ทำอย่างไรเราจะสร้างคนดีขึ้นมาได้บ้าง เราไม่ต้องเสียเวลาจ้างคนเป็นร้อยมาร่วมกันร่างรัฐธรรมนูญเพื่อฉีกทิ้งเป็นสิบๆ ฉบับอย่างที่ทำกันมาแล้วในระยะเวลาเกือบ 100 ปีที่ผ่านมา
และฉบับที่เราจะร่างกันต่อไปอีก และแน่นอนไม่กี่วันก็จะต้องฉีกทิ้งเพื่อร่างใหม่อีกครั้งหนึ่งตามที่เราเคยกระทำกันมาแล้วตามสันดานที่เป็นธรรมชาติของเราที่ไม่อาจจะตัดขาดได้
เราจะต้องปฏิวัติหรือจะต้องเปลี่ยนรัฐบาลใหม่ในอนาคต เพราะจุดประสงค์ในการร่างรัฐธรรมนูญขึ้นมานั้น เป็นเพราะเราเป็นนักลอกเลียนแบบที่คิดว่าทุกคนโง่ ไม่รู้ ไม่เข้าใจว่านักการเมือง ผู้แสวงหาอำนาจ และนักฉีกรัฐธรรมนูญทิ้งเพื่อร่างกันใหม่นั่นคือใคร และเขาเหล่านั้นจะสามารถประกันได้หรือไม่ว่าจะมีผลอะไรไม่ว่าดีหรือร้ายเมื่อมีการร่างรัฐธรรมนูญใหม่ออกมาใช้แล้ว
แน่นอนที่สุด ไม่มีใครรู้และไม่มีใครเข้าใจ นักร่างรัฐธรรมนูญทุกคนจะตอบได้เพียงว่าการมีรัฐธรรมนูญนั้น จะทำให้เราเป็นประชาธิปไตยเท่านั้น
เหตุผลที่เป็นเช่นนั้นก็ไม่มีอะไรนอกจากการหลอกลวงประชาชนเพื่อแสวงหาประโยชน์เพราะมนุษย์เป็นสัตว์โลกที่ยังมากไปด้วยความโลภ โกรธ หลง ที่แต่ละคนสามารถจะใช้ความโลภ โกรธ หลงเหล่านั้นทำมาหากินได้โดยวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่งก็ต้องทำ
รัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายที่ทำหน้าที่กำหนดระเบียบในการดำรงชีวิตของคนตามกฎเกณฑ์ของสังคมแต่ละชุมนุมชนเป็นกฎเกณฑ์ที่ทำขึ้นตามความต้องการหรือวัฒนธรรมประเพณีของแต่ละชุมนุมชนในแต่ละท้องถิ่น แต่ละประเทศ สำหรับคนไทยที่ว่ากันว่าเป็นชนชาติที่มาจากดินแดนตอนใต้ของจีนเริ่มตั้งแต่สมัยปู่เจ้าลาวจกในภาคเหนือหรือทางตอนใต้ของจีน ไม่รู้ว่าจะกี่หมื่นกี่พันปีมาแล้ว ซึ่งแน่นอนทีเดียวไม่ว่าบ้านเมืองหรือชุมนุมชนเพิ่งเกิดขึ้นมาสดๆ ร้อนๆ เพราะฉะนั้น น่าจะเชื่อได้ว่าคนไทยนั้นคงจะมีขนบประเพณีหรือจารีตเป็นของตนเองสืบทอดกันมาซึ่งไม่รู้ว่าจะเป็นกี่พันกี่หมื่นปีมาแล้ว
เราไม่รู้หรือก็ไม่มีใครรู้ว่าเราทำไมจะต้องทำเช่นนั้น
แต่ที่แน่ๆ ก็คือระบอบประชาธิปไตยและรัฐธรรมนูญที่เราร่างกันมาแล้วก็ปฏิวัติมาจากความต้องการที่เราจะให้บ้านเมือง และประชาชนเป็นฝั่งเป็นฝาหรือสร้างประเทศชาติให้มั่นคงยั่งยืน เราอ้างกันว่าเราจะต้องมีรัฐธรรมนูญและปกครองกันด้วยระบอบประชาธิปไตย
เท่าที่ปรากฏมาแล้วในเรื่องเกี่ยวกับรัฐธรรมนูญ และระบอบประชาธิปไตยคนที่มีความสุขความเจริญและได้รับประโยชน์สูงสุดนั้น คือผู้มีโอกาสได้ใช้รัฐธรรมนูญหรือผู้จัดทำรัฐธรรมนูญที่จะได้เป็นประโยชน์ทั้งเกียรติยศ ชื่อเสียง อำนาจและเงิน พร้อมด้วยสมุนบริวาร
ผลของรัฐธรรมนูญที่ทำกันขึ้นมานี้ สำหรับประชาชนคนยากคนจนทั่วประเทศที่ยากจนอยู่เป็นล้านๆ คนก็คงต้องจนและรักษาความยากจนอยู่ต่อไป โดยไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าในอนาคตความยากจนจะจบลงอย่างไร?
ในขณะที่ผมเขียนบทความชิ้นนี้ โทรทัศน์ช่องหนึ่งกำลังเสนอข่าวประชาชนจำนวน2,000 คนที่ทนทุกข์ทรมานอย่างมองไม่เห็นอนาคตกันอยู่ที่ตลาดโบ๊เบ๊เพื่อคัดค้าน และประท้วงกรุงเทพมหานคร และตำรวจจราจรที่ทำตัวเป็นลูกมือของนายทุนที่ต้องการขับไล่ประชาชนที่อาศัยริมถนนหากินมาแรมปีให้พ้นหูพ้นตาไปเสีย ทาง กทม.และตำรวจจราจรเพิ่งรู้ว่าคนจนพวกนี้เป็นคนที่ทำให้ถนนแถวนั้นสกปรก จำเป็นต้องโหมกำลังกันเข้ามาขับไล่ทำความ สะอาดไม่ให้รกหูรกตา เพื่อความโล่งเตียนของถนนที่ฟูมฟักความสกปรกอุจาดมานับเป็นเวลาสิบๆ ปี และความรักชาติที่เจ้าหน้าที่บ้านเมืองชุดนี้เพิ่งนึกขึ้นได้
อีกข่าวหนึ่งเป็นข่าวต่างประเทศที่เกี่ยวกับผู้หญิงไทยที่หนีกระเซอะกระเซิงไปขายตัวในต่างประเทศ เฉพาะผู้หญิงไทยที่ขายไร่ขายนาเพื่อไปเข้าคุกในประเทศฝรั่งเศสเพราะไม่มีการเข้าเมืองที่ถูกต้องตามกฎหมาย เพราะไม่เข้าใจว่าการเข้าเมืองต่างประเทศต้องคิดยังไงทำยังไง แต่ถูกหลอกเสียเงินเข้าไปทำงาน และงานที่ทำได้นั้นก็คือการเย็บเสื้อผ้าที่ตัวเองก็เย็บไม่เป็น ไม่มีที่พักอาศัย ไม่มีที่หลับที่นอน พอทำงานเสร็จก็ซุกหัวนอนที่พื้นของโรงงาน ไม่มีห้องน้ำ บางคนต้องทนติดคุกอยู่อย่างผีไม่มีญาติ
คนเหล่านี้เป็นคนจนระเห็จไปทั่วโลก เมื่อทำอะไรไม่ได้หรือถูกติดคุกก็เลือกได้ทางเดียวคือขายตัว เป็นโสเภณีไปวันๆ ได้เงินบ้าง ไม่ได้เงินบ้าง ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเวรกรรมที่มีมากน้อยเพียงไรเท่านั้น
นี่คือคนไทย ภายใต้รัฐธรรมนูญที่เราร่างขึ้นมาด้วยสติปัญญาอันชาญฉลาด และนี่คือระบอบประชาธิปไตยที่มีคนเรียกว่าประชาธิปไตยของเราที่กำลังร่างกันอยู่ทุกวันนี้
ปัญหาที่เราจะต้องเขียนและพูดกันให้ชัดเจนก็คือว่า เมื่อเราร่างรัฐธรรมนูญกันเสร็จแล้ว เราจะได้อะไรขึ้นมาบ้าง?
คำตอบที่ไม่ต้องสงสัยก็คือ
1. เราจะได้สภาผู้แทนราษฎรจำนวนหนึ่งซึ่งได้รับการเลือกตั้งมา (ส่วนมากหรือทั้งหมด) จะได้มาด้วยการซื้อเสียง การติดสินบนหรือใช้อำนาจอิทธิพลร้อยแปดทำให้ประชาชนผู้มีสิทธิที่จะลงสมัครรับเลือกตั้งลงคะแนนให้
2. การมีรัฐธรรมนูญคือการกำหนดว่าประชาชนคนไทยทุกคนสิทธิเสรีภาพทุกอย่างเท่าเทียมกัน ทุกคนเป็นประชาชนเท่าเทียมกันทุกคน แต่ในรัฐธรรมนูญฉบับที่แล้วเราจะห้ามหรืองดเว้นคนอีกจำนวนหนึ่งซึ่งเป็นคนกลุ่มใหญ่ของชาติ คือคนไทยที่เรียนหนังสือไม่จบปริญญาตรีจะลงสมัครรับเลือกตั้งไม่ได้ เพราะความเป็นประชาชนจะไม่เท่ากับคนที่จบปริญญาตรีไปแล้ว แต่สำหรับรัฐธรรมนูญที่กำลังร่างอยู่ในขณะนี้ จะยกเลิกข้อห้ามนี้หรือไม่ ก็แล้วแต่ผู้มีหน้าที่ร่างรัฐธรรมนูญที่ได้รับค่าจ้างมาแล้ว และยอมรับคำสั่งจากเจ้านายในพรรคการเมืองต่างๆ มาเรียบร้อยแล้ว
3. จะมีใครคนหนึ่งที่ถูกหมายหัวไว้แล้วว่าจะต้องมาเป็นนายกรัฐมนตรีเพื่อทำหน้าที่ผู้นำในการขายชาติ การปล้นชาติ และการคอร์รัปชันอย่างที่ทำกันมาแล้ว ซึ่งจะต้องเป็นผู้อาวุโสและควรจะมีปริญญาเป็นด็อกเตอร์ อย่างน้อยก็พูดภาษาต่างประเทศได้บ้าง มีความโง่ติดตัวเข้ามามากพอสมควร จะไม่รู้ว่าปัญหาเมืองไทยคืออะไร และจะแก้อย่างไร แต่จะมีเงินเดือนและค่าจ้างหลายๆ แสนหรือเป็นล้านๆ แล้วแต่จะตกลงกันต่อไป
หรืออาจจะเป็นได้ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงวิธีกิน วิธีการแสวงหาอำนาจ และแสวงหาผลประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่งหรือหลายๆ อย่าง
สำหรับปัญหาสำคัญของประเทศที่เกิดขึ้นจากการเติบโตของบ้านเมือง เนื่องจากจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้น ประชากรที่ต้องการมีที่ดินทำกิน ต้องการมีที่อยู่อาศัย ต้องการอาชีพที่อาจจะไม่ทำให้ผู้หญิงต้องหอบหิ้วความเป็นไทยไปเร่ขายเลี้ยงชีวิตไปทั่วโลกอย่างที่ทำกันมาเพราะผลจากรัฐธรรมนูญฉบับก่อนๆ
และในปัญหาเหล่านี้ ก็คือปัญหาที่ดินที่มีสองลักษณะคือ ที่ดินที่เป็นป่าเป็นเขาที่ช่วยสร้างความอุดมสมบูรณ์ให้แก่ชาติไทย และคนไทยมาตั้งแต่สมัยพันๆ ปีมาแล้ว ที่จะไม่ต้องถูกตัดถูกโค่นโดยเจ้าพ่อ และผู้มีอิทธิพลในภาคต่างๆ ไปลงทุนสร้างอุตสาหกรรมการโค่นไม้ทำลายป่าทั่วประเทศที่ทำกันมาเป็นสิบๆ ปีมาแล้ว เพื่อนำอาไม้ที่มีค่าไปขาย เช่นเดียวกับการยึดเอาที่ดินในป่าที่ถูกทำลายลงเป็นของตนเองโดยไม่คำนึงถึงกฎหมายหรือศีลธรรมใดๆ
รัฐธรรมนูญที่ร่างขึ้นมาและสภาผู้แทนราษฎรที่ซื้อเสียงขายเสียงเลือกตั้งกันมา แม้กระทั่งนายกรัฐมนตรีหรือคณะรัฐบาลทั้งชุดที่ขึ้นมามีอำนาจตามรัฐธรรรมนูญจะไม่ยอมแก้ไขอะไรทั้งสิ้น ทุกคนพร้อมด้วยสมุนบริวารมุ่งหน้าไปทำสิ่งเดียว คือการคอร์รัปชันและการขายชาติบ้านเมือง และนั่งรอการปฏิวัติจากนักการเมืองกลุ่มใหม่
ลูกไทยหลานไทยจำนวนสิบล้านคนอ่านหนังสือไม่ออก เรียนแล้วไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรและไม่มีทางที่จะทำมาหากินอะไรที่ไหน ต้องหันมาเล่นการพนันทางคอมพิวเตอร์กันหมดหรือไม่ก็มุ่งหน้าไปเอาดีทางค้ายาเสพติด และข่มขืนเด็กผู้หญิงเต็มบ้านเต็มเมืองตามความพอใจหรือไม่ก็รวมตัวยกพวกตีกันเพื่อหาทางติดคุกในระยะสั้นเป็นอาชีพ
ภายใต้รัฐธรรมนูญไทยทุกฉบับ ใครจะต้องการทำอะไรก็จะก้มหน้าก้มตาทำกันไป ไม่ว่าจะเป็นการผลาญชาติขายแผ่นดินและเบียดเบียนมนุษย์ด้วยกัน ก็จะไม่มีวันยกเว้น
จะทำกันจนกระทั่งคนอื่นในแผ่นดินทนไม่ได้ ก็หาวิธีขับไล่ไสส่งออกไปเสียเช่นที่กำลังทำอยู่นี้
แล้วก็จะร่างรัฐธรรมนูญขึ้นมาใหม่ เพื่อประกาศว่าเราเป็นประเทศประชาธิปไตย
เอากันเท่านั้น!
ความจริงปัญหาของชาติบ้านเมืองหรือการปกครองนั่นมันไม่เกี่ยวกับคำว่า ประชาธิปไตยหรือไม่ประชาธิปไตยอะไรแม้แต่นิดเดียว หรือไม่เกี่ยวกับรัฐธรรมนูญไม่ว่าจะร่างหรือไม่ร่าง แต่มันจะอยู่ที่คน!!
คนที่ไม่มียางอาย คนที่ขาดหิริโอตตัปปะ คนที่มีศีลธรรมอย่างที่เรามีอยู่ในบ้านเมืองทุกวันนี้ จะไปขุดขนเอารัฐธรรมนูญที่ไหนมาแก้ปัญหาใดๆ มันก็ทำไม่ได้
เพราะถ้าคนมันหน้าด้านหรือไม่มียางอายเสียเท่านั้น ทางที่จะแก้ไขปัญหาบ้านเมืองได้มีทางเดียวเท่านั้นคือ ให้ฟ้ามันผ่าลงมาจนกว่าสัตว์สังคมพวกนี้มันจะวอดวายไปตามกรรมตามเวรของมัน
เช่นเดียวกับรัฐธรรมนูญที่เรากำลังจะร่างกันอยู่ทุกวันนี้ ให้มันทะเลาะกันแสดงอภินิหารกันอย่างไรก็ปล่อยมันเถอะ มันจะไม่เป็นสับปะรดอะไรแก่ใคร ไม่ว่าแก่ผู้คนหรือหมูหมาตัวใดทั้งนั้น!!
อย่าไปสนใจอะไรกับโมฆบุรุษพวกนี้ให้เสียเวลาทำมาหากินต่อไปเลย!
และฉบับที่เราจะร่างกันต่อไปอีก และแน่นอนไม่กี่วันก็จะต้องฉีกทิ้งเพื่อร่างใหม่อีกครั้งหนึ่งตามที่เราเคยกระทำกันมาแล้วตามสันดานที่เป็นธรรมชาติของเราที่ไม่อาจจะตัดขาดได้
เราจะต้องปฏิวัติหรือจะต้องเปลี่ยนรัฐบาลใหม่ในอนาคต เพราะจุดประสงค์ในการร่างรัฐธรรมนูญขึ้นมานั้น เป็นเพราะเราเป็นนักลอกเลียนแบบที่คิดว่าทุกคนโง่ ไม่รู้ ไม่เข้าใจว่านักการเมือง ผู้แสวงหาอำนาจ และนักฉีกรัฐธรรมนูญทิ้งเพื่อร่างกันใหม่นั่นคือใคร และเขาเหล่านั้นจะสามารถประกันได้หรือไม่ว่าจะมีผลอะไรไม่ว่าดีหรือร้ายเมื่อมีการร่างรัฐธรรมนูญใหม่ออกมาใช้แล้ว
แน่นอนที่สุด ไม่มีใครรู้และไม่มีใครเข้าใจ นักร่างรัฐธรรมนูญทุกคนจะตอบได้เพียงว่าการมีรัฐธรรมนูญนั้น จะทำให้เราเป็นประชาธิปไตยเท่านั้น
เหตุผลที่เป็นเช่นนั้นก็ไม่มีอะไรนอกจากการหลอกลวงประชาชนเพื่อแสวงหาประโยชน์เพราะมนุษย์เป็นสัตว์โลกที่ยังมากไปด้วยความโลภ โกรธ หลง ที่แต่ละคนสามารถจะใช้ความโลภ โกรธ หลงเหล่านั้นทำมาหากินได้โดยวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่งก็ต้องทำ
รัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายที่ทำหน้าที่กำหนดระเบียบในการดำรงชีวิตของคนตามกฎเกณฑ์ของสังคมแต่ละชุมนุมชนเป็นกฎเกณฑ์ที่ทำขึ้นตามความต้องการหรือวัฒนธรรมประเพณีของแต่ละชุมนุมชนในแต่ละท้องถิ่น แต่ละประเทศ สำหรับคนไทยที่ว่ากันว่าเป็นชนชาติที่มาจากดินแดนตอนใต้ของจีนเริ่มตั้งแต่สมัยปู่เจ้าลาวจกในภาคเหนือหรือทางตอนใต้ของจีน ไม่รู้ว่าจะกี่หมื่นกี่พันปีมาแล้ว ซึ่งแน่นอนทีเดียวไม่ว่าบ้านเมืองหรือชุมนุมชนเพิ่งเกิดขึ้นมาสดๆ ร้อนๆ เพราะฉะนั้น น่าจะเชื่อได้ว่าคนไทยนั้นคงจะมีขนบประเพณีหรือจารีตเป็นของตนเองสืบทอดกันมาซึ่งไม่รู้ว่าจะเป็นกี่พันกี่หมื่นปีมาแล้ว
เราไม่รู้หรือก็ไม่มีใครรู้ว่าเราทำไมจะต้องทำเช่นนั้น
แต่ที่แน่ๆ ก็คือระบอบประชาธิปไตยและรัฐธรรมนูญที่เราร่างกันมาแล้วก็ปฏิวัติมาจากความต้องการที่เราจะให้บ้านเมือง และประชาชนเป็นฝั่งเป็นฝาหรือสร้างประเทศชาติให้มั่นคงยั่งยืน เราอ้างกันว่าเราจะต้องมีรัฐธรรมนูญและปกครองกันด้วยระบอบประชาธิปไตย
เท่าที่ปรากฏมาแล้วในเรื่องเกี่ยวกับรัฐธรรมนูญ และระบอบประชาธิปไตยคนที่มีความสุขความเจริญและได้รับประโยชน์สูงสุดนั้น คือผู้มีโอกาสได้ใช้รัฐธรรมนูญหรือผู้จัดทำรัฐธรรมนูญที่จะได้เป็นประโยชน์ทั้งเกียรติยศ ชื่อเสียง อำนาจและเงิน พร้อมด้วยสมุนบริวาร
ผลของรัฐธรรมนูญที่ทำกันขึ้นมานี้ สำหรับประชาชนคนยากคนจนทั่วประเทศที่ยากจนอยู่เป็นล้านๆ คนก็คงต้องจนและรักษาความยากจนอยู่ต่อไป โดยไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าในอนาคตความยากจนจะจบลงอย่างไร?
ในขณะที่ผมเขียนบทความชิ้นนี้ โทรทัศน์ช่องหนึ่งกำลังเสนอข่าวประชาชนจำนวน2,000 คนที่ทนทุกข์ทรมานอย่างมองไม่เห็นอนาคตกันอยู่ที่ตลาดโบ๊เบ๊เพื่อคัดค้าน และประท้วงกรุงเทพมหานคร และตำรวจจราจรที่ทำตัวเป็นลูกมือของนายทุนที่ต้องการขับไล่ประชาชนที่อาศัยริมถนนหากินมาแรมปีให้พ้นหูพ้นตาไปเสีย ทาง กทม.และตำรวจจราจรเพิ่งรู้ว่าคนจนพวกนี้เป็นคนที่ทำให้ถนนแถวนั้นสกปรก จำเป็นต้องโหมกำลังกันเข้ามาขับไล่ทำความ สะอาดไม่ให้รกหูรกตา เพื่อความโล่งเตียนของถนนที่ฟูมฟักความสกปรกอุจาดมานับเป็นเวลาสิบๆ ปี และความรักชาติที่เจ้าหน้าที่บ้านเมืองชุดนี้เพิ่งนึกขึ้นได้
อีกข่าวหนึ่งเป็นข่าวต่างประเทศที่เกี่ยวกับผู้หญิงไทยที่หนีกระเซอะกระเซิงไปขายตัวในต่างประเทศ เฉพาะผู้หญิงไทยที่ขายไร่ขายนาเพื่อไปเข้าคุกในประเทศฝรั่งเศสเพราะไม่มีการเข้าเมืองที่ถูกต้องตามกฎหมาย เพราะไม่เข้าใจว่าการเข้าเมืองต่างประเทศต้องคิดยังไงทำยังไง แต่ถูกหลอกเสียเงินเข้าไปทำงาน และงานที่ทำได้นั้นก็คือการเย็บเสื้อผ้าที่ตัวเองก็เย็บไม่เป็น ไม่มีที่พักอาศัย ไม่มีที่หลับที่นอน พอทำงานเสร็จก็ซุกหัวนอนที่พื้นของโรงงาน ไม่มีห้องน้ำ บางคนต้องทนติดคุกอยู่อย่างผีไม่มีญาติ
คนเหล่านี้เป็นคนจนระเห็จไปทั่วโลก เมื่อทำอะไรไม่ได้หรือถูกติดคุกก็เลือกได้ทางเดียวคือขายตัว เป็นโสเภณีไปวันๆ ได้เงินบ้าง ไม่ได้เงินบ้าง ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเวรกรรมที่มีมากน้อยเพียงไรเท่านั้น
นี่คือคนไทย ภายใต้รัฐธรรมนูญที่เราร่างขึ้นมาด้วยสติปัญญาอันชาญฉลาด และนี่คือระบอบประชาธิปไตยที่มีคนเรียกว่าประชาธิปไตยของเราที่กำลังร่างกันอยู่ทุกวันนี้
ปัญหาที่เราจะต้องเขียนและพูดกันให้ชัดเจนก็คือว่า เมื่อเราร่างรัฐธรรมนูญกันเสร็จแล้ว เราจะได้อะไรขึ้นมาบ้าง?
คำตอบที่ไม่ต้องสงสัยก็คือ
1. เราจะได้สภาผู้แทนราษฎรจำนวนหนึ่งซึ่งได้รับการเลือกตั้งมา (ส่วนมากหรือทั้งหมด) จะได้มาด้วยการซื้อเสียง การติดสินบนหรือใช้อำนาจอิทธิพลร้อยแปดทำให้ประชาชนผู้มีสิทธิที่จะลงสมัครรับเลือกตั้งลงคะแนนให้
2. การมีรัฐธรรมนูญคือการกำหนดว่าประชาชนคนไทยทุกคนสิทธิเสรีภาพทุกอย่างเท่าเทียมกัน ทุกคนเป็นประชาชนเท่าเทียมกันทุกคน แต่ในรัฐธรรมนูญฉบับที่แล้วเราจะห้ามหรืองดเว้นคนอีกจำนวนหนึ่งซึ่งเป็นคนกลุ่มใหญ่ของชาติ คือคนไทยที่เรียนหนังสือไม่จบปริญญาตรีจะลงสมัครรับเลือกตั้งไม่ได้ เพราะความเป็นประชาชนจะไม่เท่ากับคนที่จบปริญญาตรีไปแล้ว แต่สำหรับรัฐธรรมนูญที่กำลังร่างอยู่ในขณะนี้ จะยกเลิกข้อห้ามนี้หรือไม่ ก็แล้วแต่ผู้มีหน้าที่ร่างรัฐธรรมนูญที่ได้รับค่าจ้างมาแล้ว และยอมรับคำสั่งจากเจ้านายในพรรคการเมืองต่างๆ มาเรียบร้อยแล้ว
3. จะมีใครคนหนึ่งที่ถูกหมายหัวไว้แล้วว่าจะต้องมาเป็นนายกรัฐมนตรีเพื่อทำหน้าที่ผู้นำในการขายชาติ การปล้นชาติ และการคอร์รัปชันอย่างที่ทำกันมาแล้ว ซึ่งจะต้องเป็นผู้อาวุโสและควรจะมีปริญญาเป็นด็อกเตอร์ อย่างน้อยก็พูดภาษาต่างประเทศได้บ้าง มีความโง่ติดตัวเข้ามามากพอสมควร จะไม่รู้ว่าปัญหาเมืองไทยคืออะไร และจะแก้อย่างไร แต่จะมีเงินเดือนและค่าจ้างหลายๆ แสนหรือเป็นล้านๆ แล้วแต่จะตกลงกันต่อไป
หรืออาจจะเป็นได้ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงวิธีกิน วิธีการแสวงหาอำนาจ และแสวงหาผลประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่งหรือหลายๆ อย่าง
สำหรับปัญหาสำคัญของประเทศที่เกิดขึ้นจากการเติบโตของบ้านเมือง เนื่องจากจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้น ประชากรที่ต้องการมีที่ดินทำกิน ต้องการมีที่อยู่อาศัย ต้องการอาชีพที่อาจจะไม่ทำให้ผู้หญิงต้องหอบหิ้วความเป็นไทยไปเร่ขายเลี้ยงชีวิตไปทั่วโลกอย่างที่ทำกันมาเพราะผลจากรัฐธรรมนูญฉบับก่อนๆ
และในปัญหาเหล่านี้ ก็คือปัญหาที่ดินที่มีสองลักษณะคือ ที่ดินที่เป็นป่าเป็นเขาที่ช่วยสร้างความอุดมสมบูรณ์ให้แก่ชาติไทย และคนไทยมาตั้งแต่สมัยพันๆ ปีมาแล้ว ที่จะไม่ต้องถูกตัดถูกโค่นโดยเจ้าพ่อ และผู้มีอิทธิพลในภาคต่างๆ ไปลงทุนสร้างอุตสาหกรรมการโค่นไม้ทำลายป่าทั่วประเทศที่ทำกันมาเป็นสิบๆ ปีมาแล้ว เพื่อนำอาไม้ที่มีค่าไปขาย เช่นเดียวกับการยึดเอาที่ดินในป่าที่ถูกทำลายลงเป็นของตนเองโดยไม่คำนึงถึงกฎหมายหรือศีลธรรมใดๆ
รัฐธรรมนูญที่ร่างขึ้นมาและสภาผู้แทนราษฎรที่ซื้อเสียงขายเสียงเลือกตั้งกันมา แม้กระทั่งนายกรัฐมนตรีหรือคณะรัฐบาลทั้งชุดที่ขึ้นมามีอำนาจตามรัฐธรรรมนูญจะไม่ยอมแก้ไขอะไรทั้งสิ้น ทุกคนพร้อมด้วยสมุนบริวารมุ่งหน้าไปทำสิ่งเดียว คือการคอร์รัปชันและการขายชาติบ้านเมือง และนั่งรอการปฏิวัติจากนักการเมืองกลุ่มใหม่
ลูกไทยหลานไทยจำนวนสิบล้านคนอ่านหนังสือไม่ออก เรียนแล้วไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรและไม่มีทางที่จะทำมาหากินอะไรที่ไหน ต้องหันมาเล่นการพนันทางคอมพิวเตอร์กันหมดหรือไม่ก็มุ่งหน้าไปเอาดีทางค้ายาเสพติด และข่มขืนเด็กผู้หญิงเต็มบ้านเต็มเมืองตามความพอใจหรือไม่ก็รวมตัวยกพวกตีกันเพื่อหาทางติดคุกในระยะสั้นเป็นอาชีพ
ภายใต้รัฐธรรมนูญไทยทุกฉบับ ใครจะต้องการทำอะไรก็จะก้มหน้าก้มตาทำกันไป ไม่ว่าจะเป็นการผลาญชาติขายแผ่นดินและเบียดเบียนมนุษย์ด้วยกัน ก็จะไม่มีวันยกเว้น
จะทำกันจนกระทั่งคนอื่นในแผ่นดินทนไม่ได้ ก็หาวิธีขับไล่ไสส่งออกไปเสียเช่นที่กำลังทำอยู่นี้
แล้วก็จะร่างรัฐธรรมนูญขึ้นมาใหม่ เพื่อประกาศว่าเราเป็นประเทศประชาธิปไตย
เอากันเท่านั้น!
ความจริงปัญหาของชาติบ้านเมืองหรือการปกครองนั่นมันไม่เกี่ยวกับคำว่า ประชาธิปไตยหรือไม่ประชาธิปไตยอะไรแม้แต่นิดเดียว หรือไม่เกี่ยวกับรัฐธรรมนูญไม่ว่าจะร่างหรือไม่ร่าง แต่มันจะอยู่ที่คน!!
คนที่ไม่มียางอาย คนที่ขาดหิริโอตตัปปะ คนที่มีศีลธรรมอย่างที่เรามีอยู่ในบ้านเมืองทุกวันนี้ จะไปขุดขนเอารัฐธรรมนูญที่ไหนมาแก้ปัญหาใดๆ มันก็ทำไม่ได้
เพราะถ้าคนมันหน้าด้านหรือไม่มียางอายเสียเท่านั้น ทางที่จะแก้ไขปัญหาบ้านเมืองได้มีทางเดียวเท่านั้นคือ ให้ฟ้ามันผ่าลงมาจนกว่าสัตว์สังคมพวกนี้มันจะวอดวายไปตามกรรมตามเวรของมัน
เช่นเดียวกับรัฐธรรมนูญที่เรากำลังจะร่างกันอยู่ทุกวันนี้ ให้มันทะเลาะกันแสดงอภินิหารกันอย่างไรก็ปล่อยมันเถอะ มันจะไม่เป็นสับปะรดอะไรแก่ใคร ไม่ว่าแก่ผู้คนหรือหมูหมาตัวใดทั้งนั้น!!
อย่าไปสนใจอะไรกับโมฆบุรุษพวกนี้ให้เสียเวลาทำมาหากินต่อไปเลย!