใจและบอกเขาว่าสัตว์ประเภทนั้นมีมากในเมืองไทยทุกหย่อมหญ้า ตั้งแต่ในท้องน้ำเจ้าพระยาจนกระทั่งถึงทำเนียบฯ แต่จะเอาชื่อสัตว์ประเภทนี้มาพูดให้คนฟังไม่ได้แม้แต่เพียงเรียกชื่อของมัน เพราะถือว่าเป็นคำชั่วร้าย เพราะฉะนั้นประเทศไทยจึงเป็นประเทศหนึ่งที่เต็มด้วยสัตว์ประเภทนี้
เขาจ้องหน้าผมอย่างเห็นอกเห็นใจ
“เมืองไทยเราไม่มีเพียงแต่สัตว์สองประเภทนี้เท่านั้น แต่เรายังมีอีกสองอย่างคือเรามีขิงแก่ และอีกอย่างหนึ่งคือเศษขยะ”
“ขิงแก่กับขยะ?”
ผมเล่าให้เขาฟังในวันต่อมาว่าผู้ที่จะเข้ามาแก้ไขปัญหาบ้านเมืองของเราไม่มี เราจะต้องกวาดมนุษย์หมดยุคพวกนี้ที่เข้ามาแก้ไขปัญหาต่างๆ ทิ้งไปให้หมดเสียก่อนแล้วอาจจะหวังได้ว่าบ้านเมืองจะดีขึ้นหรือแก้ไขอะไรได้ คำว่าขิงแก่ หมายถึงขิงที่มีรสร้อนแรงที่เมืองไทยมี แต่ที่เมืองไทยมีอยู่เวลานี้ไม่ว่าจะเอาไปทำอะไรมันจะทรยศทั้งนั้น เพราะในความแก่ของมันนั้น มันมีแต่ความเน่าเหม็นหมดรสชาติทุกอย่างไปแล้ว เคยมีนักวิชาการเอาขิงที่คิดว่าแก่แล้วแต่ยังมีสรรพคุณนี้มาเปรียบเทียบกับผู้บริหารบ้านเมืองเพราะไปเชื่อว่ามันจะมีสรรพคุณเหมือนขิงจริงๆ แต่เมื่อเอาเข้าจริงแล้ว มันห่วยเสียจนหาอะไรมาเทียบไม่ได้เลย อยากทำอะไรก็ทำ ไม่นึกถึงกฎเกณฑ์ ไม่นึกถึงกฎหมายและความถูกต้องใดๆ อยากทำอะไรก็ทำ ไม่อยากทำก็ไม่ทำ
ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดก็คือกลุ่ม The Chameleon ที่ห่วงใยชาติบ้านเมืองเพราะการถูกปล้นด้วยการคอร์รัปชัน และการขายบ้านขายเมืองของนักการเมืองประเภท The Chameleon ชุดเก่าว่าจะเข้ามาแก้ไขปัญหาการทำลายชาติอันชั่วร้ายทั้งหมด ทำให้คนไทยที่มีความรู้สึกนึกคิดเกิดความหวังไว้ว่าความฉิบหายของประเทศชาติจะสามารถแก้ไขได้โดยพลัน เพราะฟังหรือมองหน้าบรรดา The Chameleon ที่จะแก้ไขนั้นมีเรื่องร้ายที่สำคัญ 4 เรื่องด้วยกัน เฉพาะที่สำคัญก็คือความผิดที่จะต้องล้างกันของรัฐบาลตะกวดหรือกิ้งก่าชุดนั้นที่สำคัญคือ (1 )การคอร์รัปชัน กินบ้านกินเมืองจะต้องหมดสิ้น (2) การกระทำหรือการแสดงออกอันเป็นการหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ
เอาเพียงสองเรื่องนี้ถือว่าวิเศษแล้ว ทุกคนก็นั่งรอนอนรอมาจนทุกวันนี้ ไม่มีอะไรคืบหน้าแม้แต่เพียงลมหายใจ
ว่ากันว่าทุกอย่างที่มีค่า ไม่ว่าจะเป็นคุณธรรมและศีลธรรมคุณงามความดีจะถูกพวกสารพัดขยะที่ประเทศไทยไปเอามาแก้ปัญหาประเทศชาติละเลยไปทั้งหมดทั้งสิ้น สิ่งเดียวที่พวกนี้ให้การเทิดทูนโดยยอมกระทำผิดกฎหมายอย่างไม่ยำเกรงก็มีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น คือการปกป้องอุ้มชูกิจการโทรทัศน์ของศัตรูที่มีการโกงประเทศชาติ และก็ไม่ทราบว่า The Chameleon ตัวไหนได้รับประทานเข้าไปเท่าไร แต่ทุกคนจะไม่พูดถึง!
ที่อับอายขายหน้าที่สุดก็คือ พวกนี้ทั้งๆ ที่พากันปฏิวัติกันเข้ามาเพื่อมีอำนาจแก้ไขปัญหาบ้านเมืองในสายตาของชาวบ้านได้มองเห็นกันชัดๆ และพากันมองด้วยความอนาถใจว่า นอกจากหนี้สินอันมหาศาลที่โทรทัศน์แห่งนี้จะเป็นลูกหนี้คนไทยอยู่เป็นแสนล้านบาท โดยไม่มีใครที่ไหนกล้ายื่นมือเข้าไปจัดการแล้วยังได้กระทำการอันอุบาทว์คือการละเมิดกฎหมายให้มีการออกอากาศได้ โดยเข้าไปอุ้มชูพนักงานของโทรทัศน์แห่งนั้นด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนและจงรักภักดี และดำเนินการทุกอย่างไม่ให้สูญหายหรือเป็นอะไรไปแล้วก็จะจัดงบประมาณของรัฐบาลชดเชยให้
การแสดงบทบาทที่น่าสมเพชก็คือ ตลอดเวลาอันยาวนานของความทุกข์และความเดือดร้อนแสนสาหัสของคนที่เป็นลูกจ้าง ร.ส.พ.ที่ถูกปล้นไปในข้อหาว่าดำเนินกิจการขาดทุนนั้น เข้าไปขอพบและขอความช่วยเหลือเพื่อชีวิตคน 1,700 คนที่ไม่มีงานทำนั้น ปรากฏว่าไม่ยอมให้เข้าพบแม้แต่เพียงพูดจา ในขณะที่ลูกจ้างของโทรทัศน์แห่งนั้นโกงชาติเป็นแสนๆ ล้านบาท (ผู้นำของชาติกลับรีบลงไปพบ ยิ้มแย้มแจ่มใสและทักทายอย่างอ่อนน้อมถ่อมตนต่อลูกจ้างแห่งนั้นอย่างไม่น่าเชื่อว่าที่นี่คือประเทศไทย และคนไทยที่มีการปกครองด้วยรัฐธรรมนูญมาทั้งหมด 17 ฉบับ ทุกฉบับมีบทบัญญัติอย่างโก้หรูว่าคนไทยทุกคนจะเท่าเทียมกันในทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าอาชีพหรือการมีงานทำพวกขิงแก่จำนวนมากในสภาและในวงการเมืองจะไม่ยอมรับบทบัญญัตินี้ ในขณะที่คนงาน ร.ส.พ.เดินทางไปขอพบเพื่อการขอร้อง ก็ยังมีการร่างรัฐธรรมนูญใหม่และจะต้องมีข้อความแบบนี้อยู่ แต่มันก็เป็นเพียงเครื่องมือสำหรับการลวงโลกไม่มีสภาพเป็น The Chameleon ถึงขนาดเหล่านี้เท่านั้น
เสียงประชาชนที่ได้เห็นการเลือกวิธีการรับใช้ประชาชนตามกฎหมายของท่านแบบนี้ ต่างก็ยอมรับว่ารัฐบาลขิงแก่ทำหน้าที่ปฏิวัติรัฐบาลเก่าขึ้นมาปกครองบ้านเมืองเหล่านี้ไม่ใช่ใครที่ไหน นอกจากพวก The Chameleon ที่ทำหน้าที่เข้าเป็นตัวแทนของรัฐบาลปล้นชาติชุดเก่า เพื่อหาทางเปลี่ยนแปลงประเทศไทยที่เคยประกาศออกมาว่าต้องการให้สถาบันพระมหากษัตริย์ของไทยนั้นเป็นเพียงสัญลักษณ์เท่านั้น ทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลงให้หมดไป หลังจากนั้นใครจะเป็นประธานาธิบดีตามแผนนั้นก็ค่อยๆ ทำกันไป ตามที่ได้วางแผนกันไว้แล้วที่ฟินแลนด์
เคยมีคนพูดกันทั่วไปว่านโยบายอุบาทว์นี้เป็นเรื่องฝันหรือเป็นเรื่องให้ร้ายป้ายสีนักปล้นบ้านเมืองสมัยก่อน ไม่มีอะไรเป็นความจริง แต่มาถึงตอนนี้คนไทยทั่วไปเริ่มมองเห็นว่าการเมืองฉบับ The Chameleon นี้มันมีกลวิธีในการที่จะครองบ้านครองเมืองกันอย่างไร
ก็คือการเปลี่ยนประเทศไทยเป็นประเทศของพวกโคตรโกงเป็นประเทศที่โกงทั้งโคตรที่เคยรู้จักกันมาเป็นประเทศที่ในระบบที่มีประธานาธิบดีเป็นประมุข
ผมบอกเพื่อนชาวฟิลิปปินส์ว่า ไม่ต้องรีบกลับไปที่นั่นหรอก คอร์รัปชันและการปล้นบ้านเมืองที่นั่นไม่รุนแรงอะไรมากนัก เมื่อเทียบกับเมืองไทยซึ่งเต็มไปด้วยขิงแก่ และที่สำคัญก็คือมีขยะปะปนอยู่มากเสียด้วย!!
มันทั้งเน่าทั้งโง่เขลาถึงขนาดด้วย
คนไทยจะต้องนั่งรอดูความฉิบหายของมัน!!
ผมและมิตรสหายที่เป็นสมาชิกขององค์การ Afro Asia Soldarity พรรคพวกทุกคนจะเรียกเขาว่า “เกร๊ก” โดยไม่สนใจชื่อที่เป็นภาษาฟิลิปปินส์ซึ่งเขาเป็นคนของที่นั่น เราก็เรียกสั้นๆ ที่เป็นภาษาอังกฤษของเขาจนชินกันไป ไม่ว่าจะพบเขาที่ไหน
เขาเดินทางจากเวียดนามเพื่อพบปะพรรคพวกสังคมนิยมเก่าที่เป็นผู้แทนต่างประเทศของเวียดนามในสมัยที่ยังมีความขัดแย้งระหว่างอเมริกากับประเทศด้อยพัฒนาสมัยนั้น และเดินทางมาเยี่ยมผมก่อนที่จะกลับฟิลิปปินส์
เขาแสดงความประสงค์ว่าการเดินทางผ่านเมืองไทยซึ่งเป็นเมืองสุดท้ายในการกลับบ้าน เขาขอให้ผมพาเที่ยวตามที่ต่างๆ และท้ายที่สุดเขาบอกว่าเขาอยากดูสินค้าพื้นเมืองของไทย ที่เขาคิดว่าเขาจะซื้อติดมือกลับไปฟิลิปปินส์ด้วย
ผมก็ยินดีต้อนรับเขาด้วยความตื่นเต้น เพราะหลายปีทีเดียวที่ความขัดแย้งทางการเมืองระหว่างประเทศได้ลดลงไป ประเทศที่เคยแข็งข้อหรือไม่แน่ใจว่าจะยอมเป็นสมุนของอเมริกาแล้ว เรื่องที่เราจะต้องคุยกันมากก็คงจะเป็นปัญหาสำคัญที่เราจะต้องพูดคุยกันตามประสาของสมาชิกขององค์การการเมืองในเอเชียอาคเนย์ตามที่เราเคยเอาเรื่องต่างๆ มาพูดคุยกัน
นั่นเอง ที่ทำให้เราต้องหันหน้ากลับมาสนใจปัญหาการเมืองอีกครั้งหนึ่ง
เราเดินดูโน่นดูนี่มาเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงบริเวณที่ขายสัตว์ป่าซึ่งมีสัตว์หลายชนิดอยู่ในสภาพพร้อมที่จะขายได้ทุกเวลา บังเอิญว่าในจำนวนสัตว์ที่จะขายเหล่านั้นมีกรงสัตว์อยู่สองสามกรงที่มีสัตว์ประเภทเลื้อยคลานชนิดหนึ่งขังไว้กรงละตัว
เพื่อนชาวฟิลิปปินส์เดินเข้ามาหยุดหน้ากรงและมองอยู่เป็นนานก่อนที่เขาจะหันมาถามผมว่า “เมืองไทยมีเหมือนกันหรือสัตว์พวกนี้?”
“มาก” ผมบอกเขา “มีมาก!”
“งั้นคงไม่น้อยกว่าที่ฟิลิปปินส์?”
เขายืนนิ่งอยู่สักประเดี๋ยว จ้องตาเขม็งเมื่อตอนที่มันแลบลิ้นแผล็บๆ มองหน้าเขาซึ่งยืนนิ่งเหมือนต้องมนต์สะกดอะไรสักอย่างหนึ่ง แต่เขาก็หันมาหาผมและพูดว่า “ปัญหาของประเทศเอเชียทุกประเทศคงแก้ไขได้ยาก เพราะทุกประเทศมีสัตว์ประเภทนี้ทุกแห่ง และยังพยายามเพาะพันธุ์มันขึ้นมาอีก”
ผมทำได้เพียงพยักหน้างงๆ
เขาเองก็ทำได้แต่เพียงพึมพำออกมาว่า “A Brilliant Chameleon!!”
ผมไม่ค่อยเข้าใจความหมายของคำนี้ เพราะไม่ค่อยได้ใช้และไม่ได้พบบ่อยนัก เขาก็อธิบายว่าบ้านเมืองของเขามีสัตว์ประเภทนี้เยอะมากทั้งตัวผู้ตัวเมีย เป็นสัตว์มีความเฉลียวฉลาดว่องไวที่คนตามไม่ทัน ปทานุกรรมภาษาอังกฤษเรียกว่า กิ้งก่าหรือสัตว์เลี้อยคลานประเภทกิ้งก่าตระกูลหนึ่งที่สามารถกินได้ทุกอย่างว่องไว และกะล่อนที่สัตว์อื่นในตระกูลเดียวกันเทียบไม่ได้
ผมจึงได้เข้าใจและบอกเขาว่าสัตว์ประเภทนั้นมีมากในเมืองไทยทุกหย่อมหญ้า ตั้งแต่ในท้องน้ำเจ้าพระยาจนกระทั่งถึงทำเนียบฯ แต่จะเอาชื่อสัตว์ประเภทนี้มาพูดให้คนฟังไม่ได้แม้แต่เพียงเรียกชื่อของมัน เพราะถือว่าเป็นคำชั่วร้าย เพราะฉะนั้นประเทศไทยจึงเป็นประเทศหนึ่งที่เต็มด้วยสัตว์ประเภทนี้
เขาจ้องหน้าผมอย่างเห็นอกเห็นใจ
“เมืองไทยเราไม่มีเพียงแต่สัตว์สองประเภทนี้เท่านั้น แต่เรายังมีอีกสองอย่างคือเรามีขิงแก่ และอีกอย่างหนึ่งคือเศษขยะ”
“ขิงแก่กับขยะ?”
ผมเล่าให้เขาฟังในวันต่อมาว่าผู้ที่จะเข้ามาแก้ไขปัญหาบ้านเมืองของเราไม่มี เราจะต้องกวาดมนุษย์หมดยุคพวกนี้ที่เข้ามาแก้ไขปัญหาต่างๆ ทิ้งไปให้หมดเสียก่อนแล้วอาจจะหวังได้ว่าบ้านเมืองจะดีขึ้นหรือแก้ไขอะไรได้ คำว่าขิงแก่ หมายถึงขิงที่มีรสร้อนแรงที่เมืองไทยมี แต่ที่เมืองไทยมีอยู่เวลานี้ไม่ว่าจะเอาไปทำอะไรมันจะทรยศทั้งนั้น เพราะในความแก่ของมันนั้น มันมีแต่ความเน่าเหม็นหมดรสชาติทุกอย่างไปแล้ว เคยมีนักวิชาการเอาขิงที่คิดว่าแก่แล้วแต่ยังมีสรรพคุณนี้มาเปรียบเทียบกับผู้บริหารบ้านเมืองเพราะไปเชื่อว่ามันจะมีสรรพคุณเหมือนขิงจริงๆ แต่เมื่อเอาเข้าจริงแล้ว มันห่วยเสียจนหาอะไรมาเทียบไม่ได้เลย อยากทำอะไรก็ทำ ไม่นึกถึงกฎเกณฑ์ ไม่นึกถึงกฎหมายและความถูกต้องใดๆ อยากทำอะไรก็ทำ ไม่อยากทำก็ไม่ทำ
ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดก็คือกลุ่ม The Chameleon ที่ห่วงใยชาติบ้านเมืองเพราะการถูกปล้นด้วยการคอร์รัปชัน และการขายบ้านขายเมืองของนักการเมืองประเภท The Chameleon ชุดเก่าว่าจะเข้ามาแก้ไขปัญหาการทำลายชาติอันชั่วร้ายทั้งหมด ทำให้คนไทยที่มีความรู้สึกนึกคิดเกิดความหวังไว้ว่าความฉิบหายของประเทศชาติจะสามารถแก้ไขได้โดยพลัน เพราะฟังหรือมองหน้าบรรดา The Chameleon ที่จะแก้ไขนั้นมีเรื่องร้ายที่สำคัญ 4 เรื่องด้วยกัน เฉพาะที่สำคัญก็คือความผิดที่จะต้องล้างกันของรัฐบาลตะกวดหรือกิ้งก่าชุดนั้นที่สำคัญคือ (1 )การคอร์รัปชัน กินบ้านกินเมืองจะต้องหมดสิ้น (2) การกระทำหรือการแสดงออกอันเป็นการหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ
เอาเพียงสองเรื่องนี้ถือว่าวิเศษแล้ว ทุกคนก็นั่งรอนอนรอมาจนทุกวันนี้ ไม่มีอะไรคืบหน้าแม้แต่เพียงลมหายใจ
ว่ากันว่าทุกอย่างที่มีค่า ไม่ว่าจะเป็นคุณธรรมและศีลธรรมคุณงามความดีจะถูกพวกสารพัดขยะที่ประเทศไทยไปเอามาแก้ปัญหาประเทศชาติละเลยไปทั้งหมดทั้งสิ้น สิ่งเดียวที่พวกนี้ให้การเทิดทูนโดยยอมกระทำผิดกฎหมายอย่างไม่ยำเกรงก็มีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น คือการปกป้องอุ้มชูกิจการโทรทัศน์ของศัตรูที่มีการโกงประเทศชาติ และก็ไม่ทราบว่า The Chameleon ตัวไหนได้รับประทานเข้าไปเท่าไร แต่ทุกคนจะไม่พูดถึง!
ที่อับอายขายหน้าที่สุดก็คือ พวกนี้ทั้งๆ ที่พากันปฏิวัติกันเข้ามาเพื่อมีอำนาจแก้ไขปัญหาบ้านเมืองในสายตาของชาวบ้านได้มองเห็นกันชัดๆ และพากันมองด้วยความอนาถใจว่า นอกจากหนี้สินอันมหาศาลที่โทรทัศน์แห่งนี้จะเป็นลูกหนี้คนไทยอยู่เป็นแสนล้านบาท โดยไม่มีใครที่ไหนกล้ายื่นมือเข้าไปจัดการแล้วยังได้กระทำการอันอุบาทว์คือการละเมิดกฎหมายให้มีการออกอากาศได้ โดยเข้าไปอุ้มชูพนักงานของโทรทัศน์แห่งนั้นด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนและจงรักภักดี และดำเนินการทุกอย่างไม่ให้สูญหายหรือเป็นอะไรไปแล้วก็จะจัดงบประมาณของรัฐบาลชดเชยให้
การแสดงบทบาทที่น่าสมเพชก็คือ ตลอดเวลาอันยาวนานของความทุกข์และความเดือดร้อนแสนสาหัสของคนที่เป็นลูกจ้าง ร.ส.พ.ที่ถูกปล้นไปในข้อหาว่าดำเนินกิจการขาดทุนนั้น เข้าไปขอพบและขอความช่วยเหลือเพื่อชีวิตคน 1,700 คนที่ไม่มีงานทำนั้น ปรากฏว่าไม่ยอมให้เข้าพบแม้แต่เพียงพูดจา ในขณะที่ลูกจ้างของโทรทัศน์แห่งนั้นโกงชาติเป็นแสนๆ ล้านบาท (ผู้นำของชาติกลับรีบลงไปพบ ยิ้มแย้มแจ่มใสและทักทายอย่างอ่อนน้อมถ่อมตนต่อลูกจ้างแห่งนั้นอย่างไม่น่าเชื่อว่าที่นี่คือประเทศไทย และคนไทยที่มีการปกครองด้วยรัฐธรรมนูญมาทั้งหมด 17 ฉบับ ทุกฉบับมีบทบัญญัติอย่างโก้หรูว่าคนไทยทุกคนจะเท่าเทียมกันในทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าอาชีพหรือการมีงานทำพวกขิงแก่จำนวนมากในสภาและในวงการเมืองจะไม่ยอมรับบทบัญญัตินี้ ในขณะที่คนงาน ร.ส.พ.เดินทางไปขอพบเพื่อการขอร้อง ก็ยังมีการร่างรัฐธรรมนูญใหม่และจะต้องมีข้อความแบบนี้อยู่ แต่มันก็เป็นเพียงเครื่องมือสำหรับการลวงโลกไม่มีสภาพเป็น The Chameleon ถึงขนาดเหล่านี้เท่านั้น
เสียงประชาชนที่ได้เห็นการเลือกวิธีการรับใช้ประชาชนตามกฎหมายของท่านแบบนี้ ต่างก็ยอมรับว่ารัฐบาลขิงแก่ทำหน้าที่ปฏิวัติรัฐบาลเก่าขึ้นมาปกครองบ้านเมืองเหล่านี้ไม่ใช่ใครที่ไหน นอกจากพวก The Chameleon ที่ทำหน้าที่เข้าเป็นตัวแทนของรัฐบาลปล้นชาติชุดเก่า เพื่อหาทางเปลี่ยนแปลงประเทศไทยที่เคยประกาศออกมาว่าต้องการให้สถาบันพระมหากษัตริย์ของไทยนั้นเป็นเพียงสัญลักษณ์เท่านั้น ทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลงให้หมดไป หลังจากนั้นใครจะเป็นประธานาธิบดีตามแผนนั้นก็ค่อยๆ ทำกันไป ตามที่ได้วางแผนกันไว้แล้วที่ฟินแลนด์
เคยมีคนพูดกันทั่วไปว่านโยบายอุบาทว์นี้เป็นเรื่องฝันหรือเป็นเรื่องให้ร้ายป้ายสีนักปล้นบ้านเมืองสมัยก่อน ไม่มีอะไรเป็นความจริง แต่มาถึงตอนนี้คนไทยทั่วไปเริ่มมองเห็นว่าการเมืองฉบับ The Chameleon นี้มันมีกลวิธีในการที่จะครองบ้านครองเมืองกันอย่างไร
ก็คือการเปลี่ยนประเทศไทยเป็นประเทศของพวกโคตรโกงเป็นประเทศที่โกงทั้งโคตรที่เคยรู้จักกันมาเป็นประเทศที่ในระบบที่มีประธานาธิบดีเป็นประมุข
ผมบอกเพื่อนชาวฟิลิปปินส์ว่า ไม่ต้องรีบกลับไปที่นั่นหรอก คอร์รัปชันและการปล้นบ้านเมืองที่นั่นไม่รุนแรงอะไรมากนัก เมื่อเทียบกับเมืองไทยซึ่งเต็มไปด้วยขิงแก่ และที่สำคัญก็คือมีขยะปะปนอยู่มากเสียด้วย!!
มันทั้งเน่าทั้งโง่เขลาถึงขนาดด้วย
คนไทยจะต้องนั่งรอดูความฉิบหายของมัน!!