แม้ชนชาติฮั่นของจีนเอง ไม่มีตำนานพื้นบ้านเกี่ยวกับแพนด้า แต่ในดินแดนหลังคาโลกแห่งทิเบตก็มีตำนานพื้นบ้านเกี่ยวกับหมีผู้แสนน่ารักนี้อยู่ว่า....กาลครั้งหนึ่งเด็กหญิงเลี้ยงแกะสี่คนได้ถูกเสือดาวที่กำลังหิวโซกัดตายระหว่างที่พวกเธอพยายามปกป้องชีวิตหมีแพนด้าไว้ เมื่อหมีแพนด้าตัวอื่นๆได้ยินข่าวอันเศร้าสลดนี้ ต่างก็แห่แหนมาร่วมงานศพของหนูน้อยน้ำใจประเสริฐทั้งสี่
ครั้งนั้น พวกหมีแพนด้ายังมีขนสีขาวล้วนทั้งตัวไร้แถบสีดำ พวกเขาพร้อมใจกันสวมแถบสีดำที่แขนแสดงการคารวะเมื่อมาร่วมงานศพหนูน้อย ต่างอาลัยร่ำไห้กันอย่างสุดหัวใจ กระทั่งน้ำตาหลั่งไหลอาบตัว รดชุ่มแถบผ้าดำที่แขน สายน้ำสีดำไหลทาทาบร่างขาวโพน เป็นจุดเป็นแถบรอบหลังไหล่ไปถึงแข้งขา นับตั้งแต่นั้นมา เหล่าแพนด้า ก็มีเรือนร่างสีขาวสลับดำสืบมา
เหล่าแพนด้าไม่เพียงรักษาแถบสีดำจากธารน้ำตานี้ไว้ เพื่อรำลึกถึงเด็กน้อยผู้กล้าหาญ 4 คน แต่ยังต้องการเตือนความทรงจำเด็กๆด้วยว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขายังได้ทำหลักหมายหลุมศพเด็กน้อยทั้งสี่ ด้วยยอดเขาสี่ลูก ภูเขาสี่ยอดนี้ อยู่ใกล้ๆกับเขตอนุรักษ์ธรรมชาติที่ว่อหลง มณฑลเสฉวนนั่นเอง
