เดลิเมล์ - การสูญเสียความสามารถในการรู้รส อาจเป็นสัญญาณเตือนภัยเบื้องต้นของอาการซึมเศร้า นักวิจัยหวังใช้การค้นพบนี้ เป็นทางลัดสู่การบำบัดผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น
นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยบริสทอล อังกฤษ ระบุว่ารสชาติมีความเชื่อมโยงกับสารเคมีในสมองที่ควบคุมอารมณ์ เมื่อสมองผลิตสารเคมีดังกล่าวน้อยลง ซึ่งเชื่อว่าเกิดขึ้นเมื่อผู้ป่วยมีอาการซึมเศร้านั้น ความสามารถในการรู้รสก็จะลดลงตามไปด้วย
การค้นพบนี้อาจนำไปสู่การพัฒนาชุดทดสอบการรู้รส เพื่อให้แพทย์สามารถวินิจฉัยได้อย่างรวดเร็ว รวมถึงจ่ายยาที่เหมาะสมแก่คนไข้ที่มีอาการซึมเศร้า
ทั้งนี้ นักวิจัยพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างฮอร์โมนเซโรโทนินและนอราดรีนาลีน กับการรับรู้รสชาติ โดยขอให้อาสาสมัครชิมอาหารหลายประเภท และให้คะแนนความสามารถของอาสาสมัครในการบอกรสชาติที่แตกต่าง
หลังจากนั้น อาสาสมัครจะได้รับแจกยาคลายความซึมเศร้า ซึ่งจะกระตุ้นให้สมองผลิตฮอร์โมนทั้งสองชนิดเพิ่มขึ้น ผลปรากฏว่า ระดับฮอร์โมนเซโรโทนินที่เพิ่มขึ้น ช่วยเพิ่มความสามารถในการรับรู้รสหวานและขม ขณะที่ระดับนอราดรีนาลีนที่เพิ่มขึ้น ทำให้อาสาสมัครรับรู้รสขมและรสเปรี้ยวชัดเจนขึ้น
ยาคลายความซึมเศร้าบางตัว อาทิ โปรแซก เพิ่มระดับเซโรโทนิน ส่วนอีโดรแนกซ์เพิ่มระดับนอราดรีนาลีน ขณะที่ยาอื่นๆ ทำให้สารเคมีทั้งสองตัวเพิ่มขึ้น ปัจจุบัน แพทย์ไม่สามารถรู้ได้ว่า ยาตัวไหนได้ผลกับคนไข้ และบ่อยครั้งที่ให้ยาผิดในระยะแรก
นักวิจัยของบริสทอลหวังว่า จะสามารถพัฒนาชุดทดสอบรสชาติสำเร็จภายใน 3-7 ปี เพื่อช่วยปรับปรุงประสิทธิภาพการบำบัดคนไข้โรคซึมเศร้า เนื่องจากจะสามารถรู้ได้ทันทีว่า คนไข้มีปัญหาที่จุดใด
นอกจากนั้น งานวิจัยชิ้นนี้ที่ตีพิมพ์อยู่ในวารสารนิวโรไซนส์ ยังอาจนำไปสู่การบำบัดโรคอื่นๆ เช่น โรคอ้วน
"การที่คนเราเจริญอาหาร อาจเป็นเพราะความสามารถในการรู้รสบกพร่อง ทำให้ต้องกินมากขึ้น ดังนั้น หากแพทย์สามารถแก้ไขปัญหานี้ได้ คนไข้ก็จะกินน้อยลง" ดร.แจน เมลิชาร์ หนึ่งในทีมวิจัยอธิบาย
นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยบริสทอล อังกฤษ ระบุว่ารสชาติมีความเชื่อมโยงกับสารเคมีในสมองที่ควบคุมอารมณ์ เมื่อสมองผลิตสารเคมีดังกล่าวน้อยลง ซึ่งเชื่อว่าเกิดขึ้นเมื่อผู้ป่วยมีอาการซึมเศร้านั้น ความสามารถในการรู้รสก็จะลดลงตามไปด้วย
การค้นพบนี้อาจนำไปสู่การพัฒนาชุดทดสอบการรู้รส เพื่อให้แพทย์สามารถวินิจฉัยได้อย่างรวดเร็ว รวมถึงจ่ายยาที่เหมาะสมแก่คนไข้ที่มีอาการซึมเศร้า
ทั้งนี้ นักวิจัยพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างฮอร์โมนเซโรโทนินและนอราดรีนาลีน กับการรับรู้รสชาติ โดยขอให้อาสาสมัครชิมอาหารหลายประเภท และให้คะแนนความสามารถของอาสาสมัครในการบอกรสชาติที่แตกต่าง
หลังจากนั้น อาสาสมัครจะได้รับแจกยาคลายความซึมเศร้า ซึ่งจะกระตุ้นให้สมองผลิตฮอร์โมนทั้งสองชนิดเพิ่มขึ้น ผลปรากฏว่า ระดับฮอร์โมนเซโรโทนินที่เพิ่มขึ้น ช่วยเพิ่มความสามารถในการรับรู้รสหวานและขม ขณะที่ระดับนอราดรีนาลีนที่เพิ่มขึ้น ทำให้อาสาสมัครรับรู้รสขมและรสเปรี้ยวชัดเจนขึ้น
ยาคลายความซึมเศร้าบางตัว อาทิ โปรแซก เพิ่มระดับเซโรโทนิน ส่วนอีโดรแนกซ์เพิ่มระดับนอราดรีนาลีน ขณะที่ยาอื่นๆ ทำให้สารเคมีทั้งสองตัวเพิ่มขึ้น ปัจจุบัน แพทย์ไม่สามารถรู้ได้ว่า ยาตัวไหนได้ผลกับคนไข้ และบ่อยครั้งที่ให้ยาผิดในระยะแรก
นักวิจัยของบริสทอลหวังว่า จะสามารถพัฒนาชุดทดสอบรสชาติสำเร็จภายใน 3-7 ปี เพื่อช่วยปรับปรุงประสิทธิภาพการบำบัดคนไข้โรคซึมเศร้า เนื่องจากจะสามารถรู้ได้ทันทีว่า คนไข้มีปัญหาที่จุดใด
นอกจากนั้น งานวิจัยชิ้นนี้ที่ตีพิมพ์อยู่ในวารสารนิวโรไซนส์ ยังอาจนำไปสู่การบำบัดโรคอื่นๆ เช่น โรคอ้วน
"การที่คนเราเจริญอาหาร อาจเป็นเพราะความสามารถในการรู้รสบกพร่อง ทำให้ต้องกินมากขึ้น ดังนั้น หากแพทย์สามารถแก้ไขปัญหานี้ได้ คนไข้ก็จะกินน้อยลง" ดร.แจน เมลิชาร์ หนึ่งในทีมวิจัยอธิบาย