"วันวัยที่เบ่งบานราวบุปผา" อมตะเพลงจีน จากสุดยอดนักร้องหญิงเซี่ยงไฮ้ "โจว เสวียน"

วัยหนุ่มสาวนั้นสดใสดุจดังดอกไม้บาน แต่ขณะเดียวกันความงดงามเยี่ยงนั้นก็ผ่านไปรวดเร็วไม่ต่างจากเหล่าบุปผาที่ร่วงโรย คือความหมายของคำว่า "ฮวายั่งเหนียนหวา(花样年华)" ซึ่งต่อมาถูกนำมาตั้งเป็นชื่อเพลงยอดฮิตเมื่อปี ค.ศ.1947 โดยเพลงนี้ได้สุดยอดนักร้องหญิงที่โด่งดังที่สุดในยุคเซี่ยงไฮ้เฟื่องฟูอย่าง "โจว เสวียน(周璇)" เป็นผู้ถ่ายทอด จึงทำให้เพลงนี้ขึ้นหิ้งเป็นอมตะเพลงจีนที่คงความไพเราะจวบจนปัจจุบัน

สำหรับ โจว เสวียน ถือได้ว่าเป็นตำนานบทสำคัญในประวัติศาสตร์บันเทิงแดนมังกร เธอคือนักร้องหญิงที่แผ่นดินจีนมิอาจลืมเลือน

เกี่ยวกับชาติกำเนิดของ โจว เสวียน นั้น แรกทีเดียวเป็นปริศนาลึกลับ โดยตัวเธอเองเคยกล่าวถึงเรื่องนี้ว่า "ก่อนอายุ 6 ขวบฉันเป็นลูกสาวของบ้านไหนตัวฉันเองก็ไม่ทราบได้ และคงเป็นเรื่องที่ไม่มีวันทราบตลอดไป" อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เธอเสียชีวิตไปแล้วหลายปี จากการเปิดเผยข้อมูลของ "โจว เหว่ย(周伟)" บุตรชายคนเล็กของเธอที่ทำการสืบเสาะหาชาติกำเนิดของผู้เป็นมารดา ค่อยพบว่า โจว เสวียน เกิดที่เมืองฉังโจว มณฑลเจียงซู ในปี ค.ศ.1920 เดิมชื่อซูผู ต่อมาเมื่ออายุได้ 3 ขวบถูกญาติขโมยไปขายให้กับครอบครัวแซ่หวัง จากนั้นเปลื่ยนชื่อเป็น "หวัง เสี่ยวหง" ต่อมาเมื่อมารดาแซ่หวังแต่งงานใหม่ เธอจึงถูกส่งมาให้กับครอบครัวพ่อ-แม่บุญธรรมแซ่โจว และเปลื่ยนแซ่กลายเป็น "โจว เสี่ยวหง"

จากการบอกเล่ารำลึกอดีตของ โจว เสวียนเอง เมื่อเธออายุได้เพียง 7-8 ขวบ เกือบจะประสบเคราะห์กรรมครั้งใหญ่ เมื่อครอบครัวโจวฐานะยากจนลง ทำให้บิดาบุญธรรมซึ่งเสพฝิ่นจนล้มป่วยพาเธอไปขายให้กับซ่องโสเภณีเพื่อหวังแลกเงิน โชคยังดีที่มารดาบุญธรรมมาขัดขวางเอาไว้ได้ทัน แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็ผ่านช่วงเวลาวัยเด็กนั้นมาอย่างอดๆ อยากๆ มีเพียงการร้องเพลงซึ่งเป็นพรสวรรค์ของเธอและเปรียบเสมือนสิ่งมีค่าชิ้นเดียวที่คอยปลอบประโลมจิตใจของโจว เสวียนให้มีชีวิตอยู่ต่อไป

ปี 1932 โชคชะตาพลิกผัน โจว เสวียน ได้มีโอกาสเข้าร่วมวงดนตรีของ "หลี จิ่นฮุย(黎锦晖)" นักแต่งเพลงชื่อดังแห่งยุค ผู้เปลี่ยนชื่อของเธอจาก โจว เสี่ยวหง เป็น โจว เสวียน เนื่องเพราะเขาประทับใจเสียงร้องของเธอที่ร้องวรรคหนึ่งในเพลงปลุกใจเพื่อต่อต้านทหารญี่ปุ่น ซึ่งในเนื้อร้องมีคำว่า "โจว เสวียน" อยู่ด้วย

โจว เสวียนเริ่มมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักในปี ค.ศ.1934 เมื่อเธอเข้าร่วมการประกวดร้องเพลง ที่จัดโดยความร่วมมือของสถานีวิทยุต่างๆ ในเซี่ยงไฮ้ และด้วยแก้วเสียงหวานใส ไพเราะเป็นเอกลักษณ์ของเธอ ทำให้บรรดาสถานีวิทยุเซี่ยงไฮ้ต่างให้คำจำกัดความเธอว่า "นักร้องเสียงทองคำ" ซึ่งขณะนั้นเธอมีอายุเพียง 14 ปี

ปี ค.ศ.1937 ยุคที่ภาพยนตร์เซี่ยงไฮ้กำลังเฟื่องฟู โจว เสวียนโด่งดังยิ่งขึ้นเมื่อ รับบท "เสี่ยวหง" ในภาพยนตร์เรื่อง "หม่าลู่เทียนสื่อ" ทั้งยังร้องเพลงประกอบ 2 เพลง ที่กลายเป็นเสมือนสัญลักษณ์ประจำตัวเธอ นั้นคือเพลง "ซื่อจี้เกอ" และ "เทียนหยาเกอหนี่ว์(天涯歌女)" ซึ่งภายหลัง ทั้งสองเพลงล้วนเป็นบทเพลงอมตะที่ถูกนำมาร้องซ้ำหลายต่อหลายฉบับจวบจนกระทั่งถึงปัจจุบัน และถึงแม้ตลอดชีวิตการทำงานของโจว เสวียนจะแสดงภาพยนตร์มาแล้ว 43 เรื่อง และร้องเพลงมากกว่า 200 เพลง แต่ภาพยนตร์เรื่องหม่าลู่เทียนสื่อ ยังคงเป็นหนึ่งในใจของเธอ โดยในปี ค.ศ.1947 หนังสือ "แมกกาซีนภาพยนตร์(电影杂志)" แห่งเซียงไฮ้ เคยสัมภาษณ์ โจว เสวียน ว่าเธอพอใจในบทบาทการแสดงของตนในภาพยนตร์เรื่องใดมากที่สุด? ซึ่งเธอตอบว่า "ฉันคิดว่ายังไม่มีเรื่องไหนที่ฉันพอใจ แต่อย่างไรก็ตาม "หม่าลู่เทียนสื่อ" เป็นภาพยนตร์ที่ควรค่าให้ฉันระลึกถึงมากที่สุด เนื่องเพราะมิตรสหายของฉันล้วนชมชอบภาพยนตร์เรื่องนี้"

การประสบความสำเร็จในวิชาชีพตั้งแต่เยาว์วัย ทำให้โจว เสวียนกลายเป็นสาวน้อยที่เพียบพร้อมทั้งความสวย รวย และมีชื่อเสียง แต่อีกด้านหนึ่ง ชีวิตรักของเธอกลับพบแต่ความผิดหวัง โจว เสวียน แต่งงานครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ.1938 ขณะที่อายุได้เพียง 18 ปี กับ"เหยียน หวา(严华)" นักแสดงและนักแต่งเพลง แต่จากนั้นเพียง 2-3 ปีให้หลังทั้งคู่ก็หย่าร้างกันด้วยเหตุผลส่วนตัว ต่อมาเท่าที่ปรากฏข้อมูล เธอคบหาดูใจกับชายหนุ่มอีก 2-3 ราย แต่ล้วนต้องแยกทางกันในท้ายที่สุด โดยบางรายถูกมองว่าเข้ามาพัวพันกับเธอเพียงเพราะหวังปอกลอกชื่อเสียงเงินทองเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาที่คบหาดูใจกับคนรัก โจว เสวียนได้ให้กำเนิดบุตรชายต่างบิดา 2 คนคือ "โจว หมิน(周民)" และ "โจว เหว่ย(周伟)"

ปี 1950 หลังจากคลอดบุตรชายคนที่ 2 ไม่นาน โจว เสวียนเริ่มมีอาการทางประสาทจนต้องเข้ารับการรักษา และเสียชีวิตในปี ค.ศ.1957 ด้วยวัยเพียง 37 ปี จากนั้นในปี 2006 เรื่องราวชีวิตโศกซึ้ง หวานปนขมประดุจนิยาย ของ โจว เสวียน ถูกนำมาสร้างเป็นละครโทรทัศน์ โดยมี จาง ปั๋วจือ(张柏芝) รับบทนำ

ในทางหนึ่ง เส้นทางชีวิตอันเจิดจรัสแต่แสนสั้นขอโจว เสวียน อาจเป็นคำจำกัดความที่ชัดเจนของคำว่า "ฮวายั่งเหนียนฮวา" เช่นกัน

花样的年华 月样的精神
hua1 yang4 de nian2 hua2 yue4 yang4 de jing1 shen2
ฮวายั่งเตอเหนียนหวา เย่ว์ยั่งเตอจิงเสิน
วันวัยเบ่งบานดั่งบุปผา จิตใจใสกระจ่างดั่งจันทรา

冰雪样的聪明
bing1 xue3 yang4 de cong1 ming2
ปิงเสี่ยว์ยั่งเตอชงหมิง
สติปัญญาเลิศล้ำดุจน้ำแข็งหิมะ

美丽的生活 多情的眷属
mei3 li4 de sheng1 huo2 duo1 qing2 de juan4 shu3
เหม่ยลี่เตอเซิงหัว ตัวฉิงเตอเจวี้ยนสู่
ชีวิตงดงาม เป็นที่รักใคร่เมตตา

圆满的家庭
yuan2 man3 de jia1 ting2
หยวนหม่านเตอจยาถิง
ครอบครัวพรั่งพร้อมสมบูรณ์

*蓦地里这孤岛 笼罩着惨雾愁云
mo4 di4 li3 de gu1 dao3 long2 zhao4 zhe can2 wu4 chou2 yun2
มั่วตี้หลี่เจ้อกูเต่า หลงเจ้าเจอะชานอู้โฉวอวิ๋น
ในฉับพลันนั้น เกาะเดียวดายถูกปกคลุมไว้ด้วยเมฆหมอก

惨雾愁云
can2 wu4 chou2 yun2
ชานอู้โฉวอวิ๋น
เมฆหมอกหม่นมัว

啊 可爱的祖国
a1 ke3 ai4 de zu3 guo2
อา เข่อไอ้เตอจู่กั๋ว
โอ มาตุภูมิอันน่าพิศสมัย

几时我能够投进你的怀抱
ji3 shi2 wo3 neng2 gou4 tou2 jin4 ni3 de huai2 bao4
จี่สือหวั่วเหนิงโก้วโถวจิ้นหนี่เตอหวยเป้า
คราใดฉันจะได้โผเข้าสู่อ้อมอกเธอ

梦见那雾消云散
meng4 jian4 na4 wu4 xiao1 yun2 san4
เมิ่งเจี้ยนน่าอู้เซียวอวิ๋นซ่าน
ฝันเห็นเมฆสลายหมอกจาง

重见你放出光明
chong2 jian4 ni3 fang4 chu1 guang1 ming2
ฉงเจี้ยนหนี่ฟั่งชูกวงหมิง
เห็นเธอสาดส่องแสงสว่างอีกครั้ง

花样的年华 月样的精神**
hua1 yang4 de nian2 hua2 yue4 yang4 de jing1 shen2
ฮวายั่งเตอเหนียนหวา เย่ว์ยั่งเตอจิงเสิน
วันวัยเบ่งบานดั่งบุปผา จิตใจใสกระจ่างดั่งจันทรา

ซ้ำ *-** 1 รอบ