‘ถามตอบรอบโลก’ วันนี้เป็นคำถามจากคุณอ้อที่อยากจะทราบประวัติความเป็นมาของกีฬาแบดมินตัน และข้องใจว่าทำไมถึงเรียกว่าลูกแบดฯ ว่าลูกขนไก่
สืบสาวกันไปจากข้อมูลทางประวัติศาสตร์ กีฬาแบดมินตันมีต้นกำเนิดยาวนานกว่า 2,000 ปี เป็นกีฬาสร้างความบันเทิงให้กับผู้คนมาตั้งแต่สมัยกรีกโบราณ เพียงแต่ตอนนั้นยังไม่มีชื่อเรียกกีฬาประเภทนี้ รู้เพียงแต่ว่าเวลาเล่นผู้เล่นจะใช้แร็กเกตตีลูกขนไก่
นอกจากนี้ ยังมีบันทึกด้วยว่า บรรพบุรุษของชาวจีนก็เล่นกีฬาชนิดนี้มาตั้งแต่โบราณเช่นกัน แต่ผิดแผกจากชาวกรีกตรงที่ ผู้เล่นจะต้องเลี้ยงลูกขนไก่ด้วยเท้าโดยห้ามให้ลูกตกถึงพื้นและห้ามใช้มือช่วย
ต้นกำเนิดของกีฬาแบดมินตันยุคใหม่จริงๆ ถือกำเนิดขึ้นที่อังกฤษ โดยก่อนที่จะมาเป็นแบดมินตันนั้น ชาวผู้ดีเขาเรียกการละเล่นชนิดนี้ว่า "แบตเทิลดอร์" (Battledore) การเล่นใช้ไม้แบดฯ ตีลูกขนไก่โต้กันไปมาได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในปี 1854 เมื่อนิตยสารฉบับหนึ่งตีพิมพ์เรื่องราวของกีฬาชนิดนี้ออกมาในรูปแบบของการ์ตูน
เมื่อเข้าสู่ยุคล่าอาณานิคม กองทัพอังกฤษนำการละเล่นชนิดนี้ไปเผยแพร่ในญี่ปุ่น จีน และสยาม รวมทั้งประเทศแถบเอเชียที่ตกเป็นอาณาคมของอังกฤษด้วย
กล่าวได้ว่าการแข่งขันแบดมินตันครั้งแรกเกิดขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 19 ที่เมืองปูนา (Poona) ประเทศอินเดีย โดยทหารอังกฤษที่อยู่ในอินเดียริเริ่มนำตาข่ายมากั้นเพื่อแบ่งฟากแล้วตีโต้กันไปมา
กีฬาชนิดนี้ได้ชื่อ "แบดมินตัน" ครั้งแรกในปี 1860 เมื่อ ไอแซค สแปรต คนขายของเล่นในกรุงลอนดอนเรียกขานกีฬาที่เล่นกันในคฤหาสน์ "แบดมินตัน" ของ "ดยุคแห่งบิวฟอร์ต" ว่า "แบดมินตัน แบตเทิลดอร์ "
สำหรับกฎ กติกา มารยาท ของกีฬาแบดมินตันถูกร่างขึ้นครั้งแรกในปี 1877 โดยสโมสรแบดมินตันแห่งเมืองบาธ ซึ่งยังคงยึดถือกติกาดั้งเดิมที่ใช้ในอินเดียเป็นหลัก ต่อมาในปี 1893 มีการก่อตั้งสมาคมแบดมินตันแห่งอังกฤษขึ้น และได้จัดการแข่งขันชิงแชมป์ประเทศอังกฤษขึ้นในรายการที่ชื่อว่า "ออลอิงแลนด์แชมเปียนชิป" ซึ่งในเวลาต่อมาได้ขยายเป็นการแข่งขันระหว่างประเทศเป็นครั้งแรกในปี 1899 โดยมีนักกีฬาแบดมินตันจากไอร์แลนด์เข้าร่วมรายการ
กีฬาแบดมินตันถูกบรรจุเข้าไว้ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกครั้งแรกเมื่อปี 1992 ที่เมืองบาร์เซโลนา ประเทศสเปน โดยแยกเป็นประเภทชายเดี่ยว หญิงเดี่ยว ชายคู่ และหญิงคู่ และมีชาติต่างๆ ส่งนักกีฬาเข้าร่วมแข่งขันทั้งสิ้น 36 ชาติ รวม 177 คน
สำหรับข้อสงสัยที่ว่า ทำไมเราจึงลูกที่นักแบดฯ ใช้ตีกันว่า "ลูกขนไก่" นั้น คงต้องชวนให้ไปย้อนดูคำศัพท์ภาษาอังกฤษ ซึ่งเรียกลูกขนไก่ว่า "shuttlecock"
คำว่า "shuttle" นั้น น่าจะมาจากวิถีการพุ่งของลูกเวลาตีกลับไปกลับมา ส่วนคำว่า "cock" ก็มาจากวัสดุที่ใช้ทำลูกขนไก่นั่นเอง คำว่า "cock" ในที่นี่ไม่ได้หมายถึงไก่ เนื่องจากลูกขนไก่แบบดั้งเดิมนั้นทำมาจากขนห่าน แต่หมายถึงขนบนหัวของสัตว์ประเภทนก และเมื่อมีการนำมาแปลเป็นภาษาเพื่อให้เข้าใจกันง่ายๆ ก็เลยเรียกว่า "ลูกขนไก่" นั่นเอง
สืบสาวกันไปจากข้อมูลทางประวัติศาสตร์ กีฬาแบดมินตันมีต้นกำเนิดยาวนานกว่า 2,000 ปี เป็นกีฬาสร้างความบันเทิงให้กับผู้คนมาตั้งแต่สมัยกรีกโบราณ เพียงแต่ตอนนั้นยังไม่มีชื่อเรียกกีฬาประเภทนี้ รู้เพียงแต่ว่าเวลาเล่นผู้เล่นจะใช้แร็กเกตตีลูกขนไก่
นอกจากนี้ ยังมีบันทึกด้วยว่า บรรพบุรุษของชาวจีนก็เล่นกีฬาชนิดนี้มาตั้งแต่โบราณเช่นกัน แต่ผิดแผกจากชาวกรีกตรงที่ ผู้เล่นจะต้องเลี้ยงลูกขนไก่ด้วยเท้าโดยห้ามให้ลูกตกถึงพื้นและห้ามใช้มือช่วย
ต้นกำเนิดของกีฬาแบดมินตันยุคใหม่จริงๆ ถือกำเนิดขึ้นที่อังกฤษ โดยก่อนที่จะมาเป็นแบดมินตันนั้น ชาวผู้ดีเขาเรียกการละเล่นชนิดนี้ว่า "แบตเทิลดอร์" (Battledore) การเล่นใช้ไม้แบดฯ ตีลูกขนไก่โต้กันไปมาได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในปี 1854 เมื่อนิตยสารฉบับหนึ่งตีพิมพ์เรื่องราวของกีฬาชนิดนี้ออกมาในรูปแบบของการ์ตูน
เมื่อเข้าสู่ยุคล่าอาณานิคม กองทัพอังกฤษนำการละเล่นชนิดนี้ไปเผยแพร่ในญี่ปุ่น จีน และสยาม รวมทั้งประเทศแถบเอเชียที่ตกเป็นอาณาคมของอังกฤษด้วย
กล่าวได้ว่าการแข่งขันแบดมินตันครั้งแรกเกิดขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 19 ที่เมืองปูนา (Poona) ประเทศอินเดีย โดยทหารอังกฤษที่อยู่ในอินเดียริเริ่มนำตาข่ายมากั้นเพื่อแบ่งฟากแล้วตีโต้กันไปมา
กีฬาชนิดนี้ได้ชื่อ "แบดมินตัน" ครั้งแรกในปี 1860 เมื่อ ไอแซค สแปรต คนขายของเล่นในกรุงลอนดอนเรียกขานกีฬาที่เล่นกันในคฤหาสน์ "แบดมินตัน" ของ "ดยุคแห่งบิวฟอร์ต" ว่า "แบดมินตัน แบตเทิลดอร์ "
สำหรับกฎ กติกา มารยาท ของกีฬาแบดมินตันถูกร่างขึ้นครั้งแรกในปี 1877 โดยสโมสรแบดมินตันแห่งเมืองบาธ ซึ่งยังคงยึดถือกติกาดั้งเดิมที่ใช้ในอินเดียเป็นหลัก ต่อมาในปี 1893 มีการก่อตั้งสมาคมแบดมินตันแห่งอังกฤษขึ้น และได้จัดการแข่งขันชิงแชมป์ประเทศอังกฤษขึ้นในรายการที่ชื่อว่า "ออลอิงแลนด์แชมเปียนชิป" ซึ่งในเวลาต่อมาได้ขยายเป็นการแข่งขันระหว่างประเทศเป็นครั้งแรกในปี 1899 โดยมีนักกีฬาแบดมินตันจากไอร์แลนด์เข้าร่วมรายการ
กีฬาแบดมินตันถูกบรรจุเข้าไว้ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกครั้งแรกเมื่อปี 1992 ที่เมืองบาร์เซโลนา ประเทศสเปน โดยแยกเป็นประเภทชายเดี่ยว หญิงเดี่ยว ชายคู่ และหญิงคู่ และมีชาติต่างๆ ส่งนักกีฬาเข้าร่วมแข่งขันทั้งสิ้น 36 ชาติ รวม 177 คน
สำหรับข้อสงสัยที่ว่า ทำไมเราจึงลูกที่นักแบดฯ ใช้ตีกันว่า "ลูกขนไก่" นั้น คงต้องชวนให้ไปย้อนดูคำศัพท์ภาษาอังกฤษ ซึ่งเรียกลูกขนไก่ว่า "shuttlecock"
คำว่า "shuttle" นั้น น่าจะมาจากวิถีการพุ่งของลูกเวลาตีกลับไปกลับมา ส่วนคำว่า "cock" ก็มาจากวัสดุที่ใช้ทำลูกขนไก่นั่นเอง คำว่า "cock" ในที่นี่ไม่ได้หมายถึงไก่ เนื่องจากลูกขนไก่แบบดั้งเดิมนั้นทำมาจากขนห่าน แต่หมายถึงขนบนหัวของสัตว์ประเภทนก และเมื่อมีการนำมาแปลเป็นภาษาเพื่อให้เข้าใจกันง่ายๆ ก็เลยเรียกว่า "ลูกขนไก่" นั่นเอง