“การเมืองไทย มันถึงเวลาที่จะหวังอะไรจากมันไม่ได้แล้ว ปล่อยมันเถอะ เราไม่รู้ว่าจะอยู่กันไปได้อีกกี่วัน”
เขามาส่งผมที่สถานีรถไฟหาดใหญ่คล้ายๆ กับว่าเราจะไม่ได้พบกันอีกในชีวิตนี้ สายตาของเขาไม่โศกสลดหรือเสียอกเสียใจอะไรที่เพื่อนเก่าอย่างผมซึ่งมาพบกันหลังจากหายไปนานเป็นเวลากว่า 20 ปี นอกจากจะมองหน้าด้วยสายตาเย็นชา และสั่งเป็นคำสุดท้ายว่าอย่าเดินทางไป 3 จังหวัดภาคใต้อีกเป็นอันขาด “คนที่มาที่นี่ เขามาหาที่ตายกันทั้งนั้น อย่าไปหวังว่ารัฐบาลไทยมันเก่งกว่าวัวควายที่นี่”
เขาชื่อหลีหรือผมเรียกเขาว่าอ้ายหลี อ้ายหลีเป็นคนไทยมุสลิมโดยกำเนิด การศึกษาของเขาเกิดจากความมีอายุที่รู้จักคิด และพยายามทำความเข้าใจทุกอย่างในโลกที่เขารู้ สมัยที่ผมยังวัยรุ่นและเดินทางมานราธิวาส เขาทำตัวเป็นเพื่อนและให้ความรู้ความเข้าใจอะไรผมมากเกี่ยวกับชีวิตคนภาคใต้ เขาเป็นคนพาผมไปพบใครต่อใครที่เขารู้จักอย่างดี เฉพาะอย่างยิ่งคอมมิวนิสต์ไทยและมลายูที่นั่งกินกาแฟคุยกันริมถนนบางแห่งในนราธิวาสสมัยนั้น
“กูส่งมันไปเรียนหนังสือที่ปากีสถานหลายปีมาแล้ว” เขาพูดถึงลูกชายคนโตของเขาซึ่งผมรู้จักมาตั้งแต่มันอายุไม่กี่ขวบ “เดี๋ยวนี้คนมุสลิมในภาคใต้ที่มีเงินจะต้องส่งลูกไปเรียนศาสนาในปากีสถานกันทั้งนั้น”
มันพูดกับผมสั้นๆ เพียงแค่นั้น เพราะรู้อะไรไปมากก็ช่วยอะไรกันไม่ได้ แต่ผมก็เข้าใจเอาทีหลังว่ามันไปอยู่กับกลุ่มอัลกออิดะห์ของบิน ลาดินที่นั่น เรียนวิชาการศาสนาและเรียนเกี่ยวกับสงครามจรยุทธ์ในสำนักงานอัลกออิดะห์อีกด้วย เพื่อว่าจะมีประโยชน์อย่างน้อยก็สามารถจะหางานทำได้ง่ายทุกแห่งในประเทศที่ประชาชนมุสลิมต้องการต่อสู้กับการกดขี่
อ้ายหลีบอกกับผมว่า “อย่าไปห่วงมัน ลูกชายกูมันหาทางออกของมันเอง”
สมัยนั้น เป็นสมัยที่คอมมิวนิสต์จากจีนแดงแพร่เข้ามาสู่มลายู การตื่นตัวในเรื่องเชื้อชาติอิสรภาพของประชาชนต่างๆ คุขึ้นทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นโจรจีนมลายู โจรแบ่งแยกดินแดน เฉพาะกลุ่มที่สำคัญที่สุดก็คือคอมมิวนิสต์จีน คอมมิวนิสต์ไทยทุกคอมมิวนิสต์จะเดินสวนกันอยู่ทั่วไป ตั้งแต่นครศรีธรรมราชจนกระทั่งถึงมลายู กัวลาลัมเปอร์
แต่มีความอัศจรรย์อย่างมากอยู่อย่างหนึ่งไม่ว่านักต่อสู้ที่เดินสวนกันอยู่ในภาคใต้เหล่านี้จะมีภาระหน้าที่หรือมีอะไรอยู่ในใจ มีปืนอยู่บนบ่าก็ตาม ก็จะไม่มีเสียงปืนดังขึ้นแม้แต่นัดเดียวไม่ว่าที่ไหน
ไม่มีข่าววุ่นวายว่าเที่ยวฆ่าพระ ยิงตำรวจทหารกันสนุกสนานเหมือนทุกวันนี้
ประชาชนทุกจังหวัดไม่ว่าใครจะไปที่ไหนหรืออยู่ที่ไหนไม่มีอะไรที่จะทำให้ต้องขนลุกขนพองไปชั่วชีวิตเหมือนคนใน 3 จังหวัดภาคใต้เวลานี้
มันเกิดอะไรขึ้นในบ้านเมืองของเราทุกวันนี้?
ผู้ที่มีอำนาจปกครองป้องกันประชาชนก็เป็นคนเหมือนชนชั้นปกครองสมัยก่อน มีความเป็นคนอยู่ในตัวเองเหมือนกัน แต่ก็อะไรเล่าที่เป็นสาเหตุให้เกิดเหตุการณ์ที่แตกต่างกันถึงขนาดนั้น
คนไทยทุกคนจะต้องกล้ายอมรับว่าบ้านเมืองของเราที่รับผิดชอบโดยหน้าที่ และโดยอำนาจที่รับมอบหมายจากประชาชน เป็นมนุษย์เลวทรามต่ำช้าที่สุดในการเกิดมาเป็นคนและต้องอยู่ร่วมกับคนอื่น
ในฐานะที่จะต้องเป็นผู้นำและเป็นตัวอย่างคนและในสังคมที่ตนรับผิดชอบ
ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา เรามีการปกครองในระบอบประชาธิปไตย โดยมีคนมาจากการเลือกตั้งสกปรกบ้างหรือมาจากเผด็จการบ้าง ในบรรดาผู้นำและผู้มีอำนาจในบ้านเมืองพวกนั้น ได้ร่วมกันประพฤติและสร้างวัฒนธรรมชั่วร้ายในสังคมชนิดที่ชั่วร้ายที่สุดวัฒนธรรมหนึ่ง นั่นคือวัฒนธรรมคอร์รัปชันทั้งทางด้านพฤติกรรมและวัตถุที่สะสมกันมาจนกระทั่งไม่สามารถจะเช็ดล้างออกไปจากสันดานและเจริญเพิ่มพูนมากขึ้น จนกระทั่งเชื่อกันว่าเกิดมาเป็นคนไทยแล้วจะต้องทำกันอย่างนั้นเป็นเรื่องธรรมดาไป
ไม่กี่ปีที่ผ่านมาจนกระทั่งปัจจุบันนี้ สังคมไทยได้ยอมลงมือกระทำความชั่วร้ายและยอมรับจากสังคมทุกประการ ตั้งแต่ค่านายหน้าเป็นแสนๆ ล้าน แม่น้ำลำธารป่าเขาลำเนาไพรถูกโค่นล้มทำลายแทบไม่มีเหลือ แผ่นดินเป็นหมื่นๆ แสนๆ ไร่ถูกปล้นและหลอกลวงเอาไปขายให้ต่างชาติ แม้แต่ธนาคารของชาติของคนไทยจำนวนไม่กี่สิบแห่งถูกนำไปขายให้ต่างชาติไม่มีอะไรเหลือ
เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนที่ผมเกิดมาและอยู่ในแผ่นดินนี้ คนไทยจะไม่ต้องยุ่งยากกับเรื่องชั่วช้าเหล่านี้หรือจะไม่ได้ยินเรื่องราวเหล่านี้ว่ามันอยู่ที่ไหน
แต่ทุกวันนี้ อย่าไปหวังอะไรกับมัน
มันยืนยันและถูกสาปแช่งว่าการเมืองไทยทุกวันนี้เป็นการเมืองที่ไม่มีกฎเกณฑ์ที่จะพึงยึดถือได้ การเมืองไทยทุกวันนี้เป็นการเมืองที่ใครมีโอกาสมีอำนาจ และมีผลประโยชน์ก็ยึดถือเอาเป็นหลักเกณฑ์ที่ตนจะต้องยึดถือ และก็ถือว่าเป็นความถูกต้อง อ้างความถูกต้องเป็นหลักในการที่จะตบหูตบตาประชาชนหรือปล้นชาติประชาชน
และต่อไปข้างหน้าเรากำลังร่วมมือกันหลอกลวงประชาชน นั่นคือจัดการให้มีการเลือกตั้งขึ้นมาใหม่เพื่อให้มีรัฐธรรมนูญที่ถูกต้อง ให้มีสภาซื้อขายนักการเมืองถูกต้องตามกฎหมาย และการหลอกลวงคดโกงประชาชน ทั้งหมดอาศัยเงินและสันดานชั่วเป็นเครื่องมือ
มีนักการเมืองและพรรคการเมืองหลายพรรคพร้อมที่จะเข้ามาสำแดงอภินิหารทางการเมืองในขบวนการเมืองสารพัดชั่วในคราวนี้
เท่าที่มีการเมืองนักการเมืองกำลังฟาดหัวฟาดหางสำแดงอภินิหารกันอยู่ในตลาดการเมืองทุกวันนี้ เราน่าจะพิจารณาความเป็นไปได้ของการเมือง และพรรคการเมืองว่าจะมีทางนำการเมืองมาใช้ในประเทศชาติยามนี้ได้อย่างไร
เราจะเริ่มต้นทำงานการเมืองกันใหม่ภายในไม่กี่วันข้างหน้านี้ จากสิ่งแวดล้อมและจากสถานการณ์ทั้งหมดที่พอจะสรุปรวมมาบอกกล่าวกันได้ เราน่าจะต้องพูดกันเพื่อให้เกิดความผิดพลาดน้อยที่สุดในวันหน้า เราจะหาหลักเกณฑ์อะไรมาพิจารณา
นั่นคือปัญหาของทุกคนที่สนใจการเมืองยุคใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้
หลักเกณฑ์ประการแรกสำหรับพิจารณารูปร่างสัณฐานหรือความดีความเลวของการเมืองของไทยเคยมีมาแล้ว และจะต้องมีอีกต่อไปนั่นคือ การเมืองไทยเป็นการเมืองที่ต้องขึ้นกับเงิน
นักการเมืองเป็นจำนวนร้อยๆ ที่ถือว่าเป็นมนุษย์ที่เกิดมารับใช้ประเทศชาติประชาชนในทางการเมืองต่อไปโดยจะเริ่มต้นกันด้วยการเลือกตั้ง
การเลือกตั้งหรือการลงทุนใดๆ ก็ตามในภารกิจนี้จะต้องซื้อด้วยเงิน
เพราะฉะนั้น การเมืองของเราที่เริ่มต้นกันใหม่อีกไม่กี่วันข้างหน้า ทุกอย่างต้องลงทุนด้วยเงินทั้งสิ้น
คนที่จะเข้ามาเป็นนักการเมืองด้วยความรักชาติไม่ว่าจะปาฏิหาริย์มาจากไหนจะสามารถซื้อขายกันได้ด้วยเงินทั้งสิ้น
เช่นเดียวกับการเมืองที่ผ่านมาแล้ว และกำลังดำเนินอยู่ทั่วประเทศไทยในขณะนี้ เงินตัวเดียวจะเป็นตัวตัดสินชี้ขาด
การซื้อเสียงนักการเมืองมีวิธีซื้อเหมือนการซื้อผักปลาในตลาดทั่วไปประการหนึ่ง อีกประการหนึ่งอาจจะมีตัวแทนของนักการเมืองหรือพรรคการเมืองที่เรียกกันว่าคณะกรรมการ กกต.หรือคณะกรรมการการเลือกตั้งที่มีหน้าที่จัดการเลือกตั้งทุกจังหวัด เจ้าหน้าที่ กกต. กลางนี้มีหน้าที่พิจารณาตัดสินว่าการซื้อเสียงหรือซื้อนักการเมืองนั้นจะซื้อที่ไหนหรือซื้อได้อย่างไร
ไม่ต้องยุ่งยากอะไร เพราะมันมีแบบแผนมาแล้วจากการเลือกตั้งที่ผ่านมาในรัฐบาลที่แล้ว เพราะมีการซื้อกันมาแล้วเป็นธรรมเนียมของการเมืองไทย ไม่เพียงแต่จะซื้อเสียงเลือกตั้งตามธรรมเนียมเท่านั้น การจะจัดตั้งรัฐบาลหรืออยากได้ตำแหน่งอะไรก็ตามสามารถใช้เงินซื้อนักการเมืองให้สนับสนุนได้อย่างไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงเ พราะมีตัวอย่างที่ทำกันมาแล้วว่าพรรคการเมืองที่สามารถจะมีโอกาสควบคุมหรือได้รับการจัดตั้งรัฐบาลได้นั้น จะต้องได้รับการสนับสนุนจากนักการเมืองที่สามารถซื้อเสียงได้ทั้งนั้น
นักการเมืองพวกนี้จะอยู่ทั้งสภาสูงและสภาต่ำ
การยกมือสนับสนุนในการเป็นรัฐบาลหรือความสะดวกในการที่นักการเมืองคนใดจะโกงบ้านโกงเมืองหรือปล้นบ้านปล้นเมืองที่ทำกันอยู่นี้ นักการเมืองชั่วทุกคนไม่จำเป็นต้องมีตำแหน่งพิเศษหรือวาสนามากหรือน้อย เพียงแต่ขายเสียงสนับสนุนก็รวยไปเป็นร้อยๆชาติแล้ว
เพราะฉะนั้น การเป็นนักการเมืองของคนไทยนั้น ต้องหมายถึงว่าจะต้องเข้าไปงาบอย่างขนาดหนักไปด้วย
จะเล่นการเมืองกันด้วยความซื่อสัตย์สุจริตจะมีไม่ได้
ตอนนี้ มีนักการเมืองหลายพรรคที่กำลังทุ่มเทเงินทองจำนวนเป็นพันๆ ล้านบาท แจกประชาชนไปทั่วประเทศ แม้แต่จักรยานเป็นหมื่นๆ คันสำหรับเอาใจนักเรียนและอื่นๆ ก็นำไปแจกกันอย่างไม่อั้น โดยไม่มีใครขัดแย้งแม้ว่าจะผิดกฎหมายบ้านเมืองก็ตาม จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น กฎหมายจะไม่ทำอะไรเมื่อนักการเมืองจะกระทำการชั่วร้ายประการใด ก็จำเป็นต้องยอมและร่วมมือด้วยเพราะก็จะได้ค่าจ้างหรือค่าปิดปากอีกเหมือนกัน
มีคนชอบพูดและสงสัยกันว่า ต่อไปนี้พรรคไหนจะเป็นรัฐบาลและใครจะเป็นนายกรัฐมนตรี
พรรคไทยรักไทยจะขึ้นมาเป็นรัฐบาลต่ออีกหรือไม่ ถ้าพรรคไทยรักไทยได้จัดตั้งรัฐบาลอีกครั้งหนึ่งจะอยู่ได้นานสักเท่าไร นั่นเป็นความสงสัยของคนหลายคนที่จะได้ยินกันอยู่ทั่วไป
แต่บางคนก็เห็นด้วยว่า น่าจะเป็นพรรคประชาธิปัตย์ เพราะไม่มีคนอื่นหรือไม่มีพรรคอื่นจะมีประสบการณ์ในการจะมาทำงานที่ว่านี้ แต่ผมก็ยังไม่เชื่ออยู่ดี 60 ปีสำหรับการตั้งพรรคนี้และเป็นรัฐบาลก็หลายสิบครั้ง แต่ไม่เคยทำอะไรที่ประทับใจประชาชนมาก่อนแม้แต่เรื่องเดียว เฉพาะอย่างยิ่งการคอร์รัปชัน พรรคนี้จะมีข่าวอยู่มากบ้างน้อยบ้าง เฉพาะอย่างยิ่งกรณีการเงินในปี พ.ศ. 2540 หรือกรณี ศปร.นั้น แก้ตัวอย่างไรมันก็ไม่ได้บอกว่าพรรคนี้มีความสามารถในการจะพัฒนาบ้านเมืองให้ดีไปกว่าเก่า
ผมก็ยังมองเห็นอยู่ว่า ไม่น่าจะรีบร้อนที่จะไปต่อสู้กู้ชาติให้พังอีก
ปล่อยมันไปเถอะ อย่าไปหวังอะไรกับการเมืองไทย!!
เขามาส่งผมที่สถานีรถไฟหาดใหญ่คล้ายๆ กับว่าเราจะไม่ได้พบกันอีกในชีวิตนี้ สายตาของเขาไม่โศกสลดหรือเสียอกเสียใจอะไรที่เพื่อนเก่าอย่างผมซึ่งมาพบกันหลังจากหายไปนานเป็นเวลากว่า 20 ปี นอกจากจะมองหน้าด้วยสายตาเย็นชา และสั่งเป็นคำสุดท้ายว่าอย่าเดินทางไป 3 จังหวัดภาคใต้อีกเป็นอันขาด “คนที่มาที่นี่ เขามาหาที่ตายกันทั้งนั้น อย่าไปหวังว่ารัฐบาลไทยมันเก่งกว่าวัวควายที่นี่”
เขาชื่อหลีหรือผมเรียกเขาว่าอ้ายหลี อ้ายหลีเป็นคนไทยมุสลิมโดยกำเนิด การศึกษาของเขาเกิดจากความมีอายุที่รู้จักคิด และพยายามทำความเข้าใจทุกอย่างในโลกที่เขารู้ สมัยที่ผมยังวัยรุ่นและเดินทางมานราธิวาส เขาทำตัวเป็นเพื่อนและให้ความรู้ความเข้าใจอะไรผมมากเกี่ยวกับชีวิตคนภาคใต้ เขาเป็นคนพาผมไปพบใครต่อใครที่เขารู้จักอย่างดี เฉพาะอย่างยิ่งคอมมิวนิสต์ไทยและมลายูที่นั่งกินกาแฟคุยกันริมถนนบางแห่งในนราธิวาสสมัยนั้น
“กูส่งมันไปเรียนหนังสือที่ปากีสถานหลายปีมาแล้ว” เขาพูดถึงลูกชายคนโตของเขาซึ่งผมรู้จักมาตั้งแต่มันอายุไม่กี่ขวบ “เดี๋ยวนี้คนมุสลิมในภาคใต้ที่มีเงินจะต้องส่งลูกไปเรียนศาสนาในปากีสถานกันทั้งนั้น”
มันพูดกับผมสั้นๆ เพียงแค่นั้น เพราะรู้อะไรไปมากก็ช่วยอะไรกันไม่ได้ แต่ผมก็เข้าใจเอาทีหลังว่ามันไปอยู่กับกลุ่มอัลกออิดะห์ของบิน ลาดินที่นั่น เรียนวิชาการศาสนาและเรียนเกี่ยวกับสงครามจรยุทธ์ในสำนักงานอัลกออิดะห์อีกด้วย เพื่อว่าจะมีประโยชน์อย่างน้อยก็สามารถจะหางานทำได้ง่ายทุกแห่งในประเทศที่ประชาชนมุสลิมต้องการต่อสู้กับการกดขี่
อ้ายหลีบอกกับผมว่า “อย่าไปห่วงมัน ลูกชายกูมันหาทางออกของมันเอง”
สมัยนั้น เป็นสมัยที่คอมมิวนิสต์จากจีนแดงแพร่เข้ามาสู่มลายู การตื่นตัวในเรื่องเชื้อชาติอิสรภาพของประชาชนต่างๆ คุขึ้นทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นโจรจีนมลายู โจรแบ่งแยกดินแดน เฉพาะกลุ่มที่สำคัญที่สุดก็คือคอมมิวนิสต์จีน คอมมิวนิสต์ไทยทุกคอมมิวนิสต์จะเดินสวนกันอยู่ทั่วไป ตั้งแต่นครศรีธรรมราชจนกระทั่งถึงมลายู กัวลาลัมเปอร์
แต่มีความอัศจรรย์อย่างมากอยู่อย่างหนึ่งไม่ว่านักต่อสู้ที่เดินสวนกันอยู่ในภาคใต้เหล่านี้จะมีภาระหน้าที่หรือมีอะไรอยู่ในใจ มีปืนอยู่บนบ่าก็ตาม ก็จะไม่มีเสียงปืนดังขึ้นแม้แต่นัดเดียวไม่ว่าที่ไหน
ไม่มีข่าววุ่นวายว่าเที่ยวฆ่าพระ ยิงตำรวจทหารกันสนุกสนานเหมือนทุกวันนี้
ประชาชนทุกจังหวัดไม่ว่าใครจะไปที่ไหนหรืออยู่ที่ไหนไม่มีอะไรที่จะทำให้ต้องขนลุกขนพองไปชั่วชีวิตเหมือนคนใน 3 จังหวัดภาคใต้เวลานี้
มันเกิดอะไรขึ้นในบ้านเมืองของเราทุกวันนี้?
ผู้ที่มีอำนาจปกครองป้องกันประชาชนก็เป็นคนเหมือนชนชั้นปกครองสมัยก่อน มีความเป็นคนอยู่ในตัวเองเหมือนกัน แต่ก็อะไรเล่าที่เป็นสาเหตุให้เกิดเหตุการณ์ที่แตกต่างกันถึงขนาดนั้น
คนไทยทุกคนจะต้องกล้ายอมรับว่าบ้านเมืองของเราที่รับผิดชอบโดยหน้าที่ และโดยอำนาจที่รับมอบหมายจากประชาชน เป็นมนุษย์เลวทรามต่ำช้าที่สุดในการเกิดมาเป็นคนและต้องอยู่ร่วมกับคนอื่น
ในฐานะที่จะต้องเป็นผู้นำและเป็นตัวอย่างคนและในสังคมที่ตนรับผิดชอบ
ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา เรามีการปกครองในระบอบประชาธิปไตย โดยมีคนมาจากการเลือกตั้งสกปรกบ้างหรือมาจากเผด็จการบ้าง ในบรรดาผู้นำและผู้มีอำนาจในบ้านเมืองพวกนั้น ได้ร่วมกันประพฤติและสร้างวัฒนธรรมชั่วร้ายในสังคมชนิดที่ชั่วร้ายที่สุดวัฒนธรรมหนึ่ง นั่นคือวัฒนธรรมคอร์รัปชันทั้งทางด้านพฤติกรรมและวัตถุที่สะสมกันมาจนกระทั่งไม่สามารถจะเช็ดล้างออกไปจากสันดานและเจริญเพิ่มพูนมากขึ้น จนกระทั่งเชื่อกันว่าเกิดมาเป็นคนไทยแล้วจะต้องทำกันอย่างนั้นเป็นเรื่องธรรมดาไป
ไม่กี่ปีที่ผ่านมาจนกระทั่งปัจจุบันนี้ สังคมไทยได้ยอมลงมือกระทำความชั่วร้ายและยอมรับจากสังคมทุกประการ ตั้งแต่ค่านายหน้าเป็นแสนๆ ล้าน แม่น้ำลำธารป่าเขาลำเนาไพรถูกโค่นล้มทำลายแทบไม่มีเหลือ แผ่นดินเป็นหมื่นๆ แสนๆ ไร่ถูกปล้นและหลอกลวงเอาไปขายให้ต่างชาติ แม้แต่ธนาคารของชาติของคนไทยจำนวนไม่กี่สิบแห่งถูกนำไปขายให้ต่างชาติไม่มีอะไรเหลือ
เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนที่ผมเกิดมาและอยู่ในแผ่นดินนี้ คนไทยจะไม่ต้องยุ่งยากกับเรื่องชั่วช้าเหล่านี้หรือจะไม่ได้ยินเรื่องราวเหล่านี้ว่ามันอยู่ที่ไหน
แต่ทุกวันนี้ อย่าไปหวังอะไรกับมัน
มันยืนยันและถูกสาปแช่งว่าการเมืองไทยทุกวันนี้เป็นการเมืองที่ไม่มีกฎเกณฑ์ที่จะพึงยึดถือได้ การเมืองไทยทุกวันนี้เป็นการเมืองที่ใครมีโอกาสมีอำนาจ และมีผลประโยชน์ก็ยึดถือเอาเป็นหลักเกณฑ์ที่ตนจะต้องยึดถือ และก็ถือว่าเป็นความถูกต้อง อ้างความถูกต้องเป็นหลักในการที่จะตบหูตบตาประชาชนหรือปล้นชาติประชาชน
และต่อไปข้างหน้าเรากำลังร่วมมือกันหลอกลวงประชาชน นั่นคือจัดการให้มีการเลือกตั้งขึ้นมาใหม่เพื่อให้มีรัฐธรรมนูญที่ถูกต้อง ให้มีสภาซื้อขายนักการเมืองถูกต้องตามกฎหมาย และการหลอกลวงคดโกงประชาชน ทั้งหมดอาศัยเงินและสันดานชั่วเป็นเครื่องมือ
มีนักการเมืองและพรรคการเมืองหลายพรรคพร้อมที่จะเข้ามาสำแดงอภินิหารทางการเมืองในขบวนการเมืองสารพัดชั่วในคราวนี้
เท่าที่มีการเมืองนักการเมืองกำลังฟาดหัวฟาดหางสำแดงอภินิหารกันอยู่ในตลาดการเมืองทุกวันนี้ เราน่าจะพิจารณาความเป็นไปได้ของการเมือง และพรรคการเมืองว่าจะมีทางนำการเมืองมาใช้ในประเทศชาติยามนี้ได้อย่างไร
เราจะเริ่มต้นทำงานการเมืองกันใหม่ภายในไม่กี่วันข้างหน้านี้ จากสิ่งแวดล้อมและจากสถานการณ์ทั้งหมดที่พอจะสรุปรวมมาบอกกล่าวกันได้ เราน่าจะต้องพูดกันเพื่อให้เกิดความผิดพลาดน้อยที่สุดในวันหน้า เราจะหาหลักเกณฑ์อะไรมาพิจารณา
นั่นคือปัญหาของทุกคนที่สนใจการเมืองยุคใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้
หลักเกณฑ์ประการแรกสำหรับพิจารณารูปร่างสัณฐานหรือความดีความเลวของการเมืองของไทยเคยมีมาแล้ว และจะต้องมีอีกต่อไปนั่นคือ การเมืองไทยเป็นการเมืองที่ต้องขึ้นกับเงิน
นักการเมืองเป็นจำนวนร้อยๆ ที่ถือว่าเป็นมนุษย์ที่เกิดมารับใช้ประเทศชาติประชาชนในทางการเมืองต่อไปโดยจะเริ่มต้นกันด้วยการเลือกตั้ง
การเลือกตั้งหรือการลงทุนใดๆ ก็ตามในภารกิจนี้จะต้องซื้อด้วยเงิน
เพราะฉะนั้น การเมืองของเราที่เริ่มต้นกันใหม่อีกไม่กี่วันข้างหน้า ทุกอย่างต้องลงทุนด้วยเงินทั้งสิ้น
คนที่จะเข้ามาเป็นนักการเมืองด้วยความรักชาติไม่ว่าจะปาฏิหาริย์มาจากไหนจะสามารถซื้อขายกันได้ด้วยเงินทั้งสิ้น
เช่นเดียวกับการเมืองที่ผ่านมาแล้ว และกำลังดำเนินอยู่ทั่วประเทศไทยในขณะนี้ เงินตัวเดียวจะเป็นตัวตัดสินชี้ขาด
การซื้อเสียงนักการเมืองมีวิธีซื้อเหมือนการซื้อผักปลาในตลาดทั่วไปประการหนึ่ง อีกประการหนึ่งอาจจะมีตัวแทนของนักการเมืองหรือพรรคการเมืองที่เรียกกันว่าคณะกรรมการ กกต.หรือคณะกรรมการการเลือกตั้งที่มีหน้าที่จัดการเลือกตั้งทุกจังหวัด เจ้าหน้าที่ กกต. กลางนี้มีหน้าที่พิจารณาตัดสินว่าการซื้อเสียงหรือซื้อนักการเมืองนั้นจะซื้อที่ไหนหรือซื้อได้อย่างไร
ไม่ต้องยุ่งยากอะไร เพราะมันมีแบบแผนมาแล้วจากการเลือกตั้งที่ผ่านมาในรัฐบาลที่แล้ว เพราะมีการซื้อกันมาแล้วเป็นธรรมเนียมของการเมืองไทย ไม่เพียงแต่จะซื้อเสียงเลือกตั้งตามธรรมเนียมเท่านั้น การจะจัดตั้งรัฐบาลหรืออยากได้ตำแหน่งอะไรก็ตามสามารถใช้เงินซื้อนักการเมืองให้สนับสนุนได้อย่างไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงเ พราะมีตัวอย่างที่ทำกันมาแล้วว่าพรรคการเมืองที่สามารถจะมีโอกาสควบคุมหรือได้รับการจัดตั้งรัฐบาลได้นั้น จะต้องได้รับการสนับสนุนจากนักการเมืองที่สามารถซื้อเสียงได้ทั้งนั้น
นักการเมืองพวกนี้จะอยู่ทั้งสภาสูงและสภาต่ำ
การยกมือสนับสนุนในการเป็นรัฐบาลหรือความสะดวกในการที่นักการเมืองคนใดจะโกงบ้านโกงเมืองหรือปล้นบ้านปล้นเมืองที่ทำกันอยู่นี้ นักการเมืองชั่วทุกคนไม่จำเป็นต้องมีตำแหน่งพิเศษหรือวาสนามากหรือน้อย เพียงแต่ขายเสียงสนับสนุนก็รวยไปเป็นร้อยๆชาติแล้ว
เพราะฉะนั้น การเป็นนักการเมืองของคนไทยนั้น ต้องหมายถึงว่าจะต้องเข้าไปงาบอย่างขนาดหนักไปด้วย
จะเล่นการเมืองกันด้วยความซื่อสัตย์สุจริตจะมีไม่ได้
ตอนนี้ มีนักการเมืองหลายพรรคที่กำลังทุ่มเทเงินทองจำนวนเป็นพันๆ ล้านบาท แจกประชาชนไปทั่วประเทศ แม้แต่จักรยานเป็นหมื่นๆ คันสำหรับเอาใจนักเรียนและอื่นๆ ก็นำไปแจกกันอย่างไม่อั้น โดยไม่มีใครขัดแย้งแม้ว่าจะผิดกฎหมายบ้านเมืองก็ตาม จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น กฎหมายจะไม่ทำอะไรเมื่อนักการเมืองจะกระทำการชั่วร้ายประการใด ก็จำเป็นต้องยอมและร่วมมือด้วยเพราะก็จะได้ค่าจ้างหรือค่าปิดปากอีกเหมือนกัน
มีคนชอบพูดและสงสัยกันว่า ต่อไปนี้พรรคไหนจะเป็นรัฐบาลและใครจะเป็นนายกรัฐมนตรี
พรรคไทยรักไทยจะขึ้นมาเป็นรัฐบาลต่ออีกหรือไม่ ถ้าพรรคไทยรักไทยได้จัดตั้งรัฐบาลอีกครั้งหนึ่งจะอยู่ได้นานสักเท่าไร นั่นเป็นความสงสัยของคนหลายคนที่จะได้ยินกันอยู่ทั่วไป
แต่บางคนก็เห็นด้วยว่า น่าจะเป็นพรรคประชาธิปัตย์ เพราะไม่มีคนอื่นหรือไม่มีพรรคอื่นจะมีประสบการณ์ในการจะมาทำงานที่ว่านี้ แต่ผมก็ยังไม่เชื่ออยู่ดี 60 ปีสำหรับการตั้งพรรคนี้และเป็นรัฐบาลก็หลายสิบครั้ง แต่ไม่เคยทำอะไรที่ประทับใจประชาชนมาก่อนแม้แต่เรื่องเดียว เฉพาะอย่างยิ่งการคอร์รัปชัน พรรคนี้จะมีข่าวอยู่มากบ้างน้อยบ้าง เฉพาะอย่างยิ่งกรณีการเงินในปี พ.ศ. 2540 หรือกรณี ศปร.นั้น แก้ตัวอย่างไรมันก็ไม่ได้บอกว่าพรรคนี้มีความสามารถในการจะพัฒนาบ้านเมืองให้ดีไปกว่าเก่า
ผมก็ยังมองเห็นอยู่ว่า ไม่น่าจะรีบร้อนที่จะไปต่อสู้กู้ชาติให้พังอีก
ปล่อยมันไปเถอะ อย่าไปหวังอะไรกับการเมืองไทย!!