อัลวิน ทอฟเฟอร์ ซึ่งเขียนหนังสือเรื่องคลื่นลูกที่สาม ได้กล่าวว่า การ ผลิตทางเกษตรของประเทศไทยสามารถจะนำเทคโนโลยีสารสนเทศ และข่าวสารข้อมูล ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของคลื่นลูกที่สามมาปรับใช้ได้ เช่น สามารถจะกำหนดเขตพื้นที่เพาะปลูกเพื่อที่จะตอบสนองต่อความต้องการ ของตลาด และความจริงแล้วการใช้เทคโนโลยีและข่าวสารข้อมูลทำนายความ ต้องการของตลาดเพื่อกำหนดปริมาณการผลิต ก็จะเป็นวิธีหนึ่งของการปรับใช้เทคโนโลยีเพื่อการผลิตทางการเกษตร
ประเด็นของอัลวิน ทอฟเฟอร์ เป็นเรื่องน่าสนใจและที่กล่าวมาก็เป็นเรื่องที่ถูกต้อง แต่เมื่อพูดถึงธุรกิจและการผลิตสินค้าคงต้องมองไกลไปกว่า ผลผลิตทางการเกษตรหรือเกษตรอุตสาหกรรม โลกปัจจุบันได้ก้าวไกลไปใน ทุกๆ ด้าน การผลิตจึงต้องตอบสนองต่อความต้องการของตลาดทั้งภายใน และต่างประเทศ ถ้าจะสำรวจธุรกิจที่สำคัญและกรณีประเทศไทยเป็นตัวอย่าง ก็คงจะลำดับความสำคัญของธุรกิจต่างๆ ได้ดังต่อไปนี้ คือ
1. การสื่อสารและโทรคมนาคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งโทรคมนาคมได้กลายเป็นธุรกิจที่สำคัญยิ่งที่ทำกำไรสูง ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นธุรกิจดังกล่าวยังส่งผลกระทบต่อสังคมทั้งมวล ทุกวันนี้ยังมีการพูดถึง e-commerce e-government e-learning หรือการขายสินค้าทางสื่อ การบริหารประเทศโดยใช้เครื่องมือสื่อสารสมัยใหม่ หรือการเรียนทางไกล ฯลฯ ตัวอย่างที่เห็น ก็คือ โทรศัพท์มือถือไม่เพียงแต่เป็นเครื่องมือการติดต่อสื่อสารเท่านั้น หากแต่ยังเป็นตัวเชื่อมระหว่างมนุษย์ด้วยกัน ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์มนุษย์ ความสัมพันธ์ในครอบครัว การติดต่อทางธุรกิจ การศึกษา การบริหารประเทศ เป็นต้น ธุรกิจในด้านนี้จึงเป็นธุรกิจที่ทำกำไรได้มาก และผู้ลงทุนจำนวนไม่น้อยให้ความสนใจ
2. การขนส่งกำลังกลายเป็นธุรกิจที่จำเป็น สินค้าจำนวนมากถูกส่งโดย ทางบก ทางทะเลและทางอากาศมากขึ้นทุกวัน การเดินทางข้ามเขตแดนประเทศในฐานะนักท่องเที่ยวด้วยจำนวนคนมหาศาล เป็นเรื่องปกติในโลกปัจจุบัน การขนส่งที่สามารถขนคนหรือสิ่งของได้มากเป็นจำนวนมหาศาล เช่น เครื่องบินโดยสาร เครื่องบินขนส่งสินค้า เรือเดินสมุทร รถยนต์ขนาดใหญ่ และรถไฟ กลายเป็นสัญลักษณ์ของสังคมปัจจุบัน และถ้าจะว่ากันไปตามความจริงแล้วนิยายวิทยาศาสตร์เรื่อง "ไอ้แมลงวัน" โดยมีการทดลองส่งสิ่งมีชีวิตจากห้องหนึ่งไปยังอีกห้องหนึ่งด้วยการสลายให้สิ่งนั้นเป็นโมเลกุล ส่งไปตามคลื่นไฟฟ้า และไปรวมตัวกันอีกห้องหนึ่ง ก็เป็นจินตนาการของการขนส่งอย่างฉับพลัน ซึ่งถ้าสามารถจะกระทำได้มนุษย์คงไม่รีรอที่จะทำการ ส่งมนุษย์ด้วยวิธีการดังกล่าว แต่ในขณะนี้ก็ได้มีการพูดถึงการใช้เชื้อเพลิงพิเศษเพื่อทำการบินจากเอเชียไปสหรัฐฯ ด้วยเวลาไม่กี่ชั่วโมง ดังนั้น ธุรกิจ ด้านการขนส่งจึงเป็นธุรกิจที่ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว
3. ธุรกิจที่กล่าวมาทั้งสองประการ ได้แก่ การสื่อสารโทรคมนาคม และ การขนส่ง รวมตลอดทั้งการดำรงชีวิตประจำวันของมนุษย์ทั่วไปจำเป็นต้อง อาศัยพลังงาน ดังนั้น น้ำมัน ก๊าซธรรมชาติ โรงไฟฟ้าปรมาณู พลังงานแสง อาทิตย์ พลังงานจากกังหันลม พลังงานไฟฟ้าจากเขื่อน ฯลฯ เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับยุคปัจจุบันที่ต้องใช้พลังงานจากสิ่งไม่มีชีวิตเป็นจำนวนมาก น้ำมันหรือ สิ่งที่แทนน้ำมันเป็นธุรกิจที่สำคัญ ทำกำไรได้มาก และจะว่าไปแล้วสงคราม และความขัดแย้งในตะวันออกกลางก็มีสาเหตุมาจากการแย่งชิงน้ำมันเป็นหลัก ในแง่ธุรกิจ น้ำมันและเชื้อเพลิงที่จะให้พลังงานจะเป็นที่จับตามองของนักลงทุน ข้อสังเกตก็คือ ราคาน้ำมันอาจจะกลายเป็นฝันร้ายของคนจำนวนมาก โอเปกหรือผู้ผลิตน้ำมันผูกขาดสามารถสยบโลกให้อยู่ภายใต้นิ้วมือของตนได้ และทั้งหมดนี้คืออำนาจของสิ่งที่เรียกว่าพลังงาน
4. ธุรกิจจำเป็นต้องใช้เงินเพื่อการประกอบการ ดังนั้น ธุรกิจที่เกี่ยวข้อง กับการธนาคารและสถาบันการเงิน จะกลายเป็นเสมือนเลือดในธุรกิจและเศรษฐกิจของโลกยุคใหม่ ประเด็นต่างๆ ดังต่อไปนี้ คือ อัตราการแลกเปลี่ยน เงินสำรองในรูปเงินตราต่างประเทศ กองทุน ดอกเบี้ย เงินกู้ การไหลเข้าไหล ออกของเงินตรา การเก็งกำไรจากอัตราสิ่งแลกเปลี่ยน ฯลฯ กำลังเป็นประเด็น ที่มีการพูดถึงไปทั่วทุกมุมโลก การเพิ่มอัตราดอกเบี้ยโดยธนาคารกลางสหรัฐฯ หรือการลดค่าเงินหยวนของจีน หรืออะไรทำนองนั้น จะส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจของโลกอย่างรุนแรงได้ การโจมตีเงินตราต่างประเทศโดยกองทุน ก็จะเกิดคลื่นกระทบกว้างไกลต่อเศรษฐกิจและธุรกิจของโลกบางส่วน การปั่นหุ้นในตลาดหุ้นจะสร้างผลกระทบต่อผู้ลงทุนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
5. ในแง่การผลิตสินค้าที่มีคุณภาพและราคาสูง โดยเป็นสินค้าที่เรียกว่ามีตราเครื่องหมายการค้า หรือแบรนด์เนมก็เป็นธุรกิจที่สำคัญ ในแง่หนึ่ง สินค้าแบรนด์เนมอาจจะมีราคาสูงจนเป็นเรื่องตลกกระเดียดไปในทางฉ้อโกง แต่ข้อเท็จจริงก็คือสินค้าแบรนด์เนมดังกล่าวนี้ผูกขาดโดยบริษัทในตะวันตกไม่กี่บริษัท ประเทศกำลังพัฒนาอย่างประเทศไทยจึงตกอยู่ในฐานะเสียเปรียบ เนื่องจากขาดสินค้าที่เป็นสินค้าแบรนด์เนม และนี่คือเหตุผลหนึ่งที่ประเทศกำลังพัฒนาจะต้องร่วมมือกันเพื่อสร้างแบรนด์เนมให้กับสินค้าทาง การเกษตรของตน เป็นไปได้หรือไม่ที่จะมีข้าวหอมมะลิไทยโดยมีเครื่อง หมายการค้าพิเศษ หรือมะม่วงฟิลิปปินส์โดยมีเครื่องหมายสินค้าพิเศษในลักษณะแบรนด์เนมเหมือนกับสินค้าอุตสาหกรรม ซึ่งก็ได้เกิดขึ้นแล้วในระดับหนึ่ง แต่ต้องขยายขอบเขตให้กว้างขึ้น ทั้งนี้เพราะผลผลิตที่เป็นสินค้าแบรนด์เนมสามารถทำกำไรได้อย่างมหาศาล
6. การจำหน่ายสินค้าในปัจจุบันได้ถูกทำให้ทันสมัยและมีลักษณะโลกาภิวัตน์ ห้างสรรพสินค้าเช่น เทสโก้ คาร์ฟูร์ โรงแรมที่อยู่ในเครือเดียว กันเช่น เชอราตัน โซฟิเทล เกิดขึ้นทุกมุมโลก หรือห้างสรรพสินค้าขายส่งเช่น แม็คโคร หรือขายปลีกเช่น เซเว่น-อีเลฟเว่น, เอเอ็ม-พีเอ็ม, แฟมิลี่ มาร์ท ล้วนแล้วแต่เป็นการบ่งบอกถึงแนวโน้มของการเป็นโลกาภิวัตน์ในการประกอบธุรกิจดังกล่าว ธุรกิจขายส่งซึ่งมีลักษณะโบราณและโชวห่วยของคนไทยเชื้อสายจีนกำลังใกล้จะสูญพันธุ์ด้วยเหตุดังกล่าว
ประเทศไทยคงต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญในการผลิตสินค้าเกษตรต่อไป ไม่ว่าจะมีการใช้เทคโนโลยีของคลื่นลูกที่สามหรือไม่ก็ตาม แต่ข้อเท็จจริงที่ว่าในโลกปัจจุบันมีสินค้ามากกว่าสินค้าเกษตร และมีธุรกิจอื่นๆ อีกหลายประเภท เช่น การสื่อสารและโทรคมนาคม การขนส่ง พลังงาน การเงิน สินค้า แบรนด์เนม ธุรกิจขายปลีกขายส่ง ฯลฯ ไม่มีประเทศใดสามารถดำรงอยู่ได้อย่างสมบูรณ์ด้วยการผลิตสินค้าได้เพียงประเภทเดียว และถึงแม้สินค้าประเภทอาหารจะจำเป็นต่อการดำรงอยู่ของชีวภาพ ความต้องการของสินค้า อื่นรวมทั้งการบริการก็เป็นส่วนสำคัญของการดำรงชีวิตและรูปแบบการดำรง ชีวิตในยุคปัจจุบัน นักธุรกิจไทยต้องให้ความเอาใจใส่ต่อธุรกิจต่างๆ ตามที่ได้กล่าวมาแล้วเบื้องต้น
ที่สำคัญรัฐบาลต้องระมัดระวังอย่าให้หลักการธุรกิจและการค้าเสรีนำไปสู่การผูกขาดโดยนักลงทุนต่างชาติ แต่ก็ดูเหมือนว่าเหตุการณ์จะสายเกิน แก้แล้ว เช่น ในต่างประเทศจะมีการจำกัดพื้นที่ของการเปิดห้างสรรพสินค้า ขายปลีกขายส่ง ไม่ให้กระจุกตัวอยู่ที่เดียวกัน มีการควบคุมราคาเพื่อไม่ให้ขายตัดราคา ควบคุมเวลาเปิดปิดการบริการ ทั้งนี้ก็เพื่อช่วยสงวนและพยุงธุรกิจขายส่งขายปลีกแบบดั้งเดิม รวมทั้งการป้องกันปัญหาการจราจรติดขัด การรักษาสภาพแวดล้อม แต่การควบคุมดังกล่าวมิได้มีการคำนึงถึงในกรณี ของประเทศไทย ซึ่งอาจเกิดจากความเขลา การรับอามิสสินจ้าง ขาดวิสัยทัศน์ คลั่งลัทธิเสรีนิยม จึงเกิดสภาพกลืนไม่เข้า คายไม่ออก ขยอกไม่ลง จึงต้องเผชิญกับสภาพการสูญเสียโอกาสในการประกอบธุรกิจจนกระเดียดไป ในทางเสียเอกราชในทางเศรษฐกิจ
ซึ่งจะเห็นชัดขึ้นจากข้อเท็จจริงที่ว่าในขณะนี้ธุรกิจสถาบันการเงิน ธุรกิจ พลังงาน โทรคมนาคม การสื่อสาร การขนส่ง ขายปลีก ขายส่ง ได้ตกอยู่ในมือของนักธุรกิจต่างชาติในสัดส่วนที่สูงขึ้นตามลำดับ และต้องปลอบใจ ตนเองโดยการท่องคาถาบทสำคัญก็คือ "เศรษฐกิจและการค้าเสรี"
ประเด็นของอัลวิน ทอฟเฟอร์ เป็นเรื่องน่าสนใจและที่กล่าวมาก็เป็นเรื่องที่ถูกต้อง แต่เมื่อพูดถึงธุรกิจและการผลิตสินค้าคงต้องมองไกลไปกว่า ผลผลิตทางการเกษตรหรือเกษตรอุตสาหกรรม โลกปัจจุบันได้ก้าวไกลไปใน ทุกๆ ด้าน การผลิตจึงต้องตอบสนองต่อความต้องการของตลาดทั้งภายใน และต่างประเทศ ถ้าจะสำรวจธุรกิจที่สำคัญและกรณีประเทศไทยเป็นตัวอย่าง ก็คงจะลำดับความสำคัญของธุรกิจต่างๆ ได้ดังต่อไปนี้ คือ
1. การสื่อสารและโทรคมนาคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งโทรคมนาคมได้กลายเป็นธุรกิจที่สำคัญยิ่งที่ทำกำไรสูง ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นธุรกิจดังกล่าวยังส่งผลกระทบต่อสังคมทั้งมวล ทุกวันนี้ยังมีการพูดถึง e-commerce e-government e-learning หรือการขายสินค้าทางสื่อ การบริหารประเทศโดยใช้เครื่องมือสื่อสารสมัยใหม่ หรือการเรียนทางไกล ฯลฯ ตัวอย่างที่เห็น ก็คือ โทรศัพท์มือถือไม่เพียงแต่เป็นเครื่องมือการติดต่อสื่อสารเท่านั้น หากแต่ยังเป็นตัวเชื่อมระหว่างมนุษย์ด้วยกัน ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์มนุษย์ ความสัมพันธ์ในครอบครัว การติดต่อทางธุรกิจ การศึกษา การบริหารประเทศ เป็นต้น ธุรกิจในด้านนี้จึงเป็นธุรกิจที่ทำกำไรได้มาก และผู้ลงทุนจำนวนไม่น้อยให้ความสนใจ
2. การขนส่งกำลังกลายเป็นธุรกิจที่จำเป็น สินค้าจำนวนมากถูกส่งโดย ทางบก ทางทะเลและทางอากาศมากขึ้นทุกวัน การเดินทางข้ามเขตแดนประเทศในฐานะนักท่องเที่ยวด้วยจำนวนคนมหาศาล เป็นเรื่องปกติในโลกปัจจุบัน การขนส่งที่สามารถขนคนหรือสิ่งของได้มากเป็นจำนวนมหาศาล เช่น เครื่องบินโดยสาร เครื่องบินขนส่งสินค้า เรือเดินสมุทร รถยนต์ขนาดใหญ่ และรถไฟ กลายเป็นสัญลักษณ์ของสังคมปัจจุบัน และถ้าจะว่ากันไปตามความจริงแล้วนิยายวิทยาศาสตร์เรื่อง "ไอ้แมลงวัน" โดยมีการทดลองส่งสิ่งมีชีวิตจากห้องหนึ่งไปยังอีกห้องหนึ่งด้วยการสลายให้สิ่งนั้นเป็นโมเลกุล ส่งไปตามคลื่นไฟฟ้า และไปรวมตัวกันอีกห้องหนึ่ง ก็เป็นจินตนาการของการขนส่งอย่างฉับพลัน ซึ่งถ้าสามารถจะกระทำได้มนุษย์คงไม่รีรอที่จะทำการ ส่งมนุษย์ด้วยวิธีการดังกล่าว แต่ในขณะนี้ก็ได้มีการพูดถึงการใช้เชื้อเพลิงพิเศษเพื่อทำการบินจากเอเชียไปสหรัฐฯ ด้วยเวลาไม่กี่ชั่วโมง ดังนั้น ธุรกิจ ด้านการขนส่งจึงเป็นธุรกิจที่ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว
3. ธุรกิจที่กล่าวมาทั้งสองประการ ได้แก่ การสื่อสารโทรคมนาคม และ การขนส่ง รวมตลอดทั้งการดำรงชีวิตประจำวันของมนุษย์ทั่วไปจำเป็นต้อง อาศัยพลังงาน ดังนั้น น้ำมัน ก๊าซธรรมชาติ โรงไฟฟ้าปรมาณู พลังงานแสง อาทิตย์ พลังงานจากกังหันลม พลังงานไฟฟ้าจากเขื่อน ฯลฯ เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับยุคปัจจุบันที่ต้องใช้พลังงานจากสิ่งไม่มีชีวิตเป็นจำนวนมาก น้ำมันหรือ สิ่งที่แทนน้ำมันเป็นธุรกิจที่สำคัญ ทำกำไรได้มาก และจะว่าไปแล้วสงคราม และความขัดแย้งในตะวันออกกลางก็มีสาเหตุมาจากการแย่งชิงน้ำมันเป็นหลัก ในแง่ธุรกิจ น้ำมันและเชื้อเพลิงที่จะให้พลังงานจะเป็นที่จับตามองของนักลงทุน ข้อสังเกตก็คือ ราคาน้ำมันอาจจะกลายเป็นฝันร้ายของคนจำนวนมาก โอเปกหรือผู้ผลิตน้ำมันผูกขาดสามารถสยบโลกให้อยู่ภายใต้นิ้วมือของตนได้ และทั้งหมดนี้คืออำนาจของสิ่งที่เรียกว่าพลังงาน
4. ธุรกิจจำเป็นต้องใช้เงินเพื่อการประกอบการ ดังนั้น ธุรกิจที่เกี่ยวข้อง กับการธนาคารและสถาบันการเงิน จะกลายเป็นเสมือนเลือดในธุรกิจและเศรษฐกิจของโลกยุคใหม่ ประเด็นต่างๆ ดังต่อไปนี้ คือ อัตราการแลกเปลี่ยน เงินสำรองในรูปเงินตราต่างประเทศ กองทุน ดอกเบี้ย เงินกู้ การไหลเข้าไหล ออกของเงินตรา การเก็งกำไรจากอัตราสิ่งแลกเปลี่ยน ฯลฯ กำลังเป็นประเด็น ที่มีการพูดถึงไปทั่วทุกมุมโลก การเพิ่มอัตราดอกเบี้ยโดยธนาคารกลางสหรัฐฯ หรือการลดค่าเงินหยวนของจีน หรืออะไรทำนองนั้น จะส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจของโลกอย่างรุนแรงได้ การโจมตีเงินตราต่างประเทศโดยกองทุน ก็จะเกิดคลื่นกระทบกว้างไกลต่อเศรษฐกิจและธุรกิจของโลกบางส่วน การปั่นหุ้นในตลาดหุ้นจะสร้างผลกระทบต่อผู้ลงทุนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
5. ในแง่การผลิตสินค้าที่มีคุณภาพและราคาสูง โดยเป็นสินค้าที่เรียกว่ามีตราเครื่องหมายการค้า หรือแบรนด์เนมก็เป็นธุรกิจที่สำคัญ ในแง่หนึ่ง สินค้าแบรนด์เนมอาจจะมีราคาสูงจนเป็นเรื่องตลกกระเดียดไปในทางฉ้อโกง แต่ข้อเท็จจริงก็คือสินค้าแบรนด์เนมดังกล่าวนี้ผูกขาดโดยบริษัทในตะวันตกไม่กี่บริษัท ประเทศกำลังพัฒนาอย่างประเทศไทยจึงตกอยู่ในฐานะเสียเปรียบ เนื่องจากขาดสินค้าที่เป็นสินค้าแบรนด์เนม และนี่คือเหตุผลหนึ่งที่ประเทศกำลังพัฒนาจะต้องร่วมมือกันเพื่อสร้างแบรนด์เนมให้กับสินค้าทาง การเกษตรของตน เป็นไปได้หรือไม่ที่จะมีข้าวหอมมะลิไทยโดยมีเครื่อง หมายการค้าพิเศษ หรือมะม่วงฟิลิปปินส์โดยมีเครื่องหมายสินค้าพิเศษในลักษณะแบรนด์เนมเหมือนกับสินค้าอุตสาหกรรม ซึ่งก็ได้เกิดขึ้นแล้วในระดับหนึ่ง แต่ต้องขยายขอบเขตให้กว้างขึ้น ทั้งนี้เพราะผลผลิตที่เป็นสินค้าแบรนด์เนมสามารถทำกำไรได้อย่างมหาศาล
6. การจำหน่ายสินค้าในปัจจุบันได้ถูกทำให้ทันสมัยและมีลักษณะโลกาภิวัตน์ ห้างสรรพสินค้าเช่น เทสโก้ คาร์ฟูร์ โรงแรมที่อยู่ในเครือเดียว กันเช่น เชอราตัน โซฟิเทล เกิดขึ้นทุกมุมโลก หรือห้างสรรพสินค้าขายส่งเช่น แม็คโคร หรือขายปลีกเช่น เซเว่น-อีเลฟเว่น, เอเอ็ม-พีเอ็ม, แฟมิลี่ มาร์ท ล้วนแล้วแต่เป็นการบ่งบอกถึงแนวโน้มของการเป็นโลกาภิวัตน์ในการประกอบธุรกิจดังกล่าว ธุรกิจขายส่งซึ่งมีลักษณะโบราณและโชวห่วยของคนไทยเชื้อสายจีนกำลังใกล้จะสูญพันธุ์ด้วยเหตุดังกล่าว
ประเทศไทยคงต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญในการผลิตสินค้าเกษตรต่อไป ไม่ว่าจะมีการใช้เทคโนโลยีของคลื่นลูกที่สามหรือไม่ก็ตาม แต่ข้อเท็จจริงที่ว่าในโลกปัจจุบันมีสินค้ามากกว่าสินค้าเกษตร และมีธุรกิจอื่นๆ อีกหลายประเภท เช่น การสื่อสารและโทรคมนาคม การขนส่ง พลังงาน การเงิน สินค้า แบรนด์เนม ธุรกิจขายปลีกขายส่ง ฯลฯ ไม่มีประเทศใดสามารถดำรงอยู่ได้อย่างสมบูรณ์ด้วยการผลิตสินค้าได้เพียงประเภทเดียว และถึงแม้สินค้าประเภทอาหารจะจำเป็นต่อการดำรงอยู่ของชีวภาพ ความต้องการของสินค้า อื่นรวมทั้งการบริการก็เป็นส่วนสำคัญของการดำรงชีวิตและรูปแบบการดำรง ชีวิตในยุคปัจจุบัน นักธุรกิจไทยต้องให้ความเอาใจใส่ต่อธุรกิจต่างๆ ตามที่ได้กล่าวมาแล้วเบื้องต้น
ที่สำคัญรัฐบาลต้องระมัดระวังอย่าให้หลักการธุรกิจและการค้าเสรีนำไปสู่การผูกขาดโดยนักลงทุนต่างชาติ แต่ก็ดูเหมือนว่าเหตุการณ์จะสายเกิน แก้แล้ว เช่น ในต่างประเทศจะมีการจำกัดพื้นที่ของการเปิดห้างสรรพสินค้า ขายปลีกขายส่ง ไม่ให้กระจุกตัวอยู่ที่เดียวกัน มีการควบคุมราคาเพื่อไม่ให้ขายตัดราคา ควบคุมเวลาเปิดปิดการบริการ ทั้งนี้ก็เพื่อช่วยสงวนและพยุงธุรกิจขายส่งขายปลีกแบบดั้งเดิม รวมทั้งการป้องกันปัญหาการจราจรติดขัด การรักษาสภาพแวดล้อม แต่การควบคุมดังกล่าวมิได้มีการคำนึงถึงในกรณี ของประเทศไทย ซึ่งอาจเกิดจากความเขลา การรับอามิสสินจ้าง ขาดวิสัยทัศน์ คลั่งลัทธิเสรีนิยม จึงเกิดสภาพกลืนไม่เข้า คายไม่ออก ขยอกไม่ลง จึงต้องเผชิญกับสภาพการสูญเสียโอกาสในการประกอบธุรกิจจนกระเดียดไป ในทางเสียเอกราชในทางเศรษฐกิจ
ซึ่งจะเห็นชัดขึ้นจากข้อเท็จจริงที่ว่าในขณะนี้ธุรกิจสถาบันการเงิน ธุรกิจ พลังงาน โทรคมนาคม การสื่อสาร การขนส่ง ขายปลีก ขายส่ง ได้ตกอยู่ในมือของนักธุรกิจต่างชาติในสัดส่วนที่สูงขึ้นตามลำดับ และต้องปลอบใจ ตนเองโดยการท่องคาถาบทสำคัญก็คือ "เศรษฐกิจและการค้าเสรี"