ขงจื่อเดินเลียบขุนเขาไท่ซัน หญิงผู้หนึ่งนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้น ณ หลุมฝันศพ ขงจื่อเงี่ยหูฟัง จื่อลู่เข้าไปถาม “ท่านร้องไห้น่าเวทนาปานนี้ คงประสบเหตุทุกข์เศร้าเหลือคณาจริงๆ?” นางตอบ “เป็นเช่นนั้น เมื่อก่อน พ่อตาข้าสิ้นชีพไปเพราะเสือร้าย พ่อสามีข้ายังมาจากตามไปอีก บัดนี้ลูกชายข้าก็หาชีวิตไม่เสียด้วยแล้ว” ขงจื่อกล่าว “ใยท่านมิไปเสียจากที่นี่?” นางตอบ “มิมีทรราช” ขงจื่อจึงเอ่ย “ศิษย์เอย จดจำไว้ให้จงดี ทรราชร้ายเหลือเสียยิ่งกว่าเสือ!”
จากบันทึกขบนบจารีต （礼记/ Book of Rites）
