ผู้จัดการรายวัน- ผู้ผลิตเหล็กในประเทศขัดแย้งกันเองกรณีเจรจาอุตสาหกรรมเหล็ก FTA ไทย-ญี่ปุ่น ผู้ผลิตเหล็กรีดร้อนกันท่ายุ่นส่งเข้าไทยกำหนดให้ต้องผลิตตั้งแต่สินแร่ยันสำเร็จรูป หรือ WO ขณะที่ผู้ผลิตรีดเย็นเต้น ทำหนังสือค้านยันเป็นไปไม่ได้ทั้งไทยและญี่ปุ่นที่จะมีสินแร่เอง
นายกรกฏ ผดุงจิตต์ เลขาธิการกลุ่มเหล็กสภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย(ส.อ.ท.) เปิดเผยว่า ผู้ผลิตเหล็กรีดร้อนในประเทศทั้งหมดได้แก่ กลุ่มสหวิริยา (SSI ) บริษัทนครไทยสตริปมิลด์ (NSM) จีสตีล ได้เสนอท่าทีของการกำหนดแหล่งกำเนิดสินค้าเหล็กต่อการเจรจาเปิดเสรีการค้าอุตสาหกรรมเหล็กหรือ FTA ระหว่างไทยกับญี่ปุ่น โดยกำหนดเหล็กแผ่นรีดร้อนพิกัด 7208 เป็น Wholly Obtained (WO)หรือการผลิตได้ในประเทศครบวงจรตั้งแต่นำสินแร่เหล็กมาถลุงจนถึงสำเร็จรูป
นอกจากนี้ยังกำหนดให้ใช้เกณฑ์เดียวกับมาเลเซียคือ คงภาษีอัตราปัจจุบัน 5% ไปเป็นเวลา 10 ปีและทยอยลดเหลือ 0 ในปีที่ 15 และให้มีมาตรการ Special Safegard หรือใช้มาตรการปรับภาษีกรณีที่เกิดจากการทุ่มตลาด ทั้งนี้การใช้หลักการ WO เพราะไทยมีสินแร่เหล็กอยู่แล้วแต่ยังไม่ได้นำมาใช้เช่น จังหวัดเลย ซึ่งสามารถผลิตเหล็กรีดร้อนได้ทั้งระบบ
อย่างไรก็ตามกรณีหากไม่กำหนด WO ไทยก็จะเสียเปรียบญี่ปุ่นเพราะญี่ปุ่นกำหนดอัตราภาษีนำเข้าปัจจุบัน 0-3% เท่านั้น แม้ว่าจะมีหรือไม่มี FTA ก็อยู่ในอัตราดังกล่าวขณะที่ไทยมีภาษีเหล็กแผ่นรีดร้อนอยู่ที่ 5% หากไม่กำหนด WO ญี่ปุ่นก็สามารถส่งสินค้ามาทุ่มตลาดในไทยได้และผู้ประกอบการไทยจะไม่สามารถอยู่รอดและแข่งขันได้
" กรณีนี้คล้ายๆ กับที่ญี่ปุ่นกำหนดแหล่งกำเนิดสินค้าประมงที่ให้ใช้แรงงานไทย 75% ซึ่งเป็นไปไม่ได้ ดังนั้นก็อยู่กับโต๊ะเจรจาว่าจะทำให้อย่างไรให้ประโยชน์อยู่ที่ทั้งสองฝ่าย" นายกรกฏกล่าว
แหล่งข่าวจากคณะเจรจาเขตการค้าเสรี(FTA) ไทย-ญี่ปุ่น กล่าวว่า เมื่อเร็วๆ นี้บริษัทสยามยูไนเต็ดสตีล( 1995) จำกัด หรือ SUS ซึ่งเป็นผู้ผลิตเหล็กแผ่นรีดเย็นซึ่งต้องนำเหล็กรีดร้อนมาเป็นวัตถุดิบการผลิตได้ทำหนังสือยื่นไปยังนายพิศาล มาณวพัฒน์ หัวหน้าคณะเจรจา FTA ไทย-ญี่ปุ่นเพื่อขอคัดค้านแหล่งกำเนิดสินค้า เพื่อให้ภาครัฐบาลนำไปเจรจากับญี่ปุ่น
ทั้งนี้หนังสือดังกล่าวระบุว่า จากการประชุมว่าด้วยกฏแหล่งกำเนิดสินค้าภายใต้การเปิดเสรีดังกล่าวได้มีผู้ผลิตเหล็กแผ่นรีดร้อนในประเทศเสนอกฏแหล่งกำเนิดสินค้าพิกัด 7208 ทั้งพิกัดเป็น Wholly Obtained (WO)หรือการผลิตได้ในประเทศครบวงจรตั้งแต่วัตถุดิบจนถึงสำเร็จรูป ในการเจรจากับญี่ปุ่น โดยข้อเท็จจริงแล้วไทยไม่สามารถผลิตเหล็กโดยใช้วัตถุดิบในประเทศได้ 100% ไม่ว่าจะเป็นสินแร่ เศษเหล็ก Pig Iron เหล็กแท่งแบน หรือแม้แต่ Alloy ที่นำมาผสมในน้ำเหล็ก ก็จำเป็นต้องนำเข้า ดังนั้นการนำเสนอท่าทีเป็น WO เพื่อให้รัฐไปเจรจานั้นถือเป็นการบิดเบือนข้อเท็จจริงอย่างสิ้นเชิง
หนังสือยังระบุต่อว่า การลดภาษีนำเข้าเหล็กแผ่นรีดร้อนที่ยังไม่สามารถผลิตได้ในประเทศให้แก่ทางญีปุ่น เพื่อประโยชน์โดยรวมของประเทศนั้นก็ไม่เกิดประโยชน์แต่อย่างใด เนื่องจากญี่ปุ่นก็ไม่สามารถผลิตเหล็กโดยใช้วัตถุดิบในประเทศ 100% ได้เช่นเดียวกับประเทศไทย ดังนั้นแม้จะมีการลดภาษีนำเข้า แต่หากกฏแหล่งกำเนิดเป็น WO ก็ไม่มีประโยชน์อย่างใด อุตสาหกรรมต่อเนื่องที่มีความจำเป็นต้องนำเข้าก็ไม่สามารถนำเข้าได้ และเชื่อว่าจะนำไปสู่ความเสื่อมเสียต่อประเทศ ที่ไม่ยอมรับถึงข้อเท็จจริงที่ไทยไม่สามารถใช้วัตถุดิบในประเทศได้ 100%
นายกรกฏ ผดุงจิตต์ เลขาธิการกลุ่มเหล็กสภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย(ส.อ.ท.) เปิดเผยว่า ผู้ผลิตเหล็กรีดร้อนในประเทศทั้งหมดได้แก่ กลุ่มสหวิริยา (SSI ) บริษัทนครไทยสตริปมิลด์ (NSM) จีสตีล ได้เสนอท่าทีของการกำหนดแหล่งกำเนิดสินค้าเหล็กต่อการเจรจาเปิดเสรีการค้าอุตสาหกรรมเหล็กหรือ FTA ระหว่างไทยกับญี่ปุ่น โดยกำหนดเหล็กแผ่นรีดร้อนพิกัด 7208 เป็น Wholly Obtained (WO)หรือการผลิตได้ในประเทศครบวงจรตั้งแต่นำสินแร่เหล็กมาถลุงจนถึงสำเร็จรูป
นอกจากนี้ยังกำหนดให้ใช้เกณฑ์เดียวกับมาเลเซียคือ คงภาษีอัตราปัจจุบัน 5% ไปเป็นเวลา 10 ปีและทยอยลดเหลือ 0 ในปีที่ 15 และให้มีมาตรการ Special Safegard หรือใช้มาตรการปรับภาษีกรณีที่เกิดจากการทุ่มตลาด ทั้งนี้การใช้หลักการ WO เพราะไทยมีสินแร่เหล็กอยู่แล้วแต่ยังไม่ได้นำมาใช้เช่น จังหวัดเลย ซึ่งสามารถผลิตเหล็กรีดร้อนได้ทั้งระบบ
อย่างไรก็ตามกรณีหากไม่กำหนด WO ไทยก็จะเสียเปรียบญี่ปุ่นเพราะญี่ปุ่นกำหนดอัตราภาษีนำเข้าปัจจุบัน 0-3% เท่านั้น แม้ว่าจะมีหรือไม่มี FTA ก็อยู่ในอัตราดังกล่าวขณะที่ไทยมีภาษีเหล็กแผ่นรีดร้อนอยู่ที่ 5% หากไม่กำหนด WO ญี่ปุ่นก็สามารถส่งสินค้ามาทุ่มตลาดในไทยได้และผู้ประกอบการไทยจะไม่สามารถอยู่รอดและแข่งขันได้
" กรณีนี้คล้ายๆ กับที่ญี่ปุ่นกำหนดแหล่งกำเนิดสินค้าประมงที่ให้ใช้แรงงานไทย 75% ซึ่งเป็นไปไม่ได้ ดังนั้นก็อยู่กับโต๊ะเจรจาว่าจะทำให้อย่างไรให้ประโยชน์อยู่ที่ทั้งสองฝ่าย" นายกรกฏกล่าว
แหล่งข่าวจากคณะเจรจาเขตการค้าเสรี(FTA) ไทย-ญี่ปุ่น กล่าวว่า เมื่อเร็วๆ นี้บริษัทสยามยูไนเต็ดสตีล( 1995) จำกัด หรือ SUS ซึ่งเป็นผู้ผลิตเหล็กแผ่นรีดเย็นซึ่งต้องนำเหล็กรีดร้อนมาเป็นวัตถุดิบการผลิตได้ทำหนังสือยื่นไปยังนายพิศาล มาณวพัฒน์ หัวหน้าคณะเจรจา FTA ไทย-ญี่ปุ่นเพื่อขอคัดค้านแหล่งกำเนิดสินค้า เพื่อให้ภาครัฐบาลนำไปเจรจากับญี่ปุ่น
ทั้งนี้หนังสือดังกล่าวระบุว่า จากการประชุมว่าด้วยกฏแหล่งกำเนิดสินค้าภายใต้การเปิดเสรีดังกล่าวได้มีผู้ผลิตเหล็กแผ่นรีดร้อนในประเทศเสนอกฏแหล่งกำเนิดสินค้าพิกัด 7208 ทั้งพิกัดเป็น Wholly Obtained (WO)หรือการผลิตได้ในประเทศครบวงจรตั้งแต่วัตถุดิบจนถึงสำเร็จรูป ในการเจรจากับญี่ปุ่น โดยข้อเท็จจริงแล้วไทยไม่สามารถผลิตเหล็กโดยใช้วัตถุดิบในประเทศได้ 100% ไม่ว่าจะเป็นสินแร่ เศษเหล็ก Pig Iron เหล็กแท่งแบน หรือแม้แต่ Alloy ที่นำมาผสมในน้ำเหล็ก ก็จำเป็นต้องนำเข้า ดังนั้นการนำเสนอท่าทีเป็น WO เพื่อให้รัฐไปเจรจานั้นถือเป็นการบิดเบือนข้อเท็จจริงอย่างสิ้นเชิง
หนังสือยังระบุต่อว่า การลดภาษีนำเข้าเหล็กแผ่นรีดร้อนที่ยังไม่สามารถผลิตได้ในประเทศให้แก่ทางญีปุ่น เพื่อประโยชน์โดยรวมของประเทศนั้นก็ไม่เกิดประโยชน์แต่อย่างใด เนื่องจากญี่ปุ่นก็ไม่สามารถผลิตเหล็กโดยใช้วัตถุดิบในประเทศ 100% ได้เช่นเดียวกับประเทศไทย ดังนั้นแม้จะมีการลดภาษีนำเข้า แต่หากกฏแหล่งกำเนิดเป็น WO ก็ไม่มีประโยชน์อย่างใด อุตสาหกรรมต่อเนื่องที่มีความจำเป็นต้องนำเข้าก็ไม่สามารถนำเข้าได้ และเชื่อว่าจะนำไปสู่ความเสื่อมเสียต่อประเทศ ที่ไม่ยอมรับถึงข้อเท็จจริงที่ไทยไม่สามารถใช้วัตถุดิบในประเทศได้ 100%