เจ้าพ่อเงินกู้ดอกโหด “วิชัย ปั้นงาม” งานเข้า ตำรวจภาค 2 ลุยจับยกโขยงขณะออกรีดดอกกลางเมืองระยอง เตรียมทะลายเครือข่าย “วี 8” 58 สาขาทั่วประเทศ แฉปราบเท่าไหร่ไม่ยอมหมดเพราะทุ่มเงินจ้างนายตำรวจใหญ่เป็นที่ปรึกษา ล่าสุดเสี่ยคนดังไหวทันเผ่นออกจากบ้านย่านชานกรุงไปแล้ว
จากเรื่องราวของนางสังเวียน รักษาเพ็ชร์ เกษตรกรชาวลพบุรี ที่ใช้น้ำมันราดเผาตัวตายหนีปัญหาเงินกู้นอกระบบทำให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง โดยสำนักงานตำรวจแห่งชาติได้เรียกประชุมด่วนพร้อมกับสั่งจับตาบรรดากลุ่มทุนโหดซึ่งมีด้วยกันกว่า 3 พันรายทั่วประเทศนั้น เย็นวันที่ 17 ต.ค. 57 ที่ผ่านมา เจ้าหน้าที่ตำรวจภูธรจังหวัดระยอง พล.ต.ต.ธเนตร์ พิณเมืองงาม รรท.ผบช.ภ. 2 พล.ต.ต.ชุมพล ฉันทะจำรัสศิลป์ รรท.ผบก.จ.ระยอง และ พล.ต.ต.เชษฐา โกมลวรรธนะ ผบก.สส.บก.ภ 2 ร่วมการแถลงข่าวการจับกุมแก๊งปล่อยเงินกู้นอกระบบรายใหญ่ในพื้นที่จังหวัดระยอง โดยเจ้าหน้าที่ชุดสืบสวนตำรวจภูธรภาค 2 และชุดสืบสวนตำรวจภูธรจังหวัดระยอง นำหมายศาล เลขที่ ค 219/2557 ลงวันที่ 16 ตุลาคม 2557 ศาลจังหวัดระยอง เข้าตรวจค้นที่บ้านเลขที่ 183/373 หมู่ 9 ตำบลตะพง อำเภอเมืองระยอง จังหวัดระยอง หลังสืบทราบว่าบ้านเลขที่ดังกล่าวเป็น 1 ใน 58 สาขาของ “เสี่ยชัย อุทัย” ที่มีพฤติการณ์เป็นขบวนการปล่อยเงินกู้นอกระบบทั่วประเทศ โดยคิดดอกเบี้ยร้อยละ 20 ต่อ 24 วัน
ผลการตรวจค้นได้ของกลางเป็นรถยนต์ยี่ห้อต่างๆ จำนวน 9 คัน จักรยานยนต์ 2 คัน สัญญาเงินกู้จำนวน 121 ฉบับ เงินสดจำนวน 342,870 บาท โทรศัพท์มือถือ 24 เครื่อง และเครื่องคิดเลขอีกจำนวนหนึ่ง พร้อมผู้ต้องหาที่เป็นคนทำบัญชีและคนเก็บเงินรวม 14 คน โดยมีนางนิตยา ไชยปัญญา อายุ 36 ปี อยู่บ้านเลขที่ 37 ซอยรังสิต-ปทุมธานี 12 ตำบลประชาธิปัตย์ อำเภอธัญบุรี จังหวัดปทุมธานี รับว่าเป็นผู้ดำเนินธุรกิจปล่อยเงินกู้นอกระบบจริง และเป็นผู้รวบรวมเงินส่งให้นายทุน มีพนักงานปล่อยเงินกู้จำนวน 10 สาย พนักงานรวมกว่า 25 คน ซึ่งพื้นที่ที่ปล่อยส่วนใหญ่อยู่ในจังหวัดระยองและใกล้เคียง มีเงินหมุนเวียนเดือนละประมาณ 5 ล้านบาท หรือตกวันละกว่า 3 แสนบาท
สำหรับ “เสี่ยชัย อุทัย” นายทุนใหญ่เจ้าของธุรกิจดอกขูดเลือดเนื้อที่ “ASTV ผู้จัดการ” เสนอมาเป็นระยะนั้นชื่อเต็ม คือ นายวิชัย ปั้นงาม เจ้าของบริษัท วี 8 เป็นคนจังหวัดอุทัยธานี และเริ่มสร้างกิจการเงินกู้ที่นั่น ก่อนขยับขยายมาตั้งอยู่หมู่บ้านสมโภชรัตนโกสินทร์ 200 ปี จ.ปทุมธานี หลังเกิดกระแสเจ้าหน้าที่บ้านเมืองออกกวาดล้างอย่างจริงจังมีรายงานว่าได้หลบหน้าไปจากที่พักแล้วเพราะกลัวถูกจับ อย่างไรก็ตาม แม้ช่วง คสช.จัดระเบียบสังคมอย่างเคร่งครัดและมอบนโยบายให้เข้มงวดต่อแก๊งเงินกู้ แต่ยังดำเนินการตามปกติซึ่งในแต่ละเดือนจะมีการประชุมรายงานผลประกอบการ รวมทั้งปัญหาอุปสรรคต่างๆ เฉกเช่นบริษัทร้านค้าทั่วๆ ไป
ทั้งที่ความจริงแล้วกิจการของบริษัท วี 8 ก็คือธุรกิจผิดกฎหมาย มีการปล่อยเงินกู้นอกระบบ ขูดเลือดขูดเนื้อคนจนทั่วประเทศมานานกว่า 20 ปี แต่ไม่เคยมีแม้แต่ครั้งเดียวที่ตำรวจไทย หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจะจัดการกับนายวิชัยได้ สาเหตุใหญ่เป็นที่ทราบดีว่ามาจาก “ส่วย” หรือเม็ดเงินจำนวนมหาศาลที่บริษัท วี 8 จ่ายให้กับตำรวจน้อยใหญ่ที่เห็นแก่ได้นั่นเอง
รายงานแจ้งว่า เฉพาะในปี 2557 นี้ผลประกอบการของบริษัท วี 8 มีรายได้เฉลี่ยเดือนละกว่า 100 ล้านบาท แต่หักเป็นค่าใช้จ่ายแก่สมุนบริเวณ และส่วยที่มาในนาม “คณะที่ปรึกษา” จะเหลือประมาณ 60 ล้าน ปีละเกือบ 1 พันล้านบาท เป็นตัวเลขการลงทุนที่คุ้มเกินคุ้ม
สำหรับเครือข่ายของบริษัท วี 8 ขณะนี้มีขอบข่ายขยายไปทั่วประเทศทำในลักษณะแฟรนไชส์ ใช้ชื่อ บริษัท วี 8 โดยไม่เกรงกลัวอะไรทั้งสิ้น ลักษณะของสายที่แตกตัวไปนั้นจะตั้งโต๊ะปล่อยเงินกู้ตามแหล่งชุมชน หรือการค้าในระดับรากหญ้า โดยแต่ละสายจะเริ่มต้นรายละ 5 แสนบาท ในแต่ละเดือนจะมียอดทยอยส่งบริษัทตามที่ตกลงกันหากไม่เป็นไปตามนั้นนายวิชัยก็มีมาตรการรุนแรงจัดการกับสายเงินกู้ของตนเช่นกัน
ดังกรณีสายเงินกู้รายหนึ่งของจ .อุทัยธานี ที่ไม่สามารถตามเก็บเงินต้นและดอกจากลูกหนี้ได้ บริษัท วี 8 จึงใช้วิธีเดียวกับลูกหนี้หมวกกันน็อกทั่วๆ ไป คือ ส่งนักเลงอีกชุดหนึ่งไปรุมซ้อมจนปรากฏเป็นข่าวเมื่อไม่นานมานี้ แต่คดีไม่อาจเดินต่อไปได้เนื่องจากนายวิชัยใช้อิทธิพลการเงินจ่ายกับตำรวจ รวมทั้งผู้เสียหายกลายเป็นคดีพกพาอาวุธปืน และทำร้ายร่างกายธรรมดากลุ่มผู้ต้องหาสามารถออกมาข่มขู่ชาวบ้านได้ต่อไป จนเป็นที่ซุบซิบของชาวบ้านว่าบริษัทเงินกู้ วี 8 มีเจ้าหน้าที่ตำรวจบางคนหนุนหลัง
จากปัญหาดังกล่าวเมื่อเจาะลึกลงไปก็พบว่าหมัดเด็ดของนายวิชัย ปั้นงาม ประธานบริษัท วี 8 ก็คือ การยอมควักเนื้อส่งส่วยให้ตำรวจใหญ่ที่ยังรับราชการ และนอกราชการหลายคน คาดว่าในแต่ละเดือนหลายล้านบาท นอกจากนั้นยังสนับสนุนทางการเงินในด้านต่างๆ อย่างไม่อั้น เช่น การจัดเลี้ยง เงินติดตัวระหว่างไปท่องเที่ยวต่างประเทศ เป็นต้น โดยเลือกตำรวจที่มีเส้นสายรู้จักผู้คนอย่างกว้างขวาง เชื่อว่าจะมีตั้งแต่ระดับโรงพักไล่ไปจนถึงกองบังคับการ และกองบัญชาการ บางแห่งซึ่งหากเกิดเรื่องครั้งใด นายตำรวจที่รับเงินเดือนจากบริษัท วี 8 ก็จะทำหน้าที่โทรศัพท์ไปเคลียร์ให้คดี ส่วนใหญ่มักได้ผล เพราะตำรวจพื้นที่ไม่อยากทำคดีอยู่แล้ว อีกทั้งมีความเกรงอกเกรงใจ “บิ๊กตำรวจ” ดังกล่าว ส่วนใหญ่ตกลงกันได้จบตรงที่ทำร้ายร่างกายปรับขั้นโรงพัก เป็นต้น ทำให้ธุรกิจนี้เติบใหญ่เข้มแข็ง
แม้คณะทหารจะให้นโยบายไว้อย่างชัดเจน แต่ขบวนการขูดเลือดเนื้อคนจนก็ยังไม่ยอมหมดไป
