ผมโบกมือลาเมืองซีอานบนรถไฟสาย K119 ...... ท้องฟ้าข้างนอกมืดมาได้สักพักแล้ว แต่แสงไฟภายในรถยังคงสว่างอยู่ผู้คนเริ่มเบียดเสียดกัน บ้างแย่งชิงตั๋วที่นั่งได้ก็โชคดีไป แต่มีจำนวนไม่น้อยต้องตีตั๋วยืนซึ่งนั่นก็หมายความว่าการเดินทางเที่ยวนี้เขาต้องพึ่งส รายละเอียด...
น้ำฟ้าและรอยศรัทธา
เผยแพร่: โดย: วริษฐ์ ลิ้มทองกุล
กำลังโหลดความคิดเห็น
