ผมต้องขออภัยท่านผู้อ่านคอลัมน์ “คิดถึงเมืองไทย” วันที่ 19 มิถุนายน 2549 เพราะเกิดความผิดพลาดทางเทคนิค ทำให้ท่านได้อ่านต้นฉบับที่ยังมิได้ปรับปรุงของ “กำนันโต้ง ณ โคราช” โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตอนสุดท้ายที่เป็นภาษาอังกฤษทั้งดุ้น เดี๋ยวท่านผู้อ่านจะเหมาว่าผมเหมือนใครคนหนึ่งที่ชอบอวดภาษาอังกฤษเสียเหลือเกิน
เรื่องมันเป็นหยั่งงี้ครับ เวลาผมได้รับต้นฉบับจากเพื่อนๆ ที่ส่งมาขอความเห็น ผมก็ให้ความเห็นไป เพื่อให้เจ้าตัวนำไปปรับปรุงและนำส่ง นสพ.ด้วยตนเอง แต่คราวนี้ เนื่องจากเวลาจำกัด เพราะประจวบเหมาะกับเวลาที่ศาลจะพิจารณาคำฟ้องทักษิณในวันที่ 19 มิถุนายน พอดี จึงส่งต้นฉบับคืนไปทั้งต้นฉบับเดิมและต้นฉบับที่ปรับปรุงแล้วพร้อมกัน
ก็คงไม่เสียหายมากนักนะครับ คิดอีกอย่าง ก็ดีเสียอีก จะได้รู้ว่าการกระทำความผิดหรือบกพร่องเป็นวิสัยของปุถุชน หากรู้จักปรับปรุงแก้ไขทุกอย่างก็จะเรียบร้อย ไม่ใช่เดินหน้าโกหกต่อ วันนี้เราจึงมีโอกาสมาพูดถึงเรื่องทักษิณโกหกกันอีกครั้ง ครั้งต่อไป การจับโกหกทักษิณจะเป็นภาระของกำนันโต้ง มิใช่ของผมและมิใช่อยู่ในคอลัมน์ “คิดถึงเมืองไทย”
ขอยกบทความตอนท้ายที่ปรับปรุงจากภาษาอังกฤษทั้งดุ้นมาให้พวกเราอ่านเสียก่อน ดังนี้
*****“ผู้เขียนอยากให้สมาชิก 20 ล้านของพรรคไทยรักไทย และชมรมคนรักทักษิณพากันไปสวดมนต์ภาวนาช่วยทักษิณ และไปฟังการพิจารณาของศาล ณ ศาลอาญาใต้ สนามหลวง ในวันที่ 19 มิถุนายน 2549 นี้ ให้มากๆ จะได้พากันทราบข้อเท็จจริงว่าทักษิณได้ถูกตัดสินว่าโกหกศาลไปแล้วถึง 8 ศาล คือ 3 ศาลในคดีเช็ค และ 5 ศาลในคดีที่ฝรั่งฟ้องกลับ และกำลังจะทำสถิติเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามนิสัย “บกพร่องโดยสุจริต” ของเขา
ผู้เขียนมองเห็นอีก 2 จุดที่น่าจะตรวจสอบนอกศาล นั่นก็คือ (1) จำนวนสมาชิกพรรค 20 ล้านเป็นความจริงหรือไม่ หรือเป็นเพียงการขโมยบัตรมาทำตัวเลขเพื่อขอเงินอุดหนุนจาก กกต. และ (2) นอกจากคดีซุกหุ้น : ซึ่งทักษิณรอดตัวไปอย่างหวุดหวิด น่าจะสันนิษฐานได้หรือไม่ว่ามีการ ซุกคดี อีกเป็นจำนวนมากทั้งในและนอกประเทศไทยตั้งแต่ปี 1994 หรือ 2537 เป็นต้นมา ถ้าหากไม่มีการ ซุกคดี หรือมีการรายงานข้อเท็จจริงโดยไม่ปิดบังหรือแจ้งความเท็จ หรือเป็นความบกพร่องของเลขาธิการคณะรัฐมนตรีในการตรวจสอบคุณสมบัติบุคคลที่ได้รับการเสนอชื่อให้เป็นรัฐมนตรีแล้ว ทักษิณอาจจะไม่มีสิทธิเป็นรัฐมนตรีในครั้งแรก ตอนที่เขาเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2537 ในโควตาพรรคพลังธรรม
ถ้าทักษิณไม่ได้เป็นรัฐมนตรีในตอนนั้น เขาอาจจะไม่มีโอกาสเป็นนายกรัฐ มนตรีเลยก็ได้
ในวันที่ 20 เมษายน ค.ศ. 1994 (พ.ศ. 2537) ก่อนที่ทักษิณจะขึ้นเป็นรัฐมน ตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศ 6 เดือนเศษ ทักษิณได้ไปให้การในฐานะจำเลย ต่อหน้าศาลสูงมลรัฐวอชิงตัน หรือ THE SUPERIOR COURT OF THE STATE OF WASHINGTON/ IN AND FOR COUNTY OF KING ผู้เขียนมีสำเนาถูกต้องการพิจารณาของศาลทั้งหมดอยู่ในมือ เข้าใจว่าหลักฐานเหล่านี้จะถูกนำมาต่อสู้ในศาลอาญาประเทศไทยในวันที่ 19 มิถุนายน 2549 นี้ด้วย
ผู้เขียนขอแปลย่อข้อความบางตอนที่ทนายโจทก์ คือ นาย Paul EKLUND ซักจำเลยคือทักษิณ ชินวัตร เรื่องค่าใช้จ่าย $ 60,000 US ว่าเป็น เงินใต้โต๊ะ (Payoff หรือ Bribe) หรือเป็นเงินค่ารับรอง (Entertainment) ซึ่งทักษิณยืนยันว่าเป็นเงินค่าเลี้ยงรับรอง แต่ฝรั่งไม่เชื่อ เพราะมันเกินกว่าจำนวนที่กฎหมายอเมริกันกำหนด ผู้เขียนจะโยงเรื่องเช่นนี้กลับไปสู่คดี CTX ของสนามบินสุวรรณภูมิในโอกาสต่อไป เพราะขณะนี้กำลังพิจารณาจัดทีมทนายจะฟ้องทักษิณ สุริยะ จึงรุ่งเรืองกิจและคณะในศาลสหรัฐฯ ในไม่ช้า
ในการซักจำเลย ทนายโจทก์ซัก และจำเลยยอมรับว่าได้มีการแบ่งหน้าที่กันใน Joint Venture ระหว่างทักษิณ และหุ้นส่วนฝรั่ง คือ ฝรั่งจะดูแลเรื่องเทคนิคและบริหาร ทักษิณจะดูแลเรื่องการเมือง “ political side, which meant obtaining a license to get the frequencies” นั่นก็คือการจัดหาคลื่นและใบอนุญาตให้สถานีเคเบิล IBC
Q = คือคำถามของ นาย Eklund ทนายโจทก์ A = คำตอบของทักษิณ ชินวัตร
Q. (ถ) As part of what you contemplated doing in your part of the Video Link agreement, would that have included a payoff to try to get the license? ที่ท่านจะทำมีทั้งการติดสินบน (payoff) ด้วยใช่หรือไม่
A. (ต) Entertainment. ค่ารับรอง
Q. Would that have been $ 60,000 for that amount? หกหมื่นดอลลาร์ใช่ไหม
A. I can’t remember. ข้าจำไม่ได้
Q. But there was some sort of, you said, entertainment fee? เป็นค่ารับรอง?
A Entertainment. Yes, we have to entertain. ใช่ เราต้องมีการรับรอง
Q. That was a successful way to try to get the license? เป็นวิธีที่จะทำให้ได้ใบอนุญาต
A Not necessarily. You have to help yourself in terms to be able to abide by the rules and regulations. ไม่แน่เสมอไป ท่านจะต้องช่วยตัวเองด้วย ทำตามกฎและระเบียบการด้วย
Q. So it is both. It is both abiding by the rules and showing what Americans call deference to the custom of entertainment? ตกลงทั้งสองอย่าง คือทำตามระเบียบ และพูดอย่างอเมริกันว่า ยืดหยุ่นในเรื่องการรับรอง
A Uh-huh, entertainment. ใช่ ใช่ การรับรอง
Q. But you don’t remember what the amount was of the entertainment fee? แต่ท่านจำไม่ได้ ว่าจ่ายค่ารับรองเป็นจำนวนเท่าใด
A. Quite small to me. It is quite small, not big. If you pay a bribe, it is probably very big. It is not small. สำหรับข้าถือว่าเล็กน้อยมาก ติดสินบนจะต้องมากกว่านี้มาก นี่นิดเดียว
Q. A bribe would be large and an entertainment fee would be small? ติดสินบนต้องก้อนใหญ่ งบรับรองต้องนิดเดียว?
A Yes. Yes. ใช่ ใช่
Q. WOULD IT SURPRISE YOU IF THERE WERE RECORDS THAT SHOWED THAT IT WAS 60,000 U.S.? ท่านจะแปลกใจไหม ถ้าในบัญชีแสดงว่างบนี้ตั้งหกหมื่นดอลลาร์
A. No, not surprising. That amount is not much. ไม่ ไม่แปลกใจ จำนวนนี้ ไม่มากเลย
นี่แหละครับ ทักษิณ ที่วันนั้นไปศาลกับทนายชื่อ Howard D. Stambor และบุคคลเหล่านี้ Temjai Damapong, Somporn Pongswon, Shaanon Suwasin, Pantongtae Shinawatra, William Monson รายสุดท้ายคือ William Monson ได้กลายมาเป็นจำเลยซึ่งชนะความทักษิณมาแล้ว 5 ศาลในประเทศไทย และบัดนี้กลับมาเป็นโจทก์ฟ้องว่าทักษิณโกหกดังกล่าวมาข้างต้น
ผู้เขียนจะนำเสนอให้คณะกรรมาธิการต่างประเทศสอบสวนต่อไปว่า คดีติดสินบนเจ้าพนักงานขาดอายุความหรือยัง มีหลักฐานเป็นเช็คและบัญชีธนาคารของพ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ในสหรัฐอเมริกา ตามรายงานคดีข้างต้น ที่มิได้นำมารายงานในบัญชีทรัพย์สินของผู้ดำรงตำแหน่งการเมืองตามกฎหมาย หรือไม่
ก็ใคร่จะถามกันตรงๆ ในตอนจบว่า นี่ใช่ไหมคือการโกหกโดยสุจริต ชาวไทย(รักไทย) ควรจะภูมิใจแล้วหรือที่บุคคลอย่างนี้จะเสนอหน้าเป็นนายกรัฐมนตรีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว (โดย กำนันโต้ง ณ โคราช)”
ทั้งหมดก็ชัดเจนดีแล้วนะครับ ต่อไปนี้ผมจะขอเขียนเพิ่มเติมสักเล็กน้อย ผมเขียนเองนะครับ เวลาฟ้องจะได้ไม่ผิดตัว ผมขอพูดเรื่องทักษิณโกหกอีกนิด
ผมเคยเขียนเรื่อง “โกหก-ปกปิด-บิดเบือน” ซึ่งเป็นพฤติกรรมปกติของรัฐบาลเกือบทุกรัฐบาล แต่ผมเห็นรัฐบาลทักษิณนำมาเทคนิคดังกล่าวมาใช้อย่างหนักในเรื่อง CTX ผมคิดว่าเรื่องนี้ไม่น่าจะจบ ถึงแม้รัฐบาลจะดันทุรังจบไปแล้วก็ตาม เพราะหลักฐานต่างๆ ตลอดจนรายงานการพิจารณาของศาลในสหรัฐฯ ยังมีอยู่ครบ แม้แต่เรื่องงบรับรองหรือการไปดูงานและรับของขวัญจากบริษัทผู้ผลิตและตัวแทน ซึ่งเกินกว่าขอบเขตของจริยธรรมและกฎหมายของสหรัฐฯ จะยอมรับได้ ถ้าหากคนไทยในสหรัฐฯ “กำนันโต้ง” และกรรมาธิการของวุฒิสภาชุดรักษาการ ต้องการจะเคลียร์เรื่องนี้จริง ผมยินดีให้ความร่วมมือเต็มที่ และเชื่อว่าจะนำตัวผู้กระทำผิดมาลงโทษได้ ไม่ว่าจะใหญ่คับฟ้าแค่ไหน
ผมขอพูดถึงเรื่องการโกหกอย่างมีเทคนิคทางการเมือง ซึ่งอาจจะไม่โจ่งแจ้งถูกศาลจับได้อย่างคาหนังคาเขา เหมือนเขียนเช็คแล้วอ้างว่าไม่ได้เขียน เหมือนยืมของเขามาแล้วตู่เอาว่าเป็นของตนเอง แถมยังฟ้องว่าเจ้าของยักยอกฉ้อโกงเสียอีก ผมเสียดายที่สังคมของเรายังหลงเห่อผู้ที่มีอำนาจและมีเงิน จึงมองข้ามอุปนิสัยและสันดานที่จะทำลายประเทศชาติเพราะความโลภและหลอกลวงของตนเอง ผมอุ่นใจที่อย่างน้อยเราก็ยังมีศาลเป็นที่พึ่งและเชื่อถือได้
เทคนิคการโกหกทางการเมืองที่ผมเห็นว่าอันตรายมหันต์ ก็คือการที่คนหนึ่งคนใดหรือตัวนายกฯ เองไม่ต้องโกหก แต่มีการแสดงเพื่อให้คนตีความผิดๆ หรือการปล่อยข่าวลือผ่านกลไกและเครือข่ายของตน เช่นเรื่องที่ลือกันว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเห็นว่าทักษิณเป็นคนที่ขาดไม่ได้ ในหลวงไม่ยอมให้นายกฯ ลาออก แต่ให้เว้นวรรคสั้นๆ ในหลวงทรงสั่งให้ทักษิณรีบกลับมาทำงาน ในหลวงทรงปรามศาลว่าอย่าทำอะไรกับกกต. 3 นาย ฯลฯ เรื่องเหล่านี้ ผมไม่กล่าวหาว่าทักษิณเป็นคนนำมาโกหกหรอก เพราะมันไม่ใช่ แต่ผมต้องสรุปว่าทักษิณและคณะพรรคเอาประโยชน์จากข่าวลือเหล่านี้ โดยไม่สนใจจะประพฤติตนให้โปร่งใสชัดเจน สมกับเกียรติยศและความรับผิดชอบในตำแหน่งหน้าที่ของตน
ผมกลับแปลกใจที่สื่อต่างประเทศรู้เรื่องและรายงานข่าวทำนองนี้ได้ดีกว่าสื่อไทย สื่อไทยเสียอีกที่ตกเป็นเครื่องมือและเป็นผู้สร้างปริศนาให้ข่าวลือกระพือเสียเองโดย เฉพาะอย่างยิ่งกลุ่ม “คนป่า” ที่ใกล้ชิดรัฐบาลในสื่อใหญ่ค่ายหนึ่ง ผมขอยกตัวอย่างหนังสือพิมพ์วอชิงตันโพสต์ วันที่ 27 พฤษภาคมนี้ ที่รายงานพระราชดำรัสต่อศาล และท้าวความถึงการที่ทักษิณเข้าเฝ้า กราบบังคมทูลว่าจะลาออก มิใช่เว้นวรรค พระเจ้าอยู่หัวมิได้ตรัสว่ากระไร เพียงแต่พยักพระพักตร์เท่านั้น (The King simply nod)
เมื่อทักษิณกลับมาฉีดยากล่อมประสาทที่ทำเนียบ และคิดเรื่องเว้นวรรคออก ข่าวก็กระจายทันทีว่าในหลวงสั่ง ในสื่อต่างประเทศทุกฉบับ ไม่มีฉบับไหนรายงานว่าเว้นวรรค ทุกฉบับรายงานว่า Resign คือ ลาออกทั้งสิ้น ความเป็นอัจฉริยะของทักษิณนอกจากจะทำให้คนไทยงง เปิดตำราไม่ทันแล้ว ยังสามารถทำความสับสนได้ทั่วโลกอีกด้วย ขณะนี้ต่างประเทศก็ไม่เข้าใจว่าการเป็นนายกฯ ทำไมจึงเข้าๆ-ออกๆ ได้ตามใจทักษิณเช่นนี้
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่อวสานของทักษิณจะมาถึง ผมขอมอบของขวัญให้ทักษิณและคณะไทยลักไทยอีกครั้ง จากอมตะวาทะของประธานาธิบดีลินคอล์น ขอแปลเป็นภาษาไทยเสียเลย จะได้ไม่เสียเวลา
“ท่านอาจจะหลอกคนบางคนได้ทุกเวลา ท่านอาจจะหลอกคนทุกคนได้บางเวลา แต่ท่านไม่อาจหลอกคนทุกคนได้ทุกเวลา” (ลินคอล์น)
เรื่องมันเป็นหยั่งงี้ครับ เวลาผมได้รับต้นฉบับจากเพื่อนๆ ที่ส่งมาขอความเห็น ผมก็ให้ความเห็นไป เพื่อให้เจ้าตัวนำไปปรับปรุงและนำส่ง นสพ.ด้วยตนเอง แต่คราวนี้ เนื่องจากเวลาจำกัด เพราะประจวบเหมาะกับเวลาที่ศาลจะพิจารณาคำฟ้องทักษิณในวันที่ 19 มิถุนายน พอดี จึงส่งต้นฉบับคืนไปทั้งต้นฉบับเดิมและต้นฉบับที่ปรับปรุงแล้วพร้อมกัน
ก็คงไม่เสียหายมากนักนะครับ คิดอีกอย่าง ก็ดีเสียอีก จะได้รู้ว่าการกระทำความผิดหรือบกพร่องเป็นวิสัยของปุถุชน หากรู้จักปรับปรุงแก้ไขทุกอย่างก็จะเรียบร้อย ไม่ใช่เดินหน้าโกหกต่อ วันนี้เราจึงมีโอกาสมาพูดถึงเรื่องทักษิณโกหกกันอีกครั้ง ครั้งต่อไป การจับโกหกทักษิณจะเป็นภาระของกำนันโต้ง มิใช่ของผมและมิใช่อยู่ในคอลัมน์ “คิดถึงเมืองไทย”
ขอยกบทความตอนท้ายที่ปรับปรุงจากภาษาอังกฤษทั้งดุ้นมาให้พวกเราอ่านเสียก่อน ดังนี้
*****“ผู้เขียนอยากให้สมาชิก 20 ล้านของพรรคไทยรักไทย และชมรมคนรักทักษิณพากันไปสวดมนต์ภาวนาช่วยทักษิณ และไปฟังการพิจารณาของศาล ณ ศาลอาญาใต้ สนามหลวง ในวันที่ 19 มิถุนายน 2549 นี้ ให้มากๆ จะได้พากันทราบข้อเท็จจริงว่าทักษิณได้ถูกตัดสินว่าโกหกศาลไปแล้วถึง 8 ศาล คือ 3 ศาลในคดีเช็ค และ 5 ศาลในคดีที่ฝรั่งฟ้องกลับ และกำลังจะทำสถิติเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามนิสัย “บกพร่องโดยสุจริต” ของเขา
ผู้เขียนมองเห็นอีก 2 จุดที่น่าจะตรวจสอบนอกศาล นั่นก็คือ (1) จำนวนสมาชิกพรรค 20 ล้านเป็นความจริงหรือไม่ หรือเป็นเพียงการขโมยบัตรมาทำตัวเลขเพื่อขอเงินอุดหนุนจาก กกต. และ (2) นอกจากคดีซุกหุ้น : ซึ่งทักษิณรอดตัวไปอย่างหวุดหวิด น่าจะสันนิษฐานได้หรือไม่ว่ามีการ ซุกคดี อีกเป็นจำนวนมากทั้งในและนอกประเทศไทยตั้งแต่ปี 1994 หรือ 2537 เป็นต้นมา ถ้าหากไม่มีการ ซุกคดี หรือมีการรายงานข้อเท็จจริงโดยไม่ปิดบังหรือแจ้งความเท็จ หรือเป็นความบกพร่องของเลขาธิการคณะรัฐมนตรีในการตรวจสอบคุณสมบัติบุคคลที่ได้รับการเสนอชื่อให้เป็นรัฐมนตรีแล้ว ทักษิณอาจจะไม่มีสิทธิเป็นรัฐมนตรีในครั้งแรก ตอนที่เขาเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2537 ในโควตาพรรคพลังธรรม
ถ้าทักษิณไม่ได้เป็นรัฐมนตรีในตอนนั้น เขาอาจจะไม่มีโอกาสเป็นนายกรัฐ มนตรีเลยก็ได้
ในวันที่ 20 เมษายน ค.ศ. 1994 (พ.ศ. 2537) ก่อนที่ทักษิณจะขึ้นเป็นรัฐมน ตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศ 6 เดือนเศษ ทักษิณได้ไปให้การในฐานะจำเลย ต่อหน้าศาลสูงมลรัฐวอชิงตัน หรือ THE SUPERIOR COURT OF THE STATE OF WASHINGTON/ IN AND FOR COUNTY OF KING ผู้เขียนมีสำเนาถูกต้องการพิจารณาของศาลทั้งหมดอยู่ในมือ เข้าใจว่าหลักฐานเหล่านี้จะถูกนำมาต่อสู้ในศาลอาญาประเทศไทยในวันที่ 19 มิถุนายน 2549 นี้ด้วย
ผู้เขียนขอแปลย่อข้อความบางตอนที่ทนายโจทก์ คือ นาย Paul EKLUND ซักจำเลยคือทักษิณ ชินวัตร เรื่องค่าใช้จ่าย $ 60,000 US ว่าเป็น เงินใต้โต๊ะ (Payoff หรือ Bribe) หรือเป็นเงินค่ารับรอง (Entertainment) ซึ่งทักษิณยืนยันว่าเป็นเงินค่าเลี้ยงรับรอง แต่ฝรั่งไม่เชื่อ เพราะมันเกินกว่าจำนวนที่กฎหมายอเมริกันกำหนด ผู้เขียนจะโยงเรื่องเช่นนี้กลับไปสู่คดี CTX ของสนามบินสุวรรณภูมิในโอกาสต่อไป เพราะขณะนี้กำลังพิจารณาจัดทีมทนายจะฟ้องทักษิณ สุริยะ จึงรุ่งเรืองกิจและคณะในศาลสหรัฐฯ ในไม่ช้า
ในการซักจำเลย ทนายโจทก์ซัก และจำเลยยอมรับว่าได้มีการแบ่งหน้าที่กันใน Joint Venture ระหว่างทักษิณ และหุ้นส่วนฝรั่ง คือ ฝรั่งจะดูแลเรื่องเทคนิคและบริหาร ทักษิณจะดูแลเรื่องการเมือง “ political side, which meant obtaining a license to get the frequencies” นั่นก็คือการจัดหาคลื่นและใบอนุญาตให้สถานีเคเบิล IBC
Q = คือคำถามของ นาย Eklund ทนายโจทก์ A = คำตอบของทักษิณ ชินวัตร
Q. (ถ) As part of what you contemplated doing in your part of the Video Link agreement, would that have included a payoff to try to get the license? ที่ท่านจะทำมีทั้งการติดสินบน (payoff) ด้วยใช่หรือไม่
A. (ต) Entertainment. ค่ารับรอง
Q. Would that have been $ 60,000 for that amount? หกหมื่นดอลลาร์ใช่ไหม
A. I can’t remember. ข้าจำไม่ได้
Q. But there was some sort of, you said, entertainment fee? เป็นค่ารับรอง?
A Entertainment. Yes, we have to entertain. ใช่ เราต้องมีการรับรอง
Q. That was a successful way to try to get the license? เป็นวิธีที่จะทำให้ได้ใบอนุญาต
A Not necessarily. You have to help yourself in terms to be able to abide by the rules and regulations. ไม่แน่เสมอไป ท่านจะต้องช่วยตัวเองด้วย ทำตามกฎและระเบียบการด้วย
Q. So it is both. It is both abiding by the rules and showing what Americans call deference to the custom of entertainment? ตกลงทั้งสองอย่าง คือทำตามระเบียบ และพูดอย่างอเมริกันว่า ยืดหยุ่นในเรื่องการรับรอง
A Uh-huh, entertainment. ใช่ ใช่ การรับรอง
Q. But you don’t remember what the amount was of the entertainment fee? แต่ท่านจำไม่ได้ ว่าจ่ายค่ารับรองเป็นจำนวนเท่าใด
A. Quite small to me. It is quite small, not big. If you pay a bribe, it is probably very big. It is not small. สำหรับข้าถือว่าเล็กน้อยมาก ติดสินบนจะต้องมากกว่านี้มาก นี่นิดเดียว
Q. A bribe would be large and an entertainment fee would be small? ติดสินบนต้องก้อนใหญ่ งบรับรองต้องนิดเดียว?
A Yes. Yes. ใช่ ใช่
Q. WOULD IT SURPRISE YOU IF THERE WERE RECORDS THAT SHOWED THAT IT WAS 60,000 U.S.? ท่านจะแปลกใจไหม ถ้าในบัญชีแสดงว่างบนี้ตั้งหกหมื่นดอลลาร์
A. No, not surprising. That amount is not much. ไม่ ไม่แปลกใจ จำนวนนี้ ไม่มากเลย
นี่แหละครับ ทักษิณ ที่วันนั้นไปศาลกับทนายชื่อ Howard D. Stambor และบุคคลเหล่านี้ Temjai Damapong, Somporn Pongswon, Shaanon Suwasin, Pantongtae Shinawatra, William Monson รายสุดท้ายคือ William Monson ได้กลายมาเป็นจำเลยซึ่งชนะความทักษิณมาแล้ว 5 ศาลในประเทศไทย และบัดนี้กลับมาเป็นโจทก์ฟ้องว่าทักษิณโกหกดังกล่าวมาข้างต้น
ผู้เขียนจะนำเสนอให้คณะกรรมาธิการต่างประเทศสอบสวนต่อไปว่า คดีติดสินบนเจ้าพนักงานขาดอายุความหรือยัง มีหลักฐานเป็นเช็คและบัญชีธนาคารของพ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ในสหรัฐอเมริกา ตามรายงานคดีข้างต้น ที่มิได้นำมารายงานในบัญชีทรัพย์สินของผู้ดำรงตำแหน่งการเมืองตามกฎหมาย หรือไม่
ก็ใคร่จะถามกันตรงๆ ในตอนจบว่า นี่ใช่ไหมคือการโกหกโดยสุจริต ชาวไทย(รักไทย) ควรจะภูมิใจแล้วหรือที่บุคคลอย่างนี้จะเสนอหน้าเป็นนายกรัฐมนตรีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว (โดย กำนันโต้ง ณ โคราช)”
ทั้งหมดก็ชัดเจนดีแล้วนะครับ ต่อไปนี้ผมจะขอเขียนเพิ่มเติมสักเล็กน้อย ผมเขียนเองนะครับ เวลาฟ้องจะได้ไม่ผิดตัว ผมขอพูดเรื่องทักษิณโกหกอีกนิด
ผมเคยเขียนเรื่อง “โกหก-ปกปิด-บิดเบือน” ซึ่งเป็นพฤติกรรมปกติของรัฐบาลเกือบทุกรัฐบาล แต่ผมเห็นรัฐบาลทักษิณนำมาเทคนิคดังกล่าวมาใช้อย่างหนักในเรื่อง CTX ผมคิดว่าเรื่องนี้ไม่น่าจะจบ ถึงแม้รัฐบาลจะดันทุรังจบไปแล้วก็ตาม เพราะหลักฐานต่างๆ ตลอดจนรายงานการพิจารณาของศาลในสหรัฐฯ ยังมีอยู่ครบ แม้แต่เรื่องงบรับรองหรือการไปดูงานและรับของขวัญจากบริษัทผู้ผลิตและตัวแทน ซึ่งเกินกว่าขอบเขตของจริยธรรมและกฎหมายของสหรัฐฯ จะยอมรับได้ ถ้าหากคนไทยในสหรัฐฯ “กำนันโต้ง” และกรรมาธิการของวุฒิสภาชุดรักษาการ ต้องการจะเคลียร์เรื่องนี้จริง ผมยินดีให้ความร่วมมือเต็มที่ และเชื่อว่าจะนำตัวผู้กระทำผิดมาลงโทษได้ ไม่ว่าจะใหญ่คับฟ้าแค่ไหน
ผมขอพูดถึงเรื่องการโกหกอย่างมีเทคนิคทางการเมือง ซึ่งอาจจะไม่โจ่งแจ้งถูกศาลจับได้อย่างคาหนังคาเขา เหมือนเขียนเช็คแล้วอ้างว่าไม่ได้เขียน เหมือนยืมของเขามาแล้วตู่เอาว่าเป็นของตนเอง แถมยังฟ้องว่าเจ้าของยักยอกฉ้อโกงเสียอีก ผมเสียดายที่สังคมของเรายังหลงเห่อผู้ที่มีอำนาจและมีเงิน จึงมองข้ามอุปนิสัยและสันดานที่จะทำลายประเทศชาติเพราะความโลภและหลอกลวงของตนเอง ผมอุ่นใจที่อย่างน้อยเราก็ยังมีศาลเป็นที่พึ่งและเชื่อถือได้
เทคนิคการโกหกทางการเมืองที่ผมเห็นว่าอันตรายมหันต์ ก็คือการที่คนหนึ่งคนใดหรือตัวนายกฯ เองไม่ต้องโกหก แต่มีการแสดงเพื่อให้คนตีความผิดๆ หรือการปล่อยข่าวลือผ่านกลไกและเครือข่ายของตน เช่นเรื่องที่ลือกันว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเห็นว่าทักษิณเป็นคนที่ขาดไม่ได้ ในหลวงไม่ยอมให้นายกฯ ลาออก แต่ให้เว้นวรรคสั้นๆ ในหลวงทรงสั่งให้ทักษิณรีบกลับมาทำงาน ในหลวงทรงปรามศาลว่าอย่าทำอะไรกับกกต. 3 นาย ฯลฯ เรื่องเหล่านี้ ผมไม่กล่าวหาว่าทักษิณเป็นคนนำมาโกหกหรอก เพราะมันไม่ใช่ แต่ผมต้องสรุปว่าทักษิณและคณะพรรคเอาประโยชน์จากข่าวลือเหล่านี้ โดยไม่สนใจจะประพฤติตนให้โปร่งใสชัดเจน สมกับเกียรติยศและความรับผิดชอบในตำแหน่งหน้าที่ของตน
ผมกลับแปลกใจที่สื่อต่างประเทศรู้เรื่องและรายงานข่าวทำนองนี้ได้ดีกว่าสื่อไทย สื่อไทยเสียอีกที่ตกเป็นเครื่องมือและเป็นผู้สร้างปริศนาให้ข่าวลือกระพือเสียเองโดย เฉพาะอย่างยิ่งกลุ่ม “คนป่า” ที่ใกล้ชิดรัฐบาลในสื่อใหญ่ค่ายหนึ่ง ผมขอยกตัวอย่างหนังสือพิมพ์วอชิงตันโพสต์ วันที่ 27 พฤษภาคมนี้ ที่รายงานพระราชดำรัสต่อศาล และท้าวความถึงการที่ทักษิณเข้าเฝ้า กราบบังคมทูลว่าจะลาออก มิใช่เว้นวรรค พระเจ้าอยู่หัวมิได้ตรัสว่ากระไร เพียงแต่พยักพระพักตร์เท่านั้น (The King simply nod)
เมื่อทักษิณกลับมาฉีดยากล่อมประสาทที่ทำเนียบ และคิดเรื่องเว้นวรรคออก ข่าวก็กระจายทันทีว่าในหลวงสั่ง ในสื่อต่างประเทศทุกฉบับ ไม่มีฉบับไหนรายงานว่าเว้นวรรค ทุกฉบับรายงานว่า Resign คือ ลาออกทั้งสิ้น ความเป็นอัจฉริยะของทักษิณนอกจากจะทำให้คนไทยงง เปิดตำราไม่ทันแล้ว ยังสามารถทำความสับสนได้ทั่วโลกอีกด้วย ขณะนี้ต่างประเทศก็ไม่เข้าใจว่าการเป็นนายกฯ ทำไมจึงเข้าๆ-ออกๆ ได้ตามใจทักษิณเช่นนี้
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่อวสานของทักษิณจะมาถึง ผมขอมอบของขวัญให้ทักษิณและคณะไทยลักไทยอีกครั้ง จากอมตะวาทะของประธานาธิบดีลินคอล์น ขอแปลเป็นภาษาไทยเสียเลย จะได้ไม่เสียเวลา
“ท่านอาจจะหลอกคนบางคนได้ทุกเวลา ท่านอาจจะหลอกคนทุกคนได้บางเวลา แต่ท่านไม่อาจหลอกคนทุกคนได้ทุกเวลา” (ลินคอล์น)