ยิ่งเป็นข้าราชการชั่ว อยู่ไกลหูไกลตาของผู้ใหญ่แล้วก็ยิ่งกำเริบ ทำความชั่วได้มากกว่าและง่ายกว่าเดิมเสียอีก นายอำเภอคนนี้ถูกคำสั่งให้ย้ายมาเป็นนายอำเภอที่บ้านผมแล้วก็ทำตัวเป็นนักเลง ใช้อำนาจบาตรใหญ่ข่มเหงชาวบ้านไม่หยุดหย่อน อะไรที่จะรีดนาทาเร้นฉกฉวยเอาจากชาวบ้านได้ก็กระทำโดยไม่ละอายต่อบาป
โดยผลที่แท้จริงจากการย้ายข้าราชการชั่วไปอยู่ไกลหูไกลตา คือราษฎรบ้านผมถูกทางราชการลงโทษแทนนายอำเภอ และได้รับความเดือดร้อนโดยถ้วนหน้ากัน
พ่อผมเป็นพ่อค้า ค้าข้าว ทำโรงสี ทำโรงงานเส้นหมี่ และทำร้านค้าขายอุปกรณ์ก่อสร้างทุกชนิด และมีเรือเดินทะเล ถูกนายอำเภอคนนี้รีดไถเป็นประจำเช่นเดียวกับราษฎรในอำเภอ แต่เพราะความเป็นพ่อค้าที่ไม่อยากทะเลาะเบาะแว้งกับข้าราชการ จึงต้องใช้ความอดทน ใช้ความอดกลั้น อะไรยอมได้ก็ยอม อะไรหลีกได้ก็หลีกเพื่อไม่ให้เกิดปัญหากระทบกระทั่ง แต่กระนั้นก็ได้รับความชอกช้ำระกำใจและความทุกข์เข็ญจากการใช้อำนาจไม่เป็นธรรมอยู่เป็นนิตย์
และเพราะเหตุที่บ้านผมเป็นบ้านเปิดเนื่องจากพ่อเป็นคนเปิดกว้าง เป็นศูนย์รวมของการพบปะของบรรดาพ่อค้าและผู้คนต่างๆ ในแต่ละวันจึงมีคนมาเล่าถึงความชั่วร้ายของนายอำเภอมิได้ขาด
ดังนั้นถึงแม้ว่าพ่อจะเป็นคนรักสันติ แต่ในที่สุดก็ทนเห็นผู้คนเดือดร้อนไม่ได้ ที่เคยยอมให้นายอำเภอรีดไถก็กลายเป็นไม่ยอมและเริ่มแข็งข้อ นายอำเภอมายืมเรือไปบรรทุกไม้ที่ตัดจากป่าพ่อก็ขัดขืนไม่ยอมให้ นายอำเภอใช้คนมาขอข้าวสารไปขายพ่อก็ไม่ยอมให้ หนักเข้าก็บอกกล่าวให้บรรดาชาวบ้านและพ่อค้าทั้งหลายพากันแข็งข้อ ไม่ยอมให้นายอำเภอรีดไถตามไปด้วย
ท่าทีเช่นนี้เป็นท่าทีที่คนชั่วยอมรับไม่ได้ ถือว่าเป็นการท้าทายอำนาจในมือ เพราะหลงคิดว่าเมื่อมาเป็นนายอำเภอบ้านนอกเช่นนี้แล้ว ใครไหนจะมาขัดขวางหรือท้าทายอำนาจไม่ได้ ดังนั้นไม่กี่วันเข้าความขัดแย้งระหว่างนายอำเภอกับพ่อก็ยกระดับจนกลายเป็นความไม่พอใจ ถึงขนาดที่จะต้องเอาเรื่องเอาราวกับพ่อให้ได้
ถึงกระนั้นแล้วพ่อก็พยายามหลบหลีกไม่อยากเผชิญหน้าหรือพบหน้ากับนายอำเภอซึ่งๆ หน้า เพราะเกรงว่าจะข่มอารมณ์ความรู้สึกไม่ได้ เนื่องจากพ่อเคยเป็นทหารผ่านศึกในสงครามโลกครั้งที่สอง เคยเข้าสู่สมรภูมิชนิดที่ปะทะยิงกันซึ่งหน้าเลือดเดือดมาแล้ว หากถูกข่มเหงหรือถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีมากเข้าแล้ว เลือดทหารก็จะพลุ่งพล่านขึ้นมา และหากข่มความรู้สึกไม่ทันก็เกรงว่าจะเกิดความเดือดร้อนแก่ตนเองและครอบครัว
พ่อเป็นพ่อค้าก็จริงแต่มีเลือดเป็นทหารเต็มตัว และพ่อก็ภูมิใจในความที่เป็นทหารผ่านศึกเป็นอย่างยิ่ง กล่าวได้ว่าอดีตที่เคยเป็นทหารผ่านศึกปกป้องแผ่นดินนั้นเป็นความภาคภูมิใจที่สุดในชีวิตของพ่อก็ว่าได้ ดังนั้นการทะเลาะเบาะแว้งธรรมดาหรือความขัดข้องหมองใจธรรมดา แม้อาจไม่กระทบจิตใจพ่อมากนัก แต่ถ้าหากเป็นเรื่องกระทบต่อศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจของอดีตทหารผ่านศึกแล้ว พ่อก็มักจะอดทนไม่ไหว
แต่ใครเล่าจะหลีกลี้หนีเวรกรรมไปได้ ในที่สุดกรรมก็ตามมาทัน!
วันหนึ่งนายอำเภอไปนั่งที่โรงน้ำชาท่าเรือเพื่อรีดไถเอาส่วนแบ่งค่าโดยสารจากเจ้าของเรือแต่ละลำตามที่เคยทำประจำแต่ละเดือน วันนั้นนายเรือซึ่งเคยได้รับมอบหมายจากพ่อให้ประสานงานในเรื่องนี้มีอันติดธุระ พ่อจึงต้องไปที่ร้านน้ำชาแทน
จะเป็นเพราะความขัดอกขัดใจที่สั่งสมมา หรือเพราะว่าคำพูดคำจาเฉพาะหน้าก็ไม่อาจทราบได้ การเรียกเอาผลประโยชน์ของนายอำเภอในวันนั้นเป็นการขัดใจพ่อมาก พ่อจึงไม่ยอมให้ แล้วจึงเกิดเป็นปากเสียงกัน
ต่างคนต่างลุกขึ้นยืนด้วยความไม่พอใจในท่าทีที่จะเอาเรื่องกัน แต่พ่อผมเป็นคนมือไว ควักปืนขึ้นมาได้แต่ข่มใจได้ทันจึงใช้ปืนตบหน้านายอำเภอ ทำให้นายอำเภอล้มคว่ำลงในร้านน้ำชานั้น พอนายอำเภอลุกขึ้นก็ชักปืนออกมาบ้าง
ใครต่อใครในร้านน้ำชาพากันเข้ามาห้ามและแยกออกจากกัน นายอำเภอโกรธพ่อมาก กล่าวหาพ่อว่าเป็นคอมมิวนิสต์ ทั้งๆ ที่ในอำเภอนั้นไม่มีใครเป็นคอมมิวนิสต์แม้แต่สักคนเดียว และทั้งอำเภอก็ไม่มีใครรู้จักคอมมิวนิสต์เลย
ที่คนบ้านผมเคยรู้จักคอมมิวนิสต์ก็เพียงแค่เห็นจากป้ายโฆษณาในช่วงก่อนหน้านั้น ชาวบ้านรู้แต่เพียงว่าคอมมิวนิสต์เป็นยักษ์ หน้าตาเหมือนเหมาเจ๋อตงอดีตประธานพรรคคอมมิวนิสต์จีนกำลังกลืนกินโลก และมีคำอธิบายว่าคอมมิวนิสต์จะมาทำลายศาสนา และยึดวัดทั้งหลายเอาไปทำร้านกาแฟ ทำให้ผู้คนกลัวคอมมิวนิสต์กันเป็นอันมาก
คอมมิวนิสต์ที่เป็นคนหรือเป็นตัวเป็นตนไม่มีใครในอำเภอบ้านผมรู้จักหรือเคยเห็นมาก่อนเลย และคอมมิวนิสต์จะอบรมสั่งสอนเรื่องอะไร จะเป็นลัทธิหรือศาสนาไหนก็ไม่มีใครรู้จัก
แต่เพราะความกลัวคอมมิวนิสต์ตามที่มีการโฆษณาไว้ ข้อกล่าวหาที่นายอำเภอหาว่าพ่อเป็นคอมมิวนิสต์นั้นจึงเป็นข้อกล่าวหาที่น่ากลัว ยิ่งกว่านั้นนายอำเภอยังกล่าวอาฆาตว่าจะจัดการกับพ่อซึ่งเป็นคอมมิวนิสต์ไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างกับใครอีกต่อไป
เพราะความโกรธแค้นดังกล่าว จึงเป็นเหตุให้นายอำเภอสั่งทั้งตำรวจและข้าราชการบนอำเภอให้จัดการกับพ่อในข้อหาว่าเป็นคอมมิวนิสต์ เจ้าหน้าที่ทุกฝ่ายได้รับคำสั่งให้ตรวจค้นบ้านของพ่อและกิจการของพ่อทุกแห่งและให้จับพ่อไปโรงพัก
เมื่อผมได้รับทราบจากลุงผลว่าเจ้าหน้าที่ทางการจะมาค้นบ้านพ่อและกิจการต่างๆ ของพ่อก็ร้อนใจ เพราะรู้ว่าเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นนั้นต่อเนื่องมาจากเรื่องวิวาทกันที่ร้านน้ำชา แต่เมื่อถึงขั้นจะตรวจค้นจับกุมกันอย่างขนานใหญ่เช่นนี้เห็นทีพ่อจะต้องเดือดร้อนเป็นแน่แท้ จึงรีบไปบอกก๋ง ก๋งจึงให้ลูกผู้น้องอีกคนหนึ่งรวบรวมบัญชีโรงงานเส้นหมี่ใส่กาละมังซ่อนไว้ใต้ถุนบ้าน
ตัวผมเองรีบไปบ้านพ่อแต่พอไปถึงก็เห็นตำรวจและเจ้าหน้าที่อำเภออยู่เต็มบ้าน กำลังตรวจค้นบ้านผมอยู่ ครู่หนึ่งก็มีคนงานโรงสีรีบมาบอกว่าที่โรงสีก็ถูกค้นแต่ไม่รู้ค้นอะไร
ผมยังเด็กอยู่มาก ไม่ทราบความเกี่ยวกับกฎหมาย แต่ก็พอรู้และเข้าใจได้ว่าเรื่องที่กำลังเกิดขึ้นนี้เห็นจะเป็นเรื่องร้ายมากกว่าเรื่องดี และที่เห็นต่อหน้าต่อตาก็คือเขาควบคุมตัวพ่อไปโรงพักหาว่าเป็นคอมมิวนิสต์ ซึ่งข้อหานี้ในขณะนั้นถือว่าเป็นข้อหาร้ายแรงที่สามารถจับขังได้โดยไม่จำกัดเวลา กระทั่งสามารถฆ่าหรือสังหารได้ตามใจชอบ
ที่บ้านผมนับถือพระ มีพระบูชาและพระเครื่องมากมาย ในขณะนั้นกำลังนิยมหลวงพ่อทวดกันอยู่ พ่อเพิ่งได้พระหลวงพ่อทวดมาบูชาองค์หนึ่ง เป็นพระบูชา เพราะเพิ่งได้มาพ่อจึงตั้งไว้ที่หน้าพระในบ้านชั้นล่าง ยังไม่ทันที่จะอัญเชิญไปไว้ที่ห้องพระชั้นบน
วันที่เขามาตรวจค้นนั้น เจ้าหน้าที่ทางอำเภอได้ค้นทั่วทั้งบ้าน รวมทั้งได้เปิดตู้ซึ่งเก็บบัญชี เห็นเจ้าหน้าที่และตำรวจเปิดตู้มีบัญชีอยู่เต็มตู้ แต่เจ้าหน้าที่และตำรวจพอเปิดตู้แล้วก็ปิดกลับ ราวกับว่ามองไม่เห็นบัญชีและเอกสารใดๆ จึงไม่ได้ยึดบัญชีหรือเอกสารใดๆ ไปเลย นับเป็นที่มหัศจรรย์นัก.
โปรดติดตามตอนที่ 42 “อภินิหารหลวงพ่อทวด วัดช้างไห้ ตอน 2” ในวันศุกร์ที่ 26 มกราคม 2550
โดยผลที่แท้จริงจากการย้ายข้าราชการชั่วไปอยู่ไกลหูไกลตา คือราษฎรบ้านผมถูกทางราชการลงโทษแทนนายอำเภอ และได้รับความเดือดร้อนโดยถ้วนหน้ากัน
พ่อผมเป็นพ่อค้า ค้าข้าว ทำโรงสี ทำโรงงานเส้นหมี่ และทำร้านค้าขายอุปกรณ์ก่อสร้างทุกชนิด และมีเรือเดินทะเล ถูกนายอำเภอคนนี้รีดไถเป็นประจำเช่นเดียวกับราษฎรในอำเภอ แต่เพราะความเป็นพ่อค้าที่ไม่อยากทะเลาะเบาะแว้งกับข้าราชการ จึงต้องใช้ความอดทน ใช้ความอดกลั้น อะไรยอมได้ก็ยอม อะไรหลีกได้ก็หลีกเพื่อไม่ให้เกิดปัญหากระทบกระทั่ง แต่กระนั้นก็ได้รับความชอกช้ำระกำใจและความทุกข์เข็ญจากการใช้อำนาจไม่เป็นธรรมอยู่เป็นนิตย์
และเพราะเหตุที่บ้านผมเป็นบ้านเปิดเนื่องจากพ่อเป็นคนเปิดกว้าง เป็นศูนย์รวมของการพบปะของบรรดาพ่อค้าและผู้คนต่างๆ ในแต่ละวันจึงมีคนมาเล่าถึงความชั่วร้ายของนายอำเภอมิได้ขาด
ดังนั้นถึงแม้ว่าพ่อจะเป็นคนรักสันติ แต่ในที่สุดก็ทนเห็นผู้คนเดือดร้อนไม่ได้ ที่เคยยอมให้นายอำเภอรีดไถก็กลายเป็นไม่ยอมและเริ่มแข็งข้อ นายอำเภอมายืมเรือไปบรรทุกไม้ที่ตัดจากป่าพ่อก็ขัดขืนไม่ยอมให้ นายอำเภอใช้คนมาขอข้าวสารไปขายพ่อก็ไม่ยอมให้ หนักเข้าก็บอกกล่าวให้บรรดาชาวบ้านและพ่อค้าทั้งหลายพากันแข็งข้อ ไม่ยอมให้นายอำเภอรีดไถตามไปด้วย
ท่าทีเช่นนี้เป็นท่าทีที่คนชั่วยอมรับไม่ได้ ถือว่าเป็นการท้าทายอำนาจในมือ เพราะหลงคิดว่าเมื่อมาเป็นนายอำเภอบ้านนอกเช่นนี้แล้ว ใครไหนจะมาขัดขวางหรือท้าทายอำนาจไม่ได้ ดังนั้นไม่กี่วันเข้าความขัดแย้งระหว่างนายอำเภอกับพ่อก็ยกระดับจนกลายเป็นความไม่พอใจ ถึงขนาดที่จะต้องเอาเรื่องเอาราวกับพ่อให้ได้
ถึงกระนั้นแล้วพ่อก็พยายามหลบหลีกไม่อยากเผชิญหน้าหรือพบหน้ากับนายอำเภอซึ่งๆ หน้า เพราะเกรงว่าจะข่มอารมณ์ความรู้สึกไม่ได้ เนื่องจากพ่อเคยเป็นทหารผ่านศึกในสงครามโลกครั้งที่สอง เคยเข้าสู่สมรภูมิชนิดที่ปะทะยิงกันซึ่งหน้าเลือดเดือดมาแล้ว หากถูกข่มเหงหรือถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีมากเข้าแล้ว เลือดทหารก็จะพลุ่งพล่านขึ้นมา และหากข่มความรู้สึกไม่ทันก็เกรงว่าจะเกิดความเดือดร้อนแก่ตนเองและครอบครัว
พ่อเป็นพ่อค้าก็จริงแต่มีเลือดเป็นทหารเต็มตัว และพ่อก็ภูมิใจในความที่เป็นทหารผ่านศึกเป็นอย่างยิ่ง กล่าวได้ว่าอดีตที่เคยเป็นทหารผ่านศึกปกป้องแผ่นดินนั้นเป็นความภาคภูมิใจที่สุดในชีวิตของพ่อก็ว่าได้ ดังนั้นการทะเลาะเบาะแว้งธรรมดาหรือความขัดข้องหมองใจธรรมดา แม้อาจไม่กระทบจิตใจพ่อมากนัก แต่ถ้าหากเป็นเรื่องกระทบต่อศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจของอดีตทหารผ่านศึกแล้ว พ่อก็มักจะอดทนไม่ไหว
แต่ใครเล่าจะหลีกลี้หนีเวรกรรมไปได้ ในที่สุดกรรมก็ตามมาทัน!
วันหนึ่งนายอำเภอไปนั่งที่โรงน้ำชาท่าเรือเพื่อรีดไถเอาส่วนแบ่งค่าโดยสารจากเจ้าของเรือแต่ละลำตามที่เคยทำประจำแต่ละเดือน วันนั้นนายเรือซึ่งเคยได้รับมอบหมายจากพ่อให้ประสานงานในเรื่องนี้มีอันติดธุระ พ่อจึงต้องไปที่ร้านน้ำชาแทน
จะเป็นเพราะความขัดอกขัดใจที่สั่งสมมา หรือเพราะว่าคำพูดคำจาเฉพาะหน้าก็ไม่อาจทราบได้ การเรียกเอาผลประโยชน์ของนายอำเภอในวันนั้นเป็นการขัดใจพ่อมาก พ่อจึงไม่ยอมให้ แล้วจึงเกิดเป็นปากเสียงกัน
ต่างคนต่างลุกขึ้นยืนด้วยความไม่พอใจในท่าทีที่จะเอาเรื่องกัน แต่พ่อผมเป็นคนมือไว ควักปืนขึ้นมาได้แต่ข่มใจได้ทันจึงใช้ปืนตบหน้านายอำเภอ ทำให้นายอำเภอล้มคว่ำลงในร้านน้ำชานั้น พอนายอำเภอลุกขึ้นก็ชักปืนออกมาบ้าง
ใครต่อใครในร้านน้ำชาพากันเข้ามาห้ามและแยกออกจากกัน นายอำเภอโกรธพ่อมาก กล่าวหาพ่อว่าเป็นคอมมิวนิสต์ ทั้งๆ ที่ในอำเภอนั้นไม่มีใครเป็นคอมมิวนิสต์แม้แต่สักคนเดียว และทั้งอำเภอก็ไม่มีใครรู้จักคอมมิวนิสต์เลย
ที่คนบ้านผมเคยรู้จักคอมมิวนิสต์ก็เพียงแค่เห็นจากป้ายโฆษณาในช่วงก่อนหน้านั้น ชาวบ้านรู้แต่เพียงว่าคอมมิวนิสต์เป็นยักษ์ หน้าตาเหมือนเหมาเจ๋อตงอดีตประธานพรรคคอมมิวนิสต์จีนกำลังกลืนกินโลก และมีคำอธิบายว่าคอมมิวนิสต์จะมาทำลายศาสนา และยึดวัดทั้งหลายเอาไปทำร้านกาแฟ ทำให้ผู้คนกลัวคอมมิวนิสต์กันเป็นอันมาก
คอมมิวนิสต์ที่เป็นคนหรือเป็นตัวเป็นตนไม่มีใครในอำเภอบ้านผมรู้จักหรือเคยเห็นมาก่อนเลย และคอมมิวนิสต์จะอบรมสั่งสอนเรื่องอะไร จะเป็นลัทธิหรือศาสนาไหนก็ไม่มีใครรู้จัก
แต่เพราะความกลัวคอมมิวนิสต์ตามที่มีการโฆษณาไว้ ข้อกล่าวหาที่นายอำเภอหาว่าพ่อเป็นคอมมิวนิสต์นั้นจึงเป็นข้อกล่าวหาที่น่ากลัว ยิ่งกว่านั้นนายอำเภอยังกล่าวอาฆาตว่าจะจัดการกับพ่อซึ่งเป็นคอมมิวนิสต์ไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างกับใครอีกต่อไป
เพราะความโกรธแค้นดังกล่าว จึงเป็นเหตุให้นายอำเภอสั่งทั้งตำรวจและข้าราชการบนอำเภอให้จัดการกับพ่อในข้อหาว่าเป็นคอมมิวนิสต์ เจ้าหน้าที่ทุกฝ่ายได้รับคำสั่งให้ตรวจค้นบ้านของพ่อและกิจการของพ่อทุกแห่งและให้จับพ่อไปโรงพัก
เมื่อผมได้รับทราบจากลุงผลว่าเจ้าหน้าที่ทางการจะมาค้นบ้านพ่อและกิจการต่างๆ ของพ่อก็ร้อนใจ เพราะรู้ว่าเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นนั้นต่อเนื่องมาจากเรื่องวิวาทกันที่ร้านน้ำชา แต่เมื่อถึงขั้นจะตรวจค้นจับกุมกันอย่างขนานใหญ่เช่นนี้เห็นทีพ่อจะต้องเดือดร้อนเป็นแน่แท้ จึงรีบไปบอกก๋ง ก๋งจึงให้ลูกผู้น้องอีกคนหนึ่งรวบรวมบัญชีโรงงานเส้นหมี่ใส่กาละมังซ่อนไว้ใต้ถุนบ้าน
ตัวผมเองรีบไปบ้านพ่อแต่พอไปถึงก็เห็นตำรวจและเจ้าหน้าที่อำเภออยู่เต็มบ้าน กำลังตรวจค้นบ้านผมอยู่ ครู่หนึ่งก็มีคนงานโรงสีรีบมาบอกว่าที่โรงสีก็ถูกค้นแต่ไม่รู้ค้นอะไร
ผมยังเด็กอยู่มาก ไม่ทราบความเกี่ยวกับกฎหมาย แต่ก็พอรู้และเข้าใจได้ว่าเรื่องที่กำลังเกิดขึ้นนี้เห็นจะเป็นเรื่องร้ายมากกว่าเรื่องดี และที่เห็นต่อหน้าต่อตาก็คือเขาควบคุมตัวพ่อไปโรงพักหาว่าเป็นคอมมิวนิสต์ ซึ่งข้อหานี้ในขณะนั้นถือว่าเป็นข้อหาร้ายแรงที่สามารถจับขังได้โดยไม่จำกัดเวลา กระทั่งสามารถฆ่าหรือสังหารได้ตามใจชอบ
ที่บ้านผมนับถือพระ มีพระบูชาและพระเครื่องมากมาย ในขณะนั้นกำลังนิยมหลวงพ่อทวดกันอยู่ พ่อเพิ่งได้พระหลวงพ่อทวดมาบูชาองค์หนึ่ง เป็นพระบูชา เพราะเพิ่งได้มาพ่อจึงตั้งไว้ที่หน้าพระในบ้านชั้นล่าง ยังไม่ทันที่จะอัญเชิญไปไว้ที่ห้องพระชั้นบน
วันที่เขามาตรวจค้นนั้น เจ้าหน้าที่ทางอำเภอได้ค้นทั่วทั้งบ้าน รวมทั้งได้เปิดตู้ซึ่งเก็บบัญชี เห็นเจ้าหน้าที่และตำรวจเปิดตู้มีบัญชีอยู่เต็มตู้ แต่เจ้าหน้าที่และตำรวจพอเปิดตู้แล้วก็ปิดกลับ ราวกับว่ามองไม่เห็นบัญชีและเอกสารใดๆ จึงไม่ได้ยึดบัญชีหรือเอกสารใดๆ ไปเลย นับเป็นที่มหัศจรรย์นัก.
โปรดติดตามตอนที่ 42 “อภินิหารหลวงพ่อทวด วัดช้างไห้ ตอน 2” ในวันศุกร์ที่ 26 มกราคม 2550